Պուտինը փորձում է հրեաներին որպես միջնորդ ուժ օգտագործել

Երևի Հայաստանում էլ կհիշեն, որ երբ թուրքերը խփեցին Cy-24 ինքնաթիռը, և զոհվեց ռուս օդաչուն, Վլադիմիր Պուտինը ոչ դիվանագիտական նզովքներ հնչեցրեց Թուրքիայի և Էրդողանի հասցեին: Պետք էր միայն տեսնել ուխտադրուժ անակնկալից չարացած նրա դեմքը: Բայց ահա Սիրիայում ևս կործանվեց ռուսական հետախուզական Լս-20 ինքնաթիռը, զոհվեց 15 զինծառայող, ռուսական բանակի պաշտոնական ներկայացուցիչները հայտարարեցին, որ միջադեպի մեղավորը իսրայելական ռմբակոծիչների նենգաբարո գործողություններն են։ Եվ ինչ, ո՞րն էր Պուտինի առաջին արձագանքը. «Դա ավելի շուտ նման է ողբերգական պատահականությունների շղթայի»:

Պետք էր միայն թերթել ռուս նացիոնալիստական մամուլը: Ինչու՞ թուրքերի արածին Պուտինը ցասումնալից զայրույթով արձագանքեց, իսկ իսրայելցիների ստորությանը՝ միայն հաշտարար կոչով: Մինչև ե՞րբ պիտի ռուսաց պետության ղեկավարը կուլ գնա Իսրայելին, հրեաներին, Ռուսաստանի հրեական լոբբիստական ուժերին: Որոշ ժամանակ հրեաների կողմից վերահսկվող ռուսաստանյան լիբերալ մամուլը ինչպես հարկն է չէր էլ մեկնաբանում մեծաթիվ զոհերով միջադեպը: Իսրայելի վարչապետ Բենիամին Նեթանյահուն նույնիսկ ներողություն չխնդրեց, միայն ցավակցեց: Իսրայելի ռազմաօդային ուժերի հրամանատարը եկավ Մոսկվա ու փորձեց արդարանալ: Սակայն ՌԴ պաշտպանության նախարար Սերգեյ Շոյգուն կրկին աներկբա հայտարարեց, որ ողբերգական իրադարձության մեղավորներն իրոք իսրայելցիներն են:

Որ Պուտինն ընդգծված հրեամետ է, Ռուսաստանում ոչ մեկի համար գաղտնիք չէ, թեև նախագահական իր գործունեությունը նա սկսեց «սեմիբոյարշչինա», թե «սեմիբանկիրշչինա» կոչված հրեական օլիգարխիայի ջախջախումով, որոնց իշխանությունը Ելցինի ժամանակ բացարձակ էր: Սակայն այդուհետ ռուսահրեաների, Իսրայելի նկատմամբ Պուտինի բարեհաճությունը ակնհայտ է: Նման վերաբերմունքի բացատրությունը մի քանի վարկածներ ունի: Նախ` Պուտինն ինքը հրեա է (մոր կողմից՝ Շելոմովա): Հետո, նա անկարող է հակազդելու հրեական «մաֆիային», որը քաղաքական, տնտեսական, ֆինանսական հզոր ուժ է ոչ միայն Ռուսաստանում, այլև աշխարհում: Երրորդ` նա փորձում է հրեաներին որպես միջնորդ ուժ օգտագործել Ռուսաստան-Արևմուտք հարաբերություններում և այլն:
Սակայն վերադառնանք ներկա իրավիճակին: Սեպտեմբերի 4-ին պաշտպանության նախարար Սերգեյ Շոյգուն կոնկրետացրեց առաջիկայում սիրիական բանակին ռազմական աջակցություն ցույց տալու միջոցառումները: Սիրիայի զինված ուժերին կտրամադրվի արդիական զենիթահրթիռային C-300 համալիր: Հակաօդային պաշտպանության սիրիական միավորումների և զորամասերի հրամանատարական կետերը կհամալրվեն կառավարման ռուսական ավտոմատացված համակարգերով, որոնք, ի դեպ, ուշադրություն դարձրեք, նախկինում երբեք չեն արտահանվել որևէ այլ երկիր: Բացի այդ, Միջերկրական ծովի՝ Սիրիային հարող շրջագծում կիրականացվի երկրի տարածքի օբյեկտների վրա ռազմաօդային հարձակումների ռադիոէլեկտրոնային վերահսկողություն:

Ի՞նչ է ստացվում. Պուտինի դժգույն հայտարարությունից շատ չանցած ռազմական գերատեսչությունը հանդես է գալիս, ըստ էության, հակաիսրայելական նախաձեռնություններով: Պաշտոնաթող գեներալ-գնդապետ, հայտնի ռազմական փորձագետ ու քաղաքական գործիչ Լեոնիդ Իվաշովի կարծիքով, բանակը հոգնել է երկրի քաղաքական ղեկավարության՝ Իսրայելի նկատմամբ երկդիմի մոտեցումներից: Մի քանի տարի առաջ սիրիացիները 400 միլիոն դոլար էին հատկացրել C-300 ձեռք բերելու համար, սակայն Նեթանյահուի մեկ հեռախոսազանգից հետո պայմանագիրը կասեցվեց: Հետախուզական տվյալների փոխանակման՝ Իսրայելի հետ կնքված համաձայնագիրը ընդամենը հեշտացնում է սիրիական օբյեկտների ռմբակոծումները իսրայելական ավիացիայի կողմից: Նաև, նույն Իսրայելի հետ ռազմատեխնիկական համագործակցության պայմանագրի բերումով Մոսկվան Իրանին մերժեց C-300-ի տրամադրումը: Եվ այլն:

ՈՒշագրավ է նաև նացիոնալիստական «Զավտրա» թերթի դիտարկումը: Ռուսաստանում բարձր մակարդակով ընդունվող շատ որոշումների վրա ազդեցություն ունեցող անձինք իսրայելական անձնագրեր ունեն: Հրեական լոբբին՝ օլիգարխները, քաղաքական ու հասարակական գործիչները, ԶԼՄ-ների տիրակալները և այլք, ամենաուժեղն է Ռուսաստանում, մինչդեռ բանակը այն միակ հաստատությունն է, որտեղ արգելված է կրկնակի քաղաքացիությունը, առավել ևս` Իսրայելի: Ահա և, հարցադրում է «Զավտրան», գուցե Ռուսաստանի բարձրագույն ղեկավարության շրջանում ապարատային բախու՞մ է սկսվել բանակի և իսրայելամետ ուժերի միջև, և այս անգամ մարտը շահել է բանակը՝ Շոյգուն, ղեկավարությանն ստիպելով Սիրիայում գործել հօգուտ բանակի:
Իսրայելի արձագանքը Շոյգուի հայտարարությանը նույնքան հակառուսական էր: Այդ երկրի պաշտպանության ռուսախոս նախարարը առավել քան լպիրշ էր. «Ռմբակոծել ենք, ռմբակոծում ենք ու կռմբակոծենք: Եթե պետք լինի, կվերացնենք նաև ձեր գովելի C-300 համալիրը»:

Բոլոր դեպքերում, եթե վերոնշյալ վարկածները իրական հիմք ունեն, ապա կարելի է խոսել նոր քաղաքական երևույթի մասին՝ բանակը հիշեցնում է իր մասին: Սերգեյ Շոյգուի հեղինակությունը Ռուսաստանում իրոք շատ բարձր է, և Պուտինի հետնորդների ցուցակում նրա անունն էլ է հիշատակվում: Ճիշտ է, նա ազգությամբ ռուս չէ (հրեա էլ չէ), սակայն իր պատմության մեջ Ռուսաստանը բնավ էլ ոչ քիչ այլազգի ղեկավարներ է ունեցել, որոնք բազմապատկել են ռուսական կայսրության հզորությունը: Թեկուզ՝ Ստալինը:

Ռուբեն ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
Մոսկվա

Հեղինակի նյութեր

• «Ճղճղոցը» լռեցրին
• Քա­ղա­քա­կա­նու­թ­յու­նը երկ­րորդ հնա­գույն մաս­նա­գի­տու­թ­յունն է
• Հեշտ է ա­սել` ա­նուղ­ղե­լի ռու­սա­սեր­ներ են
• Խո­պան­չիու­թ­յու­նը դար­ձել է ապ­րե­լա­կերպ, սո­վո­րու­թ­յուն, կեն­ցաղ
• Երբ խոս­քը մի­լիար­դա­վոր դո­լար­նե­րի մա­սին է, մեծ տե­րու­թ­յուն­նե­րը գոր­ծում են ա­նո­ղոք
• Ոչ էն է մի բան, ո՛չ էլ` էս
• Եթե գլուխ չես հա­նում սե­փա­կան ղե­կա­վար­նե­րից
• Կո­րո­նա­վի­րու­սա­յին աշ­խար­հա­փո­փո­խու­թ­յուն
• Ամեն ժո­ղո­վուրդ ար­ժա­նի է իր ղե­կա­վա­րին
• Ա՜խ այդ անշ­նոր­հա­կալ ռուս­նե­րը
• Հույս-հարց-պա­հան­ջը ար­դեն դառ­նում է ինք­նան­վաս­տա­ցու­ցիչ
• Ներ­վեց... թմ­րա­մաք­սա­նեն­գը, բայց նա հրեա էր
• Գլխա­վոր կռ­վախն­ձո­րը կդառ­նա Ղա­րա­բա­ղը
• «Ի՜նչ հայ, հրեա է» («Հրեա­նե­րից պր­ծանք, ան­ցանք հա­յե­րին»)
• Քսան տա­րի նույն դեմ­քին են նա­յում
• Պու­տի­նի, լե­հե­րի և հրեա­նե­րի մա­սին
• Հա­յաս­տա­նը կա­րիք ու­նի փոր­ձա­ռու­թ­յան
• Չտես­նե­լու չտանք, թե վեր­ջերս Շոյ­գու­յին ինչ շու­քով ըն­դու­նե­ցին Բաք­վում
• Երբ ան­գամ մեկ ըն­տա­նիքն է դառ­նում հո­գա­ծու­թ­յան ա­ռար­կա
• Ինչով են զբաղ­ված եվ­րո­պա­ցի­նե­րը

Մեկնաբանություններ