Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

Փետր­վար. Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի ներ­քին ի­րա­դար­ձու­թ­յուն­նե­րը հնա­րա­վո­րու­թ­յուն չտ­վե­ցին լիո­վին ըմբռ­նե­լու Սի­րիա­յի խորհր­դա­րա­նի ո­րոշ­ման նշա­նա­կու­թ­յու­նը

Փետր­վար. Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի ներ­քին ի­րա­դար­ձու­թ­յուն­նե­րը հնա­րա­վո­րու­թ­յուն չտ­վե­ցին լիո­վին ըմբռ­նե­լու Սի­րիա­յի  խորհր­դա­րա­նի ո­րոշ­ման նշա­նա­կու­թ­յու­նը
03.03.2020 | 01:29
2020 թ. փետր­վա­րը յու­րո­վի ա­ռանձ­նա­հա­տուկ դար­ձավ հայ ժո­ղովր­դի հա­մար։ Ցա­վոք, փաս­տերն ու ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը ոչ միայն դրա­կան էին։ Ա­ռա­ջար­կում ենք Հա­յաս­տա­նի բո­լոր քա­ղա­քա­ցի­նե­րին, հա­յե­րե­նին տի­րա­պե­տող բո­լոր հա­յե­րին. մեզ հետ ըմ­բռ­նել այս տար­վա փետր­վա­րին երկ­րում ու նրա­նից դուրս կա­տար­վա­ծը և գնա­հա­տա­կան տալ։ Թե­կուզ խոր­հել, թե հա­յերն ինչ հե­ռան­կար­ներ ու­նեն աշ­խար­հում և... Հա­յաս­տա­նում։ Միան­գա­մից ա­սենք. բա­ցա­սա­կանն ա­վե­լի շատ է։
Բայց սկ­սենք դրա­կան փաս­տից։ Աշ­խար­հի բո­լոր հա­յեր, ի­րա­կա­նա­ցավ. սկ­սած 2020 թ. փետր­վա­րի 13-ից` հա­մաշ­խար­հա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան մեջ իս­կա­կան հե­ղաշր­ջում է սկս­վում։ Այդ օրհ­նյալ օրն իս­կա­կան հրաշք տե­ղի ու­նե­ցավ. ա­ռա­ջին ան­գամ մահ­մե­դա­կան եր­կիրն սկ­սեց 1915-23 թթ. Թուր­քիա­յում հա­յե­րի ցե­ղաս­պա­նու­թյան ճա­նաչ­ման ու դա­տա­պարտ­ման գոր­ծըն­թաց։ Ինչ­պես այդ օ­րը հայտ­նել է սի­րիա­ցի լրագ­րող Սար­գիս Կա­սար­ջյա­նը, Սի­րիա­յի խոր­հր­դա­րա­նը միա­ձայն բա­նաձև է ըն­դու­նել Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թյան ճա­նաչ­ման ու դա­տա­պարտ­ման մա­սին։ «Գան­ձա­սար» գոր­ծա­կա­լու­թյու­նը Հա­լե­պից հա­ղոր­դել է, որ խոր­հր­դա­րա­նի նիս­տի օ­րա­կար­գում ե­ղել է Սի­րիա-Հա­յաս­տան բա­րե­կա­մու­թյան խոր­հր­դա­րա­նա­կան կո­մի­տեի ներ­կա­յաց­րած բա­նաձևը, ո­րը ճա­նա­չում ու դա­տա­պար­տում է XX դա­րում Օս­մա­նյան կայս­րու­թյան թուր­քա­կան իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ի­րա­կա­նաց­րած հա­յե­րի ու Սի­րիա­յի այլ ժո­ղո­վուրդ­նե­րի ցե­ղաս­պա­նու­թյու­նը։ Սի­րիա­յի խոր­հր­դա­րա­նի հայ ան­դամ Նո­րա Ա­րի­սյա­նը նշել է, որ ա­վե­լի քան 50 երկ­րի խոր­հր­դա­րան ճա­նա­չել է Հա­յոց ե­ղեռ­նը, և Սի­րիա­յի խոր­հր­դա­րա­նը հար­գան­քի հա­տուկ տուրք է մա­տու­ցում ան­ցյալ դա­րաս­կզ­բի մե­ծա­գույն հան­ցա­գոր­ծու­թյան զո­հե­րի հի­շա­տա­կին։ Այ­նուա­մե­նայ­նիվ, մինչև վեր­ջին պա­հը, նույ­նիսկ փետր­վա­րի 13-ին, հա­վատ չկար. հան­կարծ ինչ-որ բան կա­րող էր խան­գա­րել։ Օ­րի­նակ՝ թուր­քա­կան կամ հրեա­կան ինչ-որ սադ­րանք կա­րող էր լի­նել։ Մի՞­թե այ­սօր գաղտ­նիք է, որ ԱՄՆ-ի և Անգ­լիա­յի կող­մից Հա­յոց ե­ղեռ­նի պաշ­տո­նա­կան ու լիա­կա­տար ճա­նաչ­մա­նը եր­կար տաս­նա­մյակ­ներ խան­գա­րել ու խան­գա­րում են այդ եր­կր­նե­րի սիո­նիս­տա­կան լոբ­բի­նե­րը, ո­րոնք, ըստ էու­թյան, Թուր­քիա­յի «փաս­տա­բան­ներն» են։
Սի­րիա­յի խոր­հր­դա­րա­նի քար­տու­ղար Ռա­մի Սա­լե­հը նշել է, որ թեև խոր­հր­դա­րա­նը հար­գել է Ե­ղեռ­նի զո­հե­րի հի­շա­տա­կը, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, այդ­պի­սի բա­նաձև անհ­րա­ժեշտ էր։ Հա­յաս­տա­նում Սի­րիա­յի դես­պան Մո­հա­մադ Հաջ Իբ­րա­հիմն ըն­դգ­ծել է Սի­րիա­յի կող­մից Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թյան ճա­նաչ­ման անհ­րա­ժեշ­տու­թյու­նը՝ նշե­լով, որ այն կա­տա­րող­նե­րի հետ­նորդ­ներն ա­ռաջ­վա պես ա­հա­բեկ­չա­կան հան­ցա­գոր­ծու­թյուն են ի­րա­կա­նաց­նում, բայց ար­դեն Սի­րիա­յի ժո­ղովր­դի դեմ։ «Ճա­նա­չու­մը կարևոր է, ո­րով­հետև Լի­բա­նանն ա­ռայժմ միակ ա­րա­բա­կան եր­կիրն է, ո­րը ճա­նա­չում է հա­յե­րի ցե­ղաս­պա­նու­թյու­նը»,- ա­սել է նա։ Մի քիչ ա­ռաջ անց­նենք. ցա­վոք, Լի­բա­նա­նի գոր­ծա­դիր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը փաս­տա­ցի «ար­գե­լա­փա­կել են» խոր­հր­դա­րա­նի այդ ո­րո­շու­մը՝  ո՛չ ա­ռանց սիո­նիստ­նե­րի ու Բեյ­րու­թում նրանց խա­մա­ճիկ­նե­րի «մաս­նակ­ցու­թյան»։ Ա­րա­բա­կան և ար­տա­սահ­մա­նյան գոր­ծե­րով Սի­րիա­յի խոր­հր­դա­րա­նա­կան կո­մի­տեի նա­խա­գահ, ա­սո­րի Պուտ­րոս Մր­չե­նեն ըն­դգ­ծել է, որ Հա­յոց ե­ղեռ­նը պատ­մա­կան փաստ է, ո­րին հետևել է Սի­րիա­յի հյու­սի­սա­յին սահ­մա­նին ա­սո­րի­նե­րի ու սի­րիա­ցի­նե­րի սպա­նու­թյու­նը. «Հա­սել է այդ ան­մարդ­կա­յին գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի ճա­նաչ­ման ու դա­տա­պարտ­ման և նրանց կրկ­նու­թյու­նը կան­խե­լու ժա­մա­նա­կը, մա­նա­վանդ որ շատ եր­կր­ներ են ճա­նա­չել Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թյու­նը»։
Եվ կր­կին ըն­դգ­ծենք, որ՝ կա­յա­ցավ։ Բա­նաձևն ըն­դուն­ված է, ընդ ո­րում՝ միա­ձայն։ Դա նշա­նա­կում է, որ հա­յե­րի և մյուս քրիս­տո­նյա­նե­րի նկատ­մամբ թուր­քա­կան հան­ցա­գոր­ծու­թյուն­նե­րի ճա­նաչ­ման հա­մար և Թուր­քիա­յի դեմ հան­դես են ե­կել Սի­րիա­յի բո­լոր հա­մայ­նք­նե­րը, բա­ցար­ձա­կա­պես բո­լո­րը՝ դրուզ­նե­րը, ա­լա­վի­նե­րը, շիա­նե­րը, սուն­նի բեդ­վին­նե­րը, քր­դե­րը, ա­սո­րի­նե­րը, տար­բեր քրիս­տո­նյա­նե­րը, եզ­դի­նե­րը, մի խոս­քով՝ մե­րօ­րյա ողջ Սի­րիան՝ հա­յե­րի հետ։ Խոսքն այժմ երկ­րի նա­խա­գահ Բա­շար Ա­սա­դինն է, ո­րը Սի­րիա­յի ա­զա­տու­թյան ու ան­կա­խու­թյան հա­մար պայ­քա­րի բո­լոր տա­րի­նե­րին գոր­ծով ա­պա­ցու­ցել է, որ ին­քը Սի­րիա­յի, ա­լա­վի հա­մայն­քի և իր հոր հա­վա­տա­րիմ զա­վակն է, իր սպան­ված ա­վագ եղ­բոր՝ Բա­սիլ Ա­սա­դի հա­վա­տա­րիմ եղ­բայրն է։ Ի­հար­կե, հարկ է սպա­սել, սի­րիա­կան խոր­հր­դա­րա­նի բա­նաձևի հաս­տա­տու­մը կա­րող է շատ շուտ չլի­նել։ Սի­րիան ինչ­պես թշ­նա­մի­ներ, այն­պես էլ զո­րեղ բա­րե­կամ­ներ ու­նի ար­տա­քին աշ­խար­հում։ Բայց մենք այն փաստն ենք հաս­տա­տում, որ Ա­սա­դը Լի­բա­նա­նի երկ­չոտ իշ­խա­նու­թյու­նը չէ, նա ու­րիշ հզոր «խաղ» է։ Ա­սա­դի թի­կուն­քում Ի­րա­նի, Ռու­սաս­տա­նի և Չի­նաս­տա­նի ե­ռյակ միու­թյունն է։
Ա­մեն դեպ­քում, շնոր­հա­վո­րում ենք աշ­խար­հի բո­լոր իս­կա­կան հա­յե­րին և հա­վա­տում ենք, որ հենց Սի­րիա­յից կսկս­վի Թուր­քիա­յի և նրա սիո­նիստ պաշտ­պան­նե­րի ու հո­վա­նա­վոր­նե­րի ան­կու­մը։ Հա­մե­նայն դեպս, մահ­մե­դա­կան եր­կր­նե­րի շր­ջա­պա­տում թուր­քե­րը շու­տով պետք է սկ­սեն ըն­կալ­վել որ­պես մերժ­ված­ներ, որ­պես հան­ցա­գործ­ներ։
Ցա­վոք, հա­վա­նա­բար աշ­խար­հի ոչ բո­լոր հա­յե­րի հա­մար է Հա­յոց ե­ղեռ­նի ճա­նաչ­ման ու դա­տա­պարտ­ման հա­մար պայ­քա­րի հար­ցը ա­ռաջ­նա­կարգ արտ­քա­ղա­քա­կան, ընդ­հան­րա­պես քա­ղա­քա­կան խն­դիր։ Այժմ ար­տա­քուստ թվում է, թե Երևա­նի «հե­ղա­փո­խա­կան­նե­րի» հա­մար աշ­խար­հում ո­չինչ, բա­ցի ի­րեն­ցից, կարևոր չէ։ Իսկ փո­ղո­ցա­յին ամ­բո­խի հա­մար, նրա հա­վեր­ժա­կան «ՈՒ­զում ենք լավ ապ­րել»-ով, դա ընդ­հան­րա­պես խն­դիր չէ։ Նրանց ա­զա­տու­թյուն տաս, կգ­նան թուր­քե­րի հետ «համ­բուր­վե­լու», եղ­բայ­րա­նա­լու, ի­րենց ազ­գը «կտան» ե­ղած-չե­ղա­ծով։ Ի՞նչ կա որ. նրանց փող է պետք, այն էլ՝ շատ։ Եվ փո­ղոց­նե­րում՝ միս, թե­կուզ ի­րենց հաշ­վին։ Գլ­խա­վորն է՝ «հե­ղա­փո­խա­կան­նե­րի» հետ... Այդ ժա­մա­նակ նրանք «լավ կապ­րեն»։ Նրանց հա­մար կյան­քի չա­փա­նի­շը փողն է ու փո­ղը։ Այդ ին­չու՞ հի­մա փո­ղոց­ներ չեն փա­կում։ Խա­բեու­թյու­նը մեր ա­ռօ­րյա կյան­քում չի վե­րա­ցել, կո­ռուպ­ցիան՝ ա­ռա­վել ևս, պար­զա­պես կա­շառքն այժմ «օ­րի­նա­կա­նա­ցած է» և կոչ­վում է «պարգևավ­ճար»։
Այժմ սկ­սենք խո­սել նաև հայ ժո­ղովր­դի հա­մար բա­ցա­սա­կան բա­նե­րի մա­սին, ո­րոնք տե­ղի են ու­նե­ցել 2020 թ. փետր­վա­րին։ Այդ ամ­սին Հա­յաս­տա­նի դա­տա­կան մար­մին­նե­րը վեր­ջա­պես ո­րո­շում ըն­դու­նե­ցին «հե­ղա­փո­խա­կան» պատ­գա­մա­վոր Ար­ման Բա­բա­ջա­նյա­նի դեմ ՀՅԴ («Դաշ­նակ­ցու­թյուն») կու­սակ­ցու­թյան հայ­ցը վա­րույթ ըն­դու­նե­լու մա­սին։ Հի­շեց­նենք, թե դա ինչ գործ է։ Հուն­վա­րին այդ պատ­գա­մա­վո­րը ո­րո­շեց Երևա­նում «աչ­քի ընկ­նել» որ­պես թր­քա­մետ։ Նա ՀՅԴ-ն հրա­պա­րա­կավ ան­վա­նեց «իր ա­հա­բեկ­չա­կան ան­ցյա­լով հայտ­նի ուժ» և այլն։ Ով և ինչ­պես է բա­նա­կում ծա­ռա­յե­լուց այդ խու­սա­փա­ծին դարձ­րել այդ­քան վառ ար­տա­հայտ­ված տեր­պետ­րո­սյա­նա­կան և ՀՀՇ-ա­կան, երևի կա­րե­լի է հաս­կա­նալ։ Բայց դժ­վար է հաս­կա­նալ ու­րիշ բան. նա կր­թու­թյամբ կար­ծես ի­րա­վա­բան է։ Եվ կար­ծես հայ է։ Այդ ին­չու՞ է նա ձայ­նակ­ցում թուր­քե­րին ու թր­քա­մետ ու­ժե­րին և ին­չու՞ է Երևա­նում ա­սում բա­ցա­հայտ հի­մա­րու­թյուն­ներ, ո­րոնք ան­ձամբ ի վի­ճա­կի չէ ա­պա­ցու­ցե­լու։
Այլ բան է, ե­թե նրան օգ­նու­թյան գան թուր­քե­րը, Թուր­քիա­յի, Ադր­բե­ջա­նի, ԱՄՆ-ի, Իս­րա­յե­լի, հնա­րա­վոր է՝ Լի­բա­նա­նի հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րը։ Բայց այդ դեպ­քում Հա­յաս­տա­նի հա­սա­րա­կու­թյու­նը ստիպ­ված կլի­նի հայ­տա­րա­րե­լու, և նույն­պես հրա­պա­րա­կավ, որ պա­րոն Բա­բա­ջա­նյա­նը ոչ թե հայ պատ­գա­մա­վոր է, այլ օ­տա­րերկ­րյա, այդ թվում՝ բա­ցա­հայտ թշ­նա­մա­կան, հա­տուկ ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի գոր­ծա­կալ։ Պատ­րա՞ստ է Ար­ման Բա­բա­ջա­նյանն իր կյան­քի նման շր­ջա­դար­ձի։
«Պատ­գա­մա­վոր Ար­ման Բա­բա­ջա­նյա­նը պետք է գա դա­տա­րան,- դեռ հուն­վա­րին լրագ­րող­նե­րին հայ­տա­րա­րել է ՀՅԴ գե­րա­գույն մարմ­նի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Իշ­խան Սա­ղա­թե­լյա­նը։- Խոր­հր­դա­րա­նում նա մե­ղադ­րանք­ներ է հն­չեց­րել, ո­րոնց հա­մար պետք է հրա­պա­րա­կավ նե­րո­ղու­թյուն խնդ­րի։ Այ­սինքն, գո­յու­թյուն ու­նի անձ, ո­րը լկ­տիո­րեն հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ է հն­չեց­նում կու­սակ­ցու­թյան հաս­ցեին։ Այս փու­լում մենք նպա­տա­կա­հար­մար հա­մա­րե­ցինք հար­ցը լու­ծել ի­րա­վա­կան ու­ղիով։ Դա­տա­րա­նում հայտ­նի կդառ­նա՝ ըն­դու­նու՞մ է Բա­բա­ջա­նյանն իր դեմ ներ­կա­յաց­ված հայ­տը, թե՞ ոչ։ Նա պետք է դա­տա­րան գա, որ­պես­զի հիմ­նա­վո­րի իր հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը, լսի հա­կա­փաս­տարկ­նե­րը և նե­րո­ղու­թյուն խնդ­րի։ Այլ ու­ղի նա չու­նի»։ Երկ­րի հան­րու­թյու­նը գի­տի նաև, որ 2020 թ. հուն­վա­րի 8-ին փաս­տա­բան Հայ­կու­հի Սեդ­րա­կյա­նը, մեկ­նա­բա­նե­լով եր­կու դր­վա­գով Ար­ման Բա­բա­ջա­նյա­նի դեմ «Դաշ­նակ­ցու­թյան» մի շարք ան­դամ­նե­րի ներ­կա­յաց­րած դա­տա­կան հայ­ցը, հայ­տա­րա­րել է. «Ըստ էու­թյան, հայց­վոր­նե­րը նրա հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը հա­մա­րում են վի­րա­վո­րա­կան ու զր­պարտ­չա­կան»։ Եվ ա­հա փետր­վա­րին վեր­ջա­պես հայտ­նի դար­ձավ, որ պատ­գա­մա­վոր Բա­բա­ջա­նյա­նը պետք է դա­տա­րան գա. նա պետք է որ ի­մա­նա, թե ի­րեն ինչ է սպառ­նում դա­տա­րան ներ­կա­յա­նա­լուց չա­րամ­տո­րեն հրա­ժար­վե­լու դեպ­քում։
Իս­կա­պես, մեր հա­սա­րա­կու­թյանն ի՞նչ է ու­զում պար­տադ­րել այդ պատ­գա­մա­վո­րը։ Բա­բա­ջա­նյան, դուք սի­րու՞մ եք Թուր­քիան ու թուր­քե­րին։ Ազ­գը ձեզ հետ հա­մա­ձայն չէ։ Լի­սա­բո­նում (Պոր­տու­գա­լիա) Թուր­քիա­յի դես­պա­նա­տան վրա 1983 թ. հու­լի­սի 27-ի հար­ձա­կու­մը, որն ա­հա­բեկ­չա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն է հա­մար­վում Թուր­քիա­յում ու թր­քա­մետ «հան­րու­թյուն­նե­րում», դուք հա­մա­րում եք ՀՅԴ-ի «ա­հա­բեկ­չա­կան ան­ցյա՞լ»։ Կամ էլ «Նե­մե­սիս» («Հա­տու­ցում») գոր­ծո­ղու­թյա­նը և Էն­վե­րին, Թա­լեա­թին, Ջե­մա­լին, Սաիդ Խա­լիմ փա­շա­յին, Բե­հաե­դին Շա­քի­րին, Ջե­մալ Ազ­միին, թուր­քե­րի և կեղծ մահ­մե­դա­կան հրեա­նե­րի օգ­տին աշ­խա­տող հա­յազ­գի դա­վա­ճան­ներ Մկր­տիչ Հա­րու­թյու­նյա­նին (ո­րին Ար­շա­վիր Շի­րա­կյա­նը՝ «Նե­մե­սի­սի» ի­րա­գոր­ծող­նե­րից մե­կը, ան­վա­նել է «սա­դիստ և թուր­քա­կան գաղտ­նի ոս­տի­կա­նու­թյան քա­ղա­քա­կան բա­ժան­մուն­քի ան­դամ»), Հմա­յակ Ա­րա­մյան­ցին և Ար­շա­վիր Ե­սա­յա­նին (ո­րոնք 1915 թ. ապ­րի­լին թուր­քե­րին հանձ­նե­ցին Պոլ­սի հայ մտա­վո­րա­կան­նե­րի ցու­ցակ­նե­րը՝ գաղ­թեց­նե­լու հա­մար, հենց նրանք մատ­նե­ցին «Հն­չակ» կու­սակ­ցու­թյան քսան պար­տի­զա­նի, ո­րոնց հե­տա­գա­յում թուր­քե­րը կա­խե­ցին) վե­րաց­նե­լուն մաս­նակ­ցե­լու հա­մա՞ր եք Դուք, Բա­բա­ջա­նյան, այ­սօր ու­զում «ա­հա­բեկ­չու­թյան հա­մար» մե­ղադ­րել այդ կու­սակ­ցու­թյա­նը։
Իսկ գի­տե՞ք, որ այն հե­ռա­վոր տա­րի­նե­րին «Դաշ­նակ­ցու­թյան» ան­դամ­նե­րը մա­հա­պատ­ժի են են­թար­կել նաև թուր­քե­րի հա­մար աշ­խա­տող մատ­նիչ­ներ Վա­հե Իհ­սա­նին (Ե­սա­յան) և Ար­թին Մկրտ­չյա­նին։ Չե՞ք լսել։ Ինչ­քան վատ է, որ հայ պատ­գա­մա­վո­րը և ի­րա­վա­բա­նը չգի­տի սե­փա­կան ժո­ղովր­դի պատ­մու­թյու­նը, չգի­տի, թե իս­կա­կան հա­յերն ինչ­պես են վե­րա­բեր­վել և վե­րա­բեր­վում թուրք-սիո­նիս­տա­կան գոր­ծա­կալ­նե­րին ու ի­րա­զե­կիչ­նե­րին... Ըն­թեր­ցող­նե­րին միայն ա­սենք, որ վա՜յ այն ազ­գե­րին, ո­րոնք «օր­վա հե­րոս» են դարձ­նում բա­նա­կում ծա­ռա­յե­լուց փա­խած և թուր­քե­րի ու թր­քա­սիո­նիստ­նե­րի օգ­տին գոր­ծող ան­ձանց։ Վա՜յ այն ազ­գե­րին, ո­րոնք բա­նա­կա­յին ծա­ռա­յու­թյու­նից խու­սա­փած նման հան­ցա­գործ­նե­րին ընտ­րում են ի­րենց խոր­հր­դա­րա­նի պատ­գա­մա­վոր։ Վա՜յ այն ազ­գե­րին, ո­րոնք ժա­մա­նա­կին չեն պատ­ժում նման հան­ցա­գործ­նե­րին։ Ա­պա­գա չու­նեն այն եր­կր­նե­րը, ո­րոնց քա­ղա­քա­ցի­նե­րը խոր­հր­դա­րա­նի պատ­գա­մա­վոր են ընտ­րում այդ­պի­սի ե­րես­պաշտ ա­ղան­դա­վոր­նե­րի։
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ
Դիտվել է՝ 8010

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ