Տարիներն անցնում են պահ առ պահ, հերթափոխում են`մեզանից տանելով այն ամեն կարևորն ու անկարևորը, որ ունենք
03.03.2020 | 00:01
Անցնող տարիները մերն են դառնում ու մեզ են մնում այնքանով, որքանով կարողանում ենք նրանցից կորզել կարևորն ու թանկը, անգինն ու անգնահատելին` մարդկայինը, կորզել ո՛չ թե պարզապես մեր ձեռքում ունենալու, այլ ժամանակի խողովակով ապագան սնուցելու և պարարտացնելու համար մարդկայնությամբ` աստվածապատկեր ու աստվածազարմ:
Տարիներն անցնում են շռնդալից ու համրաքայլ, «օրերը մթնում ու անց են կենում» առանց հավելյալ օժանդակության, բայց հարակա է մարդ էակի` տարիներից ինքն իրեն կորզելու ջանադիր ջանքը: Եվ երբ իր ամեն հերթական տարին մարդը դիմավորում է ո՛չ միայնակ, այլ ինքն իր հետ, ուրեմն ջանքն իր պսակվել է հաջողությամբ. երբ մարդն ինքն իրեն գտնում է ամեն մի իր նմանի մեջ, ուրեմն հաջողվել է ապրած կյանքը նրա, որ կոչվում է ՄԱՐԴ:
Ժամանակի հետ, մեր կյանքից սահում և անցնում է 365 օրերից բաղկացած տարի կոչվող մի ժամանակահատված, որը իրականում տևում է մի ակնթարթ և սովորաբար թողնում է ապրած կյանքի պատրանք-տպավորություն:
Ժամանակն ավելի արագ է անցնում, քան մարդը կհասցնի հիշել անցյալից ինչ-որ բան կամ ապագայի ծրագրեր մշակել:
Այս անգամ էլ ժամանակն անցավ սովորականի նման՝ առանց դույզն-ինչ գիտակցելու, թե արդյոք ինքը մարդուն ինչ տվեց, կամ թե՝ ինչից զրկեց նրան: Տարեվերջին մենք շատ ավելի ջանք և ավյուն ենք ներդնում ժամանակի անցած ուղին քննելու և մեր ստացածը կամ կորցրածը արժևորել փորձելու համար, քան իրականում ձեռք ենք բերել տարվա ընթացում: Մարդիկ տխրում և իրենց դժբախտ են զգում, երբ զրկվում են ունեցվածքից, փողից, ընկերներից, սակայն նրանց համար աննկատ է մնում կորուստը իրենց մարդկային նկարագրի և Աստծո հանդեպ հավատի: Շատերը կարծում են, թե արժեքավոր են միայն փողի հետ առնչվող բաները: Հիշում եք, անշուշտ, առակը անմիտ մեծահարուստի մասին, որը տարեցտարի մեծացնում էր իր շտեմարանները և տեղավորում էր իր կալվածքներից ստացված բերքը՝ իր կյանքի հետագա տարիների համար, երբ Աստված մի օր առավ թշվառ հոգին նրա, ով իր անձի համար էր գանձեր կուտակում և Աստծով չէր հարստանում՝ իր ունեցվածքից բաշխելով կարիքավորներին:
Իրական արժանիքները, որ մարդը կարող է ունենալ, դա մարդկային արժանապատվության և ինքնության գիտակցությունն է, սեփական մարդկային որակների պահպանման և կատարելագործման ձգտումը: Իսկ իրական արժեքները, որ մարդը ստանում է ի վերուստ, լավագույն կյանքի հույսն է, լավագույն հույսերի իրականացման հավատն է, և շնորհների և առաքինությունների գլուխ սերն է, որ արդարացումն է բոլոր հույսերի և վավերացումն է առ Աստված մեր հավատի: Մերօրյա աշխարհում վերոհիշյալ արժանիքները կրող և արժեքներով ապրող մարդիկ շատ քիչ են: Այսօր աշխարհն այնպիսին է, ինչպիսին որ կա, քանզի շատերին այն այդպիսին էլ դուր է գալիս, ոմանք չեն էլ փորձում այն փոխել և գերադասում են հարմարվել ընդհանուր կարգին ու որակին, ոմանք էլ անհնար են համարում այն փոխելը, բայց և ջանում են չնույնանալ նրա հետ: Մարդու կյանքի, կենսագործունեության, հասարակական հարաբերությունների, բարոյական, պարզ, մարդկային արժեքների ստեղծման և պահպանման համար անհրաժեշտ շատ բաղադրիչներ այսօր հիմնիվեր կորցրել են իրենց բուն նշանակությունը (այսօր հագուստը ո՛չ թե մերկությունը քողարկելու, այլ այն ի ցույց դնելու համար է, արվեստը ո՛չ թե ճշմարտությունը բացահայտելու, այլ այն եթեական ներկայացնելու, բացահայտ կեղծիքը քողարկելու համար է, լրագրությունը ո՛չ թե լրատվության, այլ սենսացիաների համար է, և այսպես անվերջ կարելի է թվարկել): Մեր օրերում արդեն իրական են ժամանակին մտահղացում եղած շատ բաներ, և դա կարծես ոգևորում է մարդուն ու մղում կյանքի կոչել իր երևակայության բոլոր արգասիքները, եթե անգամ դրանք անցնում են բարոյականի, թույլատրելիի, մարդկայինի սահմանները: Մարդու այդօրինակ գործունեության հետևանքում առաջացած երևակայածին արժեքների և իրական արժեքների տարբերակման և գնահատման համար անհրաժեշտ է մի բացարձակ չափանիշ՝ Աստծո Խոսքը:
Տարվա վերջում թե՛ հոգևոր, թե՛ նյութական կարողությունները ըստ արժանվույն արժևորում և գնահատում են նրանք, ովքեր տարվա ընթացքում սպասում են այդ պարգևներին՝ ստանալու ակնկալիքով, և ստանում են վերադարձնելու, տալու և բաշխելու պատրաստակամությամբ: Իսկ կորստի ցավը մեղմվում է այն հույսով կամ համոզմունքով, որ ստացածը, այնուամենայնիվ, շատ ավելին էր, քան կորցրածը: Այսպիսի հույս ու համոզմունք ունեն միայն այն մարդիկ, ում հույսը Միակ Ճշմարիտ Աստված է և համոզմունքը՝ հավատը Միակ, Ճշմարիտ Աստծո Խոսքի հանդեպ: Աստծո Խոսքի մարմնացումը և մարդկային ծնունդը Աստծո սիրո պատասխան արձագանքն էր փրկություն ակնկալող մարդկության հույսին ու հավատին: Սերը մեծ է հույսից ու հավատից, որովհետև այն հավիտենական Աստծո տարիքին է, իսկ վերջինները՝ մարդու տարիքին: Ասում ենք հույս, հավատ, սեր, ըստ աճման կարգի, քանզի հույսը մարդուն է հատուկ, հավատը մարդուն և մյուս բանականներին տրվել է Աստծուց, իսկ սերը՝ Աստված Ինքն է, և երբ Աստված սեր է տալիս մարդուն, Նա նրան տալիս է Ինքն Իրեն: Աստծո սիրո ինքնաբուխ դրսևորումը հասավ իր գագաթնակետին՝ Իր Խոսքի մարդեղացմամբ: Նորից վերհիշենք անմիտ մեծահարուստին և նկատենք. փրկության համար մեզ տրված կյանքը սնոտի բաների վրա վատնելով՝ մենք մեծացնում ենք մեր կորստյան շտեմարանները և այնտեղ մեր իսկ դատապարտությունն ենք կուտակում, և ինքներս մեզ մեծահարուստ երևակայելով, չենք տեսնում մեր իրական թշվառ վիճակը՝ երկրի երեսին հոսող ժամանակի փոշին:
Աստծո Խոսքը մարմին առավ՝ դառնալով ոչ միայն լսելի, այլև տեսանելի և շոշափելի, հասկանալի և սիրելի: Հիսուս Քրիստոսով Աստված Իր անսահման սերը հայտնեց մարդուն նրան ընկալելի կերպով, ու թեև Նրանով ենք ապրում, շարժվում և կանք, այնուամենայնիվ մարդը այդ ամենն ընկալում է որպես անհրաժեշտություն և ոչ թե որպես Աստծո անսահման սիրո արտահայտություն:
Եվ նրանք, ովքեր չընկալեցին ու չհասկացան Աստծո անսահման սերը ողջ տարվա ընթացքում, չապրեցին իրենց կյանքը, այլ ուղղակի նրանց կողքով աննկատ կերպով անցավ 365 օրերից բաղկացած, տարի կոչվող մի ժամանակահատված, որն իրականում տևեց մի ակնթարթ՝ թողնելով ապրած կյանքի պատրանք-տպավորություն:
Լիլիթ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
Գորիս
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
-
Ասում են… Ադրբեջանը խնդիր է դրել Արցախն ազատել հայ բնակչությունից, ստեղծել պայմաններ, որ հայերն այնտեղից գնան, ով կմնա՝ տեղահանել կամ կազմակերպել կոտորած Շատ հստակ է ծրագիրը:
-
Ասում են Ավելի քան 30000 երեխաներ և նրանց ընտանիքները Լեռնային Ղարաբաղում արդեն 8 ամիս է՝ գտնվում են շրջափակման և ավերակների մեջ։
-
Ասում են․․․ Թուրքական ցեղերը հայտնվել են 10-րդ դարում, 11-րդ դարում հասել են պատմական Հայաստանի տարածք: Այս հողի վրա հայերն ապրել են մթա 15-րդ դարից:
Տարածաշրջանային
