«Աստված տվել էր, Աստված էլ տարավ»

Երևանի Արին-Բերդ փողոցի 4/2 հասցեում գտնվող «Ֆլեշ» ընկերության բենզալցակայանների պահեստում հունվարի 17-ին բռնկված հրդեհը տարաբնույթ մեկնաբանությունների տեղիք տվեց: Դեպքին անդրադարձան գրեթե բոլոր էլեկտրոնային լրատվամիջոցները (օրը կիրակի էր, և թերթերը, բնականաբար, լույս չէին տեսնում), իրազեկելով, որ հրդեհի վայր են ժամանել տարածքային կառավարման և արտակարգ իրավիճակների նախարարության փրկարար ծառայության տասը մարտական հաշվարկ, Հարավկովկասյան երկաթուղուն պատկանող հրշեջ գնացք, մեկ ավտոսանդուղք: Ձեռնարկված օպերատիվ գործողությունների շնորհիվ հաջողվել է շրջանցել պայթյունավտանգ իրավիճակը, կատարվում է հետաքննություն: ՏԿԱԻՆ պետական հրդեհային և տեխնիկական անվտանգության տեսչության քարոզչության բաժնի պետ Սերգեյ Հայրապետյանի փոխանցմամբ` հրդեհի բռնկման տարբեր վարկածներ են քննվում, և քանի դեռ հետաքննությունն ընթացքի մեջ է, ոչ մի ստույգ բան հնարավոր չէ ասել, այդ թվում` պատճառված վնասի չափի մասին։
Կատարվածի առնչությամբ մենք փորձեցինք առավել հանգամանալից պարզաբանումներ ստանալ «Ֆլեշ» ընկերության նախագահ Բարսեղ Բեգլարյանից:
«Աստված տվել էր, Աստված էլ տարավ,- մեզ հետ հեռախոսազրույցում իրեն հատուկ բարեհոգի հումորով ասաց հայտնի գործարարը։ -Փառք եմ տալիս Աստծուն, որ զոհեր չկան: Մարդկային կյանքը անգնահատելի արժեք է, նյութական վնասը` վերականգնելի: Թե ինչ ծավալի վնաս է պատճառվել, այս պահին կդժվարանամ ասել, հետաքննությունը բոլոր հարցերի պատասխանը կտա, այդ թվում` դիտավորությո՞ւն էր տեղի ունեցածը, թե՞ պատահականություն: Ես հակված եմ կարծելու, որ պատահականություն է, անզգուշության հետևանք: Չեմ զլանա կրկին ու կրկին փառք տալ Աստծուն, որ փորձանքի ժամին իր ամենակարող աջով հեռու է վանել մեզնից ողբերգությունը: Իսկ նյութական կորուստը, մեկ անգամ էլ ասեմ, կվերականգնվի: Դա էլ է Աստծո ձեռքին»:

Դե ինչ, մեզ մնում է հաջողություն մաղթել փորձության ժամին անգամ մեծահոգի բարությունը չկորցնող գործարարին, ում շնորհիվ հազարավոր մարդիկ Հայաստանում և Արցախում կայուն աշխատատեղ ունեն: Եվ ուրեմն` հավատ վաղվա օրվա հանդեպ, ինչն այնքան անհրաժեշտ է այսօր հայ մարդուն:

Լիլի ՄԱՐՏՈՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հարափոփոխ աշխարհում ոչինչ հաստատուն գոյություն չունի
• Գավառական փահլևանություն իրական «գետնին վրա»
• Վիրտուալ դոնքիշոտներ
• Լիլի Մարտոյան․ Տրամաբանության հետ աղերս չունեցող վարկած
• Լիլի Մարտոյան. Համահարթեցում
• Լիլի Մարտոյան. Ջրից չոր դուրս բերել ջանացողների ալիբին
• Բոլորս ենք պատանդ, երկիրն էլ՝ հետը
• Ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունեցող ազգ ենք
• Շատ կարևոր մի բան փչացել է հայ հանրության ներքին մեխանիզմում
• Իշխանության եկած ամեն բախտախնդիր կարճ ժամանակ անց իրեն թագավոր է երևակայում
• Բե­կում, բայց ին­չո՞վ
• Կես ճշ­մար­տու­թ­յու­նը կեղ­ծի­քից վատ է
• Երբ լռում է դի­վա­նա­գի­տու­թ­յու­նը, ­որո­տում են թն­դա­նոթ­նե­րը
• Պա­տե­րազ­մում՝ ինչ­պես պա­տե­րազ­մում
• Մեզ խա­ղաղ օ­րե­րում հաղ­թե­լու խելք է պետք, գրո՛­ղը տա­նի
• Թե ինչ­պես ե­կավ չոր­րորդ ընտ­ր­յա­լի վերջը
• Օխլո­սը չա­փից դուրս է խե­լոք, խե­լա­ցի դե­մո­սի ձայնն էլ կա­րե­լի է խլաց­նել
• «Դմակավո՞ր», թե՞ «դիմակավոր»
• Լռության գույնը
• «Ներսիններով» ու «դրսիններով» հայրենիք չկորցնելու ժամանակն է

Մեկնաբանություններ