Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Էրդողանը Պուտինի կրնկի տակ

Էրդողանը Պուտինի կրնկի տակ
20.05.2019 | 11:46

Բաշար Ասադի զինվորների ու ջիհադականների կռիվները Սիրիայում շոշափում են կարևորագույն օտարերկրյա շահեր՝ գրում է Քրիստիան Մակարյանը L'Express-ում: Թուրքիայի նախագահը ցանկանում էր Սիրիայում պահպանել ազդեցության գոտին, որ թույլ կտար բանակցություններ վարել ռուսների ու իրանցիների հետ: Ոչինչ էլ չի ստացվում: Բաշար Ասադի զորքերը՝ անխռով տրամաբանությամբ, ռուսական ռազմաօդային ուժերի աջակցությամբ, վերսկսեցին ռազական գործողությունները Իդլիբում՝ ջիհադի վերջին ապաստանում: Սիրիայի հյուսիս-արևմուտքում գտնվող այս անկլավը՝ թուրքական Խատայ նահանգի երկայնքով, սիրիական կոնֆլիկտի անլուծելի աբսուրդի ցուցադրությունն է, քանի որ պայքարին մասնակցում են ջիհադականները, որ կորցնելու ոչինչ չունեն, և զորքերը, որոնց ոչ ոք չի կանգնեցնում, և այս ամենը խաղից դուրս եկած արևմտյան տերությունների ուշադիր հայացքի տակ: Ու՝ ի՞նչ: Իդլիբում 3 միլիոն մարդ պատանդ են 30-50000 ջիհադականների, որ նրանց սարսափելի որոգայթում են պահում: Ահաբեկիչների այս բնի գրավումը վճռական նշանակություն ունի Սիրիայի իշխանության համար՝ այս տարածաշրջանով են անցնում երկու հիմնական մայրուղիները՝ Դամասկոս-Հալեպ հյուսիս-հարավ առանցքը և Լաթաքիա-Հալեպ արևմտաարևելյան երթուղին՝. Իդլիբի վրա վերահսկողությունը հասանելի է դարձնում հարևան ալավիտների նահանգը, որ Ասադների կլանի հայրենիքն է: Ջիհադիստների վերացումը կհանգեցնի մարդկանց զանգվածային փախուստի, որ անխուսափելիորեն գնալու են Թուրքիա, որտեղ արդեն ապաստան են գտել 3,5 միլիոն սիրիացիներ: Դա անընդունելի է Էրդողանի համար, բայց նրա ձախողումն Իդլիբում ակնհայտ է և նրան անհամբեր սպասում են երկու ժամանակավոր դաշնակիցները՝ Ռուսաստանն ու Իրանը, որ ցանկանում են Ասադը վերջ դնի այդ չարիքին:


2017-ի մայիսին Աստանայում Թուրքիայի նախագահը ստանձնեց Իդլիբի ահաբեկիչների վերահսկողությունը, բայց չկարողացավ, նրանք մշտապես հետապնդում են սիրիական բանակին ու ջանում են հասնել ռուսական ավիաբազային Հմեյմինում: Վլադիմիր Պուտինի ու Հասան Ռուհանիի խիստ ճնշման տակ Էրդողանը հիմա ստիպված է ջիհադականներին դուրս նետել Իդլիբից՝ իբրև փոխհատուցում ստանալով ազդեցության գոտի Սիրիայի հյուսիս-արևմուտքում քրդերին վնասազերծելու համար: Կարճաժամկետ կամ միջնաժամկետ հեռանկարում Էրդողանի ջանքերը Սիրիայում փլուզվում են: Վլադիմիր Պուտինի հետ մերձեցման և իբրև փոխհատուցում ԱՄՆ ամրությունները Թեհրանի դեմ վերացնելու՝ Թուրքիան շատ բան է ստացել՝ Ռուսաստանի հետ առևտրի մեծացում. ՙԹուրքական հոսք՚ ռուսական գազատարը, ռուսական հակահրթիռային С-400 համակարգերի գնման և Թուրքիայում արտադրության պայմանագիրը... Իվերջո՝ ստիպված է նաև վճարել: Այլ խոսքով՝ Էրդողանը հայտնվել է Պուտինի կրնկի տակ:

L'Express


Հ.Գ. Հաճելի պատկեր կլիներ՝ Պուտինի կրնկի տակի Էրդողանը: Բայց կրնկի տակ լինելը պայմանական հասկացություն է: Ռուս-թուրքական շահերը բազում զուգորդումներ ունեն և Էրդողանին հաջողվում է նույնքան կրնկի տակ պահել Պուտինին՝ շահարկելով ԱՄՆ-Թուրքիա հարաբերությունները ու հավաստիացնելով Պուտինին, որ ՆԱՏՕ-ից կարող է դուրս գալ, եթե անվտանգության բավարար երաշխիքներ ունենա: Փաստացի՝ Էրդողանն իր քաղաքականությունը կառուցում է բլեֆների վրա՝ պարբերաբար հավատարմության երդումներ տալով մեկ Թրամփին, մեկ Պուտինին: Նրա լարախաղացությունը կավարտվի միայն ՌԴ-ԱՄՆ հարաբերությունների փոփոխությամբ, իսկ դրա ժամանակը ոչ ոք չգիտի, ուստի Էրդողանն օգտագործելու է շանսը՝ ՌԴ-ից ու ԱՄՆ-ից ավելին պոկելու:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1503

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ