Մանրամասն որոնում (արխիվ)
19.04.2024
 
Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 
Նորություններ » Կո­րո­նա­վի­րու­սը կեն­սա­բա­նա­կան պա­տե­րա՞զմ է

Կո­րո­նա­վի­րու­սը կեն­սա­բա­նա­կան պա­տե­րա՞զմ է

Կո­րո­նա­վի­րու­սը կեն­սա­բա­նա­կան պա­տե­րա՞զմ է
20.03.2020 | 02:32

Չա­րա­բաս­տիկ կո­րո­նա­վի­րուսն ինչ-որ նոր բան մտց­րեց մո­լո­րա­կի քա­ղա­քա­կան կյան­քի մեջ։ Եվ դա նկա­տե­լի է բո­լո­րին։ Բայց մենք այժմ չենք քն­նար­կի, թե որ­տե­ղից հայ­տն­վեց այդ կո­րո­նա­վի­րու­սը, ին­չու է այդ­քան ա­րագ տա­րած­վում։ Այս­տեղ ի­րենց խոս­քը պետք է ա­սեն մաս­նա­գետ­նե­րը, այդ թվում՝ միկ­րո­կեն­սա­բան­նե­րը և հա­մա­ճա­րա­կա­բան­նե­րը։ Մենք ա­ռա­ջար­կում ենք դի­տար­կել այն, թե ինչ­պես ո­մանք ո­րո­շե­ցին օգտ­վել ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կից ու լու­ծել նաև քա­ղա­քա­կան խն­դիր­ներ։

2020 թ. փետր­վա­րի 21-ին Ի­րա­նում հա­ջո­ղու­թյամբ և ա­ռանց մի­ջա­դե­պե­րի կա­յա­ցավ հեր­թա­կան խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թյու­նը։ Բա­ցի այդ, հինգ նա­հան­գում կա­յա­ցավ նաև փոր­ձա­գետ­նե­րի ա­սամբ­լեա­յի մի­ջան­կյալ ընտ­րու­թյուն, որն Ի­րա­նում պա­կաս կարևոր չէ։ Բայց խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թյան ար­դյունք­նե­րը դեռ վաղ է ամ­փո­փել. առն­վազն 11 ընտ­րա­տա­րած­քում պետք է քվեար­կու­թյան երկ­րորդ փու­լը կա­յա­նա, քա­նի որ այն­տեղ հաղ­թե­լու հա­մար թեկ­նա­ծու­նե­րից ոչ մեկն ընտ­րող­նե­րի ձայ­նե­րի անհ­րա­ժեշտ քա­նա­կը չի ստա­ցել։ Բայց ար­դեն պարզ է, թե­կուզ միայն Թեհ­րա­նում ընտ­րու­թյան ար­դյուն­քով, որ մայ­րա­քա­ղա­քում հաղ­թել է Իս­լա­մա­կան հե­ղա­փո­խա­կան ու­ժե­րի միու­թյու­նը։ Նրա ցու­ցա­կում ա­ռա­ջին տե­ղում է Թեհ­րա­նի նախ­կին քա­ղա­քա­պետ, հետևո­ղա­կան ա­վան­դա­պաշտ պահ­պա­նո­ղա­կան Մո­հա­մադ Բա­քեր Քա­լի­բա­ֆը, ո­րը նա­խա­գա­հի թեկ­նա­ծու էր ա­ռա­ջադր­ված 2017 թ. ընտ­րու­թյու­նում. նա հա­վա­քել է 1265287 ձայն։ Մուս­տա­ֆա Ա­ղա Միր­սա­լի­մը՝ 2017 թ. նա­խա­գա­հի պաշ­տո­նի 6 հա­վակ­նորդ­նե­րից մե­կը, 892318 ձայ­նով երկ­րորդ տե­ղում է։ Քրիս­տո­նյա հա­մայնքն ար­դեն գի­տի իր պատ­գա­մա­վոր­նե­րին. դրանք մեր հայ­րե­նա­կից­ներ Ա­րա Շահ­վեր­դյա­նը (Հյու­սիս) և Ռո­բերտ Բեգ­լա­րյանն են (Հա­րավ)։ Ի­րա­նի Սահ­մա­նադ­րու­թյամբ հենց հայ­կա­կան հա­մայնքն է խոր­հր­դա­րա­նում ներ­կա­յաց­նում ի­րան­ցի բո­լոր քրիս­տո­նյա­նե­րին։ Հայտ­նի են նաև զրա­դաշ­տա­կան­նե­րի, ա­սո­րի­նե­րի, հրեա­նե­րի պատ­գա­մա­վոր­նե­րը։
Բայց այդ ընտ­րու­թյան գլ­խա­վոր հարցն այն է, ի­հար­կե, թե այդ ընտ­րու­թյու­նում որ ու­ժերն են ստա­ցել գե­րակ­շիռ մե­ծա­մաս­նու­թյուն։ Օ­րի­նակ, Ի­րա­նի հարևան մի քա­նի եր­կր­նե­րի մայ­րա­քա­ղաք­նե­րում եր­կյու­ղում են, որ խոր­հր­դա­րա­նում ման­դատ­նե­րի մեծ մասն ի­րենց ձեռ­քում կկենտ­րո­նաց­նեն կոշտ պահ­պա­նո­ղա­կան շր­ջա­նակ­նե­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը։ Ա­վե­լի վատ են տրա­մադր­ված ԱՄՆ-ը և Իս­րա­յե­լը, բայց դա ի­րենց հոգսն է։ Իսկ ի­րան­ցի­նե­րի հա­մար կարևոր է ոչ թե ի­րենց թշ­նա­մի­նե­րի կար­ծի­քը, այլ այն, թե պատ­գա­մա­վոր­ներն ինչ­պես կվե­րա­բեր­վեն ի­րենց քա­ղա­քա­կան պարտ­քին։ Ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան բարձ­րա­գույն խոր­հր­դի (ԱԱԲԽ) քար­տու­ղար, փոխ­ծո­վա­կալ Ա­լի Շամ­խա­նին փետր­վա­րի 21-ի ե­րե­կո­յան հայ­տա­րա­րեց, որ այդ ընտ­րու­թյան գլ­խա­վոր հաղ­թողն Ի­րա­նի ժո­ղո­վուրդն է, և մնում է, որ նո­րըն­տիր խոր­հր­դա­րանն ար­դա­րաց­նի իր ժո­ղովր­դի վս­տա­հու­թյունն ու հույ­սե­րը։ Թեհ­րա­նի ար­քե­պիս­կո­պոս տեր Սե­պու­հը բարձր է գնա­հա­տել ընտ­րու­թյու­նը՝ ա­սե­լով, որ ընտ­րու­թյան անց­կաց­ման այդ­քան բարձր մա­կար­դա­կը ներ­կա ժա­մա­նա­կում Ի­րա­նի բարձր նվա­ճումն է։ Ի­րա­նի սահ­մա­նա­պահ զոր­քե­րի հրա­մա­նա­տար, ԻՀՊԿ բրի­գա­դա­յին գե­նե­րալ Ղա­սեմ Ռե­զա­յին ընտ­րու­թյունն ան­վա­նել է «Իս­լա­մա­կան հե­ղա­փո­խու­թյան» «փա­փուկ ուժ»։
Ե՛վ խոր­հր­դա­րա­նի, և՛ փոր­ձա­գետ­նե­րի ա­սամբ­լեա­յի ընտ­րու­թյուն­նե­րի ար­դյունք­նե­րը կարևոր են, ինչ­պես կարևոր է նաև կոնկ­րետ պատ­գա­մա­վոր­նե­րի և փոր­ձա­գետ­նե­րի ա­նուն­ներն ի­մա­նա­լը։ Բայց ԱՄՆ-ի և Իս­րա­յե­լի թշ­նա­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը, ուղղ­ված Ի­րա­նի և ա­ռան­ձին ի­րան­ցի­նե­րի դեմ (օ­րի­նակ՝ գե­նե­րալ Սո­լեյ­մա­նիի սպա­նու­թյու­նը հուն­վա­րին) կան­խո­րո­շե­ցին Ի­րա­նի քա­ղա­քա­ցի­նե­րի ընտ­րու­թյու­նը։ Սա­կայն սպա­սենք, մինչև Ի­րա­նի իշ­խա­նու­թյուն­ներն ի­րենք գնա­հա­տեն ընտ­րու­թյուն­նե­րի ար­դյունք­նե­րը։ Այ­նուա­մե­նայ­նիվ, հաս­կա­նա­լի է, թե ընտ­րու­թյուն­նե­րից ինչ էին ակն­կա­լում և՛ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը, և՛ ժո­ղո­վուր­դը։ Այդ ակն­կա­լիք­նե­րը գե­ղե­ցիկ է ձևա­կեր­պել պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար Ա­միր Խա­թա­մին, ընդ ո­րում՝ դեռ փետր­վա­րի 19-ին. «Խոր­հր­դա­րա­նը մեզ հար­կա­վոր է, որ­պես­զի հնա­րա­վո­րու­թյուն ու­նե­նանք պաշտ­պա­նե­լու Ի­րա­նի Իս­լա­մա­կան Հան­րա­պե­տու­թյան ար­ժա­նա­վոր ու վեհ կար­գա­վի­ճա­կը մի­ջազ­գա­յին աս­պա­րե­զում, ինչ­պես նաև վճ­ռա­կա­նո­րեն դի­մա­կա­յենք մեր երկ­րի թշ­նա­մի­նե­րի սպառ­նա­լիք­նե­րին»։ Ի­մա­նա­լով այդ ա­մե­նը, հան­գում ենք այն կար­ծի­քին, որ ողջ Ի­րանն է ցան­կա­նում խոր­հր­դա­րա­նի պատ­գա­մա­վոր­նե­րի այն­պի­սի կազմ և այն­պի­սի փոր­ձա­գետ­ներ, ո­րոնք ի­րա­պես կօգ­նեն Ի­րա­նի զին­վո­րա­կան­նե­րին և անվ­տան­գու­թյան ու­ժե­րին՝ պաշտ­պա­նե­լու եր­կի­րը և ժո­ղովր­դին թշ­նա­մի­նե­րից ե­կող ցան­կա­ցած սպառ­նա­լիք­նե­րից։ Եվ մենք չենք կաս­կա­ծում, որ 2020 թ. փետր­վա­րի 21-ին ի­րան­ցի­ներն ընտ­րել են այն­պի­սի պատ­գա­մա­վոր­նե­րի ու փոր­ձա­գետ­նե­րի, ով­քեր հա­մա­պա­տաս­խա­նում են գե­նե­րալ Խա­թա­միի հն­չեց­րած չա­փա­նիշ­նե­րին։
Այ­նուա­մե­նայ­նիվ, ի­րա­նա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րում գլ­խա­վորն այն է, որ հաղ­թա­նա­կել է ժո­ղովր­դա­վա­րու­թյու­նը։ Ի­րա­նի դա­տա­կան իշ­խա­նու­թյան ղե­կա­վար խո­ջաթ օլ էս­լամ Սե­յեդ Էբ­րա­հիմ Ռա­յի­սին փետր­վա­րին 24-ին հայ­տա­րա­րել է. «Ընտ­րու­թյուն­նե­րում հաղ­թել է Ի­րա­նի մեծ ազ­գը, ոչ թե ա­ռան­ձին խմ­բակ­ցու­թյուն կամ կու­սակ­ցու­թյուն, և հի­մա ե­կել է ըն­տր­ված թեկ­նա­ծու­նե­րի հեր­թը ՝ մի­ջոց­ներ ձեռ­նար­կե­լու ժո­ղովր­դի խն­դիր­նե­րի լուծ­ման ուղ­ղու­թյամբ»։ Թող մեր շա­րադ­րան­քը տպա­վո­րու­թյուն չս­տեղ­ծի, թե ան­ցած ընտ­րու­թյուն­նե­րի կա­պակ­ցու­թյամբ ի­րան­ցի­ներն ի­րենք խն­դիր­ներ չեն տե­սել։ Մաս­նա­վո­րա­պես, նշ­վել է (թերևս ա­ռա­ջին ան­գամ) ընտ­րող­նե­րի բա­վա­կան ցածր մաս­նակ­ցու­թյու­նը (գրանց­ված ընտ­րող­նե­րի 42,57 %-ը)։ Մեր կար­ծի­քով, դա ու­նի ա­մե­նաօ­բյեկ­տիվ պատ­ճառ­նե­րը, և թվում է, թե չպետք է հապ­ճեպ հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ կամ են­թադ­րու­թյուն­ներ լի­նեն։ Բայց, ա՜յ քեզ զար­մանք, արևմտյան ու իս­րա­յե­լա­կան ԶԼՄ-նե­րում կր­կին նա­խադ­րյալ­ներ են տե­սել Ի­րա­նում «մո­տա­կա իշ­խա­նա­փո­խու­թյան» հա­մար։ Կա­րե­լի է ա­սել, որ այժմ Արևմուտ­քի, Իս­րա­յե­լի և ընդ­հան­րա­պես աշ­խար­հի հա­կաի­րա­նա­կան ու­ժե­րի հա­մար (ե­կեք չթաքց­նենք, որ այդ­պի­սիք կան և՛ Ռու­սաս­տա­նում, և՛ Հա­րա­վա­յին Կով­կա­սում ու Մի­ջին Ա­սիա­յում) «թևա­վոր» գնա­հա­տա­կան­ներ ու սահ­մա­նում­ներ են դար­ձել այս տի­պի ար­տա­հայ­տու­թյուն­նե­րը. «Ի­րա­նա­կան հա­սա­րա­կու­թյու­նը պա­ռակտ­ված է, նրա­նում կան ճգ­նա­ժա­մա­յին լուրջ երևույթ­ներ՝ կապ­ված երկ­րի սո­ցիալ-քա­ղա­քա­կան և տն­տե­սա­կան ար­դիա­կա­նաց­ման հե­ռան­կար­նե­րի հետ»։
Հի­մա պա­ռակտ­վա՞ծ է ար­դյոք ի­րա­նա­կան հա­սա­րա­կու­թյու­նը, և ե­թե ա­յո, ա­պա մի՞­թե այն­քան, որ Արև­մուտ­քը և Իս­րա­յե­լը, ինչ­պես նաև այլ եր­կր­նե­րից նրանց ձայ­նակ­ցող­նե­րը կր­կին ակ­տի­վո­րեն տար­փո­ղում են Ի­րա­նում «մո­տա­կա իշ­խա­նա­փո­խու­թյան» ան­խու­սա­փե­լիու­թյան մա­սին։ Ա­ռա­ջար­կում ենք մեր բա­ցատ­րու­թյու­նը, ո­րով­հետև Հա­յաս­տա­նում 2018 թ. դեկ­տեմ­բե­րի 9-ի խոր­հր­դա­րա­նա­կան ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյան ժա­մա­նակ ար­դեն բախ­վել ենք նման երևույ­թի։ Չէ՞ որ Հա­յաս­տա­նում էլ, չնա­յած հաղ­թած «հե­ղա­փո­խա­կան­նե­րի» էյ­ֆո­րիա­յին, ո­րոնց պաշտ­պա­նում էին և՛ ԱՄՆ-ի դես­պա­նա­տու­նը, և՛ «Սո­րո­սի հիմ­նադ­րա­մը», ընտ­րու­թյա­նը մաս­նակ­ցեց մո­տա­վո­րա­պես նույն­քան, գրանց­ված ընտ­րող­նե­րի թվի 50 %-ից բա­վա­կան քիչ մարդ։
Բայց սկզ­բում այն մա­սին, թե հենց Ի­րա­նում ինչ­պես էին բա­ցատ­րում ընտ­րու­թյան մաս­նակ­ցու­թյան նման ար­դյուն­քը։ Ի­րան­ցի քա­ղա­քա­գետ Ա­միր Թա­մե­րին «Asharq al Awsat» թեր­թում փետր­վա­րի 28-ին գրել է, որ միայն արևմտյան ԶԼՄ-ներն ու «փոր­ձա­գետ­ներն» են բա­ցա­հայտ հրճ­վանք ար­տա­հայ­տում ի­րան­ցի ընտ­րող­նե­րի ցածր մաս­նակ­ցու­թյան առն­չու­թյամբ, ո­րով­հետև Ի­րա­նի նկատ­մամբ թշ­նա­մա­բար տրա­մադր­ված հա­մաշ­խար­հա­յին շր­ջա­նակ­նե­րը «ջա­նում են ցույց տալ, թե իբր ցածր մաս­նակ­ցու­թյու­նը կապ­ված է այն բա­նի հետ, որ ի­րան­ցի­նե­րի մե­ծա­մաս­նու­թյու­նը հիաս­թափ­ված է կա­ռա­վար­ման իս­լա­մա­կան հա­մա­կար­գից, թեև թվե­րի վեր­լու­ծու­թյու­նը ցույց է տա­լիս, որ ի­րան­ցի­նե­րի այն մա­սը, ո­րը վեր­ջին ժա­մա­նակ­ներս քվեար­կում էր բա­րե­փո­խա­կան­նե­րի օգ­տին, հիաս­թափ­վել է հենց նրան­ցից, այդ պատ­ճա­ռով էլ չի մաս­նակ­ցել ընտ­րու­թյուն­նե­րին»։ Մենք հենց դա էլ նկա­տի ու­նենք, երբ ըն­թեր­ցող­նե­րին և լուրջ վեր­լու­ծա­բան­նե­րին ա­ռա­ջար­կում ենք հա­մե­մա­տել Հա­յաս­տա­նի 2018 թ. դեկ­տեմ­բե­րի ար­տա­հերթ և Ի­րա­նի 2020 թ. փետր­վա­րի 21-ի հեր­թա­կան խոր­հր­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րը, ո­րով­հետև Հա­յաս­տա­նում էլ քվեար­կու­թյան չգ­նա­ցին հիաս­թափ­ված ընտ­րող­նե­րը. դրանք այն քա­ղա­քա­ցի­ներն էին, ո­րոնք հա­մոզ­ված էին, որ գնա­լը և «հնե­րի» օգ­տին քվեար­կե­լը չլս­ված մեղք կլի­ներ, իսկ գնա­լը և «նո­րե­րի» օգ­տին քվեար­կե­լը դեմ կլի­ներ սե­փա­կան ի­դեալ­նե­րին և ա­ռողջ դա­տո­ղու­թյա­նը։ Այժմ տե­ղա­փոխ­վենք Ի­րան. Ա­մե­րի­կա­յի կող­մից «մի­ջու­կա­յին գոր­ծար­քի տա­պա­լու­մը պայ­մա­նա­կան բա­րե­փո­խա­կան­նե­րին ցույց տվեց, որ նա­խա­գահ Ռո­հա­նիի և ԱԳ նա­խա­րար Զա­րի­ֆի՝ ԱՄՆ-ի հետ բա­նակ­ցու­թյուն­ներ վա­րե­լու ու­ղե­գի­ծը, որ նրանք այդ­քան ող­ջու­նում էին, սնան­կու­թյուն, պատ­րանք, դա­տարկ թուղթ էր, ո­րով ա­մե­րի­կյան իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը սրբ­վե­ցին ու այն նե­տե­ցին աղ­բարկ­ղը։ Այ­սինքն, ճիշտ էին Ի­րա­նի հոգևոր ա­ռաջ­նորդ, ա­յա­թո­լա Խա­մե­նեին և ա­վան­դա­պաշտ պահ­պա­նո­ղա­կան­նե­րը, ո­րոնց Ի­րա­նում ան­վա­նում են նաև «սկզ­բուն­քա­յին­ներ» կամ «կոշտ գծի կողմ­նա­կից­ներ», ո­րոնք դեռ 2011-16 թթ. պն­դում էին, թե ԱՄՆ-ի ոչ միայն խոս­քին, այլև որևէ փաս­տաթղ­թի տակ դր­ված ստո­րագ­րու­թյա­նը ոչ մի դեպ­քում չի կա­րե­լի վս­տա­հել, որ ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րը մի ձեռ­քով ինչ-որ բան են ստո­րագ­րում, մյուս ձեռ­քով մար­դաս­պան­ներ ու­ղար­կում և այլն։ Հարց է ծա­գում. մի՞­թե 9-10 տա­րի ա­ռաջ ճիշտ չէին ա­յա­թո­լա Խա­մե­նեին և պահ­պա­նո­ղա­կան ավան­դա­պաշտ­նե­րը, ո­րոնք Ի­րա­նի հա­սա­րա­կու­թյա­նը հա­մո­զում էին, որ ԱՄՆ-ը ա­մեն ին­չում Իս­րա­յե­լի ու սիո­նիզ­մի շա­հե­րի տի­պիկ պաշտ­պանն է։
Պայ­մա­նա­կան բա­րե­փո­խա­կան­նե­րի կողմ­նա­կից­նե­րի հիաս­թա­փու­թյան գոր­ծոնն ու­ժե­ղա­ցավ, երբ սպան­վեց գե­նե­րալ Սո­լեյ­մա­նին՝ ԱՄՆ-ի և Իս­րա­յե­լի պե­տա­կան ա­հա­բեկ­չու­թյամբ։ Եվ ե­թե ինչ-որ մե­կը, կարևոր չէ՝ Արևմուտ­քում, թե Հա­յաս­տա­նում, Իս­րա­յե­լում, թե Ռու­սաս­տա­նում, սկ­սում է «հին եր­գե­րը չե­ղա­ծի», այ­սինքն՝ «ի­րա­նա­կան հա­սա­րա­կու­թյան պա­ռակտ­ման» մա­սին, ա­պա այդ­պի­սի­նե­րին խոր­հուրդ կտանք վեր­հի­շել այն մի­լիո­նա­վոր ի­րան­ցի­նե­րին, ո­րոնք ե­լել էին մաս­նակ­ցե­լու գե­նե­րալ Սո­լեյ­մա­նիի ու նրա մար­տա­կան ըն­կեր­նե­րի թաղ­մա­նը, վեր­հի­շել տաս­նյակ­մի­լիո­նա­վոր այն ի­րան­ցի­նե­րին, ով­քեր ինչ-որ նոր զայ­րույ­թով փետր­վա­րի 10-ին և 11-ին դուրս էին գա­լիս հան­րա­հա­վաք­նե­րի ու եր­թե­րի՝ Իս­լա­մա­կան հե­ղա­փո­խու­թյան 41-րդ տա­րե­դար­ձի կա­պակ­ցու­թյամբ և ոչ պա­կաս զայ­րույ­թով հն­չեց­նում հա­կաա­մե­րի­կյան ու հա­կաիս­րա­յե­լա­կան կար­գա­խոս­ներ ու կո­չեր։ Ե­թե Ի­րա­նի ներ­սում հա­սա­րա­կու­թյան լուրջ պա­ռակ­տում լի­ներ, ա­պա գե­նե­րալ Սո­լեյ­մա­նիի թաղ­մանն այդ­քան զանգ­վա­ծա­բար չէին մաս­նակ­ցի հա­սա­րակ ի­րան­ցի­նե­րը, Իս­լա­մա­կան հե­ղա­փո­խու­թյան ոչ կլոր տա­րե­թի­վը (41-րդ) շատ ա­վե­լի քիչ մարդ­կանց ար­ձա­գան­քը կս­տա­նար։
Սա­կայն վե­րա­դառ­նանք քա­ղա­քա­գետ Ա­միր Թա­հե­րիի գնա­հա­տա­կան­նե­րին։ Նա հա­մա­ռո­տա­կի նշում է, որ, ընտ­րու­թյուն­նե­րի ար­դյունք­ներն ամ­փո­փե­լու պա­հի դրու­թյամբ, խոր­հր­դա­րա­նի հա­ջորդ կազ­մի 290 ան­դամ­նե­րից 221-ն ի­րեն հա­մա­րում է սկզ­բուն­քա­յին­նե­րի կամ «կոշտ գծի» կողմ­նա­կից, իսկ 20-ը՝ բա­րե­փո­խա­կան­նե­րի։ 15 մարդ երկ­րի նախ­կին նա­խա­գահ Մահ­մուդ Ահ­մա­դի­նե­ժա­դի կողմ­նա­կից է, ո­րը նույն­պես ա­ռա­ջա­դի­մա­կան պահ­պա­նո­ղա­կան է։ 33 տեղ ու­նեն այն թեկ­նա­ծու­նե­րը, ո­րոնք կապ­ված չեն վե­րը նշ­ված­նե­րի հետ։ 11 տեղ դեռ զբա­ղեց­ված չէ, ո­րով­հետև այդ­քան ընտ­րա­տե­ղա­մա­սում ոչ մի թեկ­նա­ծու մե­ծա­մաս­նու­թյուն չի ստա­ցել. դրանց բախ­տը կվճռ­վի քվեար­կու­թյան երկ­րորդ փու­լում։ Ի­րա­նի նոր խոր­հր­դա­րանն ար­տա­ցո­լում է ու­ժե­րի ի­րա­կան հա­րա­բե­րակ­ցու­թյու­նը երկ­րի ղե­կա­վա­րու­թյան ներ­սում՝ պն­դում է Թա­հե­րին։ ԻՀՊԿ-ն ու­նի ա­մե­նա­մեծ խմ­բակ­ցու­թյու­նը՝ 123 մարդ։ ԻՀՊԿ-ի հետ սերտ կա­պեր ու­նե­ցող հոգևո­րա­կան­ներն ու­նեն 43 տեղ։ Այս­պի­սով, նույ­նիսկ ա­ռանց Ահ­մա­դի­նե­ժա­դի խմ­բակ­ցու­թյան, ԻՀՊԿ-ն ու նրա հետ դա­շին­քի մեջ գտն­վող կա­ռույց­նե­րը կու­նե­նան գե­րակ­շիռ մե­ծա­մաս­նու­թյուն։
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ

Դիտվել է՝ 12700

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Դեռևս վաղ է համակողմանիորեն գնահատել ռուս խաղաղապահների ելքը Արցախից՝ տեղեկատվության սղության պատճառով: Վարկածները, հիփոթեզները շատ են...

Սոցցանցային գրառումներ

Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ
Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը
Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.