Մանրամասն որոնում (արխիվ)
19.04.2024
 
Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 
Նորություններ » Տա­ղան­դի մա­սին, ու՝ ոչ միայն

Տա­ղան­դի մա­սին, ու՝ ոչ միայն

Տա­ղան­դի մա­սին, ու՝ ոչ միայն
14.01.2020 | 03:17
Վեր­ջա­պես ձյուն էլ ե­կավ Երևա­նում, ու մեր թի­թիզ ձմ­ռա­նը մի քիչ լր­ջու­թյուն հա­ղոր­դեց: Լր­ջու­թյուն, ո­րի կա­րիքն ու­նենք բո­լորս: Մենք, որ չա­փա­զանց բևե­ռաց­ված ենք, մենք, որ չու­նենք չա­փի զգա­ցում, մենք, որ ան­հար­կի քա­ղա­քա­կա­նաց­ված ենք: ՈՒ՝ շա­րու­նա­կում ենք ի­րար վա­խեց­նել, ու՝ ի­րա­րից … վա­խե­նալ:
Օ­րի­նակ՝ ԱՄՆ-Ի­րան կոնֆ­լիկ­տը: Տա­րին սկս­վեց ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան ա­նակն­կալ­նե­րով՝ Բաղ­դա­դում ԱՄՆ նա­խա­գա­հի հրա­մա­նով սպան­վեց Ալ Կուդ­սի հրա­մա­նա­տար Ղա­սեմ Սո­լեյ­մա­նին՝ Ի­րա­նի դե­ֆակ­տո երկ­րորդ դեմ­քը: ԱՄՆ-Ի­րան կոնֆ­լիկ­տի նոր զար­գա­ցում, որ մի քա­նի օր չէր իջ­նում թեր­թե­րի ա­ռա­ջին է­ջե­րից ու ե­թե­րից ամ­բողջ աշ­խար­հում: Հատ­կա­պես, որ Ի­րա­նը հրա­պա­րա­կավ խոս­տա­նում էր աշ­խար­հա­ցունց վրեժ: Սո­լեյ­մա­նիի հու­ղար­կա­վո­րու­մից հե­տո, սա­կայն, պաշ­տո­նա­կան վրեժն ա­վարտ­վեց Ի­րա­քում ԱՄՆ 2 ռազ­մա­բա­զա հր­թի­ռա­կո­ծե­լով՝ նա­խա­պես Ի­րա­քին, վս­տա­հու­թյան հա­մար նաև Դա­նիա­յին, նա­խազ­գու­շաց­նե­լուց հե­տո: Հե­տո Հա­սան Ռո­հա­նին կա­ռա­վա­րու­թյան նիս­տում հայ­տա­րա­րեց. «Ես կար­ծում եմ՝ գլ­խա­վոր հար­վա­ծը ԱՄՆ-ին պետք է տան տա­րա­ծաշր­ջա­նի ժո­ղո­վուրդ­նե­րը. ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րը կտ­րել են մեր թան­կա­գին գե­նե­րալ Սո­լեյ­մա­նիի ձեռ­քը, ի պա­տաս­խան Ա­մե­րի­կա­յի ոտ­քը կկտ­րեն տա­րա­ծաշր­ջա­նում»:
Փոր­ձա­գետ­նե­րը հա­մոզ­ված են, որ այս փու­լում ԱՄՆ-ԻԻՀ կոնֆ­լիկ­տը կա­վարտ­վի, բայց կող­մե­րը շա­րու­նա­կում են գլոր­վել դե­պի մեծ պա­տե­րազմ: Ի­րա­նի ու ԱՄՆ-ի պա­տե­րազ­մի ան­խու­սա­փե­լիու­թյան մա­սին խո­սում են 40 տա­րի՝ Ի­րա­նի իս­լա­մա­կան հե­ղա­փո­խու­թյու­նից հե­տո:
Բնա­կա­նա­բար՝ Հա­յաս­տա­նը պի­տի իր հա­մա­պար­փակ անվ­տան­գու­թյան մա­սին մտա­ծեր՝ ի­րա­վի­ճա­կի ցան­կա­ցած զար­գաց­ման դեպ­քում: Բայց այն, մեղմ ա­սած, ի­րա­րան­ցու­մը և ա­պո­կա­լիպ­սի­սի գու­շա­կու­թյուն­նե­րը, որ սկս­վե­ցին լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րում, բնո­րոշ էին միայն ա­մեն ին­չից վա­խե­ցած մար­դու ու պե­տու­թյան: Թեև իշ­խա­նու­թյու­նը ձեռ­նար­կում էր քայ­լեր՝ ռազ­մա­կա­նից մինչև պա­րե­նա­յին անվ­տան­գու­թյան ա­պա­հով­ման հա­մար: Իսկ մա­մու­լը Կա­սանդ­րա­յի սինդ­րո­մով աշ­խար­հի վեր­ջը, եր­րորդ հա­մաշ­խար­հա­յի­նի սկիզբն էր ուր­վագ­ծում, ու ինքն իր խե­լա­ցիու­թյամբ հրճ­վում: Ոչ ոք, ի­հար­կե, չկան­խա­տե­սեց այն, ինչ կա­տար­վե­լու էր հե­տո: Նույն այդ «վրի­ժա­ռու­թյան» գի­շեր­վա լու­սա­բա­ցը, երբ Ի­րա­նը սխալ­մամբ խո­ցեց ՈՒկ­րաի­նա­յի ուղևո­րա­տար բոին­գը: Խո­ցեց ու 3 օր ժխ­տում էր: Հուն­վա­րի 3-11-ը ա­յա­թո­լա Ա­լի Խա­մե­նեիի հաղ­թա­հան­դե­սի օ­րեր էին. Դո­նալդ Թրամ­փի հրա­մա­նով սպան­ված գե­նե­րալ, մա­հից հե­տո՝ գե­նե­րալ-լեյ­տե­նան­տի կո­չում ստա­ցած Ղա­սեմ Սու­լեյ­մա­նին շա­րու­նա­կում էր ծա­ռա­յել իշ­խա­նու­թյա­նը՝ հա­մախմ­բել պատ­ժա­մի­ջոց­նե­րի պատ­ճա­ռով սո­ցիալ-տն­տե­սա­կան ծանր վի­ճա­կում հայ­տն­ված մարդ­կանց, որ մի քա­նի ա­միս ա­ռաջ դուրս էին ե­կել փո­ղոց­ներ՝ բո­ղո­քի ցույ­ցե­րի, ու ոչ ոք չի կա­րող ա­սել՝ քա­նիսն այլևս տուն չվե­րա­դար­ձավ:
«Մահ Ա­մե­րի­կա­յի­նը» վերս­տին դար­ձել էր գլ­խա­վոր կար­գա­խոս: Ի­րա­նում քչերն են ըն­դու­նում, որ Ղա­սեմ Սո­լեյ­մա­նին 1978-ի իս­լա­մա­կան հե­ղա­փո­խու­թյու­նից մեկ տա­րի հե­տո ան­դա­մակ­ցե­լով իս­լա­մա­կան հե­ղա­փո­խու­թյան պա­հա­պան­նե­րի կոր­պու­սին ու ա­րագ ա­ռաջ գնա­լով՝ զբաղ­վում էր սպա­նու­թյուն­նե­րի ու ա­հա­բեկ­չու­թյուն­նե­րի կազ­մա­կերպ­մամբ՝ երկ­րից դուրս: ՈՒ դա բարձ­րաս­տի­ճան զին­վո­րա­կա­նի հա­մար այն­քան էլ պատ­վա­բեր գործ չէ: Նա գի­տեր բա­զում գաղտ­նիք­ներ, ու նրա խղ­ճին կա­յին բա­զում զո­հեր: Ճիշտ է՝ հա­նուն ալ­լա­հի ու Ի­րա­նի, բայց դա ըն­կալ­վում է միայն Ի­րա­նում, իսկ Ի­րա­նից դուրս շա­տե­րի հա­մար նա ա­հա­բե­կիչ էր:
Դո­նալդ Թրամփն այն­քան էլ պո­պու­լիզ­մի ու իր վե­րընտ­րու­թյան հար­ցը չէր լու­ծում՝ Սո­լեյ­մա­նիի վե­րաց­ման հրա­մա­նը տա­լով, որ­քան ա­պա­հո­վում էր յու­րա­յին­նե­րի անվ­տան­գու­թյու­նը: Դա է փաս­տում նաև, որ Ի­րա­քում տե­ղա­կայ­ված ԱՄՆ 2 ռազ­մա­բա­զա­նե­րի գի­շե­րա­յին հր­թի­ռա­կո­ծու­մից հե­տո նա ռազ­մա­կան պա­տաս­խան չձեռ­նար­կեց, միայն խոս­տա­ցավ լրա­ցու­ցիչ պատ­ժա­մի­ջոց­ներ: «Ի­րա­նը, կար­ծես, նա­հան­ջում է, ու դա շատ լավ է բո­լոր շա­հագր­գիռ կող­մե­րի հա­մար, լավ է ամ­բողջ աշ­խար­հի հա­մար»,- ա­սաց Դո­նալդ Թրամ­փը: Բայց ան­գամ նա չէր կա­րող կան­խա­տե­սել, որ Ի­րա­նը կխո­ցի ուկ­րաի­նա­կան ինք­նա­թի­ռը, կժխ­տի, հե­տո կխոս­տա­վա­նի, ու Թեհ­րա­նում ցույ­ցեր կսկս­վեն ա­յա­թո­լա Ա­լի Խա­մե­նեիի հրա­ժա­րա­կա­նի պա­հան­ջով: Շր­ջա­դար­ձը սա էր՝ գե­րա­գույն հոգևոր ա­ռաջ­նոր­դը մեկ օ­րում կորց­րեց հա­մերկ­րա­ցի­նե­րի ա­ջակ­ցու­թյու­նը՝ ի վեր­ջո, խոց­ված ինք­նա­թի­ռի 176 ուղևոր­նե­րից 83-ն ի­րան­ցի էին:
ՈՒ հի­մա՝ ա­յա­թո­լա­յից նա­խա­գահ, ԱԳ նա­խա­րար, տար­բեր պաշ­տո­նյա­ներ, որ 3 օր ա­պա­ցու­ցում էին ինք­նա­թի­ռի տեխ­նի­կա­կան ան­սար­քու­թյու­նը, պի­տի ոչ միայն աշ­խար­հին, սե­փա­կան ժո­ղովր­դին բա­ցատ­րեն՝ ինչ­պե՞ս ու ին­չու՞ խփե­ցին ուկ­րաի­նա­կան բոին­գը: Բայց Թեհ­րա­նի փո­ղոց­ներ են դուրս գա­լիս մի քա­նի հա­զար մարդ ըն­դա­մե­նը, դա սպառ­նա­լիք չէ մոլ­լա­նե­րի կրո­նա­պե­տու­թյա­նը: Հա­յաս­տա­նի հա­մար, ի­հար­կե, շա­հե­կան կլի­ներ, որ Ի­րա­նը լի­ներ ոչ թե մոլ­լա­նե­րով կա­ռա­վար­վող կրո­նա­պե­տու­թյուն, այլ դի­նա­միկ զար­գա­ցող աշ­խար­հիկ պե­տու­թյուն: Դա շա­հե­կան կլի­ներ նախ և ա­ռաջ Ի­րա­նի հա­մար, տա­րա­ծաշր­ջա­նի ու աշ­խար­հի, բայց կա ինչ կա: ՈՒ մենք պի­տի ի­րա­վի­ճա­կի բո­լոր նր­բու­թյուն­նե­րի հաշ­վա­ռու­մով շա­րու­նա­կենք հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյու­նը թե ԱՄՆ-ի, թե Ի­րա­նի հետ: Բայց վեր­ջա­պես թո­թա­փենք մեր գա­վա­ռամ­տու­թյու­նը, թույ­լի, վա­խե­ցա­ծի ու ան­վերջ վա­խե­ցո­ղի սինդ­րո­մը, թե աշ­խար­հի մե­ծե­րը կռվշ­տեն, մենք ո­տա­տակ ենք գնա­լու, մենք ո՞վ ենք, որ Ի­րա­նի ու ԱՄՆ-ի միջև միջ­նորդ ու խա­ղա­ղա­րար լի­նենք: Եվ այլն, և այլն… Պե­տու­թյու­նը պի­տի ամ­բի­ցիա ու­նե­նա, քա­ղա­քա­ցին՝ բա­ցի հպարտ լի­նե­լուց, պետք է զգա ու հաս­կա­նա իր պե­տու­թյան ու երկ­րի ար­ժեքն ու դե­րը: Ընդ­հան­րա­պես ու մաս­նա­վո­րա­պես: ՈՒ դա պի­տի լի­նի ոչ թե ըն­թա­ցիկ կամ հպան­ցիկ զգա­ցում, այլ մշ­տա­կան ու մշ­տամ­նա:
Իսկ մինչ այդ գի­տակ­ցու­թյա­նը գա­լը շա­րու­նա­կեք ՀԴՄ կտ­րոն պա­հան­ջել բո­լոր գնում­նե­րի հա­մար: Հա­վա­քեք այդ կտ­րոն­նե­րը, հա­մա­րա­կա­լեք ու պա­հեք մինչև վար­չա­պե­տի ծնն­դյան օ­րը: Ա­վե­լի մեծ նվեր նրան ՀՀ հպարտ քա­ղա­քա­ցուց հնա­րա­վոր չէ պատ­կե­րաց­նել: Գո­նե այս պա­հին: Վս­տա­հա­բար՝ չէ որ ինքն է իր ֆեյս­բու­քյան է­ջում գրել. «Այ­սօր կար­դում էի կան­խա­տե­սում­նե­րը և վեր­լու­ծու­թյուն­նե­րը 2020-ի՝ Հա­յաս­տա­նի տն­տե­սա­կան ակ­տի­վու­թյան պո­տեն­ցիա­լի մա­սին: Հա­մադ­րե­լով 2019-ի տվյալ­նե­րի հետ, ե­կա եզ­րա­կա­ցու­թյան. պետք է դուխ տալ հայ­կա­կան բիզ­նե­սին, չխան­գա­րել, չվի­րա­վո­րել, չնե­ղաց­նել, չկոտ­րել ու նրանք կգ­րա­վեն աշ­խար­հը: Շատ տա­ղան­դա­վոր են մե­րոնք: Ա­հա­վոր տա­ղան­դա­վոր: Ան­կեղծ եմ ա­սում»: Կս­տաց­վի, որ դուք էլ նրան եք դուխ տա­լիս: Ո­չինչ, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը հայ­կա­կան բիզ­նե­սին դուխ տա­լը պատ­կե­րաց­նում է հայ­կա­կան ար­տադ­րու­թյան հա­գուս­տով ու ծի­րա­նի կո­նյակ ըմ­պե­լով: Թեթև տա­րեք. ի վեր­ջո, լրագ­րող է՝ ընդ­դի­մա­դիր պատ­գա­մա­վո­րի մի քա­նի տար­վա ստա­ժով: Ճիշտ է՝ շատ է աշ­խա­տում, բայց պատ­կե­րաց­նու՞մ եք՝ ա­մեն օր ինչ ու ինչ­քան տե­ղե­կատ­վու­թյուն է հո­սում նրա աշ­խա­տա­սե­նյակ: Օ­րի­նակ՝ հայ-վրա­ցա­կան թեթևա­կի սկան­դա­լը:
Միան­շա­նակ է, որ երբ վար­չա­պե­տին տրա­մադր­վել են տվյալ­ներ, պո­պու­լիստ հայ­րե­նա­սե­րի նրա սիր­տը չի զգու­շաց­րել մտ­քին, որ ան­մի­ջա­պես ինչ ձեռքն է ընկ­նում, չպետք է հրա­պա­րա­կել, ար­ժի մի քիչ սպա­սել, ստու­գել: Հատ­կա­պես այն դեպ­քե­րում, երբ խոս­քը վե­րա­բե­րում է ար­տա­քին աշ­խար­հին: Հատ­կա­պես, երբ խոս­քը վե­րա­բե­րում է հարևան­նե­րին գե­րա­զան­ցե­լուն:
Ար­ժույ­թի մի­ջազ­գա­յին հիմ­նադ­րա­մի գնա­հա­տա­կան­նե­րով, մեկ շն­չի ՀՆԱ-ի ա­ճի մա­սով, թե այլ մա­սե­րի: Որ այդ երկ­րի ըն­դա­մե­նը նա­խա­րա­րը ի­րեն չպա­տաս­խա­նի ու չա­սի. «Սա սխալ գնա­հա­տա­կան է, քա­նի որ հաշ­վի առն­ված չեն տար­րա­կան մե­թո­դո­լո­գիա­կան հար­ցեր»: Միան­շա­նակ է, որ Վրաս­տա­նի է­կո­նո­մի­կա­յի նա­խա­րա­րը ա­վե­լի պո­պու­լիստ է ու ա­վե­լի ան­շր­ջա­հա­յաց, հա­մե­նայն դեպս, պե­տա­կան է­թի­կա­յի տե­սա­կե­տից: Նույն միտ­քը հնա­րա­վոր էր ձևա­կեր­պել շատ ա­վե­լի կո­ռեկտ: Հա­մե­նայն դեպս, Հա­յաս­տա­նը շատ ա­վե­լի ա­ռիթ­ներ է ու­նե­ցել, մաս­նա­վո­րա­պես Վրաս­տա­նի նա­խա­գա­հի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի դեպ­քում, բայց Սա­լո­մե Զու­րա­բիշ­վի­լին, Բաք­վում ա­րած հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից հե­տո չի բա­ցատ­րել դի­վա­նա­գի­տու­թյան տար­րա­կան մե­թո­դո­լո­գիա­կան սխալ­նե­րը: Նույ­նիսկ Վրաս­տա­նի նախ­կին նա­խա­գահ Մի­խեիլ Սաա­կաշ­վի­լիի հո­խոր­տան­քին, թե Տիգ­րան Մե­ծից հե­տո Հա­յաս­տա­նը եր­բեք Վրաս­տա­նից ա­ռաջ չի ան­ցել, փաս­տե­րով պա­տաս­խա­նել է միայն ՀՀ նախ­կին վար­չա­պետ Հրանտ Բագ­րա­տյա­նը: Թե­պետ Սաա­կաշ­վի­լին պա­տաս­խա­նել է ոչ թե ՀՀ վար­չա­պե­տին, այլ զբաղ­վել է ինք­նա­գո­վազ­դով ու Բի­ձի­նա Ի­վա­նիշ­վի­լու վրա քա­ղա­քա­կան տա­կառ գլո­րե­լով: Իսկ Հրանտ Բագ­րա­տյանն էլ նրա­նից ա­ռաջ էր պն­դել, որ 1 շն­չին ընկ­նող ՀՆԱ ցու­ցա­նի­շով ՀՀ-ն 2019-ին Վրաս­տա­նից չի ան­ցել։
Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը պար­զա­պես մե­նակ է մնա­ցել իր աշ­խա­տա­սե­նյա­կում՝ շր­ջա­պատ­ված մարդ­կան­ցով, որ նրա հաշ­վին լու­ծում են ազ­դե­ցի­կու­թյան ու ազ­դե­ցու­թյան մե­ծաց­ման հարց: Պա­տա­հա­կան չէ, որ հուն­վա­րի 8-ին՝ ա­ռա­ջին աշ­խա­տան­քա­յին օ­րը Հան­րա­պե­տու­թյան հրա­պա­րա­կին հրա­ժեշտ տվեց նրա մամ­լո քար­տու­ղա­րը: Ա­ռի­թը ա­մա­նո­րյա ու­ղեր­ձի սուֆ­լյո­րի տեքս­տի սխալ­ներն էին, ա­վե­լի ճիշտ՝ կրկ­նու­թյու­նը: Բայց որևէ ղե­կա­վար իր են­թա­կա­յին պաշ­տո­նա­կան այդ ան­փու­թու­թյան պատ­ճա­ռով հրա­ժեշտ չէր տա, ե­թե չու­նե­նար ա­վե­լի լուրջ պատ­ճառ: Իսկ լուրջ պատ­ճառ կար. իր հրա­պա­րա­կա­յին հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րով Վլա­դի­միր Կա­րա­պե­տյա­նը ոչ միայն չէր նպաս­տում վար­չա­պե­տի գոր­ծու­նեու­թյան ըն­կա­լե­լի լի­նե­լուն, այլև հա­ճախ հա­կա­ռակն էր ա­նում՝ ա­ռաջ­նորդ­վե­լով լրատ­վու­թյան ու քա­րոզ­չու­թյան միայն ի­րեն հայտ­նի կա­նոն­նե­րով: Ի­հար­կե, դժ­վար է աշ­խա­տել Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հետ՝ հա­կա­սա­կան, պոռթ­կուն ու ան­կան­խա­տե­սե­լի բնա­վո­րու­թյան պատ­ճա­ռով, բայց վար­չա­պե­տի մամ­լո քար­տու­ղա­րի խն­դի­րը նրա գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը շա­հե­կան ներ­կա­յաց­նելն է, ճշտ­ված ու հա­վաս­տի տե­ղե­կու­թյուն­ներ հա­ղոր­դե­լը, նրա գոր­ծու­նեու­թյան լու­սա­բան­ման մո­դել ու­նե­նա­լը, ոչ թե հըն­թացս ու ի­րա­վի­ճա­կա­յին լու­ծում­ներ մա­տու­ցե­լը: Գու­ցե քչե­րը նկա­տե­ցին, որ Վլա­դի­միր Կա­րա­պե­տյա­նի նշա­նա­կու­մից հե­տո Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը հա­մա­րյա դա­դա­րեց­րել էր ֆեյս­բու­քյան ու­ղիղ ե­թեր­նե­րը, բայց հա­մա­րյա կես տա­րի անց վեր­սկ­սեց՝ հա­մա­րե­լով, որ ին­քը ֆեյս­բու­քով ա­վե­լի շատ գործ է ա­նում, քան Կա­րա­պե­տյանն իր լրատ­վա­կան ռե­սուրս­նե­րով: Մա­մու­լը գրեց, որ Վլա­դի­միր Կա­րա­պե­տյա­նը նաև «պա­լա­տա­կան խար­դա­վանք­նե­րի» մեծ վար­պետ էր և կա­րո­ղա­նում էր ՀՀ վար­չա­պե­տի ա­կան­ջին այն­պի­սի ին­ֆոր­մա­ցիա­ներ հասց­նել, որ ի­րա­կա­նում գո­յու­թյուն չու­նեն: Իսկ ում հետ հա­կադր­վել կամ չի ըն­դու­նել, ան­մի­ջա­պես պի­տա­կա­վո­րել է «քո­չա­րյա­նա­կան»՝ նրա նկատ­մամբ թշ­նա­մանք քա­րո­զե­լով: ՈՒ հի­մա նո­րից վար­չա­պետն ինքն է իր մամ­լո քար­տու­ղա­րը: Բայց նա միայն ինքն իր մամ­լո քար­տու­ղա­րը չէ, ինքն իր իշ­խա­նու­թյունն է ու ընդ­դի­մու­թյու­նը՝ հա­մա­ժա­մա­նա­կյա: ՈՒ դա ան­ձի երկ­վու­թյուն չէ, կամ խե­լա­գա­րու­թյան կան­խա­վար­կած, որ իբր պի­տի վար­կա­բե­կեր նրան ու իշ­խա­նա­փո­խու­թյան պա­հանջ դառ­նար՝ հայտ­նի կամ ան­հայտ ու­ժե­րի թե­լադ­րան­քով: Դա պար­զա­պես կյանքն է՝ մե­նակ ու ոչ այն­քան վճ­ռա­կան մար­դու կյան­քը, որ հայ­տն­վել է պե­տու­թյան ա­ռա­ջին դեմ­քի դե­րում՝ ա­ռանց սուֆ­լյո­րի: Հենց սուֆ­լյո­րի ու ներ­քին կար­գա­վո­րի­չի բա­ցա­կա­յու­թյունն է, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը կա­րո­ղա­նում է կա­ռա­վա­րու­թյան նիս­տում քն­նար­կել ռես­տո­րան­նե­րի զու­գա­րան­նե­րի, փո­ղո­ցում մե­քե­նա­յից նետ­ված ծխա­խո­տի ու կոն­ֆե­տի թղ­թե­րի հար­ցը: Ա­մե­նայն լր­ջու­թյամբ: Հա­մա­րյա հա­մազ­գա­յին մեն­թա­լի­տե­տի: Սին­գա­պու­րին հղում ա­նե­լով: Չկա չա­փա­նի­շի չա­փա­նիշ, ո­րով նա կար­գա­վո­րի ու խմ­բա­վո­րի հար­ցե­րը, ո­րոնք պետք է պե­տու­թյան ղե­կա­վա­րը բարձ­րաց­նի ու լու­ծի, ո­րոն­ցով պի­տի զբաղ­վեն այլ պաշ­տո­նյա­ներ: ՈՒ պատ­ճա­ռը նույնն է՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը խո­րա­պես հա­մոզ­ված է, որ ին­քը ե­կել է ա­մեն ինչ փո­խե­լու, ո­րով­հետև ա­մեն ինչ սխալ է: Բայց այդ­պես էլ չկողմ­նո­րոշ­վեց՝ ին­քը Հի­սու՞սն է, թե՞ Հռո­մի պա­պը: Ա­վե­լի շա­հե­կան է Հռո­մի պա­պը, պոն­տի­ֆի­կո­սը ոչ միայն հով­վա­պետ է, այլև պե­տու­թյան ղե­կա­վար: Թե­կուզ՝ Վա­տի­կա­նի պես: Վա­տի­կանն աշ­խար­հում շատ ա­վե­լի մեծ ազ­դե­ցու­թյուն ու­նի, քան նրա սահ­ման­ներն են Հա­վեր­ժա­կան քա­ղաք Հռո­մում: Երևա­նը Հռո­մից 25 տա­րի շուտ է հիմ­նադր­վել, ու­րեմն ՀՀ վար­չա­պե­տը Հռո­մի պա­պից… չա­սեմ ինչ:
Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ
Հ.Գ. Հարց՝ երբ սկս­վի ՀՀ եր­րորդ նա­խա­գա­հի դա­տա­վա­րու­թյու­նը, երկ­րոր­դի՞­նը, թե՞ եր­րոր­դինն է լի­նե­լու թոփ 1 թե­ման: Տա­ղան­դի հարց է, ու՝ ոչ միայն:
Դիտվել է՝ 4007

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Մեծ խաղը շարունակվելու է՝ առանց հայկական գործոնը հաշվի առնելու

Դեռևս վաղ է համակողմանիորեն գնահատել ռուս խաղաղապահների ելքը Արցախից՝ տեղեկատվության սղության պատճառով: Վարկածները, հիփոթեզները շատ են...

Սոցցանցային գրառումներ

Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ
Պետության անունից գործողը կրկնակի պատասխանատու պիտի լինի օրենքի առաջ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը
Եվրասիականության թուրքական բաղադրիչը

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
Բիզնես համագործակցություն պետության հովանու ներքո
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.