Իմաստությունը կգովի իրեն և պիտի պարծենա իր ժողովրդի մեջ։ Բարձրյալի տաճարում պիտի բացի իր բերանը և նրա զորության առջև պիտի պարծենա. «Ես դուրս ելա Բարձրյալի բերանից և մշուշի նման ծածկեցի երկիրը։ Ես բնակվեցի բարձունքներում, և իմ Աթոռը ամպի սյան մեջ է։ Միայն ես պտտվեցի երկնքի ծիրով մեկ, գնացի անդունդների խորքերը, իշխեցի ծովի ալիքներին, բոլոր երկրներին և բոլոր ժողովուրդներին ու ազգերին։
Սիրաքի իմաստություն 24. 1-10