Նիկոլի տարին
24.12.2019 | 00:41
«Ժամն է արդեն իրիկնահացի». ամփոփենք տարին:
Ամբողջական համայնապատկերի մեջ, կարելի է ասել, առարկայական մեծ կորուստներ, որպես այդպիսին, կարծես չկան. Ղարաբաղը տեղում է, տնտեսությունը հեղափոխականություն չի գրանցել, չի էլ պայթել, արտքաղաքական կազուսները շարունակվում են, բայց դեռ «պատժամիջոցներ» չկան, և այդպես շարունակ:
Մեծ կորուստն այլ տեղ է. հասարակությունը դեգրադացվել է, տագնապը` խորացել, հոգիների մեջ ահավոր մեծ անջատում է առաջացել, ինչն էլ «ամբողջանալու» շատ մեծ ներուժով է օժտված` ամեն րոպե գործարկման մեջ դնելու հեղափոխության «սակրալ» նպատակները, ինչին միտված են իշխանության բոլոր քայլերը` ստեղծել «նոր»-սինթետիկ մարդ, այն է` աշխարհաքաղաքացի` աշխարհաքաղաքական նպատակներն սպասարկելու համար, որի համար միևնույն է` Արցախն «այս կողմում է, թե այն»:
Իշխանությունների և իշխողի անցնող մեկ տարվա ընթացքը մեկ եզրակացության հանգեցրեց. նրան թույլատրված է լինել խեղկատակ, ստրուկ, ամեն ինչ` «Հիսուս», «Հռոմի պապ». ասել է` անել ամեն ինչ` հասնել առողջ-բանական մտքի հնարավոր ոչնչացման, ազգային-արժեքային համակարգերի խեղաթյուրման, ատելության խոսքի, վարքի ամենայն տարածման, օրն ու կյանքը քրեական քրոնոլոգիայի վերածման, վախի մթնոլորտի տարածման, բոլոր կարգի կանգուն ինստիտուտների քայքայման` ընդհուպ անվտանգային բաղադրիչի ոչնչացման` բանակի քայքայման (բանակում սննդի բարելավման «ամպագոռգոռ» ծխածածկույթի սքողումներով), մարդկանց նյարդերը սուրսայր սրի վրա պահելով, քաղաքական ողջ լանդշաֆտը բզկտելով, սեփական բարեկեցության բոլոր բաղադրիչները բյուջեի անունից կատարելագործելով… Չես թվի ամբողջը:
Իսկ թույլատրված էր, որովհետև Ղարաբաղյան խնդրի լուծման հրամայականն է դրված: Ինչ է կատարվում «Ղարաբաղի շուրջ»` ոչ ոք չգիտի: Հասկանալի է` ընթանում են բազմաշերտ այսբերգային գործընթացներ: Եվ որքան էլ հայկական կողմից պնդում կա, թե բանակցային սեղանին երկու տարի է փաստաթուղթ չկա, ոչ ոք չի հավատում, քանզի բանակցային գործընթացն ահավոր մեծ արագություն է ձեռք բերել, հակամարտող կողմերը բանակցային սեղանի ու «չեղած» թղթի շուրջ նստում են 3-4 ժամ և ինչի՞ շուրջ են այդքան ժամանակ խոսում։ Աբսուրդ է ինքնին: Այնուհանդերձ, նաև` հասկանալի:
Սպասում են երկու կարևոր «միջոցառումների» ավարտին. արցախյան նախագահական և արդրբեջանական պառլամենտական ընտրություններին, որոնց արդյունքում նոր մարդիկ կգան իշխանության, և բանակցությունները «ֆորմատ կարվեն»` գոնե նոր դեմքերի մակարդակում` պայմանավորվածությունները հեշտացնելու համար:
Հասկանալի է` հայաստանյան «թավշյա» հեղափոխությունը թավշորեն «դուրս մղեց» ղարաբաղյան խարիզմատիկ ղեկավարներին. Արցախյան ընտրություններն էլ կբերեն նոր դեմքի (լինի Արայիկ Հարությունյանը, թե Մասիս Մայիլյանը), որոնք, ինչպես հայտարարել է Նիկոլ Փաշինյանը, նույնական մոտեցում ունեն Արցախի հարցում: Ասել է` կանեն այն, ինչ Նիկոլը կթելադրի, Իսկ Ադրբեջանի կողմից բանակցությունների սեղանի շուրջ կնստի Մեհրիբան Փաշաևան, որը «նոր պարտավորվածություններ» կունենա, քան որ էր` Ալիևների կլանը (Մեհրիբանն ու Իլհամը, ըստ հավաստի աղբյուրների, վաղուց ամուսիններ չեն):
Ահա և տարին ավարտվում է աշխարհաքաղաքական-տարածաշրջանային բավականին հետաքրքիր այլ «դրվագներով». Ռուսաստանի նկատմամբ բավականին կոշտ պատժամիջոցներ, նաև ամերիկյան լրատվամիջոցների կողմից արտահոսք` Ադրբեջանը համաձայնել է, որ իր տարածքից Իսրայելի «անօդաչուները» հարձակում գործեն Իրանի վրա:
Ավելին` վերջին շրջանում փորձագետները (ոչ միայն հայաստանյան, այլև միջազգային, այդ թվում`ռուսական) շատ են խոսում Ղարաբաղի շուրջ նոր էսկալացիայի, նոր պատերազմի մասին` ապրիլ-մայիս ամիսներին: Պատճառաբանությունն էլ մեկն է. ութ հոգով քայլած-հեղափոխություն արած, իշխանության հասած Փաշինյանի ռեյտինգն ընկնում, է. հեղափոխությունը հենց այնպես չէր արված, այն գին ուներ, և «հեղափոխության հայրերը» նրան կամ պետք է հիշեցնեն, թե ինչու ինքը բերվեց իշխանության, կամ, հենց իր գերագույն գլխավոր հրամանատարության կարգավիճակով և «առաջնորդությամբ, տանեն «Դեյթոն»` կնքելու (սրան արդեն անդրադարձել ենք):
Հասկանալի է` մտածում են մարդիկ, աշխարհի մեծերը, տնօրինում է Աստված: Բոլոր դեպքերում, տարին ավարտվում է մտահոգությունների, «սպասումների» շատ մեծ գեներացիայով:
Աստված պահի Հայաստանն ու Արցախը:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
-
Ասում են… Ադրբեջանը խնդիր է դրել Արցախն ազատել հայ բնակչությունից, ստեղծել պայմաններ, որ հայերն այնտեղից գնան, ով կմնա՝ տեղահանել կամ կազմակերպել կոտորած Շատ հստակ է ծրագիրը:
-
Ասում են Ավելի քան 30000 երեխաներ և նրանց ընտանիքները Լեռնային Ղարաբաղում արդեն 8 ամիս է՝ գտնվում են շրջափակման և ավերակների մեջ։
-
Ասում են․․․ Թուրքական ցեղերը հայտնվել են 10-րդ դարում, 11-րդ դարում հասել են պատմական Հայաստանի տարածք: Այս հողի վրա հայերն ապրել են մթա 15-րդ դարից:
Տարածաշրջանային
