Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Ե­թե բարձ­րաց­նենք քո­ղը, ա­պա միան­գա­մայն ակն­հայտ է դառ­նում, որ…»

«Ե­թե բարձ­րաց­նենք քո­ղը, ա­պա միան­գա­մայն ակն­հայտ է դառ­նում, որ…»
17.01.2020 | 00:31

Կի­նո­յից քիչ թե շատ ի­րա­զեկ­վա­ծը միան­գա­մից անվ­րեպ կա­սի՝ ո՛ր ֆիլ­մից է վերց­ված վեր­նա­գիր ծա­ռա­յած ար­տա­հայ­տու­թյու­նը, բայց քա­նի որ գործ ու­նենք ահ­ռե­լի թվով դի­լե­տանտ­նե­րի, կի­նո­յի մեջ կի­նո­յից բա­ցի մնա­ցած ա­մեն ին­չը սի­րող­նե­րի՝ կի­նո­խո­պան­չի­նե­րի հետ, ստիպ­ված ենք նրանց հա­մար նշել վեր­նագ­րի աղ­բյու­րը՝ «Ոս­կե հոր­թը», որն Իլյա Իլ­ֆի ու Եվգենի Պետ­րո­վի հա­մա­նուն գրա­կան եր­կի հեն­քի վրա ար­ված կի­նոն­կար է։ Թվա­ցյալ այս ա­նուղ­ղա­կի խոս­քից արդ ան­ցում բուն նյու­թին։

ՉԿԱ՛։ ՉԻ՛Ք։ ՆԻ՛ԽՏ
Ան­ցած ա­միս «Սի­նե­մա Սթար Դալ­մա Գար­դեն Մոլ»-ում կա­յա­ցավ Յու­սուպ Ռա­զի­կո­վի «Սու­սե­րով պա­րը» կի­նոն­կա­րի երևա­նյան պրե­միե­րան։ Աշ­խար­հահռ­չակ կոմ­պո­զի­տոր Ա­րամ Խա­չատ­րյա­նի մա­սին կի­նո­պա­տու­մը հա­վե­լյալ հե­տաք­րք­րու­թյուն էր ա­ռա­ջաց­րել նաև նրա­նով, որ մեր ռուս գոր­ծըն­կեր­նե­րի մաս­նակ­ցու­թյամբ, ռու­սա­կան կի­նո­յում հայ տար­րի ակ­տիվ մի­ջամ­տու­թյամբ ու նա­խա­ձեռ­նու­թյամբ լրաց­վե­լու էր մե­զա­նում առ­կա խո­շոր բաց. խոս­տո­վա­նենք՝ ցա­վոք, թե՛ հայ, թե՛ հա­մաշ­խար­հա­յին կի­նո­յի մա­կար­դա­կով հա­յազ­գի երևե­լի­նե­րի մա­սին կի­նո­ժա­պա­վե­նին պահ տված ա­ռանձ­նա­պես շատ բան չու­նենք։ Այս ա­մե­նին գու­մար­վող լրա­ցու­ցիչ գոր­ծոն էր և այն, որ մե­ծա­նուն կոմ­պո­զի­տո­րի կյան­քը, ստեղ­ծա­գոր­ծու­թյու­նը հրամց­նե­լու էր այ­լազ­գի գոր­ծիչ, ար­վես­տա­գետ, ու ա­ռանձ­նա­պես հե­տաքր­քիր էր լի­նե­լու դր­սի աչ­քի ըն­կա­լու­մը, որ­քան էլ Ա­րամ Խա­չատ­րյա­նը վա­ղուց կա­յա­ցած ան­մեկ­նե­լի մե­ծու­թյուն է, գա­գաթ։
Սա­կայն այս ա­մե­նից զատ կար և խնդ­րո մյուս կող­մը. հա­մա­ձայն ռու­սա­կան կող­մի հետ կնք­ված պայ­մա­նագ­րի, կի­նոն­կա­րի ստեղծ­մանն իր հա­մար խիստ զգա­լի չա­փա­բաժ­նով մաս­նակ­ցել էր և Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րո­նը, ինչն ան­խու­սա­փե­լիո­րեն պի­տի են­թադ­րեր ոչ միայն սոս­կա­կան ֆի­զի­կա­կան ներ­կա­յու­թյուն։ Ըն­թաց­քում մենք հար­կավ կներ­կա­յաց­նենք, թե ինչ նկա­տի ու­նենք՝ «ոչ միայն սոս­կա­կան ֆի­զի­կա­կան ներ­կա­յու­թյուն» ա­սե­լով, սա­կայն այս­տեղ զուտ թեթև ակ­նար­կի տես­քով ա­սենք, որ շնոր­հիվ Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րո­նի գոր­ծուն մաս­նակ­ցու­թյան, ժա­մա­նա­կին զգա­լի ճշգր­տում­ներ մտց­վե­ցին նույն ռու­սա­կան կող­մի հետ հա­մար­տադ­րու­թյամբ նկա­րա­հա­նած «Սպի­տակ» կի­նոն­կա­րի սցե­նա­րի մեջ՝ կան­խե­լով բա­վա­կա­նա­չափ թյու­րըմ­բռ­նում­ներ։
«Ի­րա­տես» թեր­թում 17.12.2019 թվագ­րու­թյամբ «Երբ դի­տարկ­վում ես որ­պես որ­բի գլուխ» վեր­տա­ռու­թյամբ հոդ­վա­ծում մենք բա­վա­կան ման­րա­մասն ենք անդ­րա­դար­ձել պայ­մա­նագ­րով հայ­կա­կան կող­մից կի­նոն­կա­րին մաս­հան­ված գու­մա­րի չա­փին՝ մի­ջան­կյալ նշե­լով, որ այդ հատ­կաց­մամբ կա­տա­րյալ քաո­սա­յին վի­ճակ էր ստեղծ­վել 2018-ի հա­մար կի­նո­կենտ­րո­նի հաս­տա­տած ա­վե­լի քան 40 կի­նո­նա­խագ­ծին, այն ներ­կա­յաց­նող տե­ղա­կան ու­ժե­րին ֆի­նան­սա­կան ա­ջակ­ցու­թյուն տրա­մադ­րե­լու հար­ցում, անդ­րա­դար­ձել ենք այդ մաս­հան­ման գոր­ծում երկ­րի այն ժա­մա­նակ­վա մշա­կույ­թի նա­խա­րար Ար­մեն Ա­մի­րյա­նի թույլ տված ա­նօ­րե­նու­թյուն­նե­րին, դրանց վրա կի­նո­կենտ­րո­նի տնօ­րե­նի ժ/պ Շու­շա­նիկ Միր­զա­խա­նյա­նի աչք փա­կե­լու ա­ռեղծ­վա­ծին։
Օ­րեն­քի ու օ­րի­նա­կա­նու­թյան շա­հե­րը պաշ­պա­նող մար­մին­նե­րի դի­տան­կյու­նից մենք վե­րոն­շյալ հոդ­վա­ծում ու­շադ­րու­թյան ար­ժա­նի այլ բա­ներ էլ էինք նշել, սա­կայն, որ­պես կի­նո­կենտ­րո­նի աշ­խա­տա­կից, որ­պես այս երկ­րի քա­ղա­քա­ցի, մեր բուռն վր­դով­մունքն էր ա­ռա­ջաց­րել և այն, որ կի­նոն­կա­րի ստեղծ­ման կամ նրա ամ­բող­ջաց­ման հա­մար հատ­կաց­ված գու­մա­րի դի­մաց լու­սագ­րե­րում կար­դում ենք ըն­դա­մե­նը հետևյա­լը՝ «Մարս մե­դիա» ին­տեր­թեյմնթն ու DMH ստու­դիան ներ­կա­յաց­նում են «Ֆլագ­ման» կի­նոըն­կե­րու­թյան ար­տադ­րու­թյան «Սու­սե­րով պա­րը» կի­նոն­կա­րը»։ Ա­սա­ցեք, խնդ­րեմ, մեջ­բեր­վա­ծում կի­նոն­կա­րը ներ­կա­յաց­նե­լու ու ար­տադ­րե­լու վե­րա­բե­րյալ Հա­յաս­տա­նի, Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նոն­կենտ­րո­նի մա­սին որևէ հղում նշ­մա­րե­ցի՞ք, տե­սա՞ք։ Սուտն ու կեղ­ծի­քը կյան­քի նոր­մա դարձ­րած մարդ­կանց հա­մար հա­տուկ նշում եմ՝ լու­սագ­րե­րում ընդ­գծ­վա­ծից վերև ե­ղած հի­շա­տա­կում­ներն աչքս չկո­խեք։ Ես ա­վե­լի քան պարզ, հս­տակ ա­սում եմ՝ կի­նոն­կա­րի ներ­կա­յաց­ման ու ար­տադ­րու­թյան վե­րա­բե­րյալ Հա­յաս­տա­նի կամ Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նոն­կենտ­րո­նի մա­սին որևէ հղում կար­դա­ցի՞ք, տե­սա՞ք։
Բա­ցում ենք Kinopoisk.ru կայ­քը ու փոր­ձում հի­շյալ կի­նոն­կա­րի առն­չու­թյամբ Հա­յաս­տա­նի կամ Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նոն­կենտ­րո­նի մա­սին գո­նե այս­տեղ հի­շա­տա­կում գտ­նել (տես՝ կայ­քից ար­ված լու­սան­կա­րը)։
Դար­ձյալ չկա՛։ Չի՛ք։ Նի՛խտ։
Ես բարձ­րա­գույն կր­թու­թյան զույգ վկա­յա­գիրս մի կողմ դրած, անձս հայ­տա­րա­րե­լով տար­րա­կան գրա­գի­տու­թյան հետ ա­ղերս­ներ ոչ միայն չու­նե­ցող, այլև նույն­քան տար­րա­կան բա­նե­րը տես­նե­լու ու­նա­կու­թյու­նից զրկ­ված մարդ՝ ու­զում եմ այս պա­րա­գա­յում ար­դեն կի­նո­կենտ­րո­նի տնօ­րե­նի ժ/պ Շու­շա­նիկ Միր­զա­խա­նյա­նին հարցնել՝ վե­րո­հի­շյալ­նե­րի մեջ Հա­յաս­տա­նի, Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րո­նի մա­սին Դուք, տի­կին, որևէ հի­շե­ցում, հի­շա­տա­կում տես­նում ե՞ք, ե­թե առ­հա­սա­րակ Ձեզ հե­տաք­րք­րում են Հա­յաս­տա­նը, նրա ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րոնն ու հայ կի­նոն. ա­ռա­ջի­նը՝ որ­պես հայ­րե­նիք, երկ­րոր­դը՝ որ­պես մշա­կու­թա­յին հաս­տա­տու­թյուն, եր­րոր­դը՝ որ­պես մշա­կու­թա­յին երևույթ։ Ա­ջակ­ցե­լու կար­գով ա­սեմ՝ կա­րող եք և չպա­տաս­խա­նել, քան­զի Ձեր չձեռ­նար­կած քայ­լերն այդ մա­սին ար­դեն իսկ խո­սու­նից խո­սուն են։ Սա­կայն այս դեպ­քում, շատ կնե­րե՜ք, օ­րա­կար­գա­յին է դառ­նում մյուս ա­ռանց­քա­յին հար­ցը՝ որ­տե՞ղ են մեր փո­ղե­րը։
ՈՐ­ՏԵ՞Ղ ԵՆ ՄԵՐ ՓՈ­ՂԵ­ՐԸ
Հա­մա­ձայ­նեք, որ մենք այս հար­ցը Ձեզ տա­լու ի­րա­վունքն ու­նենք, քա­նի որ վերն ար­ված ա­վե­լի քան ա­ռար­կա­յա­կան հի­շա­տա­կում­նե­րով (կի­նոն­կար և կայք) ստաց­վում է, որ «Սու­սե­րով պա­րի» հետ կի­նո­կենտ­րո­նը փաս­տա­ցի կապ չու­նի, ինչ­պես, օ­րի­նակ, կապ չու­նեն Չի­նաս­տա­նը, Հնդ­կաս­տա­նը, Ճա­պո­նիան, ո­րոնց ա­նուն­նե­րը ևս չկան ֆիլ­մար­տադ­րող­նե­րի ու ներ­կա­յաց­նող­նե­րի ցան­կում։ Փո­ղի հի­շա­տակ­ման առն­չու­թյամբ հար­կավ մենք կա­րող էինք այդ­քան էլ ճա­կա­տա­յին չլի­նել ու օգտ­վել հայտ­նի կի­նոն­կա­րից քա­ղա­քա­ցի Կո­րեյ­կո­յի հա­մար հա­տուկ բարձ­րա­ձայ­նած «Պոլ­տա­վա­յից սո­վյալ Պո­վոլ­ժիե մեկ­նող պա­րե­նամ­թեր­քով լի եր­կա­թու­ղա­յին գնաց­քի» ան­հե­տաց­ման հար­ցի հայտ­նի ձևա­կեր­պու­մից, սա­կայն հեգ­նան­քը հաս­կա­նա­լո՛ւ հա­մար ան­գամ ի­մա­ցա­կան հա­մա­պա­տաս­խան մա­կար­դակ պի­տի ու­նե­նալ։
Եվ այ­նուա­մե­նայ­նիվ ան­հույս լա­վա­տե­սու­թյամբ փոր­ձեմ ճշ­տել՝ վի­րա­վո­րա­կան շեշ­տե՞ր են ա­սա­ծիս մեջ հն­չում։
Հա­մա­միտ չեմ ու ի­մա­ցա­կան բա­վա­րար մա­կար­դակ ու­նե­նա­լու Ձեր հնա­րա­վոր ա­ռարկ­մանն այս­պես հա­կա­դար­ձեմ. Ձեզ հա­մար` ո՛չ, սա­կայն ինձ հա­մար չա­փա­զա՛նց վի­րա­վո­րա­կան է, որ ո­լոր­տը հա­մա­կար­գող նա­խա­րա­րին հրա­վի­րում եք ֆիլ­մի պրե­միե­րա­յին ու դեմ տա­լիս հա­յա­խոս հն­չող կի­նո­յի այ­լա­լե­զու լու­սագ­րեր՝ բնազ­դա­կան ըն­կալ­ման մա­կար­դա­կով թաքն­վե­լով փաս­տի հետևում, որ մե­ծա­նուն ե­րաժշ­տա­հա­նի ա­նունն ու հե­ղի­նա­կու­թյու­նը կլ­լել կտան, կկոծ­կեն ֆիլ­մին առ­նչ­վող բո­լոր վրի­պում­նե­րը, հնա­րա­վոր ստ­վե­րոտ կող­մե­րը։ Մինչ­դեռ թույլ տվեք հարց­նել՝ սա պե­տա­կան լեզ­վի ի՞նչ ոտ­նա­հա­րում է, այն էլ` բուն հայ­րե­նի­քում, և այդ ո՛վ է Ձեզ այդ ի­րա­վուն­քը տվել՝ սե­փա­կան ան­ձը վեր դա­սե­լու երկ­րի Սահ­մա­նադ­րու­թյու­նից։
Ի դեպ՝ ի­մա­ցա­կան մա­կար­դա­կի մա­սին։
ԲՈՒՐԴ ՉԲ­ԽԵ­ԼՈՒ ՄՈ­ԼՈ­ՐՈՒ­ԹՅՈՒ­ՆԸ ԿԱՄՏԱՐ­ՐԱ­ԿԱՆ ՉԻ­ՄԱ­ՑՈՒ­ԹՅԱՆ ԱՐ­ԴՅՈՒՆ­ՔԸ
Մինչև կի­նոն­կա­րի հե­րո­սի շուր­թե­րին ար­տա­հայ­տու­թյու­նը դնե­լը, որ ին­քը մտա­ծում է հն­չյուն­նե­րի մա­կար­դա­կով, «Սու­սե­րով պա­րի» հե­ղի­նակ­ներն օգտ­վում են ուղ­ղա­կի կամ ա­նուղ­ղա­կի եր­կու հղու­մից։ Ֆիլ­մը սկս­վում է բուրդ չբ­խե­լու բա­վա­կան տևա­կան ցու­ցադ­րու­մով, իսկ միջ­նա­մա­սում նույն­քան տևա­կան հն­չում է գնաց­քի ա­նիվ­նե­րի ձայ­նը, ո­րից գրե­թե ան­մի­ջա­պես հե­տո ուն­կն­դիրն ենք դառ­նում «Սու­սե­րով պա­րի» ե­րաժշ­տու­թյան հնչ­մա­նը։
Կի­նոն­կա­րի հե­ղի­նակ­նե­րի ակ­նարկն ա­ռա­վել քան թա­փան­ցիկ է, ա­ռա­ջարկ­ված պար­զու­նակ վար­կա­ծի մեջ գո­յու­թյան ի­րա­վունք միան­գա­մայն ու­նե­ցող, ե­թե նրանց չի­մա­ցու­թյան պատ­ճա­ռով ի­րա­կա­նում հար­վա­ծի տակ չառն­վեր հայ ե­րաժշ­տար­վես­տի հետ մե­ծա­գույն կոմ­պո­զի­տո­րի խոր­քա­յին կա­պը, չլի­ներ «Սու­սե­րով պա­րի» հղաց­ման ու դրա սկզբ­նաղ­բյու­րի մա­սին իր իսկ՝ Ա­րամ Խա­չատ­րյա­նի վկա­յու­թյու­նը, ո­րը բա­ցա­ռիկ բո­վան­դա­կա­յին կշիռ է հա­ղոր­դում այդ տի­տա­նա­կան անձ­նա­վո­րու­թյա­նը՝ ա­վե­լի ու ա­վե­լի ըն­դգ­ծե­լով նրա նույն­քան տի­տա­նա­կան մե­ծու­թյունն ու ազն­վու­թյու­նը։ ՈՒ որ­քան էլ Շու­շա­նիկ Միր­զա­խա­նյա­նին ի մաս­նա­վո­րի կա­րող է տա­րօ­րի­նակ թվալ, այդ վկա­յու­թյու­նը հն­չել է հենց հայ­կա­կա՛ն կի­նո­յում, իսկ շատ ա­վե­լի կոնկ­րետ, ե­թե նրան ի­րա­պես հե­տաք­րք­րում է, 2018-ին «Հայկ» կի­նոս­տու­դիա­յում ստեղծ­ված «Ա­սա­տուր» կի­նոն­կա­րում։ Ին­չու ենք ա­սում՝ տիկ­նո­ջը տա­րօ­րի­նակ կա­րող է թվա՞լ։
Սա­կայն ե­ղածն ինչ­պե՞ս այլ կերպ ո­րա­կել, երբ փաստն ուղ­ղա­կիո­րեն պտտ­վում է հենց նրա ան­ձի շուրջ։ Ռու­բեն Գևոր­գյան­ցի թեթև ձե­ռամբ այդ հենց նա է «Հայկ» կի­նոս­տու­դիա­յի կադ­րե­րից՝ այն­տե­ղից Ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րոն սա­հան­ցու­մով (հան­գու­ցյա­լը տիկ­նո­ջը ժրա­ջա­նո­րեն իր ան­բա­ժան բաղ­կա­ցու­ցիչն էր դարձ­նում), «Հայկ» կի­նոս­տու­դիա­յում «Ա­սա­տուր» կի­նոն­կա­րին կյանք տված ռե­ժի­սոր Գրի­գոր Հա­րու­թյու­նյա­նը Շու­շա­նիկ Միր­զա­խա­նյա­նի՛ ա­մու­սինն է։ Լա՜վ, ա­սենք թե ընդ­հա­նուր կր­թա­կան բաց է «Սու­սե­րով պա­րի» ծա­գու­մից տիկ­նոջ ա­նի­րա­զե­կու­թյու­նը, սա­կայն նա ա­մուս­նու նկա­րա­հա­նած կի­նոն­կարն է՞լ պատ­վից ցածր կամ ա­վե­լոր­դու­թյուն է հա­մա­րել դի­տել։ Ի՞նչ է, նույ­նիսկ տանն ար­վես­տա­գետ ու­նե­նա­լու առ­կա­յու­թյո՞ւ­նը չի հան­գեց­րել նրա ի­մա­ցա­կա­նի ա­վե­լաց­մա­նը գո­նե այն ո­լոր­տից, ո­րի ղե­կին է հայ­տն­վել։ Սա­կայն զար­հու­րե­լին նաև այն է, որ իր հա­վա­քա­կան ի­մա­ցու­թյան մեջ նույն ա­նի­րա­զե­կու­թյու­նը, նույն մար­տն­չող չի­մա­ցու­թյունն է և նրա ձևա­վո­րած գեղ­խոր­հր­դի մոտ, գեղ­խոր­հուրդ, ո­րի կազ­մա­վո­րումն ար­դեն իսկ պարզ է ինչ սկզ­բուն­քով է ար­վել՝ ար­դյուն­քում «հուն­ցե­լով» ու «հն­ձե­լով» նման ապ­շե­ցու­ցիչ կադ­րա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն:
Այս ա­մենն այս­պես հաս­տա­տա­պե՛ս չէր լի­նի, ե­թե տի­կի­նը չինք­նա­մե­կու­սա­նար կո­լեկ­տի­վից, ի­րեն չշր­ջա­պա­տեր «լու­սե» գլուխ­նե­րով, ի­մա­ցու­թյան ու­նե­ցած «մա­սիս­ված» դիր­քե­րից մեկ-մեկ էլ ի­րեն վե­հանձ­նո­րեն թույլ տար ա­կան­ջա­լուր լի­նել նրանց, ով­քեր, ի հա­շիվ ի­րենց հիմ­նա­վոր կր­թու­թյան ու հետևո­ղա­կան ինք­նա­զար­գաց­ման, ա­ռա­վել տե­ղե­կաց­ված են ի­րո­ղու­թյուն­նե­րից, ար­վես­տից, գրա­կա­նու­թյու­նից, կի­նո­յից, և կկանխ­վեին նման թյու­րի­մա­ցու­թյուն­նե­րը (ա­հա թե նաև ին­չու էինք վերևն ա­նում «Սպի­տակ» կի­նոն­կա­րի ստեղծ­ման պատ­մու­թյու­նը)։ Սա­կայն նման կերպ վար­վե­լու հա­մար պի­տի…
Ե­թե մենք այս­տեղ կախ­ման կե­տե­րով չառ­կա­խենք մեր խոս­քը, կս­տաց­վի, որ կոնկ­րետ «Սու­սե­րով պա­րը» կի­նոն­կա­րի անդ­րա­դար­ձից ան­ցում ենք ա­նե­լու այլ բա­նե­րի, որ­տեղ, ի թիվս բազ­մա­թիվ խն­դիր­նե­րի (դրանք այն­քա՜ն շատ են, որ այս­տեղ դրանց բարձ­րա­ձայ­նու­մը կգեր­ծան­րա­բեռ­ներ նյու­թը, ուս­տի կանդ­րա­դառ­նանք ա­ռան­ձին հրա­պա­րա­կու­մով- Մ.Հ.) մեջ­տեղ կգան փաս­տեր, թե ինչ­պես տի­կին Միր­զա­խա­նյա­նի ուղ­ղորդ­մամբ փորձ է ար­վում կեղ­ծե­լու հայ կի­նո­յի պատ­մու­թյու­նը, ինչ­պես կա­րե­լի է խճճ­վել սե­փա­կան չի­մա­ցու­թյան բա­վիղ­նե­րում ու վերջ­նա­կա­նա­պես մո­լոր­վել ազ­գա­յի­նի ու հա­մա­մարդ­կա­յի­նի շուրջ դա­տո­ղու­թյուն­նե­րում՝ ներ­կա­յա­նա­լով որ­պես կաս­կա­ծե­լի ի­մա­ցա­կան մա­կար­դակ ու­նե­ցող՝ հա­վա­սա­րա­պես վար­կա­բե­կե­լով, ծի­ծա­ղի ա­ռար­կա դարձ­նե­լով թե՛ սե­փա­կան ան­ձը, թե՛ կի­նո­կենտ­րո­նը։
Կար­ծում եք` այս ա­մե­նը հենց այն­պես աս­վող, տա­կը հիմ­քեր չու­նե­ցող բա­նե՞ր են։
Ի դժ­բախ­տու­թյուն տիկ­նոջ՝ նա այս ա­մե­նի մա­սին ան­ջն­ջե­լի հետ­քեր է թո­ղել լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րում։ Շատ չտա­րած­վե­լու հա­մար բա­վա­րար­վենք եր­կու օ­րի­նա­կի հի­շա­տա­կու­մով։
ԱԶ­ԳԱ­ՅԻ­ՆԻ ՈՒ ՀԱ­ՄԱԶ­ԳԱ­ՅԻ­ՆԻ ԸՆ­ԿԱԼ­ՄԱՆ «ԽՈ­ՐԻ­ՄԱՍՏ» ԴԵ­ԳԵ­ՐՈՒՄ­ՆԵ­ՐՈՒՄ
2018-ի փետր­վա­րի 18-ի թվագ­րու­թյամբ «Հայ­կա­կան ժա­մա­նա­կում» «Ա­նա­վարտ մնա­ցած եր­կու ֆիլ­մի կտ­րա­մադր­վի լրա­ցու­ցիչ ֆի­նան­սա­կան ա­ջակ­ցու­թյուն. «Միր­զա­խա­նյան» վեր­տա­ռու­թյամբ հար­ցազ­րույ­ցում ի­րեն ակն­հայ­տո­րեն շփո­թե­լով կա­ռա­վա­րու­թյան հետ՝ Շու­շա­նիկ Միր­զա­խա­նյա­նը հաղ­թա­կա­նո­րեն զե­կու­ցում է, թե կի­նոն­կենտ­րոն իր գա­լով՝ նոր կազ­մա­վոր­ված գե­ղար­վես­տա­կան խոր­հր­դի հան­գա­մա­նա­լից քն­նարկ­ման ար­դյուն­քում ո­րոշ­վել է նա­խորդ տա­րի­նե­րից «ա­նա­վարտ մնա­ցած կի­նո­նա­խագ­ծե­րից եր­կու­սը` Մի­քա­յել Դով­լա­թյա­նի «Սո­ղանքն» ու Ա­րամ Շահ­բա­զյա­նի «Չն­չի­կը» ա­վար­տին հասց­նե­լու հա­մար պե­տու­թյան կող­մից լրա­ցու­ցիչ ֆի­նան­սա­կան ա­ջակ­ցու­թյուն տրա­մադ­րել»՝ ընդ­հա­նուր ի­մա­ցա­կան կր­թու­թյան բա­ցա­կա­յու­թյան պատ­ճա­ռով այդ­պես էլ չհաս­կա­նա­լով, որ ոչ ին­քը, ոչ էլ իր կազ­մա­վո­րած գեղ­խոր­հուր­դը նման լիա­զո­րու­թյուն չու­նեն ու չեն կա­րող ու­նե­նալ, քան­զի խն­դի­րը կա­ռա­վա­րու­թյան ի­րա­վա­սու­թյան հարց է, որն այն քն­նու­թյան է առ­նում՝ հիմք ու­նե­նա­լով նա­խա­րա­րի միջ­նոր­դու­թյու­նը, նա­խա­րա­րի կող­մից հար­ցի բարձ­րա­ձայ­նու­մը։
Այս նույն հար­ցազ­րույ­ցում լրագ­րո­ղի «Ին­չու՞ ո­րոշ­վեց, որ հենց այդ եր­կու ֆիլ­մե­րը պետք է ա­վար­տին հասց­վեն» հար­ցին ի պա­տաս­խան, տե­սեք փի­լի­սո­փա­յա­կան ի՜նչ դե­գե­րում­նե­րի մեջ է ներ­քաշ­վում ու ներ­քաշ­վե­լով ան­հու­սա­լի խր­վում մեր ար­գո Շու­շա­նիկ Միր­զա­խա­նյա­նը՝ շաղ տա­լով մտ­քի մե­կը մե­կից շող­շո­ղուն «գո­հար­ներ» (մեջ­բե­րում ենք բա­ռա­ցի- Մ.Հ.). «Ի­րա­կա­նում շատ կարևոր է ֆիլ­մե­րում պահ­պա­նել ազ­գա­յի­նը, ո­րը հա­մա­մարդ­կա­յին ար­ժեք ու­նի, և մա­նա­վանդ լավ է, երբ դրանք արժևոր­վում են մի­ջազ­գա­յին կի­նո­փա­ռա­տո­նե­րում, դառ­նում են ե­կամ­տա­բեր` մտ­նե­լով տե­ղա­կան և ար­տա­սահ­մա­նյան կի­նո­վար­ձույթ: Այս դեպ­քում եր­կու ֆիլ­մերն էլ ի­դեա­լա­կան տար­բե­րակ են, և հու­սով եմ, որ մեր գեղ­խոր­հուր­դը հե­տա­գա­յում էլ կաշ­խա­տի հենց այս սկզ­բուն­քով: «Չն­չիկ» ֆիլ­մի հիմ­քում ի­րա­կան մի դեպք է, ո­րը պա­տա­հել է Հա­յաս­տա­նի գյու­ղե­րից մե­կում: Ե­րի­տա­սարդ աղջ­կա հայ­րը սպա­նել էր իր դս­տե­րը, ո­րը հա­մար­ձակ­վել էր ա­ռանց օ­րի­նա­կան ա­մուս­նա­նա­լու հղիա­նալ: Վա­խե­նա­լով, որ իր ըն­տա­նի­քը կա­րող է ա­դա­թով ապ­րող հա­մա­գյու­ղա­ցի­նե­րի մոտ ծի­ծա­ղի ար­ժա­նա­նալ, ըն­տա­նի­քի հայ­րը գե­րա­դա­սել էր ա­ռանց ա­վե­լորդ աղ­մու­կի «ջն­ջել» իր դս­տեր հետ­քը: Իսկ «Սո­ղան­քը» գրա­վիչ ար­տա­քի­նով 40-ա­մյա ե­րի­տա­սար­դի մա­սին է, ո­րը ցան­կա­նում է ըն­տա­նիք կազ­մել հե­տաքր­քիր ու հմա­յիչ կնոջ հետ, ցան­կա­լի է օ­տար լեզ­վի ի­մա­ցու­թյամբ: Թեր­թին տված հայ­տա­րա­րու­թյունն էլ հան­դի­սա­նում է այն ան­կյու­նա­քա­րը, ո­րի շուր­ջը զար­գա­նում է «Սո­ղանք» ֆիլ­մի սյու­ժեն»:
Ինչ ա­սեմ։ Ե­թե «ա­ռանց օ­րի­նա­կան ա­մուս­նա­նա­լու հղիա­նա­լու» փաստն են կի­նո­կենտ­րո­նի տնօ­րե­նի ժ/պ-ն ու նրա կազ­մա­վո­րած գեղ­խոր­հուր­դը դի­տար­կում որ­պես հա­մա­մարդ­կա­յին ար­ժեք ու­նե­ցող ազ­գա­յին ար­ժեք և կամ «վա­խե­նա­լով, որ իր ըն­տա­նի­քը կա­րող է ա­դա­թով ապ­րող գյու­ղա­ցի­նե­րի մոտ ծի­ծա­ղի ար­ժա­նա­նալ, ըն­տա­նի­քի հայ­րը գե­րա­դա­սել էր ա­ռանց ա­վե­լորդ աղ­մու­կի «ջն­ջել» իր դս­տեր հետ­քը» փաստն է վե­րը հիշ­ված տան­դեմն ըն­կա­լում ազ­գա­յի­նի ար­ժեք ու­նե­ցող հա­մա­մարդ­կա­յին ար­ժեք, ու­րեմն հայ կի­նոն ոչ թե մա­հա­մերձ է, այլ նման ան­ձանց, նրանց հո­վա­նա­վոր­նե­րի ու ձայ­նա­փո­ղե­րի թեթև ձե­ռամբ ար­դեն իսկ վա­ղուց հու­ղար­կա­վոր­ված, խնամ­քով հո­ղին ի պահ հան­ձն­ված։
Սա­կայն ող­բեր­գու­թյունն ու զա­վեշ­տը միայն սրանք չեն։ Շատ ա­վե­լի խո­շոր ող­բեր­գու­թյունն ու զա­վեշտն այն են, որ ճա­կա­տագ­րի հեգ­նան­քով սույն տիկ­նոջն է վե­րա­պահ­վել կի­նո­կենտ­րո­նի նոր կա­ռուց­ված­քի կազ­մա­վո­րու­մը, հաս­տի­քա­յին այն բա­զա­յի ձևա­վո­րու­մը, ո­րը պի­տի հա­մա­կար­գի ու ի­րա­կա­նաց­նի կազ­մա­կեր­պու­թյան գոր­ծու­նեու­թյու­նը։ Դե ե­կեք ու, խեղճ Հա­մո Բեկ­նա­զա­րյան, հայ կի­նո­յի մնա­ցյալ ե­րախ­տա­վոր­ներ, փր­կու­թյան ել­քի հու­սա­կո­տոր ո­րո­նում­նե­րում ան­զո­րու­թյու­նից ա­պաս­տան մի փնտ­րեք… գե­հե­նի բո­ցե­րում։
Մար­տին ՀՈՒ­ՐԻ­ԽԱ­ՆՅԱՆ

Լուսանկարներ

. .
Դիտվել է՝ 3036

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ