Ինչպես է Պուտինը ձգտում դառնալ …Պուտինի իրավահաջորդը

2018-ի մարտին վերընտրված նախագահ Վլադիմիր Պուտինը չի կարող նորից առաջադրվել իր ժամկետի ավարտին` 2024-ին: Արդեն մի քանի տարբերակներ են մշակված, որ նա պահպանի իշխանությունը` գրում է Բենժամեն Քենելը Les Echos-ում: 2024-ին Պուտինը, որ 2018-ի մարտին վերընտրվեց 77% ձայներով, իսկ այսօր նրան ձայն կտար ռուսաստանցիների միայն 40%-ը, արդեն քառորդ դար Ռուսաստանը կառավարած կլինի և կդառնա 72 տարեկան:

Թոշակի տարիք չէ՞: Ոչ ոք չի համարձակվում նրան այդ հարցը տալ: Հրապարակավ այդ հարցի վրա տաբու է դրված, բայց կուլիսներում կրեմլագետները ակտիվ բանավիճում են իրավահաջորդի մասին: «Ո՞վ կլինի Պուտինից հետո: Պուտինը: Միանշանակ»` գտնում է նախագահի աշխատակազմի նախկին անդամ, բարձրաստիճան պաշտոնյան, որ պահպանել է հարաբերություններն իշխանության հետ ու իր հաշվարկներն ունի: Պուտինը ոչ մեկին չի վստահում: Նա հավատում է միայն «կառուցվածքին»` մեխանիզմ, լավ յուղած ու ստուգված պտուտակներով ու զսպանակներով: Առաջին սցենարը 2008-ի «կառուցվածքի» կրկնությունն է, երբ Վլադիմիր Պուտինը իր ընկեր Դմիտրի Մեդվեդևին նշանակեց նախագահ ու ինքը դարձավ վարչապետ, որ լավ վերահսկի իշխանությունը:

Քննարկվում է ևս մեկ սցենար, որ նախատեսում է «կառուցվածքին» ևս մեկ հարկ ավելացնել ու ստեղծել «գերագույն կառավարչի» պաշտոն` հատուկ Վլադիմիր Պուտինի համար, որ նա մնա բարձր ցանկացած նոր նախագահից` ընտրված 2024-ին: «Գերագույն Խորհրդի նախագահի պես ինչ-որ պաշտոն»` հեգնում է լավ տեղեկացված մի լրագրող, որ պտտվում է իշխանական շրջանակներում: 2018-ին Կրեմլում նախագահը նրան ասել է` ինչ է լինելու 2024-ից հետո. «Ես չեմ կարող դասալիք լինել, իմ առաքելությունը դեռ չի ավարտվել»: Դա կարելի է մեկնաբանել, որ Վլադիմիր Պուտինը ծրագրում է երկար մնալ իշխանության ղեկին, այսօր նա ՌԴ նախագահն է, գուցե հետո դառնա Ռուսաստան-Բելառուս միության ղեկավարը, կամ Ռուսաստանի շուրջ հավաքի խորհրդային նախկին մի քանի հանրապետությունների ու դառնա այդ միության նախագահը: Բոլոր դեպքերում այդ կառուցվածքները լինելու են ցուցափեղկ, որի հետևում նախևառաջ ուժայիններ են` բանակի ու անվտանգության ծառայությունների այն մարդիկ, որ ինչպես Վլադիմիր Պուտինը, տիրել են իշխանությանը 2000-ին Կրեմլ մտնելուց հետո: Մոսկվայում ոմանք գտնում են, որ բախվելով տնտեսական ստագնացիային (տնտեսական աճը հազիվ 2%-ի է հասնում, որ հեռու է Պուտինի խոստացած 4%-ից), սոցիալական դժգոհությանը (կենսաթոշակային բարեփոխման ու ԱԱՀ-ի աճի պատճառով) և Կրեմլի հանրաճանաչության կորստով (ռուսաստանցիների 60%-ը գտնում է, որ նախագահն անձամբ է պատասխանատու երկրի խնդիրների համար), այդ ուժայինները կցանկանան դիվերսիոն մանևր կազմակերպել:

Ընդհուպ` նոր կոնֆլիկտ Կիևի հետ Ուկրաինայում մարտին նախագահական ընտրությունների առիոթվ: Դա կշեղեր ուշադրությունը դժվարություններից ու լրացուցիչ ազդակ կտար Կրեմլին 2024-ի հեռանկարների առումով: Հին համակարգում նոր դեմքեր են հայտնվում: Օրինակ` 46-ամյա Ալեքսեյ Դյումինը, որ կարիերային սրընթաց աճ է ցուցադրում, նախագահի անվտանգության ծառայության ղեկավարի տեղակալն էր, ՊՆ փոխնախարար, իսկ հիմա նահանգապետ է: Կամ` արդյունաբերության ու առևտրի 49-ամյա նախարար Դենիս Մանտուրովը` նույնպես ռազմական կոնգլոմերատի հովանավորյալ: Կան և այլ գործիչներ, նրանց Կրեմլը տեստավորում է արդյունավետության ու չեզոքության առումով, օրինակ` երկու նահանգապետեր Նիկիտինները (Գլեբը Նիժնի Նովգորոդում, Անդրեյը` Նովգորոդում): Հավելեք Մոսկվայի քաղաքապետ Սերգեյ Սոբյանինին: Այս մարդիկ ամենահուսալիներն են համարվում ու լավագույն թեկնածուները` նրանց կարելի է վստահել բարձրագույն առաքելություն 2024-ին` վստահված անձինք Կրեմլի ստեղծած «կառուցվածքի» մեջ, բացի այդ` հնարավոր իրավահաջորդները:
Բենժամեն Քենել, Les Echos

Հ.Գ. Ֆրանսիացիները ինչու՞ են 5 տարի առաջ ընկնում: Առաջին հայացքից անհեթեթ կանխատեսումներ են 5 տարվա հեռանկարով, երբ մեկ տարին էլ ծրագրելը հնարավոր չէ 100 տոկոսով: Բայց Պուտինի իրավահաջորդի քննարկումները անընդհատ պտտվում են ռուսական ու արևմտյան մամուլի էջերում և սակավ չեն կանխատեսումները, որ նա չի պաշտոնավարի մինչև 2024-ը: Տարբեր պատճառներով:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ