Հանգչող պատրույգը երբեք չես մարում, Խոնարհված ճյուղը երբեք չես ջարդում. Անցնում ես ընկած աղախնիդ կողքով, Շշնջում կրկին մեղմիվ ու սիրով. Վե՛ր կաց ու կանգնի՛ր, դուստր Սիոնի` Փրկության լույսի ճաշակման համար:
1920 թ. թուրքական պետության հիմնադիր Քեմալ Աթաթյուրքը գրում էր, որ «Կովկասյան պատը պետք է վերացնել», այլապես Թուրքիան պաշտպանվելու հնարավորություն չի ունենա և չի կարող զարգանալ։