«Երբ ողորմություն ես անում, թող քո ձախ ձեռքը չիմանա, թե աջն ինչ է անում» (Մատթ. 6; 3)
17.01.2020 | 00:00
Շատ ենք լսում մերօրյա բարեգործների և բարեգործությունների մասին:
Շատերը մտածում են. «Ի՞նչ վատ է, թող անեն. ինչ անեն, էլի ժողովրդին օգուտ է»: Բայց արդյո՞ք նրանք, ովքեր ցանկանում են, որ իրենց՝ «ժողովրդի համար» արված գործերը անպայմանորեն լուսաբանվեն ու հրապարակվեն, իբրև հիմնական նպատակ ունեն ժողովրդի հոգսերի գոնե մասնակի թեթևացումը: Կան բարեգործներ, որոնք հետապնդում են շահեր, կան՝ որ հետապնդում են մշտական շահույթ: Իրականում ժողովուրդը ստանում է իր հասանելիքի շատ ավելի փոքր մասը, քան կարող է պատկերացնել:
Նրանք, ովքեր իսկապես իրենց կարողության սահմաններում օգնում են որևէ մեկին կամ ոմանց, միտումնավոր, թե ոչ՝ չեն անում հրապարակայնորեն, և նրանց առաջնային մտահոգությունը չէ՛ ի լուր աշխարհի բարձրաձայնել իրենց «սխրանքը», որը, սակայն, յուրաքանչյուր մարդու համար իր մարդկային էությունը բացահայտելու և ինքնահաստատվելու միջոց և առիթ կարող է լինել: Ի վերջո, մարդ ինչ անում, իրեն է անում, ինչքան էլ որ այդ մասին ոչ բոլոր մարդիկ գիտեն կամ ընդունում են:
Հիսուս ասում է. «Երբ ողորմություն ես անում, թող քո ձախ ձեռքը չիմանա, թե աջն ինչ է անում»: Սա ողորմության կերպն է և, իհարկե, միայն մարդկանցից գաղտնի բարեգործություն անելու հորդոր չէ, այլ ավելի շուտ՝ սեփական «ես»-ից՝ սնափառ, աղքատանալուց վախեցող, անտարբերությանը կուլ գնալու վտանգին ենթակա «ես»-ից: Ինֆորմացիայի այս դարում գործնականորեն անհնար է մարդկանցից գաղտնի ինչ-որ բան անել: Մենք պետք է մեր ողորմությունը թաքցնենք ինքներս մեզնից, այսինքն մենք չէ, որ պիտի գնահատենք մեր արածն ու մեր իսկ եզրակացությունը այլոց պարտադրենք, այլ մեր գործերը մաքուր սրտով ու հանգիստ խղճով պետք է Աստծո դատին հանձնենք և նրանից հատուցում ակնկալենք: Սակայն իրականությունն այլ է: Իրականությունը ճշմարտանման է, բայց հեռու է ճշմարտությունից: Եվ ճշմարտանման այդ իրականությունը հնարավոր է դառնում հեռուստացույցի միջոցով, որի քառանկյուն դեմքը գրեթե միշտ լավատեսություն և գոհունակություն է արտահայտում. կան կարիքներ ու կարիքավորներ, բայց չէ՞ որ կան նաև հեռուստացույց ու կարտոֆիլի սերմացու բաժանող բարեգործներ: Սակայն ինչ է ասում Պողոս առաքյալը իր «սիրո օրհներգում». «Եթե ես իմ մարմինը մատնեմ այրվելու, սակայն սեր չունենամ, ոչինչ եմ» (Ա Կորնթ. 13;3): Իսկ մերօրյա բարեգործները միայն սեփական շահն ու շահույթն են հետապնդում, ուր մնաց, թե ժողովրդի հոգսերը հոգալու կամ նրա համար սեփական մարմինը մահվան մատնելու մասին մտածեն: Էլ չենք խոսում նրանց համար սիրո գաղափարի անհասկանալիության և անհասանելիության մասին:
Նրանք ինչ-ինչ գործեր ու գործողություններ են անում, որ հավատ ու հույս են ներշնչում հասարակ մարդկանց, բայց սիրուն չեն հասնում, քանզի սերը գործ չէ, այլ կոնկրետ արդյունք, արդյունք, որին հասնում են հետևողական ու նպատակային ջանքերի շնորհիվ, այսինքն՝ սիրուն հասնում են, երբ նպատակը սերն է, և ոչ թե շահը: Սերը մեր գործերի անմահությունն է, մե՛ր անմահությունն է: Երբ մենք սիրով պատասխանենք Աստծո սիրուն և այդ սերը կիսենք մեզ նմանի հետ, մենք հաստատ հույս ու անսասան հավատ կունենանք, որ հավիտյան կապրենք: Իրական բարեգործը անում է ոչ թե ի ցույց՝ «շոուի», այլ Աստծո փառքի համար, նա փորձում է կենսակերպի վերածել այն, ինչը «բարեգործները» անում են ժամանակ առ ժամանակ:
Բարեգործությունը ենթադրում է նաև որոշակի մարմնավոր նեղություն ու նյութական զրկանք՝ հանուն հոգևոր շահի, բայց ոչ երբեք՝ նյութական շահույթ. «Ավելի լավ է բարեգործություն անելով չարչարվել, եթե այդ է Աստծո կամքը, քան չարիք գործել» (Ա Պետ. 3;17): Սա ասում է Պետրոս առաքյալը առաջին քրիստոնյաներին, որոնք հարմարավետություն չէին փնտրում, սակայն ասում է նաև «արդի» քրիստոնյաներին, որոնք բարեգործությունը համարում են ավելորդից ազատվելու կամ շահույթ ստանալու միջոց:
Բարիք կամ բարեգործություն անել նշանակում է հանուն Աստծո փառքի և մեր հոգևոր պահանջները լրացնելու, հոգեկան ու հոգևոր բավականություն ստանալու նպատակով հոգալ մեզ նմանի բարօրության համար: Բարիք անել նշանակում է նմանվել Աստծուն, քանզի «ոչ ոք բարի չէ, այլ միայն Աստված»: «Բարեգործները» իրենց վերագրում են աստվածային հատկանիշներ և պահանջում են Աստծուն վայել փառք ու մեծարանք, բայց մոռանում են, որ դրանց նախորդում են միայն Աստծուն վայել սերն ու նվիրումը, որոնք մարդ էակին բարձրացնում են առ Աստված, հասցնում իրական երջանկությանը:
Տեր Ահարոն քահանա ՄԵԼՔՈՒՄՅԱՆ
Գորիսի տարածաշրջանի հոգևոր հովիվ
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
-
Ասում են… Ադրբեջանը խնդիր է դրել Արցախն ազատել հայ բնակչությունից, ստեղծել պայմաններ, որ հայերն այնտեղից գնան, ով կմնա՝ տեղահանել կամ կազմակերպել կոտորած Շատ հստակ է ծրագիրը:
-
Ասում են Ավելի քան 30000 երեխաներ և նրանց ընտանիքները Լեռնային Ղարաբաղում արդեն 8 ամիս է՝ գտնվում են շրջափակման և ավերակների մեջ։
-
Ասում են․․․ Թուրքական ցեղերը հայտնվել են 10-րդ դարում, 11-րդ դարում հասել են պատմական Հայաստանի տարածք: Այս հողի վրա հայերն ապրել են մթա 15-րդ դարից:
Տարածաշրջանային
