Փրկությունը յոթ կնիքով կնքված չէ
21.02.2020 | 00:09
Սու՛րբ եղեք, քանզի Սուրբ եմ ես:
Ղևտ.11;44
Այս խոսքերը մարդկանց աչքից հեռացնում են Աստծուն և թողնում աննվաճելի բարձունքի վրա. ա՛յն մարդկանց աչքից, ովքեր մտադիր էլ չեն որևէ քայլով նվազեցնելու այդ հեռավորությունը:
Մարդկանց համար ավելի հարմար է ո՛չ թե բարձրանալ առ Աստված, այլ Աստծուն իջեցնել իրենց մակարդակին. դա նրանց համար Աստծուն հասնելու ամենահարմար տարբերակն է եղել միշտ: Աստված եկավ բոլորին փրկելու համար, և բոլորին էլ կփրկի. բոլոր` փրկվելու ցանկություն և մեղքից ազատվելու կամք ունեցողներին: Այսինքն, Աստծո արքայության դռները կբացվեն փրկվելու նվազագույն ցանկություն ունեցողների առջև. ցանկություն, որ ստիպում է անել քայլեր, որ տանում են դեպի փրկություն: Աստված փրկում է առանց ջանքեր, ինքնակտտանքներ և զրկանքներ պահանջելու. Նա արդեն ջանացել է, չարչարվել ու զրկվել քո փոխարեն, Նա արդեն տոկացել է, հաղթել ու հարություն է առել քեզ համար: Քեզ մնում է միայն դրական պատասխանել Նրա մի հարցին` հավատու՞մ ես: Աստված շատ փոքր բան է պահանջում, ավելի ճիշտ` Նա նույնիսկ չի պահանջում, այլ ընդամենը առաջարկում է ընդունել քեզ համար պատրաստած լավագույն ապագան:
Աստծո անսահման մարդասիրության մասին վկայում է Նրա Խոսքը, որ փաստում է. փրկությունը յոթ կնիքով կնքված չէ և կտրվի բոլոր նրանց, ովքեր կընդունեն այն, երբ անձնապես ճանաչեն Փրկչին և իրապես գիտակցեն իրենց հոգու փրկության անհրաժեշտությունը: Աստծո անսուտ Խոսքը վկայում է. «Ով մարգարեին ընդունում է իբրև մարգարեի, մարգարեի վարձ կստանա, ով արդարին ընդունում է իբրև արդարի, արդարի վարձ կստանա: Եվ ով այս փոքրիկներից մեկին միայն մի բաժակ սառը ջուր կտա խմելու` իբրև աշակերտ, ճշմարիտ եմ ասում ձեզ, իր վարձը չպիտի կորցնի» (Մատթ.10;41-42): Փրկությունը նրանցն է, ովքեր այն ընդունում են. Աստված երբեք չի բռնանում մարդու ինքնիշխան կամքի վրա: Բայց խնդիրն այն է նրանում, որ մարդը այդ փրկությունը վերցնելու համար պետք է մոտենա Աստծուն, անցնի ճանապարհ, ձգտի սրբության, և նվազագույնը, որ մարդը պետք է անի սրբությանը հասնելու համար, իր ուժերի ներած առավելագույն չափով դրան ձգտելն է: Եթե մարդու համար սրբությունը օտար ու ատելի է, ոչ միայն ինքը չի ձգտի սրբանալ, այլև չի ընդունի նրանց, ովքեր ձգտում են: Հիսուս ասում է. «Եթե դուք Իմ ուսուցմանը հավատարիմ մնաք, իմ ճշմարիտ աշակերտները կլինեք: Եվ կճանաչեք ճշմարտությունը, և ճշմարտությունը ձեզ կազատի» (Հովհ.8;31-32): Իսկ ո՞րն է Հիսուսի ուսուցումը մարդկության ծագումից ի վեր մինչև մեր օրերը, եթե ոչ. «Սու՛րբ եղեք, քանզի Սու՛րբ եմ ես» (Ա Պետ.1; 16-17): Աշխարհը հմտորեն քողարկում է մարդու սրբանալու կամ գոնե սրբությանը ձգտելու կարևորությունը բացահայտող միակ ճշմարտությունը: Ճշմարտությունը մեկն է, քանզի այն ոչ թե մարդկային, այլ աստվածային կատեգորիա է, այն կարծիք չէ, որ ասենք` որքան մարդ, այնքան ճշմարտություն, այնինչ աշխարհը կարողացավ մարդուն համոզել, որ ճշմարտությունը կարելի է ամեն տեղ գտնել, աշխարհը քարոզում է. «Պետք չէ կաղապարվել, թող ոչ ոք ձեզ չխաբի, չպարտադրի իր քարացած հայացքները, աշխարհը փոխվում է, ժամանակները այլ են, 21-րդ դարում ենք ապրում....»։ Իսկ արդեն Աստծուց ապահով հեռավորության վրա տանելուց հետո անպաշտպան մարդուն ասում է. «Դու ես քո ճակատագրի տերը»` դրանով նրան վերջնական շփոթության մատնելով: Դա արվում է այնպես համակողմանիորեն, հետևողականորեն և մասնագիտորեն, որ գրեթե բոլորը համոզված են, որ փոփոխականը հաստատունից ավելի վստահելի է, որ մարդը աշխարհից հեռանալու կամ փախչելու պատճառներ չունի, արդյունքում ամեն ոք «բնավորվում» է աշխարհի պատրող կապանքներում և պատվում կեղծ ապահովության կպչուն ոստայնով: Աշխարհը ասում է, թե փրկությանը դեռ պետք է արժանանալ` դրանով իսկ անհնարին դարձնելով այն, այնինչ փրկությունը պետք է ընդամենը ընդունել, քանզի Աստված Իր Որդու Տվչությամբ արդեն իսկ մարդուն արժանի համարեց և դարձրեց: Նա մարդուն տվել է փրկվելու մեն միակ միջոց, բայց այնքան շատ հնարավորություններ, որ շատերի կողմից այդպես էլ աննկատ են մնում: Ընդունել Տիրոջ ծառաներին և պատվել ըստ արժանվույն միայն նրա համար, որ նրանք Տիրոջն են. որքան հեշտ է Աստծո բարեհաճությանը արժանանալ: Արդարին ընդունողը կարդարանա, մարգարեին ընդունողը մարգարե կհամարվի, աշակերտին մի բաժակ ջուր տվողը անվարձահատույց չի մնա: Բայց ո՞վ է այսօր ընդհանրապես մտահոգ Աստծուն ճանաչելու կամ ընդունելու անհրաժեշտությամբ: Մարդիկ աշխարհային թելերով կապված խամաճիկներ են, իսկ մարդկային կյանքը` պարտադրված ներկայացում, որ միշտ չի ծափերով ընդունվում:
Ճշմարտությունը ազատում է նրանց, ովքեր ձգտում են նվազագույն սրբությանը. ընդունում են այդ ճշմարտությունը:
Երեցկին Լիլիթ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
Գորիս
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
-
Ասում են… Ադրբեջանը խնդիր է դրել Արցախն ազատել հայ բնակչությունից, ստեղծել պայմաններ, որ հայերն այնտեղից գնան, ով կմնա՝ տեղահանել կամ կազմակերպել կոտորած Շատ հստակ է ծրագիրը:
-
Ասում են Ավելի քան 30000 երեխաներ և նրանց ընտանիքները Լեռնային Ղարաբաղում արդեն 8 ամիս է՝ գտնվում են շրջափակման և ավերակների մեջ։
-
Ասում են․․․ Թուրքական ցեղերը հայտնվել են 10-րդ դարում, 11-րդ դարում հասել են պատմական Հայաստանի տարածք: Այս հողի վրա հայերն ապրել են մթա 15-րդ դարից:
Տարածաշրջանային
