Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Աս­ֆալ­տի «գե­նե­րալ­նե­րը»

Աս­ֆալ­տի «գե­նե­րալ­նե­րը»
10.03.2020 | 00:52

Լրագ­րու­թյան այ­բու­բե­նը, նաև հա­սա­րակ տրա­մա­բա­նու­թյու­նը հու­շում են՝ նյու­թի հետգ­րու­թյու­նը տե­ղադր­վում է հրա­պա­րակ­ման վեր­ջում։ Այս ան­գամ, սա­կայն, հա­կա­ռակ­վե­լով ըն­դուն­ված կար­գու­կա­նո­նին, խոսքս սկ­սե­լու եմ վեր­ջից։ Ին­չու՛։ Օր­վա ա­սե­լի­քի թե­լադ­րանքն է այդ­պի­սին։ Եվ ու­րեմն՝

ՊԱՐԳԵՎԱՎ­ՃԱՐ­ՆԵՐՆ ՈՒ Ա­ՆԱՍ­ՆԱ­ՖԵՐ­ՄԱ­ՅԻ «ԲՆԱ­ԿԻՉ­ՆԵ­ՐԸ»
Էս ինչ­քա՜ն «թա­վիշ» եք, ինչ­քա՜ն «հան­դուր­ժող», ձեր պաշ­տած «կիր­թից» ա­վե­լի կիրթ…
Սևա­նի հա­մա­պա­տաս­խան հաս­տա­տու­թյու­նից փա­խած­նե­րի խրախ­ճան­քը՝ Facebook-յան իմ է­ջում, սկս­վեց մար­տի 7-ի գի­շե­րը: Ֆաու­նա­յի ինչ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ ա­սես, որ չէր մաս­նակ­ցում հա­վուր պատ­շա­ճի կազ­մա­կերպ­ված դի­վա­յին այդ վակ­խա­նա­լիա­յին:
«Ֆա՜ս» հրա­հան­գը ստա­ցած­նե­րը (ըստ հար­ձա­կում գոր­ծած լա­մուկ­նե­րի Facebook-յան է­ջե­րի հա­վաս­տում­նե­րի՝ ոչ միայն Հա­յաս­տա­նից, այլև ար­տերկ­րից)՝ Նի­կո­լի տար­բեր մարմ­նա­մա­սերն ու­տող­ներն ու համ­բու­րող­նե­րը, ոտ­քե­րի ջու­րը խմող­նե­րը, ի­րար հերթ չտա­լով փրփ­րա­կա­լած ե­րախ­նե­րից հայ­հո­յանք, ա­նեծք, սպառ­նա­լիք էր, որ տե­ղում էին է­ջումս ու լե­շի հոտ ա­ռած բո­րե­նի­նե­րի նման ուշ գի­շե­րով կաղ­կան­ձում վիր­տուալ տա­րած­քում: Ա­կա­մա մտա­բե­րե­ցի Անդ­րա­նիկ Թևա­նյա­նի՝ «Ի­րա­տե­սի» թիվ 16-ում հրա­պա­րակ­ված հար­ցազ­րույ­ցի տո­ղե­րը. «Փա­շի­նյա­նը չու­նի ի­րա­կան «փո­ղոց», դա ըն­դա­մե­նը վիր­տուալ տա­րածք է»։ Ճիշտ եք, պա­րոն Թևա­նյան, վիր­տուալ տա­րածք, ուր վխ­տում են, ոռ­նում ու վնգս­տում Նի­կո­լի լե­գեո­նի ՝ հո­գե­կան տար­բեր հի­վան­դու­թյուն­նե­րը նյու­թա­պաշ­տու­թյա­նը զու­գակ­ցած դի­վա­հար­ված­նե­րը։ Իսկ թե ո՛վ է Նի­կո­լի ու իր լե­գեո­նի տե­րը, բա­ցա­հայտ­ված է Հի­սու­սի օ­րե­րից… Հենց այդ տերն էր, որ ա­նա­պա­տում փոր­ձեց գայ­թակ­ղել. «Ե­թե Աստ­ծո Որ­դի ես, այդ քա­րին ա­սա, որ հաց լի­նի» (Ղու­կաս 4,3)։ Նի­կո­լի ու իր լե­գեո­նի հենց այդ տի­րոջն էր, որ ոչն­չաց­րեց Որ­դին` ազ­դա­րա­րե­լով. «Ո՛չ միայն հա­ցիւ»…
Հա­նուն ճշ­մար­տու­թյան ա­սեմ՝ ան­հայտ զբաղ­մուն­քի տեր կա­նանց ու աղ­ջիկ­նե­րի կա­տա­ղի գրա­ռում­նե­րը վկա­յում էին, որ սրանք կո­յու­ղու պա­րու­նա­կու­թյու­նից լույս աշ­խարհ ե­կած­ներ են: Տղա­մար­դու պրո­ֆի­լով հան­դես ե­կող ա­ռանձ­նյակ­նե­րը «խոս­քա­շե­նու­թյամբ» զի­ջում էին Նե­ռի խե­լա­գար­ված «էգ»-ե­րին:
Պատ­ճա՞­ռը:
Օ­րեր ա­ռաջ Facebook-ում «Հե­ղա­փո­խու­թյան պա­հա­պան­ներ» մա­կագ­րու­թյամբ շր­ջող լու­սան­կա­րի առն­չու­թյամբ, մար­տի 5-ին՝ «ԱՍ­ՖԱԼ­ՏԻ «ԳԵ­ՆԵ­ՐԱԼ­ՆԵ­ՐԸ» վեր­տա­ռու­թյամբ կա­տա­րած գրա­ռումս էր: Փաս­տո­րեն 2 օր­վա քար լռու­թյու­նից հե­տո, հենց պարգևավ­ճար­նե­րը տեղ հա­սան, ա­նաս­նա­ֆեր­մա­յի «բնա­կիչ­նե­րը» լց­վե­ցին Facebook-յան իմ էջ, ու մի­մյանց հերթ չտա­լով փոր­ձում էին անմ­նա­ցորդ նվիր­վա­ծու­թյուն ցու­ցա­նել, բարձ­րա­ձայ­նե­լով, թե պատ­րաստ են ու­տե­լու ի­րենց «փրկ­չի» այ­սինչ ու այ­նինչ «բա­րե­մաս­նու­թյու­նը» (տես­նես «փր­կի­չը» հա­մա­ձա՞յն է հրա­ժեշտ տա­լու իր մարմ­նի այս կամ այն ան­դա­մին), պատ­րաստ են «ցխե­լու հա­կա­հե­ղա­փո­խա­կան թուր­քե­րի գլուխ­նե­րը», ոտ­նա­տակ տա­լու «նո­րա­հայտ Հի­սու­սի» բո­լոր հա­կա­ռա­կորդ­նե­րին ու պի­ցա­յա­կեր­նե­րին։ Աղ­տե­ղա­խո­սու­թյունն ու հի­վանդ հո­գու սա­տա­նա­յա­կան ար­տադ­րան­քը զու­գակ­ցում էին ան­պար­կեշտ ֆո­տո­շո­պե­րով։ Մար­տի 7-ի գի­շե­րը Նի­կո­լի լե­գեո­նա­կան­նե­րը ինձ պատ­կա­նող վիր­տուալ տա­րած­քում «փայ­լե­ցին» լյու­ցի­ֆե­րյան զի­նա­նո­ցի ողջ գաղ­ջու­թյամբ ու մաղ­ձի հնա­րա­վոր «ար­տա­նե­տում­նե­րով»։
Ինչ էի զգում ե՞ս։ Միայն խղ­ճա­հա­րու­թյուն, ո­րով­հետև փաստ է. ա­սա` ո՛վ է տերդ, ա­սեմ՝ ով ես դու։
ԽՈՒՄ­ՀԱ­ՐԻ ՄԵՋ ՔԱ­ՂԱ­ՔԻ ՓՈ­ՂՈՑ­ՆԵ­ՐԸ ՇՓՈ­ԹԵԼ ԵՔ ՀԱՅ-ԱԴՐ­ԲԵ­ՋԱ­ՆԱ­ԿԱՆ ՍԱՀ­ՄԱ­ՆԻ ՀԵՏ
Ով­քե՞ր են փո­ղոց­նե­րը չափչ­փող այս նեո­բոլշևիկ­նե­րը: Ա­վե­լի ճիշտ, ինչ­պես ի­րենց ցու­ցադ­րած պաս­տառ­ներն են վկա­յում՝ «հե­ղա­փո­խու­թյան պա­հա­պան­նե­րը»: Ո՞ր հե­ղա­փո­խու­թյան: Է՛ն, որ սկու­տե­ղի վրա, ծիա­ծա­նա­գույն ժա­պա­վեն­նե­րով փա­թա­թած հանձ­նե­ցին Նի­կո­լի՞ն: Չե­ղած բա­նի ի՞նչն եք պահ­պա­նում կամ էդ ու՞մ եք վա­խեց­նում (կնե­րեք, ի­րե­րը պետք է կո­չեմ ի­րենց ա­նուն­նե­րով) ա՛յ, баклан-ներ: Ոս­կոր շպր­տող­նե­րը ձեզ սխալ հաս­ցեով են ուղ­ղոր­դել. մութ ու ցուրտ տա­րի­նե­րին, երբ ձեր խմ­բիշ­խա­նու­թյան դա­սա­լիք­նե­րը մի­մյանց վրա մատ­նագ­րեր էին խզմ­զում ու փո­ղով չե­ղած հի­վան­դու­թյուն­ներ «թխում», երբ մե­զա­նից շա­տե­րի հա­րա­զատ­ներն ու մտե­րիմ­նե­րը կռ­վում էին, վի­րա­վոր­վում, զոհ­վում, ինչ­պես ռու­սը կա­սեր՝ мы своё уже отбоялись!
Ա­նաս­նա­ֆեր­մա­յի վե­րա­կա­ցու­նե­րը մի՞­թե ձեզ չեն բա­ցատ­րել, որ Հա­յաս­տա­նում հե­ղա­փո­խու­թյուն, որ­պես այդ­պի­սին, չի՛ ե­ղել: Որ Հա­յաս­տա­նում կա­տար­վա­ծը կոչ­վում է՝ «սա­հուն իշ­խա­նա­փո­խու­թյուն»:
Հի­մա խու­ժա­նի նման փո­ղոց­ներ եք թափ­վել, որ ի՞նչ ա­նեք: Դուք «պա­հա­պան­ներ» չեք, այլ… Կր­կին ձեր վար­չա­պե­տի բա­ռա­պա­շա­րից օգտ­վեմ՝ «շնա­բա­րո դուրս­պր­ծուկ­ներ», որ «հրո­սակ­նե­րի» (ա­կանջդ կան­չի, Նի­կոլ) նման փոր­ձում եք ա­հա­բե­կել առտ­նին հոգ­սե­րի մեջ խր­ված ձեր իսկ հայ­րե­նա­կից­նե­րին: Իսկ ան­հար­կի սրա-նրա վրա հար­ձակ­վող «վնգս­տա­ցող­նե­րի» (ապ­րե՛ս, Նի­կոլ, ա­ռանց քո «մար­գա­րիտ­նե­րի» ի՜նչ աղ­քատ էր լի­նե­լու հա­յոց բառ ու բա­նը) հետ, գի­տե՛ք, չէ,՞ ինչ­պես են վար­վում… Չէ՛, չեն գն­դա­կա­հա­րում, նման­նե­րին ըն­դա­մե­նը ստե­րի­լաց­նում են: Ե­թե ի­հար­կե, դի­մա­ցինն ար­դեն ինք­նա­կամ «ստե­րի­լա­ցած» չէ… Ան­շուշտ, հաս­կա­ցաք՝ ինչ նկա­տի ու­նեմ:
Տղե՛րք, «լա­փա­մա­նից» (բա­ռա­րան ըստ Նի­կո­լի) այն­քան ան­կուշտ եք կե­րել-խմել, որ խում­հա­րի մեջ քա­ղա­քի փո­ղոց­նե­րը շփո­թել եք հայ-ադր­բե­ջա­նա­կան սահ­մա­նի հետ:
Ա՛յ, թշ­վառ­ներ, ձեզ դռ­նե­դուռ գցող­նե­րին մե­կը չկա՞ր հու­շեր՝ էդ ան­հաս­կա­նա­լի հա­մազ­գեստ­նե­րը, որ հագց­րել եք սրանց, վրա­յից գո­տի կա­պեիք, գո­տուց էլ մե­կա­կան շիշ թթ­վի ջուր կա­խեիք…
Փի­րու­զա ՄԵ­ԼԻՔ­ՍԵ­ԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 23074

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ