Աղոթքի ուժը

Եթե բժիշկ կանչես, կուշանա,
եթե բարեկամիդ կանչես, կուշանա,
Բայց եթե Աստծուն կանչես, երբե՛ք չի ուշանա.
Կանչի՛ր, Նրան։

Այո՛, կանչեք Աստծուն ամեն օր Ձեր աղոթքի միջոցով: Հիսուս ոչ միայն շեշտում է աղոթքի կարևորությունը, այլև անձանձրույթ աղոթքի անհրաժեշտությունը: Աստծու հետ հաղորդակցվելու ու Նրան կանչելու միակ ճանապարհն` աղոթքն է: Աղոթե՛ք և խնդրե՛ք ու ձեզ պիտի տրվի։ Մի՛ սպասեք, որ նեղություն և դժվարություն ունենաք, հիշեք ու կանչեք Աստծուն։ Մի՛շտ և ամեն պահի պիտի կանչեք նրան:

ԱՆՀԱՎԱՏ ԴԵՂԱԳՈՐԾԻ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԸ ՁԵԶ ԿԱՐՈՂ Է ՈՒՂՂՈՒԹՅՈՒՆ ՏԱԼ
Մի հավատացյալ երիտասարդ ընկերանում է անհավատ դեղագործի հետ ու հրավիրում իր տուն ճաշելու: Երկար զրուցելուց հետո նա առաջարկում է ընկերոջը իր հետ վերցնել Աստծո Խոսքից մի համար` մշտապես իր մոտ պահելու համար: Անհավատ երիտասարդը հազիվ է համաձայնվում, բայց չի մերժում ընկերոջը: Նա պատահական մի համար է վերցնում, որի վրա գրված է լինում. «Նեղությանդ օրը ինձ կանչիր, ես քեզ պիտի ազատեմ, ու դու ինձ պիտի փառավորես»: Երիտասարդը ծիծաղում է ու ասում. «Այդ ի՞նչ նեղություն պիտի պատահի ինձ, որ ես Աստծուն կանչեմ»: Խոսքերն ասելուց հետո աստվածաշնչյան համարը դնում է ծոցագրպանն ու հեռանում:
Մի օր ուշ երեկոյան դեղատուն է մտնում մի աղջնակ ու դեղ գնում իր մայրիկի համար, որը գտնվում է մահամերձ վիճակում: Նա տալիս է դեղորայքը, և աղջիկը հեռանում է: Հանկարծ աչքը գցում է աղջկա տված դեղատոմսին ու տեսնում, որ համապատասխան դեղը տալու փոխարեն տվել էր ամենաբարձր չափաքանակով ուրիշ դեղորայք: Նա անհանգստանում է, իմանալով, րոպեներ անց նրա մայրը պիտի մահանար: Անմիջապես դուրս է վազում դեղատնից, բայց աղջիկը գնացել էր, իսկ դրսում արդեն մութ էր:
Ներս է գալիս և տագնապած ու սրտնեղված պտտվում: Հանկարծ հիշում է աստվածաշնչյան այն համարը, որը վերցրել էր ընկերոջ տնից, հանում է այն և ասում. «Աստված, մինչև հիմա քեզ չեմ հավատացել, բայց եթե դու հրաշք գործես և դեղը չհասնի այդ կնոջը, խոստանում եմ, որ ամբողջ կյանքում քեզ կծառայեմ»: Ահա այսպես աղոթելուց հետո մի տեսակ խաղաղություն է իջնում նրա վրա։ Սպասում է, որ ինչ-որ բան կփոխվի: Քիչ անց, դեղատուն է մտնում նույն այդ աղջիկը և ասում. «Բժի՛շկ, վազեցի, դեղը ձեռքիցս ընկավ կոտրվեց, ինձ նոր դեղ կտա՞ք»: Բժիշկն այլևս չէր լսում աղջկա խոսքերը, այլ իր աչքերը երկինք բարձրացրած` փա՜ռք էր տալիս Աստծուն:

Տեր Հովսեփ Ա. քահանա ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Մեկնաբանություններ