Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Պա­տե­րազ­մը մեր քթի տակ է, իսկ մենք ա­ռա­վո­տից ե­րե­կո դա­տա­վա­րու­թ­յուն­նե­րով ենք զբաղ­վում»

«Պա­տե­րազ­մը մեր քթի տակ է, իսկ մենք ա­ռա­վո­տից ե­րե­կո դա­տա­վա­րու­թ­յուն­նե­րով ենք զբաղ­վում»
29.10.2019 | 00:38

«Հան­րա­պե­տու­թյուն» կու­սակ­ցու­թյան նա­խա­գահ, նախ­կին վար­չա­պետ Ա­րամ Սարգ­սյա­նը չի ցան­կա­նում, որ «Հոկ­տեմ­բե­րի 27»-ի գոր­ծով նա­խորդ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի նման քա­ղա­քա­կան դա­տա­վա­րու­թյուն լի­նի: Որ­պես­զի լիար­ժեք ի­րա­վա­կան գնա­հա­տա­կան տր­վի ոճ­րա­գոր­ծու­թյա­նը, ա­սում է, հա­մա­պա­տաս­խան եր­կիր ու հզոր պե­տու­թյուն պետք է ու­նե­նանք: Սպա­րա­պետ Վազ­գեն Սարգ­սյա­նի եղ­բայրն ըն­դգ­ծում է՝ պա­տե­րազ­մը մեր քթի տակ է, իսկ մենք ա­ռա­վո­տից ե­րե­կո դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րով ենք զբաղ­վում. «Դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րը կհամ­բե­րեն, պա­տե­րազ­մը չի համ­բե­րի, լուրջ խն­դիր­ներ ու­նենք, երկ­րի տն­տե­սու­թյան, զար­գաց­ման և, ի­հար­կե, դա­տաի­րա­վա­կան հա­մա­կար­գի բա­րե­փոխ­ման ա­ռու­մով: Ա­ռանց այդ հա­մա­կար­գի բա­րե­փոխ­ման որևէ դա­տա­վա­րու­թյուն հույս չի ներ­շն­չե­լու: Շատ ցան­կա­նա­յի, որ «Հոկ­տեմ­բե­րի 27-ի» դա­տա­վա­րու­թյան ժա­մա­նակ բա­ցա­հայտ­վեր բուն գոր­ծը, բա­ցա­հայտ­վեր ըստ էու­թյան, բայց այն չի բա­ցա­հատ­վել, քա­նի որ քա­ղա­քա­կան են­թա­տեքստ է ու­նե­ցել։ Նա­խորդ իշ­խա­նու­թյուն­ներն ա­սում էին` «ու­չաստ­կո­վիի» գործ է, ու ա­մեն ինչ ա­նում էին, որ խն­դի­րը սևեռ­վեր ոճ­րա­գոր­ծու­թյունն ի­րա­կա­նաց­րած հինգ մար­դու վրա միայն: Դա­տա­կան հա­մա­կարգն այ­սօր լուրջ պրոբ­լեմ­նե­րի մեջ է, պրոբ­լեմ ու­նենք նաև Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նում»:


Ըստ Սարգ­սյա­նի՝ այ­սօր­վա քա­ղա­քա­կան գոր­ծըն­թաց­նե­րին հետևում է նաև գլ­խա­վոր հան­ցա­գործն ու են­թադ­րու­թյուն­ներ, եզ­րա­կա­ցու­թյուն­ներ է ա­նում: Եվ ինչ­պես բան­տում գտն­վող ցան­կա­ցած անձ, ո­րը մտա­ծում է օր ա­ռաջ դուրս գալ այդ­տե­ղից, շա­րու­նա­կում է նա, Հու­նա­նյա­նը կա­րող է տար­բեր վար­կած­ներ մտա­ծել, թե ո­րը շա­հե­կան կլի­նի իր հա­մար: «Թեև օր­վա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը շա­հագր­գռ­ված են գոր­ծի բա­ցա­հայտ­մամբ և այդ ա­ռու­մով կաս­կած չեն հա­րու­ցում, բայց այս փու­լում չէի ցան­կա­նա, որ գոր­ծը վե­րա­բաց­վեր: «Հոկ­տեմ­բե­րի 27»-ի նման բարդ դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րը պետք է տե­ղի ու­նե­նան այն­պի­սի ժա­մա­նակ, երբ դա­տաի­րա­վա­կան հա­մա­կարգն ամ­բող­ջու­թյամբ ձևա­փոխ­ված կլի­նի, երբ հան­րա­յին լուրջ վս­տա­հու­թյուն կու­նե­նանք, պե­տու­թյունն էլ իս­կա­պես ու­ժե­ղա­ցած կլի­նի: Պետք է երկ­րի տն­տե­սու­թյան ու բա­նա­կի ամ­րու­թյան, ա­պա նոր դա­տա­վա­րու­թյուն­նե­րի մա­սին մտա­ծենք: Երբ ՀՀ-ն ու­ժեղ կլի­նի, այդ ժա­մա­նակ նոր կա­րող ենք ստու­գել ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան վար­կա­ծը: Չեմ կար­ծում, որ այ­սօր, երբ Ռու­սաս­տա­նի նա­խա­գա­հը, Հա­յաս­տան այ­ցե­լե­լով, ցան­կա­նում է հան­դի­պել Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նին, կամ Ռու­սաս­տա­նի դես­պա­նա­տա­նը հան­դի­պում է Քո­չա­րյա­նի կնո­ջը, ի­րենց իշ­խա­նու­թյուն­ներն էլ ա­մեն կերպ ա­ջակ­ցում են երկ­րում բազ­մա­թիվ մե­ղադ­րանք­նե­րի հա­մար մե­ղադր­վող Քո­չա­րյա­նին, իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը կա­րող են ստու­գել ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան մի­ջամ­տու­թյու­նը: Գոր­ծի՝ քա­ղա­քա­կան են­թա­տեքստ ստա­նա­լուն, կրկ­նում եմ, կա­տեր­գո­րիկ դեմ եմ: Մեզ միայն ար­դա­րա­դա­տու­թյուն է պետք»,- եզ­րա­փա­կում է նա:


Ա­րամ Սարգ­սյա­նը լրագ­րող­նե­րի հետ այս ճե­պազ­րույ­ցը Ե­ռաբ­լուր զին­վո­րա­կան պան­թո­նում ու­նե­ցավ, որ ա­մեն տար­վա նման մար­դա­շատ չէր հոկ­տեմ­բե­րի 27-ին: Ոճ­րա­գոր­ծու­թյան զոհ դար­ձած սպա­րա­պետ Վազ­գեն Սարգ­սյա­նի շի­րի­մին էին այ­ցե­լել նրա ըն­տա­նի­քի ան­դամ­նե­րը, հա­րա­զատ­նե­րը, մար­տա­կան ըն­կեր­ներն ու ուղ­ղա­կի քա­ղա­քա­ցի­ներ: Քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րը, պե­տա­կան այ­րե­րը, մշա­կու­թա­յին ու հա­սա­րա­կա­կան դեմ­քե­րը, ըստ երևույ­թին, մո­ռա­ցել էին օր­վա խոր­հր­դի ու սպա­րա­պե­տի մա­սին: Երկ­րա­պահ կա­մա­վո­րա­կան միու­թյան նա­խա­գահ Սա­սուն Մի­քա­յե­լյա­նից, պաշտ­պա­նու­թյան նա­խա­րար Դա­վիթ Տո­նո­յա­նից, «Ա­դեկ­վաԴ» ու «Հան­րա­պե­տու­թյուն» կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րից, գրող­նե­րի նա­խա­գահ Էդ­վարդ Մի­լի­տո­նյա­նից, ներ­քին գոր­ծե­րի նախ­կին նա­խա­րար Սու­րեն Աբ­րա­հա­մյա­նից, նախ­կին փոխ­վար­չա­պետ Վա­հան Շիր­խա­նյա­նից ու ԱԺ նախ­կին փոխ­նա­խա­գահ Հեր­մի­նե Նաղ­դա­լյա­նից զատ Ե­ռաբ­լու­րի բար­ձուն­քում այլ դեմ­քե­րի չհան­դի­պե­ցինք: «Հոկ­տեմ­բե­րի 27-ի» մա­սին պա­տեհ ու ան­պա­տեհ ա­ռիթ­նե­րով ե­լույթ­ներ ու­նե­ցող թե՛ իշ­խա­նու­թյան, թե՛ ընդ­դի­մու­թյան, թե՛ ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ու­ժե­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներն ու մշա­կու­թա­յին գոր­ծիչ­նե­րը փաս­տա­ցի ամ­րագ­րե­ցին՝ պե­տա­կան 8 այ­րի սպա­նու­թյան մա­սին հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը ոչ այլ ինչ են, ե­թե ոչ ա­մե­նա­տար­բեր ձևի ու բնույ­թի շա­հար­կում: Մեր դի­տարկ­մանն ի պա­տաս­խան, թե ին­չու ղե­կա­վար ան­ձինք այս տա­րի Ե­ռաբ­լուր չեն այ­ցե­լել, մեր­ձիշ­խա­նա­կան շր­ջա­նակ­նե­րից պա­տաս­խա­նե­ցին՝ ո­րո­շել են ԱԺ բա­կում զո­հե­րի հի­շա­տա­կին տե­ղադր­ված հու­շար­ձա­նի մոտ ծա­ղիկ խո­նար­հե­լով սահ­մա­նա­փակ­վել: Բայց ե­թե վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն անձ­ամբ չէր կա­րող ութ զո­հե­րի շի­րիմ­նե­րին էլ այ­ցե­լել, ա­պա դա կա­րող էին ա­նել օ­րենս­դի­րի ու գոր­ծա­դի­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը: Ո՛չ փոխ­վար­չա­պե­տե­րին, ո՛չ ԱԺ փոխ­խոս­նակ­նե­րին, ո՛չ «Իմ քայ­լը» խմ­բակ­ցու­թյան որևէ պատ­գա­մա­վո­րի ամ­բողջ օր­վա ըն­թաց­քում չհան­դի­պե­ցինք Ե­ռաբ­լու­րում:


Ցա­վոք, ոճ­րա­գոր­ծու­թյան 20-րդ տա­րե­լի­ցին Վազ­գեն Սարգ­սյա­նի մտ­քերն ու գա­ղա­փար­ները զօր ու գի­շեր մեջ­բե­րող­նե­րն «ան­տե­սել էին» նրան: Հոկ­տեմ­բե­րի 27-ի զո­հե­րի հու­շա­կո­թո­ղի մոտ (ԱԺ բա­կում) վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նի հետ հա­ճե­լի զրույ­ցի բռն­ված, «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տան» խմ­բակ­ցու­թյան ղե­կա­վար Էդ­մոն Մա­րու­քյա­նը, որ ոչ հե­ռա­վոր ան­ցյա­լում Վազ­գեն Սարգ­սյա­նի եղ­բոր թի­մա­կիցն էր, ո՛չ ե­կել, ո՛չ էլ, ինչ­պես հաս­կա­ցանք, իր կու­սակ­ցու­թյան ա­նու­նից ծաղ­կեպ­սակ էր ու­ղար­կել: Բայց դա այն օրն էր, երբ պե­տա­կան բո­լոր այ­րե­րը, քա­ղա­քա­կան ու մշա­կու­թա­յին գոր­ծիչ­նե­րը, ան­կախ հա­յացք­նե­րից ու գզվռ­տոց­նե­րից, պետք է մի քա­նի րո­պե ժա­մա­նակ գտ­նեին ու միաս­նա­բար այ­ցե­լեին թե՛ սպա­րա­պետ Սարգ­սյա­նի, թե՛ մյուս զո­հե­րի շի­րիմ­նե­րին:


Խոր­հր­դա­րա­նի բա­կում տե­ղադր­ված հու­շար­ձա­նի մոտ Յու­րի Բախ­շյա­նի այ­րին՝ Ա­նա­հիտ Բախ­շյա­նը, այս են­թա­տեքս­տով երևի դի­մեց վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նին ու ԱԺ փոխ­նա­խա­գահ Ա­լեն Սի­մո­նյա­նին. «Շատ կու­զեի՝ Յու­րա­յի ֆիլ­մին կա­ռա­վա­րու­թյու­նից մարդ լի­ներ: Պա­րոն վար­չա­պետ, գի­տեմ՝ Դուք երկ­րում չէիք: Ա­լե՛ն, դո՞ւ ին­չու չե­կար»:
Ինչ­քան էլ քն­նա­դա­տենք նա­խորդ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին, գո­նե այս հար­ցում նրանք չէին թե­րա­նում, պե­տա­կան այ­րե­րի հի­շա­տա­կը հար­գում էին՝ ըստ հա­վուր պատ­շա­ճի: Սերժ Սարգ­սյա­նը նա­խա­գա­հու­թյան բո­լոր տա­րի­նե­րին (ինչ­պես և այս տա­րի) հոկ­տեմ­բե­րի 27-ին ան­ձամբ է այ­ցե­լել թե՛ Ե­ռաբ­լուր, թե՛ Պան­թեոն:


Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 3650

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ