Գարեգին (Գեորգի) Աբրահամի Ապրեսովը խորհրդային դիվանագիտության հասակ առնելու տարիների վառ անհատականություններից է, դիվանագիտական աշխատանքը հետախուզական գործունեությանը հմտորեն շաղկապած, մեծ արդյունավետությամբ գործած անհատականություն:

Արցախում ՄԱԿ-ի մանդատով օժտված խաղաղապահներ տեղակայելու և միջազգային հանրության հետ հույսեր կապելու առնչությամբ խիստ ուշագրավ պատմական դաս հիշեցի։

26 յունիսէն 2 յուլիս 2023, Իրլանտայի Հանրապետութիւն: Երկիր մը, որ օժտուած է Աստուծոյ ստեղծած գեղեցիկ բնութեամբ: Հոն, ուր կանաչ գոյնը կը տեսնես ամէն տեղ: Անձրեւոտ կլիման երկիրը եւ անոր բնութիւնը վերածած է գեղեցիկ կանաչի: Բայց երկրին բնութեան հետ կայ ժողովուրդին ժպիտը եւ անոր բարեկամական ու հաղորդակցութեան ջերմ հոգին: Իրլանտան այնպիսի երկիր մըն է, ուր շատ յաճախ անծանօթը կրնայ դառնալ ծանօթ, եւ օտարը ինքզինք կրնայ զգալ հարազատ:

Երբ Հայաստանի իշխանությունները գտնվում եին արևմտյան երկրների ազդեցության գոտում, արդեն երկու դեպք եղել է, որ Հայաստանը թուրքի հետ հաշտության պայմանագիր է կնքել:

Սերգոյի ու Այդինի հետ մեր ուսանողական կյանքի մոսկովյան հատվածը (երեք տարի ԵՊՀ-ում, երեք տարի ՄՊՀ-ում) լի է եղել հույզեր առաջացնող դիպվածներով. նոր միջավայր էր, նոր ընկերներ: Փոքրիկ առիթն էլ վերածում էինք բարձր տրամադրություն առաջացնող միջոցառման:

Բրյուսելյան հանդիպումից «խաղաղություն» ակնկալող ապուշներին պատմությունից մի հիշեցում անեմ։

Նպատակ չունէի անդրադառնալու Օսմանեան կայսրութեան սահմաններուն մէջ պատմութեան առաջին ցոյցին՝ Գում Գափուի ցոյցին:

Լեհաստանը, իր պատմության ընթացքում հինգ անգամ բաժանվել է:

Մ.թ.ա. 216 թվականի օգոստոսի 2-ին Իտալիայի Կաննե քաղաքի մոտակայքում Կարթագենի 50-հազարանոց բանակը ջախջախեց Հռոմեական հանրապետության 87-հազարանոց բանակը։ Հռոմն այդ պահին փաստացի զրկվեց բանակից, ճակատամարտում կոտորվել էին, տարբեր գնահատականներով, 50-ից (Պլուտարքոս) 70 հազար (Պոլիբիոս) հռոմեացիներ։ Խայտառակ պարտության հիմնական պատճառներից էին հռոմեական բանակի զույգ հրամանատարներից մեկի` Գայուս Տերենցիոս Վարրոյի անհաշվենկատ քայլերն ու չհիմնավորված վստահությունը։ Վարրոն սովորական դիլետանտ էր, Հռոմի ցածր խավերի ծնունդ, քաղաքական ասպարեզ էր ներխուժել որպես դեմագոգ, Հռոմում ժողովրդավարական շարժման հիմնական առաջնորդներից էր, ով պատահաբար կոնսուլ էր դարձել պատերազմի նախաշեմին։ Վարրոն մարտի դաշտից փախած քչերի մեջ էր։

Դհերցի Դավոն (Դաւիթ) Վանի դաշնակցական կազմակերպութեան գործունեայ անդամներէն էր։