Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Դա­տա­րա­նը չեք հար­գում, գո­նե բժշ­կի մաս­նա­գի­տու­թ­յու­նը հար­գեք

Դա­տա­րա­նը չեք հար­գում, գո­նե բժշ­կի մաս­նա­գի­տու­թ­յու­նը հար­գեք
20.03.2020 | 01:57
Այս օ­րե­րին առն­վազն տա­րօ­րի­նակ է ըն­կալ­վում, երբ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րը հան­րու­թյա­նը վի­րու­սի մա­սին տե­ղե­կու­թյուն­ներ, վի­ճա­կագ­րու­թյուն հայտ­նե­լու փո­խա­րեն, խո­սում է դա­տա­րա­նի մի վճ­ռի մա­սին, ո­րը նրան պար­տադ­րում է նե­րո­ղու­թյուն խնդ­րել բժշ­կից։
«Երբ 2018-ի հու­նի­սին աշ­խա­տան­քից ա­զա­տե­ցի Ա­րա Մի­նա­սյա­նին, նա ինձ դա­տի տվեց` պա­հան­ջե­լով նե­րո­ղու­թյուն խնդ­րել ու­ղիղ ե­թե­րի ժա­մա­նակ ա­սած իմ մի ար­տա­հայ­տու­թյան հա­մար։ Սա­կայն ես պն­դում եմ` ինչ ա­սել եմ ու­ղիղ ե­թե­րի ժա­մա­նակ, կրկ­նում եմ ու նո­րից կա­սեմ` մեր դա­տա­կան հա­մա­կար­գը չի վա­յե­լում ժո­ղովր­դի մե­ծա­մաս­նու­թյան հա­մակ­րան­քը և կա­րիք ու­նի բա­րե­կար­գում­նե­րի»,- մի քա­նի օր ա­ռաջ «լայ­վի» ըն­թաց­քում հայ­տա­րա­րեց Ար­սեն Թո­րո­սյա­նը։ Սա մի քա­նի ա­ռում­նե­րով խո­ցե­լի հայ­տա­րա­րու­թյուն է։
Նախ Ար­սեն Թո­րո­սյա­նը պա­տեհ ժա­մա­նակ չի ընտ­րել անձ­նա­կան հա­շիվ­ներ «մաք­րե­լու» հա­մար, ու սա այն դեպ­քում, որ ի պաշ­տո­նե ա­ռա­ջին մարդն է, ո­րից հան­րու­թյունն ա­մեն րո­պե վի­րու­սի մա­սին ստույգ տե­ղե­կու­թյուն է սպա­սում։ Երկ­րորդ հան­գա­ման­քը. բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյան ա­սում է, թե չի պատ­րաստ­վում դա­տա­կան վճիռն ի­րա­կա­նաց­նե­լու, սրան դժ­վար է որևէ ա­նուն տալ։ Այ­սինքն, վե՞րջ, մե­զա­նում ո՛չ օ­րենք կա, ո՛չ դա­տա­րան, մենք էլ ի­րա­վա­կան եր­կիր չե՞նք։ Ինչ­պես Փա­շի­նյանն է ա­սում, կո­րո­նա­վի­րու­սով պայ­մա­նա­վոր­ված ա­մեն ինչ քանդ­վել է ու շինհ­րա­պա­րա­կու՞մ ենք։ Ով ինչ­պես ցան­կա­նա, կա­րո՞ղ է վար­վել դա­տա­կան վճիռ­նե­րի հետ։
Եր­րորդ հան­գա­ման­քը. Թո­րո­սյա­նը հայ­տա­րա­րում է, թե «մեր դա­տա­կան հա­մա­կար­գը չի վա­յե­լում ժո­ղովր­դի մե­ծա­մաս­նու­թյան հա­մակ­րան­քը և կա­րիք ու­նի բա­րե­կար­գում­նե­րի»։ Տես­նես ու՞մ վրա է զայ­րա­նում կա­ռա­վա­րու­թյան ան­դա­մը, ո՞վ է 2 տա­րի կա­ռա­վա­րում եր­կի­րը, ո՞վ է պա­տաս­խա­նա­տու ի­րա­վա­կան հա­մա­կար­գի խն­դիր­նե­րի հա­մար։ Այս իշ­խա­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը շատ «մա­զա­լու» են. մի օր ա­սում են՝ ողջ դա­տա­կան հա­մա­կար­գը կո­ռում­պաց­ված է ու ան­վս­տա­հե­լի, հե­տո հա­տա­րա­րում են, թե ոչ բո­լոր դա­տա­վոր­ներն են այդ­պի­սին, կան ազ­նիվ ու ար­դար կադ­րեր։ Հի­մա կողմ­նո­րոշ­վեք՝ ձեր «նոր» Հա­յաս­տա­նում դա­տա­րան­նե­րին վս­տա­հե՞նք, թե՞ ոչ։ Հե­տո ե­թե բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տո­նյան չի կա­տա­րում դա­տա­րա­նի ո­րո­շու­մը, ի՞նչ ե­րե­սով ու ի՞նչ հրա­մա­նով եք շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցուց պա­հան­ջում կա­տա­րել դա­տա­կան ո­րո­շում­նե­րը։
Եվ վեր­ջին հան­գա­ման­քը, որն ա­վե­լի շատ բա­րո­յա­կան է։ Ե­թե չեք հար­գում դա­տա­րա­նի վճի­ռը, դա ձեր խն­դիրն է, բայց տվյալ դեպ­քում խոս­քը բժիշկ մար­դուց նե­րո­ղու­թյուն խնդ­րե­լու մա­սին է և ի նշան այս օ­րե­րին մեզ պա­տու­հա­սած վտան­գի, ի նշան միաս­նա­կա­նու­թյան ու հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյան, այս ար­հա­վիր­քը հաղ­թա­հա­րե­լու, մի՞­թե դժ­վար էր ըն­դա­մե­նը մի նե­րո­ղու­թյուն խնդ­րել բժշ­կից՝ ազ­դակ հղե­լով մաս­նա­գի­տա­կան մի ողջ համ­քա­րու­թյան, որ ան­կախ տա­րա­տե­սակ խն­դիր­նե­րից, անձ­նա­կան հար­ցե­րից ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րի հա­մար բժիշ­կը, բու­ժաշ­խա­տո­ղը միշտ հարգ­ված են։ Սա աշ­խար­հի ոչ մի դա­տա­րան ու ոչ մի օ­րենք չի պա­հան­ջում, հան­գիստ ե­ղեք, դրա հա­մար պար­զա­պես մարդ­կա­յին հատ­կա­նիշ­ներ են հար­կա­վոր։
Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ
Դիտվել է՝ 13733

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ