Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Ինչո՞վ է կորոնավիրուսը այդքան վտանգավոր մարդկանց համար

Ինչո՞վ է կորոնավիրուսը այդքան վտանգավոր մարդկանց համար
18.03.2020 | 07:52

Վերջին ամիսներին մարդկության ամբողջ ուշադրությունը գամված է կորոնավիրուսի տարածման նորություններին: ԱՀԿ-ն COVID-19-ն արդեն պանդեմիա է հայտարարել: Շատ երկրներ արմատական միջոցներ են կիրառում վարակի տարածումը կանխելու համար: Ինչո՞վ է կորոնավիրուսն այդքան վտանգավոր: Հարցին պատասխանում է Իսպանիայում աշխատող ուկրաինացի դոկտոր Ռոման Գլուշչենկոն: Վարակակրի վտանգավորությունը որոշում է 3 գործոնների համադրումը՝ փոխանցման վեկտորը, վարակվածությունը (պաթոլոգիկ վիճակը), մահացությունը: COVID-19-ի փոխանցման վեկտորը 1.5- 2.5 է՝ գրիպից 3 անգամ բարձր: Մաթեմատիկական մի քանի գործողություններից կարելի է կռահել, որ տարածումը երկրաչափական պրոգրեսիայով է՝ 1-2-4-8-16-32-64… Ի տարբերություն գրիպի և SARS-ի (ռեսպիրատոր ծանր սինդրոմ, որ կորոնավիրուսի վերջին համաճարակն էր 2003-ին), COVID-19-ը տարածվում է և վարակիչ է նույնիսկ ինկուբացիոն փուլում, այսինքն՝ կարող է տարածվել մինչև կլինիկ դրևորումները: Եվրոպայի վարակվածության ու մահացությունների մասին խոսելիս՝ կարևոր է հասկանալ, որ առաջիկա 3 ամիսներին մենք բոլորս կվարակվենք COVID-19-ով՝ պարզ ու թեթև: 1000 վարակվածներից 900-ի դեպքում հիվանդությունն անցնում է առանց հետևանքների՝ ներառյալ երեխաներին ու դեռահասներին, 100-ը կունենան սիմպտոմներ ու կհոսպիտալացվեն: 100-ի դեպքում հիվանդությունը կանցնի ծանր գրիպի պես՝ չոր հազ, մկանների ու գլխի ցավեր, 2-3 շաբաթ տանը: 20 հիվանդներից 15-ը երկկողմանի պնևմոնիա կունենան շնչառական անբավարարությամբ, պարտադիր հոսպիտալացումով՝ թթվածին, բրոնխոդիլատատորներ և կորտիկոիդներ ստանալու համար: 5-ը կունենան թոքերի ֆիբրոզ, որ անհապաղ վերակենդանացում է պահանջում ու մեխանիկական օդամղում: Նրանցից 3-ը կմեռնեն: Երկուսը կունենան այնպիսի հետևանքներ, որ կարող են վերացվել միայն թոքերի տրանսպլանտացիայով: Սրանք պաշտոնական տվյալներ են: Այս թվերից հետո ամեն ինչ այդքան սարսափելի չէ: Խնդիրն այլ է՝ ի տարբերություն գրիպի, որից բնակչությանը պատվաստում են, որի հետ 5 ամիս բնակչությունը վերջին 100 տարում հանդիպում է, կորոնավիրուսը ալիք է, որ 2-3 ամսում վարակում է բոլորին և որին մեր օրգանիզմը բնավ պատրաստ չէ:
Իսպանիայի օրինակով տեսնում ենք, որ 40 միլիոն բնակչության միայն 4 միլիոնը կունենա սիմպտոմներ, 3,2 միլիոնը ծանր գրիպի պես կտանի, 600 000-ը հոսպիտալացման ու թթվածնի կարիք կունենա և հավանաբար կհայտնվի վերակենդանացման բաժնում: Ո՞րն է պրոբլեմը: Պրոբլեմ է, որ Իսպանիայում պետական ու մասնավոր բուժհաստատություններն ունեն ընդամենը 200000 մահճակալ հիվանդանոցներում ու 4000՝ վերակենդանացման բաժանմունքներում: Սա է պրոբլեմը: Պրոբլեմը բուն հիվանդությունը չէ, նույնիսկ չնայած վարակվածությանն ու մահացությանը, այլ համաճարակային բնութագրում՝ կորոնավիրուսը ալիքի պես ծածկում է ամբողջ բնակչությանը 2-3 ամսում, որի հետևանքով սկսվում է առողջապահական համակարգի լիակատար կոլապս: Երբ մահճակալները սպառվում են, ակտիվացվում է ռազմական բժշկության պրոտոկոլը, և բժիշկն ինքն է որոշում՝ ում բուժել, ում տուն ուղարկել թթվածնի բարձիկով (որը նույնպես չի հերիքելու): Եվ այդ որոշումն ընդունվելու է տարիքից ու ընդհանուր վիճակից ելնելով: Այսինքն՝ ընտրվելու են ավելի երիտասարդները, որ ողջ մնալու ավելի շատ շանսեր ունեն: Հաշվի առեք այլ պաթոլոգիաները, որ ամեն օր են վերակենդանացում պահանջում՝ ինսուլտներ, ինֆարկտներ, վթարներ, և այդ ամենը՝ առանց վերակենդանացման բաժանմունքների: Այս ամենը թվում է ֆանտաստիկ ֆիլմ, բայց հենց դա է հիմա կատարվում Իտալիայի հյուսիսում: Ուրեմն ի՞նչ անել: Վիճակախաղի պես է՝ բարդ է շահել, բայց ինչքան շատ տոմս ունենաս, այնքան մեծ են շանսերդ: Երկու շաբաթ կարևոր է աշխատանքի ու խանութ գնալ բացառապես անհրաժեշտության դեպքում: Տնից դուրս չսնվել, մարզասրահ չգնալ, հենց այնպես շտապ օգնություն չզանգահարել, զանգվածային հանդիպումների չգնալ, նվազեցնել հասարակական տրանսպորտից օգտվելը: Երկու շաբաթ: Հարց՝ եթե բոլորս վարակվելու ենք, ինչի՞ համար են նախազգուշական միջոցները: Կա շատ մեծ տարբերություն՝ վարակը անհետևանք կանցնի, թե թթվածին ու վերակենդանցում պետք կգա, որ կախված է տարիքից ու իմունիտետից: Եվ՝ վարակի խտությունից, այսինքն՝ ձեր օրգանիզմ մտած վիրուսի քանակից: Որքան շատ է վիրուսը, այնքան մեծ վնաս կարող է հասցնել թոքերին, քանի դեռ ձեր իմունային համակարգը կկազմակերպվի ու հակամարմիններ կստեղծի պաշտպանության համար: Ակնհայտ է, որ նույնը չէ համբուրվել վարակվածի հետ, ներշնչել վարակի կաթիլները հիվանդից և ձեռք տալ այն իրին, որի վրա այդ կաթիլներն ընկել են 3 ժամ առաջ, ու դրանից հետո ձեռք տալ դեմքին: Այդ պատճառով, եթե մենք նույնիսկ վարակվենք, պետք է այնպես անել, որ վարակի խտությունը նվազագույնը լինի, ուստի պետք չէ հասարակական վայրերում լինել, պետք է խուսափել հասարակական տրանսպորտից ու հասարակական սննդի վայրերից:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Թարգմանել եմ haqqin.az -ից ու թարգմանելիս մի քանի անգամ ուզում էի ջերմությունս չափել. լավատես եղեք, պահպանեք պարզ կանոնները ու չեք հայտնվի 1000-ից 100-ի մեջ:

Դիտվել է՝ 10016

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ