Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

Ֆի­ջի կղ­զի

Ֆի­ջի կղ­զի
03.12.2019 | 03:02
Ինձ ձեր­բա­կա­լում են Ֆի­ջի կղ­զու1 նու­դիստ­նե­րի լո­ղա­փում և ա­ռանց թույլ տա­լու, որ թե­կուզ թզի տերևով ծած­կեմ իմ ա­դա­մա­կան մեր­կու­թյու­նը, տա­նում են ոս­տի­կա­նա­տուն: Հա­վա­նա­բար չգի­տեն, որ ես մի ամ­բողջ երկ­րի ազ­գըն­տիր նա­խա­գահն եմ և սո­վո­րա­բար իմ ար­ձա­կուրդն եմ անց­կաց­նում այս կղ­զում: Նրանք բռի են, ծայ­րաս­տի­ճան ան­հար­գա­լից: Եր­կու ժամ, մո­րե­մերկ վի­ճա­կում, մութ խցում, առ­նետ­նե­րի և տա­րա­կան­նե­րի ագ­րե­սիվ հարևա­նու­թյամբ պա­հե­լուց հե­տո վեր­ջա­պես տա­նում են ոս­տի­կա­նա­պե­տի մոտ և հայտ­նում ձեր­բա­կալ­ման պատ­ճա­ռը:
Պարզ­վում է ան­ցած գի­շեր, ճիշտ ժա­մը 01-ին, թա­լան­վել են իմ երկ­րի բո­լոր բան­կե­րը և դրա­մա­փո­խու­թյան բո­լոր կե­տե­րը: Ման­րակր­կիտ քն­նու­թյու­նը պար­զել է, որ դա­րի գո­ղու­թյու­նը կա­տա­րել եմ ես: Ան­հա­վա­տա­լի է, բայց ա­մե­նուր իմ մատ­նա­հետ­քերն են գտել: Այն փաս­տը, որ նշ­ված ժա­մին ես ե­ղել եմ կղ­զու գի­շե­րա­յին ա­կումբ­նե­րից մե­կում, հաշ­վի չի առն­վում: Յո­գա­յի մաս­նա­գետ գիտ­նա­կան­նե­րից մե­կը հաս­տա­տում է, որ ես տի­րա­պե­տում եմ լևի­տա­ցիա­յի ար­վես­տին և կա­րող եմ մի քա­նի վայր­կյա­նում հա­զա­րա­վոր կի­լո­մետ­րեր անց­նել: Ա­վե­լին` բազ­մա­նա­լու հատ­կու­թյուն ու­նեմ և ֆրան­սիա­կան ֆիլ­մի2 հե­րո­սի պես ա­նար­գել անց­նում եմ բո­լոր պա­տե­րի մի­ջով: Արդ, օգտ­վե­լով ան­ժխ­տե­լի ա­լի­բիից, ա­սենք` ձևաց­նե­լով, թե զու­գա­րան եմ գնում, հաշ­ված րո­պե­նե­րի ըն­թաց­քում դա­տար­կել եմ ինձ վս­տահ­ված երկ­րի բո­լոր բան­կե­րը, իսկ թե որ­տեղ եմ պա­հել այդ ան­հաշ­վե­լի գու­մար­նե­րը, կպար­զի իմ երկ­րի ար­դա­րա­դա­տու­թյու­նը:
Լևի­տա­ցիա­յի և դրա­նից բխող զա­ռան­ցանք­նե­րի վար­կածն ըն­դուն­վում է միա­ձայն: Ընդ­դի­մու­թյու­նը ցն­ծու­թյան մեջ է: «Մենք հոգ­նե­ցինք ա­սե­լով, որ նա գող է, ին­չո՞ւ մեզ չէիք լսում, սպա­սում էիք, որ այս օր­վան հաս­նե՞նք, - օր­նի­բուն ա­ղա­ղա­կում են նրանք: - Եվ ոչ միայն գող է, այլև հա­մոզ­վե­ցինք, որ սև մո­գու­թյամբ է զբաղ­վում, սա­տա­նա­յա­կան ծե­սեր է մա­տու­ցում իր հա­մա­խոհ­նե­րի մաս­նակ­ցու­թյամբ»:
Աշ­խարհն ի­րար է ան­ցել: Նման հան­դուգն գո­ղու­թյուն հայտ­նի չէ մարդ­կու­թյան պատ­մու­թյա­նը: Բո­լոր ծայ­րե­րից լրագ­րող­ներ են ե­կել կղ­զի, որ­պես­զի հար­ցազ­րույց ա­նեն ինձ հետ, Հո­լի­վու­դում ար­դեն սցե­նար է գր­վում, ի­տա­լա­կան «Կո­զա նոստ­րա»-ն ինձ հռ­չա­կել է ի­րենց պատ­վա­վոր նա­խա­գահ և թա­խան­ձա­նոք խնդ­րում է, որ ես վար­պե­տաց դա­սեր տամ այդ «միա­բա­նու­թյան» ան­դամ­նե­րին:
Ֆի­ջի կղ­զու իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը, հա­վա­տա­րիմ մնա­լով ստանձ­նած մի­ջազ­գա­յին պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րին, շղ­թայ­ված, մո­րե­մերկ ինձ հանձ­նում են իմ երկ­րին: Օ­դա­նա­վա­կա­յա­նից մինչև բանտ ըն­կած ճա­նա­պարհն այդ վի­ճա­կում ես անց­նում եմ ոտ­քով: Ժո­ղո­վուր­դը խռն­վել է փո­ղոց­նե­րում: Հայ­հո­յում են, ա­նի­ծում. «Գող, սրի­կա, ա­վա­զակ, թա­լան­չի, բո­զի վաս­տակ, շան­սա­տակ լի­նես, օր ու արև չտես­նես…»: Բա­ռա­յին աղ­բի հետ նաև իս­կա­կան աղբ է շպրտ­վում ինձ վրա: Բանտ եմ հաս­նում ոտ­քից գլուխ աղ­տոտ­ված:
Բաց դատ է ըն­թա­նա­լու հա­րյուր­հա­զար­տե­ղա­նոց մար­զա­դաշ­տում: Մուտքն ա­զատ է: Ինձ դա­տե­լու է ժո­ղո­վուր­դը: Օրն ար­դեն հայտ­նի է: Ամ­բողջ աշ­խար­հից զանգ­վա­ծա­յին լրատ­վու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ են ժա­մա­նում: Հյու­րա­նոց­նե­րում այլևս տեղ չկա:
Եվ հան­կարծ կա­տար­վում է ա­ներևա­կա­յե­լին, ա­նի­մա­նա­լին, ա­նըմ­բռ­նե­լին: Տա­փակ մի­ջա­դե­պը, գրե­թե ա­մեն օր տե­ղի ու­նե­ցող սո­վո­րա­կան դիպ­վածն ստի­պում է հե­տաձ­գել դա­տը: Իմ մա­հա­պա­տի­ժը պա­հան­ջող ընդ­դի­մա­դիր կու­սակ­ցու­թյան գրա­սե­նյա­կում գո­ղու­թյուն է կա­տար­վել: Հրա­կա­յուն պա­հա­րա­նից գո­ղա­ցել են խո­շոր չա­փի գու­մար, կարևոր փաս­տաթղ­թեր և մի շարք ար­ժե­քա­վոր ի­րեր: Եվ ի՞նչ եք կար­ծում, ու՞մ մատ­նա­հետ­քերն են այն­տեղ գտել… Ա­յո, կռա­հե­ցի՛ք… Իմ մատ­նա­հետ­քե­րը…
Բան­տի տե­սահս­կո­ղու­թյան բո­լոր գոր­ծիք­նե­րը հաս­տա­տում են, որ ես մեկ վայր­կյա­նով ան­գամ դուրս չեմ ե­կել իմ խցից: Այն­պես որ, լևի­տա­ցիա­յի վար­կածն այս դեպ­քում չի անց­նում:
Բնա­կա­նա­բար վերց­րել են կու­սակ­ցու­թյան ա­ռա­վել կարևոր ան­ձանց մատ­նա­հետ­քե­րը, նրանց, ով­քեր հա­ճախ են լի­նում գրա­սե­նյա­կում: Եվ ի՞նչ… Պարզ­վել է, որ իմ և նրանց մատ­նա­հետ­քե­րը հա­րյուր տո­կո­սով հա­մա­պա­տաս­խան են: Նույն ար­դյունքն է ստաց­վել մյուս բո­լոր ան­դամ­նե­րի պա­րա­գա­յում: Այս­պի­սով, գո­ղու­թյան հա­մար ինձ մշ­տա­պես հայ­հո­յող, իմ մա­հը ե­րա­զող կու­սակ­ցու­թյան բո­լոր ան­դամ­նե­րը և ես միևնույն մատ­նա­հետ­քերն ու­նենք, հետևա­բար հա­վա­սա­րա­պես պա­տաս­խա­նա­տու ենք բան­կե­րի կո­ղո­պու­տի հա­մար:
Ի­րա­վի­ճակն ա­վե­լի է բար­դա­ցել, զանգ­վա­ծա­յին ցույ­ցեր են սկս­վել երկ­րով մեկ: Ժո­ղովր­դի պա­հան­ջով ստու­գել են կա­ռա­վա­րու­թյան բո­լոր ան­դամ­նե­րի, պատ­գա­մա­վոր­նե­րի և դի­վա­նա­գի­տա­կան ծա­ռա­յու­թյան բո­լոր ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի մատ­նա­հետ­քե­րը: Նո՛ւյն պատ­կե­րը:
Եվ այդ ժա­մա­նակ Ազ­գա­յին Ժո­ղո­վը ո­րո­շում է ըն­դու­նում ստու­գել երկ­րի ամ­բողջ բնակ­չու­թյան մատ­նա­հետ­քե­րը: Դե­պու­տատ­նե­րից մեկն էլ ա­ռա­ջար­կել է այդ ստու­գու­մը ո­րա­կել «մատ­նա­հա­մար» բա­ռով: Եվ այդ­պես, մի քա­նի ա­միս տևած «մատ­նա­համ­րանքն» աշ­խար­հով մեկ ազ­դա­րա­րել է, որ իմ երկ­րում բո­լո­րը` նո­րա­ծին­նե­րից մինչև մա­հա­մերձ ծե­րե­րը, միևնույն նա­խա­գա­հա­կան մատ­նա­հետ­քերն ու­նեն, և որ հե­տա­գա բո­լոր սե­րունդ­ներն այդ մատ­նա­հետ­քե­րով են ծն­վե­լու:
Հե­տաքն­նու­թյու­նը, սա­կայն, շա­րու­նակ­վում է:
Աշ­խար­հահռ­չակ ոճ­րա­բան­նե­րը ցն­ցող հայտ­նա­գոր­ծու­թյուն են ա­րել. իմ երկ­րում մատ­նա­հետ­քի ան­բու­ժե­լի վի­րուս է տա­րած­վել, որն ակն­թար­թի մեջ նույ­նաց­նում է վա­րա­կակ­րի և վա­րակ­վա­ծի մատ­նա­հետ­քե­րը: Բա­վա­կան է ձեռ­քով բարևեն ի­րար, որ­պես­զի տեղ­նու­տե­ղը մատ­նա­հետ­քե­րը նույ­նա­նան: Նո­բե­լյան մր­ցա­նա­կին ար­ժա­նի այս գյուտն ա­նե­լուց հե­տո նրանք փոր­ձում են պար­զել` ե՞ս եմ վա­րա­կել իմ ժո­ղովր­դին, թե՞ ժո­ղո­վուր­դը` ինձ:
Ա­սում են, որ մինչև հի­մա շա­րու­նա­կում են ջա­նա­սի­րա­բար փնտ­րել, բայց այդ­պես էլ չեն կա­րո­ղա­նում պար­զել, թե ով ում վա­րա­կեց:
Ա­լեք­սանդր ԹՈՓ­ՉՅԱՆ
Ծա­նո­թագ­րու­թյուն­ներ
1. Հատ­ված «Փո­սը» ան­տիպ վե­պից։
2. «Պա­տի մի­ջով անց­նող մար­դը», ըստ Մար­սել Է­մեի հա­մա­նուն վի­պա­կի։
Դիտվել է՝ 3209

Մեկնաբանություններ