Հայաստանում կան իրենց կարկառուն համարող վերլուծաբաններ , որոնց միտքը երիտասարդությանն համահունչ էր թվում 2013-2018 թվերին, քանի որ կար ուժեղ երկկողմանի շփում, նաև կամ հատկապես դրսի դրամաշնորհների ու առաջադեմ երևալ-դառնալու երիտասարդության ձգտման վրա խաղարկվող տարբեր գործիքների շնորհիվ։

Չնայած այն հանգամանքին, որ հանրության մի մեծ հատված մեծ դժգոհությամբ և անվստահությամբ է մոտենում իշխանության` Ադրբեջանից պարտադրված «սահմանային ճշգրտումներին», իսկ իրականում` միակողմանի զիջումներին, իշխանությունն իր սև գործն ակտիվ շարունակում է:

Պետք չէ դիվերսիֆիկացման ու ադրբեջանականացման միջև հավասարության նշան դնել:
Իշխանությունները ներկայացնում են Ադրբեջանից բնական գազի հնարավոր ներկրումը որպես դիվերսիֆիկացնում...

Սույն առարկայի ռուսատյացությունն ունի կոնկրետ պատմություն։

Այո, Հայ Եկեղեցին իր բոլոր հարանվանություններով և բաժանմունքներով անմար ճրագ մըն է:

Վե՛ր կաց ու զա՛րկ, զա՛րկ ուժգին։

Զա՛րկ, երբ հալածում են քեզ:

«ՆԱՏՕ-ի հարավային թևը Թուրքիայի առաջնորդության կարիքն ունի, դա կարևոր է տարածաշրջանի կայունության տեսանկյունից»:
Ահա այսպիսի հայտարարություն է արել Նիդերլանդների վարչապետ և դաշինքի գլխավոր քարտուղարի թեկնածու Մարկ Ռյուտեն...

Հայաստանյան լրատվամիջոցները հաճախ են գրում` Արտակ Բեգլարյանն այսպես ասաց, այսպես գրեց, այսպես պատասխանեց, հարցազրույցներ են վերցնում նրանից:

Ա՛յ քայլիստներ ու սրանց բերողներ, դուք էս ի՞նչ արիք։ Ու՞մ համար արիք։
Ու՞մ կամքով արիք։
Ո՞նց խաբեցիք ժողովրդին։
Ա՛յ Քաղաքացու Պատիժ...

Խորհրդային միության փլուզումից հետո, երբ արխիվները բացվեցին, արգելված գրականության մեջ գտան «Դաշնակ զարնելու արվեստը» խորագիրը կրող մի արևմտահայերեն գիրք, որը դաշնամուր նվագելու արվեստի մասին էր (արևմտահայերենում` դաշնակ նշանակում է դաշնամուր), բայց Խորհրդային Միությունում Դաշնակցության նկատմամբ վախն այնքան մեծ էր, որ այդ գիրքը անգամ չէին էլ բացել, ուղղակի վերնագրից ելնելով փակի տակ էին պահում, որպես արգելված գիրք։