Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Ես միշտ նրան խոր­հուրդ եմ տվել, որ պետք է լի­նել ազ­նիվ ար­վես­տում և կյան­քում»

«Ես միշտ նրան խոր­հուրդ եմ տվել, որ պետք է լի­նել ազ­նիվ ար­վես­տում և կյան­քում»
20.09.2019 | 01:53
«Գույ­նե­րի խոր­հր­դա­վոր աշ­խար­հում ես տես­նում եմ սա­վառ­նե­լու ան­զու­գա­կան հնա­րա­վո­րու­թյուն, որն ինձ տա­նում է տիե­զեր­քի իմ աստ­ղի մոտ, ու աստ­ղե­րը, մթու­թյան մեջ փայ­լե­լով, ինձ տա­լիս են գու­նա­վոր զգա­ցո­ղու­թյուն­նե­րով լի է­ներ­գիա: Այն­տեղ գտ­նում եմ ստեղ­ծա­գոր­ծե­լու ան­բա­ցատ­րե­լի խոր­հուր­դը: Իմ տե­սիլք­նե­րում հայ­տն­վում են բազ­մօ­րի­նակ ճախ­րող պատ­կեր­ներ, ո­րոնք հա­ճախ ան­մահ նկար­ներ են դառ­նում»: «Ի՞նչ է ար­վես­տը» հար­ցին այս­պի­սի բա­նաձևում է տա­լիս գե­ղան­կա­րիչ ԴԱ­ՎԻԹ ԴԱ­ՆԻԵ­ԼՅԱ­ՆԸ:
Սեպ­տեմ­բե­րի 14-ին նկա­րիչ­նե­րի միու­թյան ցու­ցաս­րա­հում բաց­վեց Դա­վիթ Դա­նիե­լյա­նի «Ե­րազ­նե­րիս գույ­նե­րը» խո­րագ­րով ան­հա­տա­կան ցու­ցա­հան­դե­սը: Ներ­կա էին ար­վես­տա­սեր­ներ, ար­վես­տա­գետ­ներ, պաշ­տո­նյա­ներ: Բազ­մա­մարդ ցու­ցաս­րա­հը ո­ղող­ված էր տաք գույ­նե­րով ու ջա­զի հն­չյուն­նե­րով: Զրույց­ներն ար­վես­տի մա­սին էին, աբ­ստ­րակտ ար­վես­տի, մաս­նա­վո­րա­պես՝ ցու­ցադր­վող աշ­խա­տանք­նե­րի:
ԵՐԲ ՆԵՐ­ԿԸ ԳՈՒՅՆ Է ԴԱՌ­ՆՈՒՄ
Ժո­ղովր­դա­կան նկա­րիչ ՀՐԱՆՏ ԹԱ­ԴԵ­ՎՈ­ՍՅԱ­ՆԸ (ԹԱ­ԹՈՍ) մեզ հետ զրույ­ցում, խո­սե­լով ցու­ցադր­վող նկար­նե­րի ժան­րա­յին ա­ռանձ­նա­հատ­կու­թյան մա­սին, նկա­տեց, որ ցան­կա­ցած ոճ ստեղ­ծա­գոր­ծո­ղի հո­գու էու­թյունն է:
-Աբ­ստ­րակտ լի­նի, նա­տու­րա­լիս­տա­կան, թե ռեա­լիս­տա­կան, ինչ «իզմ»-ի էլ վե­րա­բե­րի, ես ու­զում եմ տես­նել ան­հա­տին, ստեղ­ծա­գոր­ծո­ղին, ո­րը տար­բեր­վում է այլ ստեղ­ծա­գոր­ծող­նե­րից: Ե­թե տար­բե­րու­թյուն կա, ու­րեմն կա նաև ու­ղի, ոճ, մտա­ծե­լա­կերպ,- ա­սաց նկա­րի­չը:
-Բա՞րդ է վե­րա­ցա­կան ար­վեստ ըն­կա­լե­լը, գնա­հա­տե­լը:
-Ես նկա­տե­ցի մի լավ բան. նկար­ներն ան­վեր­նա­գիր են: Վեր­ջին հաշ­վով, այս­պի­սի հո­րին­վածք­նե­րին իս­կա­պես վեր­նագ­րեր չեն սա­զում: Նկա­րը վեր­նագ­րում են «Տրամ­վա­յի կան­գառ», նա­յում ես՝ ինչ-որ գույ­նե­րի խաղ է, ոչ տրամ­վայ կա, ոչ կան­գառ: Աբ­ստ­րակտ մտա­ծե­լա­կե­պը, այս­պի­սի լու­ծում­նե­րը մար­դու ներ­քին կուլ­տու­րա­յի ար­տա­հայ­տումն են, գո­նե գու­նա­յին հա­մադ­րու­թյուն­նե­րը պետք է լի­նեն շատ ճիշտ, ի­րենց տե­ղում: Կտավն այն դեպ­քում է ըն­կա­լե­լի ու ըն­թեռ­նե­լի, երբ ներ­կը գույն է դառ­նում:
Պետք է ա­սեմ, որ Դա­վի­թը բա­վա­կա­նին հա­մար­ձակ է աշ­խա­տում և դեռ շատ ա­վե­լին կա­րող է ա­նել: Ես հա­վա­տում և ըն­դու­նում եմ այս նկար­չին:
ԴՐԱ­ՄԱ­ՏԻԿ, ԹԱ­ՏԵ­ՐԱ­ՅԻՆ, ԿԻՐՔ ՈՒ ԼԻՑՔ ՊԱ­ՐՈՒ­ՆԱ­ԿՈՂ ԿՏԱՎ­ՆԵՐ
Ա­ՐԱ ԽԶ­ՄԱ­ԼՅԱՆ (ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րի տե­ղա­կալ)
-Աբ­ստ­րակտ գոր­ծեր նա­յե­լիս պետք է փոր­ձենք տես­նել այն, ինչ ու­զում էր ա­սել նկա­րի՞­չը, թե՞ այն, ինչ ծն­վում է մեր գլ­խում, մեր երևա­կա­յու­թյան մեջ:
-Ես Ձեր հար­ցին կպա­տաս­խա­նեմ Ա­վետ Տեր­տե­րյա­նի բա­ռե­րով. «Ին­չի՞ մա­սին է Ձեր ե­րաժշ­տու­թյու­նը» հար­ցին մաես­տրոն պա­տաս­խա­նում է. «Այն մա­սին, ինչ Դուք ինք­ներդ...»:
Մենք չենք կա­րող սահ­մա­նել, բա­ցատ­րել ար­վես­տի տպա­վո­րու­թու­նը: Ար­վեստն ան­բա­ցատ­րե­լի է, և այս ի­մաս­տով, Դավ­թի ստեղ­ծած կտավ­նե­րի ու մեր հա­յացք­նե­րի հան­դի­պու­մից ստեղծ­վում է մի նոր ապ­րում, մի նոր զգա­ցում, մի նոր ի­մաստ, որ ա­ռան­ձին չկա կտավ­նե­րի մեջ, ա­ռան­ձին չկա մեր մեջ: Այ­սինքն՝ երկ­խո­սու­թյան ար­դյունք է:
-Ի՞նչ կա­սեք Դա­վիթ Դա­նիե­լյա­նի կտավ­նե­րի գու­նա­յին աշ­խար­հի մա­սին:
-Ես իր գույ­նե­րի մեջ եր­բեմն տես­նում եմ Սյու­նյաց աշ­խար­հի սառ­նու­թու­նը, խո­նա­վու­թյու­նը, Սյու­նի­քի ա­մառ­վա գույ­նե­րը: Ման­կու­թյան տպա­վո­րու­թյունն­նե­րը ան­գի­տակ­ցո­րեն դաջ­վում են մար­դու են­թա­գի­տակ­ցու­թյան մեջ և հա­սուն տա­րի­քում նկար­նե­րի մի­ջո­ցով դրսևոր­վում: Ընդ­հա­նուր առ­մամբ, շատ դրա­մա­տիկ, շատ թա­տե­րա­յին, կիրք ու լիցք պա­րու­նա­կող կտավ­ներ են:
«ԱՐ­ՎԵՍ­ՏԸ ՓՈՐ­ՁՈՒ­ԹՅՈՒՆ Է, ՊԵՏՔ Է ՓՈՐ­ՁԵՍ, ՈՐ ԳՏ­ՆԵՍ»
ԱՐ­ՄԱՆ ԾԱ­ՏՈՒ­ՐՅԱՆ (Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին պատ­կե­րաս­րա­հի տնօ­րեն)
-Մե­րօ­րյա նկա­րիչ­նե­րը, նրանց աշ­խա­տանք­նե­րը հե­տաք­րք­րու՞մ են հան­րու­թյա­նը, ար­վես­տա­սեր­նե­րին:
-Ընդ­հա­նուր առ­մամբ, վեր­ջին տա­րի­նե­րին հե­տաք­րք­րու­թյու­նը պա­կա­սել է: Թե՛ ու­սա­նող­նե­րը, թե՛ ար­վես­տա­սեր­նե­րը քիչ են այ­ցե­լում ցու­ցա­հան­դես­ներ: Բայց, մյուս կող­մից, այ­սօր ժա­մա­նա­կա­կից ար­վես­տին, նկար­չու­թյանն ա­վե­լի մեծ ու­շադ­րու­թյուն է դարձ­վում: Մե­կը՝ ազ­գա­յին պատ­կե­րաս­րա­հը: Լի­նե­լով ա­կա­դե­միա­կան կա­ռույց` պահ­պա­նում, քա­րո­զում ենք դա­սա­կա­նը, միա­ժա­մա­նակ սկ­սել ենք հայ ժա­մա­նա­կա­կից նկա­րիչ­նե­րին ար­տերկ­րում հան­րահռ­չա­կե­լու գոր­ծըն­թաց: Ան­ցած տա­րի Բե­լա­ռու­սի ազ­գա­յին ար­վես­տի թան­գա­րա­նում ցու­ցադ­րե­ցինք ա­վագ և ե­րի­տա­սարդ սերն­դի հայ ժա­մա­նա­կա­կից նկա­րիչ­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թյուն­ներ: Ա­ռա­ջի­կա­յում ցու­ցա­հան­դես ենք նա­խա­տե­սում Չի­նաս­տա­նում:
-Ի՞նչ կա­սեք Դա­վիթ Դա­նիե­լյա­նի նկար­նե­րի մա­սին:
-Խոս­տում­նա­լից նկա­րիչ է, փոր­ձում է գտ­նել իր ո­ճը: Լավ գու­նա­յին գամ­մա ու­նեն նկար­նե­րը, դեռ փնտ­րում է ի­րեն: Կգտ­նի:
-ժա­մա­նա­կա­կի­ցը և հի­նը լրաց­նու՞մ են ի­րար, թե՞ կտր­վում է կա­պը:
-Բարդ հարց եք տա­լիս, հի­մա աշ­խար­հում շատ էքս­պե­րի­մենտ­ներ են ա­նում, փոր­ձում են հա­կադ­րու­թյունն ըն­դգ­ծել՝ միա­ժա­մա­նակ ցու­ցադ­րե­լով ժա­մա­նա­կա­կի­ցը և հի­նը: Ար­վես­տը փոր­ձու­թյուն է, պետք է փոր­ձես, որ գտ­նես:
«ՄԻԱՅՆ ՇԱՏ ԱՇ­ԽԱ­ՏԵ­ԼՈՎ ԿԱ­ՐՈՂ ԵՍ ՀԱՍ­ՆԵԼ ԻՆՉ-ՈՐ ԱՐ­ԴՅՈՒՆ­ՔԻ»
ՀՐԱՆՏ ԴԱ­ՆԻԵ­ԼՅԱՆ (նկա­րիչ, Դա­վիթ Դա­նիե­լ­յա­նի հայ­րը)
-Ի՞նչ տպա­վո­րու­թյուն­ներ ու­նեք ցու­ցա­հան­դե­սից:
-Կան հա­սուն գոր­ծեր, գու­նա­յին հե­տաքր­քիր լու­ծում­նե­րով ար­ված աշ­խա­տանք­ներ, կոմ­պո­զի­ցիոն մտա­ծո­ղու­թյուն, ինչն ինձ գրա­վում և հա­մո­զիչ է թվում:
-Ձեր որ­դու աշ­խա­տանք­նե­րը գնա­հա­տե­լիս ա­վե­լի շատ քն­նա­դա­տու՞մ եք, թե՞ ող­ջու­նում:
-Հարկ ե­ղած դեպ­քում` քն­նա­դա­տում եմ, ո­րով­հետև, ե­րի­տա­սարդ է, ա­ճե­լու տեղ ու­նի: Բայց, ի­հար­կե, լավ գոր­ծե­րը ող­ջու­նում եմ, հոր­դո­րում, որ շա­րու­նա­կի այդ ո­ճով, այդ մտա­ծո­ղու­թյամբ:
-Ձեր և Դավ­թի աշ­խա­տանք­նե­րը շատ տար­բեր են, բո­լոր դեպ­քե­րում, ինչ-որ նմա­նու­թուն, ընդ­հա­նուր գիծ, շա­րու­նա­կու­թյուն տես­նու՞մ եք:
-Չէ, ես միշտ ի­րեն խոր­հուրդ եմ տվել, որ պետք է լի­նել ազ­նիվ ար­վես­տում և կյան­քում: Իմ նկար­չու­թյունն ա­վե­լի շատ ռեա­լիս­տա­կան, դա­սա­կան նկար­չու­թյանն է մոտ, իսկ Դա­վի­թը աբ­ստ­րակ­ցիոն մտա­ծո­ղու­թյուն ու­նի:
-Կա­րո՞ղ ենք ճա­նա­չել նրան իր նկար­նե­րում:
-Ի­հար­կե, նրա բնա­վո­րու­թյունն էլ կա այս­տեղ. ակ­տիվ է, շար­ժուն, իմ նկար­նե­րը՝ հա­կա­ռա­կը, մի քիչ ա­վե­լի զուսպ են:
-Նկա­րիչ է նաև Ձեր ա­վագ որ­դին՝ Ա­րամ Դա­նիե­լյա­նը, կա­րե­լի՞ է են­թադ­րել, որ նկար­չու­թյունն ի վե­րուստ է տր­վում, նկա­րե­լը բնա­տուր շնորհ է:
-Հայրս՝ Ա­րա­մա­յիս Դա­նիե­լյա­նը, նույն­պես նկա­րիչ է: Կար­ծում եմ, որ, ա­յո, գե­նե­տի­կո­րեն է փո­խանց­վել:
-Այ­սինքն՝ պետք է ծն­վել նկա­րիչ:
-Ա­յո:
-Իսկ հա­ջո­ղու­թյան հաս­նե­լու ճա­նա­պար­հին քա­նի՞ տո­կոս է կազ­մում աշ­խա­տան­քը:
-Աշ­խա­տան­քը 90 տո­կոսն է կազ­մում, տա­ղան­դը` 10-ը: Միայն շատ աշ­խա­տե­լով կա­րող ես հաս­նել ար­դյուն­քի:
Ճե­պազ­րույց­նե­րը`
Ար­մի­նե ՍԱՐԳ­ՍՅԱ­ՆԻ

Լուսանկարներ

. .
  • ՀՐԱՆՏ ԴԱ­ՆԻԵ­ԼՅԱՆ (նկա­րիչ, Դա­վիթ Դա­նիե­լ­յա­նի հայ­րը)
  • ԱՐ­ՄԱՆ ԾԱ­ՏՈՒ­ՐՅԱՆ (Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին պատ­կե­րաս­րա­հի տնօ­րեն)
  • Ա­ՐԱ ԽԶ­ՄԱ­ԼՅԱՆ (ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րի տե­ղա­կալ)
  • Ժո­ղովր­դա­կան նկա­րիչ ՀՐԱՆՏ ԹԱ­ԴԵ­ՎՈ­ՍՅԱ­Ն
Դիտվել է՝ 4634

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ