ԱՄՆ-ում գործող «Human Rights Defense» իրավապաշտպան կազմակերպությունը տարածել է հայտարարություն, համաձայն որի՝ նոյեմբերի 5-ին Երևանի Մաշտոցի պողոտայում իշխանության դեմ բողոքի ակցիա իրականացրած Շանթ Հարությունյանին ու նրա ընկերներին ճանաչում է որպես քաղբանտարկյալ:

Նոյեմբերի 22-ին Հայաստանի ազգային ագրարային համալսարանում մեկնարկեց «Խոսի՛ր ՄԻԱՎ-ի մասին, հետազոտվի՛ր ՄԻԱՎ-ի վերաբերյալ» ծրագիրը, որի շրջանակներում երևանյան 5 բուհերի ուսանողների շրջանակներում իրականացվում են քննարկումներ ՄԻԱՎ-ի վերաբերյալ, կազմակերպվում են կինոդիտումներ, խորհրդատվություն, ցանկացողները նաև հետազոտվում են ՄԻԱՎ-ի վերաբերյալ։ «Խոսի՛ր ՄԻԱՎ-ի մասին, հետազոտվի՛ր ՄԻԱՎ-ի վերաբերյալ» ծրագրի համակարգող Նարինե Մեժլումյանը նշեց, որ իրականացվող միջոցառումների նպատակն է հնարավորինս շատ խոսել ՄԻԱՎ-ի մասին, հնարավորինս մեծ թվով երիտասարդների հետազոտել, որպեսզի իմանան իրենց ՄԻԱՎ կարգավիճակի մասին։

«Հայաստանը Մաքսային միությանն անդամակցելու ցանկություն երբեք չի ունեցել, որովհետև որևէ թեկնածու ընտրությունների ժամանակ նման բան չի ասել, նման հայտարարությամբ հանդես չի եկել: Ընդհակառակը` «Հանրապետական» կուսակցությունը` «արևմտամետների» ձեռքից Եվրամիության դրոշակը խլեց և ուռա՜ գոռալով մեզ բոլորիս համոզում էր, որ եվրոպական արժեքները հենց հանրապետական արժեքներ են և մենք, որպես միակ հզոր քաղաքական ուժ` Հայաստանը տանելու ենք դեպի Եվրամիություն»,-անդրադառնալով Հայաստանի հնարավոր անդամակցությանը ՄՄ-ին, ասաց «Ժառանգություն» կուսակցության փոխնախագահ Արմեն ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆԸ:

«Գեղարեգ» կրթամշակութային հասարակական կազմակերպությունը Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամի` որպես ՀՀ նախագահի կողմից ընտրված գործընկեր կազմակերպության կողմից հայտարարված դրամաշնորհային մրցույթի շրջանակներում Գեղարքունիքի մարզում իրականացնում է հակածխախոտային քարոզարշավ` ինտելեկտուալ հեռուստախաղի միջոցով: Ծրագրին աջակցում է «Քյավառ» հեռուստաընկերությունը։

«Եթե պետք է ռուսական դպրոցներ էլ կբացենք` հանուն ազգը փրկելու»,- ասել է բանաստեդծ, գրականագետ Արտեմ Հարությունյանը tert.am կայքին: Իրեն ազգի մտավորական համարող բանաստեղծն ազգի փրկությունը, ստացվում է, փնտրում է ռուսահպատակության մեջ:

Հասարակության մեջ ձևավորվել է մի կարծիք, որ ցանկացած քաղաքացիական շարժման հետևում պարտադիր կանգնած են քաղաքական ուժեր: Թե, օրինակ, որքան են քաղաքականացված, ասենք, կոնկրետ ազատամարտիկների հանրահավաքները, Մարդու իրավունքների նախկին պաշտպան Լարիսա ԱԼԱՎԵՐԴՅԱՆԸ տվեց իր գնահատականը.

Այսօր «Արեգ» համահայկական խնդիրների գիտավերլուծական կենտրոնի կողմից կազմակերպած` «Կենսաթոշակային կուտակային համակարգի հակասոցիալական և ապազգային էությունը» թեմայով մամուլի ասուլիսում, հասարակագետ Կարինե ՀԱԿՈԲՅԱՆԸ` պատասխանելով «արդյո՞ք սա պետության կողմից հերթական քայլն է, երբ որ ընդունվում են որոշումներ` հաշվի առնելով որոշակի մարդկանց անձնական շահերը, թե՞ սա պետք է ընդունել որպես բարեփոխում, որը պարզապես քայլ է դեպի առաջադեմ Եվրոպա, դեպի հասարկություն» հարցին` ասաց. «Այն բարեփոխումները, որոնք չեն բխում մարդու և հասարակության շահերից, դժվար է կոչել բարեփոխումներ: Իմ կարծիքով կենսաթոշակային կուտակային համակարգի օրինագիծը այն օրենքների շարքում է, որը չի բխում մեր երկրի, մեր անկախության շահերից»:

Ռուսաստանի լիբերալ-դեմոկրատական կուսակցությունը հանդես Է եկել նոր առաջարկով: Օրինագծի հեղինակ, Պետդումայի պատգամավոր Ռոման Խուդյակովը «Իզվեստիա»-ում գրել է. «Խորհրդարանական ՌԼԴԿ խմբակցությունը համոզված է, որ եթե գործողություններ չիրականացվեն, «եկվորները կշարունակեն իրենց զգալ ազատ և անկաշկանդ, կշարունակեն գողանալ, սպանել, թալանել ու «դուրս պրծնել» մեկ կամ երկու հազարով: Ըստ նրա, միայն խիստ միջոցառումները, ինչպիսիք են ցմահ ազատազրկումը, մահապատիժը, 15 տարով արտաքսումը, կարող են կանգնեցնել կատարվող հանցագործությունները: Հակառակ դեպքում երկիրը «կխեղդվի դրսից եկող հանցագործությունների մեջ»:

Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամը «ՄԻԱՎ-ը Եվրոպայում» նախաձեռնության կողմից հայտարարված ՄԻԱՎ-ի վերաբերյալ հետազոտության եվրոպական շաբաթվա շրջանակներում նոյեմբերի 22-29-ը ՀՀ մարզերում և Երևան քաղաքում կիրականացնի «Խոսի′ր ՄԻԱՎ-ի մասին, հետազոտվի′ր ՄԻԱՎ-ի վերաբերյալ» ծրագիրը:

Իրազեկում Ազնավուրի հրապարակից։ Հրապարակի ջրավազանում ժամանակին բադեր ու սագեր կային։ Դրանք մի օր անձայն հեռացան, և նրանց հետքերն անքննելի են։ Այժմ թույլ տանք մեզ մի փոքր ընդմիջվել և իջնել սովետահայոց պատմության կիրճերը, ոչ այնքան խոր, մոտավորապես 20-րդ դարի 60-70-ականները։ Երկրում, և հատկապես քաղաքամայր Երևանում, ամենուր հայ բոշաներն էին զվռնում, նրանք մաղ ու սարի ծամոն էին ծախում, նրանք անլվա էին, բամբասկոտ և պռտկերես։