Նոյեմբերի 17-ին, ժամը 17:00-ին «Մոսկվայի տուն» մշակութային կենտրոնում տեղի կունենա հայտնի գրող և կինոսցենարիստ Կիմ Բակշիի «Արցախի հոգևոր գանձերը» գրքի շնորհանդեսը:

Նոյեմբերի 12-ին «Արամ Խաչատրյան» համերգասրահում տեղի ունեցավ երիտասարդ կոմպոզիտորների ստեղծագործությունների երեկո, որը կազմակերպել էր Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամը։

Նոյեմբերի 21-ին տեղի կունենա Պլասիդո Դոմինգոյի (կրտսեր) համերգը՝ Հայաստանի պետական երիտասարդական նվագախմբի նվագակցությամբ: Գեղարվեստական ղեկավար և դիրիժոր՝ Սերգեյ Սմբատյան:

Հայ-գերմանական նախաձեռնությունների կենտրոնի նախագահ ԷԴՈՒԱՐԴ ՍԱՐՈՅԱՆԸ տարիներ առաջ ուներ երաշխիքներ, որ Հայաստանում կհիմնադրվի Գերմանական համալսարան, որտեղ գերմաներենին տիրապետողները կարող են ձեռք բերել ժամանակակից աշխարհում պահանջարկ վայելող մասնագիտություններ:

«Երկու երես» մամուլի ակումբը նոյեմբերի 23-ին, ժամը 11:00-17:00-ին, «Մեգերյան կարպետ» գորգերի գործարանում (հասցեն՝ Մադոյան 9) կազմակերպում է բարեգործական ցուցահանդես-վաճառք` «Բացահայտե՛նք տաղանդավոր հաշմանդամներին» խորագրով, որտեղ ներկայացված են լինելու 30 հաշմանդամ երեխաների ձեռքի աշխատանքներ: «Երկու երես»-ի տնօրեն ՀԱՍՄԻԿ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ տեղեկացրեց, որ «Մեգերյան կարպետ» ընկերության տնօրենությունը գորգերից մեկը նվիրել է իրենց:

«Երազ իմ երկիր հայրենի» երգի ներքո բացվեցին վարագույրները: «Գոյ» թատրոնի «Դեկորներ» ներկայացմամբ մեկնարկեց «Այվազյանական» հանրապետական թատերական երկրորդ փառատոնը:

«Նռան հատիկ» մանկապատանեկան ամենամյա թատերական փառատոնն այս տարի մեկնարկեց Անանիա Շիրակացու անվան ճեմարանի դահլիճում` այդ կրթօջախի թատերախմբի բեմադրած Իլյա Իլֆի և Եվգենի Պետրովի «Բուռն զգացմունք» ներկայացմամբ (բեմադրիչ՝ Գարիկ Ղազարյան):

Նոյեմբերի 10-11-ին Հայաստանում համերգներով հանդես եկավ Ռուսաստանի ազգային ֆիլհարմոնիկ նվագախումբը` գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր դիրիժոր ՎԼԱԴԻՄԻՐ ՍՊԻՎԱԿՈՎԻ գլխավորությամբ:

1921 թվականին Կաղզվան քաղաքից Երևան գաղթեց դեռևս 20 տարին չբոլորած ՆԱԶԱՐ ՄԵՍՐՈՊԻ ՂԱԶԱՐՅԱՆԸ: Հաճախեց բանֆակ, աշխատանքի անցավ էլեկտրագնացքների երթուղիների շինարարությունում: Կարճ ժամանակում աչքի ընկավ իր եռանդուն, նվիրված աշխատանքով, և այդ էր պատճառը, որ էլեկտրագնացքների վարչությունը վագոնավարների կադրեր պատրաստելու նպատակով Նազարին, մի խումբ երիտասարդների հետ, գործուղեց Կրասնոդար` վագոնավարի մասնագիտություն ձեռք բերելու: Վեց ամիս անց վարչության պետն ուրախությամբ ընդունեց իր առաջին վագոնավարներից մեկին:

Մեծերի ստվերների տակ հավիտյանս ճնշված ժամանակակից քաղքենիներին ու մարտնչող միջակությունն այդ մեծամեծներով քողարկողներին, միգուցե, սոսկալի կթվա, բայց ստիպված եմ հայտարարելու, որ մեզ շրջապատող իրողությունները վաղուց իրենք իրենցով՝ «Ո՞վ ենք, որտեղի՞ց և ո՞ւր ենք գնում» հարցի պատասխանն են: Թեպետ այդ հարցի պատասխանը մարդուց էր ակնկալվում, բայց մարդն այսօր այդ ձևակերպումից նույնքան հեռու է, որքան մոտ է հետ նայելու և աղի արձան դառնալու ճակատագրական պահին: Շատ հեռվից սկսեցի: