Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

«Ա­լեն Սի­մո­ն­յա­նի մա­թե­մա­տի­կա­կան հմ­տու­թ­յուն­նե­րի բա­ցա­կա­յութ­յան վրա չեմ զար­մա­նում»

«Ա­լեն Սի­մո­ն­յա­նի մա­թե­մա­տի­կա­կան հմ­տու­թ­յուն­նե­րի բա­ցա­կա­յութ­յան վրա չեմ զար­մա­նում»
18.09.2020 | 00:23

Իշ­խող ուժն Ազ­գա­յին ժո­ղո­վում ա­պա­ցու­ցեց, որ ար­դեն վա­ղուց կտր­վել է հան­րու­թյու­նից, ժո­ղովր­դից ու, առ­հա­սա­րակ, ի­րա­կա­նու­թյու­նից, այլևս հակ­ված չէ լսե­լու քա­ղա­քա­ցու ձայ­նը. ԱԺ-ում կր­թու­թյան, գի­տու­թյան, մշա­կույ­թի և սպոր­տի նա­խա­րար Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նին ան­վս­տա­հու­թյուն հայտ­նե­լու գոր­ծըն­թա­ցի հար­ցի քվեար­կու­թյան ա­վար­տից հե­տո «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում ա­սաց «Լու­սա­վոր Հա­յաս­տան» խմ­բակ­ցու­թյան քար­տու­ղար ԳԵ­ՎՈՐԳ ԳՈՐ­ԳԻ­ՍՅԱ­ՆԸ: Պատ­գա­մա­վորն ապ­շած է՝ բարձ­րա­գույն ղե­կա­վա­րու­թյու­նը դիր­քո­րո­շում ու կար­ծիք ար­տա­հայ­տող քա­ղա­քա­ցուն պատ­րաստ է խա­վա­րա­միտ ան­վա­նե­լու, ա­սե­լու՝ գլու­խը պա­տին է տա­լիս: Նման ո­րա­կում­նե­րը, ա­սում է, տե­սել ենք՝ ին­չով են ա­վարտ­վել: Ցա­վով է ար­ձա­նագ­րում, որ հե­ղա­փո­խու­թյամբ իշ­խա­նու­թյան ե­կած թիմն այս­քան շուտ փչա­ցավ, այս­քան շուտ մո­ռա­ցավ այն ար­ժեք­ներն ու ար­ժե­հա­մա­կար­գը, ո­րոնք քա­րո­զե­լով ե­կավ իշ­խա­նու­թյան:

-Գո՞հ եք խոր­հր­դա­րա­նում ծա­վալ­ված քն­նար­կու­մից:
-Ի­րա­կա­նում բո­լոր խն­դիր­նե­րը չէ, որ կա­րո­ղա­ցանք բարձ­րաց­նել հար­ցապ­նդ­ման ժա­մա­նակ, ո­րով­հետև Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի կա­նո­նա­կարգ-օ­րենքն այն­պես է գր­ված, որ ընդ­դի­մու­թյունն իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին ան­հար­մա­րու­թյուն­ներ պատ­ճա­ռե­լու հնա­րա­վո­րինս քիչ մե­խա­նիզմ­ներ ու գոր­ծի­քա­կազմ ու­նե­նա: Վար­չա­պետն ու նրա թի­մը կար­ծես շատ են սի­րել խա­ղի այդ կա­նոն­ներն ու պահ­պա­նում են դրանք: Ցա­վոք, ժա­մա­նա­կը քիչ էր, ու մենք չկա­րո­ղա­ցանք պատ­շաճ ներ­կա­յաց­նել բո­լոր խն­դիր­նե­րը: Ակն­հայտ էր, որ բո­լոր հար­ցե­րի պա­տաս­խան­ներն էլ լղոզ­ված էին, ոչ թի­րա­խա­յին ու ոչ տե­ղին: Շատ էր ար­դա­րա­ցու­մը, շատ էր տեքս­տը, բայց դրանց մեջ բո­վան­դա­կու­թյուն չկար: «Բարձ­րա­գույն կր­թու­թյան ո­լոր­տում փո­փո­խու­թյուն­նե­րը պետք է շա­րու­նա­կա­կան լի­նեն». մո­տա­վո­րա­պես այս­պի­սին էր այն հար­ցի պա­տաս­խա­նը, թե ի՞նչ եք ա­րել եր­կու տա­րում բարձ­րա­գույն կր­թու­թյան ո­լոր­տում: Մեկ այլ հար­ցի՝ ինչ­պե՞ս եք դպ­րո­ցա­կան ծրագ­րե­րը հա­մա­պա­տաս­խա­նեց­նում մի­ջազ­գա­յին չա­փո­րո­շիչ­նե­րին ու պա­հանջ­նե­րին, նա­խա­րա­րը պա­տաս­խա­նեց, թե աշ­խա­տում են այդ ուղ­ղու­թյամբ, քայ­լեր ար­վել են, բայց չա­փո­րո­շիչ­ներն ու­սում­նա­սի­րե­լիս տես­նում ենք, որ որևէ խոսք չկա դրա մա­սին: Հա­կա­ռա­կը՝ խնդ­րա­հա­րույց մի շարք դրույթ­նե­րի մա­սին են խո­սում մաս­նա­գետ­նե­րը, ո­րոնց, ցա­վոք, նույն­պես ա­կան­ջա­լուր չեն լի­նում: Բո­լորս հի­շում ենք նաև «Այբ» դպ­րո­ցի պատ­մու­թյու­նը, երբ հայ­տա­րա­րե­ցին, որ այն­տեղ կո­ռուպ­ցիոն սխե­մա­ներ են գոր­ծել, պե­տա­կան փո­ղեր են մսխ­վել, բայց որևէ մեկն այդ­պես էլ ո­չինչ ո՛չ ցույց տվեց, ո՛չ էլ ա­պա­ցու­ցեց: Ի­րա­վա­պահ մար­մի­նե­րը, որ նա­խա­րա­րի հայ­տա­րա­րու­թյու­նից հե­տո պետք է բա­ցա­հայ­տեին, թե ինչ­պես է դպ­րո­ցը կո­ռուպ­ցիա­յի մեջ թա­թախ­ված ե­ղել, ըստ երևույ­թին, որևէ բան չգ­տան, որ բա­ցա­հայ­տեն: Եվ, փաս­տո­րեն, «Ա­րա­րա­տյան բա­կա­լավ­րիա­տի» ծրա­գի­րը, որ պետք է ներ­դր­վեր հան­րակր­թա­կան մյուս դպ­րոց­նե­րում նույն­պես, Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի ձե­ռամբ կյան­քի չկոչ­վեց: Եվ այս­պես է գրե­թե բո­լոր ո­լորտ­նե­րում. մշա­կու­թա­յին դաշ­տում խն­դիր­նե­րը շա­րու­նա­կում են չլուծ­ված մնալ, սպոր­տի ո­լոր­տում որևէ ա­ռա­ջըն­թաց չկա: Բայց Հա­րու­թյու­նյա­նը պա­տաս­խա­նա­տու է ոչ միայն այդ ո­լորտ­նե­րի, այլև այ­սօր­վա չա­փո­րո­շիչ­նե­րով կրթ­վող վաղ­վա սերն­դի հա­մար: Հենց այս նա­խա­րա­րու­թյան ու­սե­րին է դր­ված պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նը, թե վաղն ինչ­պի­սի հայ մարդ ու քա­ղա­քա­ցի ենք ու­նե­նա­լու, ինչ­պես ենք կա­ռու­ցե­լու վաղ­վա Հա­յաս­տա­նը: Ել­նե­լով նա­խա­րա­րի տված պա­տաս­խան­նե­րից՝ տպա­վո­րու­թյուն էր, որ նա ի­րա­կա­նաց­րել է միայն այն ծրագ­րե­րը, ո­րոնց հա­մար գրանտ­ներ են ստա­ցել: Չու­նեն ի­րենց տես­լա­կա­նը, թե դե­պի ուր են գնում կամ ինչ­պի­սին են ու­զում տես­նել վաղ­վա Հա­յաս­տա­նը: Բո­լոր հար­ցե­րին ո­չինչ չա­սող պա­տաս­խան­ներ տր­վե­ցին՝ հղում ա­նե­լով ինչ-որ փաս­տաթղ­թե­րի ան­հայտ կե­տե­րի: Բայց խոր­հր­դա­րա­նում մենք քն­նար­կում էինք մեր երկ­րի վաղ­վա օ­րը, ինչն իշ­խա­նու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներն ամ­բող­ջու­թյամբ ֆար­սի վե­րա­ծե­ցին, փոր­ձե­ցին շոու սար­քել, ծաղ­րել ՀՀ քա­ղա­քա­ցի­նե­րին, ո­րոնք Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի բա­կում բո­ղո­քի ձայն էին բարձ­րաց­րել, ո­րոնք, ի դեպ, միայն մեր հա­մա­կիր­նե­րը չէին, այլ ուղ­ղա­կի քա­ղա­քա­ցի­ներ, որ դժ­գոհ են Հա­րու­թյու­նյա­նի վա­րած քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նից: Եվ սա կա­ռա­վա­րու­թյան աշ­խա­տաոճն է՝ ցան­կա­ցած հարց, ո­րին ի զո­րու չեն պա­տաս­խա­նե­լու, ծաղ­րի են վե­րա­ծում, տա­րաբ­նույթ գնա­հա­տա­կան­ներ տա­լիս և այլն: Դա քա­ղա­քա­կան մր­ցակ­ցու­թյուն չէ, ա­ռողջ պայ­քար չէ, դա եր­կի­րը տա­նում է վատ տեղ: Խոր­հր­դա­յին Միու­թյան տա­րի­նե­րին տե­սել ենք՝ ինչ­պես է մի մարդ ո­րո­շում ա­մեն ինչ, լսել ենք 1930-ա­կան­նե­րի պատ­մու­թյուն­նե­րը, բայց նույ­նը չպետք է այ­սօր լի­նի:
-Նա­խա­րա­րի պա­տաս­խան­նե­րին ի՞նչ գնա­հա­տա­կան կտաք:
-Ի­հար­կե՝ ոչ բա­վա­րար, ու ոչ միայն նա, այլև իշ­խա­նա­կան պատ­գա­մա­վոր­նե­րը բո­վան­դա­կա­յին քն­նարկ­ման փո­խա­րեն փոր­ձե­ցին շոու սար­քել: Հա­րու­թյու­նյանն իր գո­ռոզ կեց­վածքն ու իր դեմքն ի ցույց դրեց, և այդ վե­րա­բեր­մունքն ուղղ­ված էր ոչ թե ընդ­դի­մա­դիր խմ­բակ­ցու­թյա­նը, այլ Ազ­գա­յին ժո­ղո­վին:
-Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի փոխ­խոս­նակ Ա­լեն Սի­մո­նյանն այն հա­մոզ­մանն է, որ «17 պատ­գա­մա­վոր 17 հա­մա­կիր չեք կա­րո­ղա­նում հա­վա­քել»:
-Ես չեմ զար­մա­նում Ա­լեն Սի­մո­նյա­նի մա­թե­մա­տի­կա­կան հմ­տու­թյուն­նե­րի բա­ցա­կա­յու­թյան վրա, մինչև 100 նա երևի չի կա­րո­ղա­նում հաշ­վել, գու­ցե մինչև 88 կամ 132 է հաշ­վում, բայց փաստ է, որ չի կա­րո­ղա­ցել հաշ­վել, թե քա­նի մարդ էր հա­վաք­վել խոր­հր­դա­րա­նի բա­կում: Նույն ձե­ռա­գիրն է, գոր­ծե­լաո­ճը՝ լր­ջա­գույն հար­ցի քն­նար­կու­մը վե­րա­ծել շոուի ու ֆար­սի: Եվ դա բնա­կան է, երբ հար­ցի վե­րա­բե­րյալ ի վի­ճա­կի չեն գա­ղա­փա­րա­կան բա­նա­վե­ճի մեջ մտ­նե­լու, ա­սե­լիք չու­նեն, բա­նա­վի­ճել չեն կա­րո­ղա­նում, նման կերպ են վար­վում: «Իմ քայ­լի» պատ­գա­մա­վոր­նե­րից որևէ մե­կը չկանգ­նեց ու չանդ­րա­դար­ձավ առ­կա խն­դիր­նե­րին: Նրանք ա­մեն մի լու­սա­վոր ու պայ­ծառ բան պատ­րաստ են կր­կե­սի վե­րա­ծե­լու:
-Ի՞նչ եք նա­խա­տե­սում ա­նել, այս­քա­նով կա­վարտ­վի՞ պայ­քարն ընդ­դեմ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի, թե՞ ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ու­ժե­րի հե՞տ հա­մա­գոր­ծակ­ցե­լու:
-Քն­նար­կում­ներ ենք ու­նե­ցել, հայ­տա­րա­րել ենք, որ հա­վա­քը բաց է ՀՀ յու­րա­քան­չյուր քա­ղա­քա­ցու հա­մար: Ինչ վե­րա­բե­րում է հե­տա­գա ա­նե­լիք­նե­րին՝ կարևո­րա­գույն խն­դիր ենք դրել մեր առջև, այն է՝ ինչ­պես քա­ղա­քա­ցի­նե­րին ա­ռե­րե­սել ի­րա­կա­նու­թյան հետ, ո­րով­հետև այժմ հզոր քա­րոզ­չու­թյան մի­ջո­ցով (թող ինձ նե­րեն մեր քա­ղա­քա­ցի­նե­րը) իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը լվա­նում են մարդ­կանց ու­ղեղ­նե­րը: Քա­ղա­քա­ցի­նե­րին ա­նընդ­հատ խա­բում են, ու մենք պետք է այն­պես ա­նենք, որ ՔՊ-ն հա­ջորդ ընտ­րու­թյուն­նե­րին այլևս չլի­նի իշ­խա­նու­թյուն, ո­րով­հետև կա­ռուց­ված է ստի, խա­բեու­թյան, մա­նի­պու­լյա­ցիա­նե­րի ու մարդ­կանց նուրբ զգաց­մունք­նե­րի հետ խա­ղա­լու վրա: Այդ ա­մե­նը պետք է օր ա­ռաջ վերջ ու­նե­նա, իսկ մենք ա­մե­նօ­րյա աշ­խա­տան­քով պետք է ցույց տանք, որ այն ա­մե­նը, ինչ աս­վել է, ի­րա­կա­նու­թյու­նից հե­ռու է: Քա­ղա­քա­ցի­նե­րը պետք է տես­նեն դա:
Զրույ­ցը`
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱ­ՆԻ
Դիտվել է՝ 6646

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ