Գնացել էի Վերնիսաժ՝ «բանավոր» շնորհավորելու տաղանդավոր ժամանակակցիս՝ Լևոն Ջավախյանի ծննդան օրը: Խոսեցինք արծաթավաճառության նուրբ արվեստի և արվեստի աշխատողների եթերային աշխատավարձի մասին:
Իմ մահվան օրը, կմարեն աշխարհի լույսերը բոլոր,
ՈՒ տխրությունը իր բաց թևերով կծածկի լուսատուն՝
Արևը միակ։
Մայթերն ու փողոցները դատարկով կլցվեն,
Մարդիկ իրար հետ շշուկով կխոսեն,
Կպատմեն իրար, մեռնողի մասին։
1920 թ. թուրքական պետության հիմնադիր Քեմալ Աթաթյուրքը գրում էր, որ «Կովկասյան պատը պետք է վերացնել», այլապես Թուրքիան պաշտպանվելու հնարավորություն չի ունենա և չի կարող զարգանալ։