Հա՛յր,

լավագու՛յնս կարգավորես Հայոց եկեղեցու բոլոր խնդիրները,

Քո մեծ ողորմածությամբ:

Ինքնություններն ավելի երկարատև են, քան՝ պետությունները, պետականությունների մոդելները, կայսրությունները, ուժային բալանսները։ Կհարցնեք՝ ինչու՞ թուրք-ադրբեջանական էլիտաները այսքան բուռն են արձագանքում, երբ մենք հարգանքի տուրք ենք մատուցում Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակին...

Պայքարը միս ու արյուն կարող է ստանալ բացառապես այն դեպքում, եթե բերվի քաղաքական դաշտ։
Մեզանում լայն տարածում գտած հակակուսակցական խոսույթը վկայում է մեր քաղաքական մշակույթի ու քաղաքական գիտակցության չափազանց ցածր մակարդակում գտնվելու մասին...

Տավուշյան զարգացումների ֆոնին առանձնահատուկ է թիրախավորվել Հայ Առաքելական եկեղեցին, մասնավորապես նրա Գերագույն հոգևոր խորհրդի անդամ, Տավուշի թեմի առաջնորդ, արքեպիսկոպոս Բագրատ սրբազանը, ով հանգուցային այս պահին ստանձնել է դիմադրության կազմակերպման առաջնորդությունը` բաց, որ այսքան ժամանակ համընդհանուր մտահոգության առիթ էր տալիս:

Գերտերություններն օգտագործում են Հայաստանի իշխանություններին իրենց նպատակների համար, այդ ճանապարհին փափուկ բարձ են դնում անհայրենիք տականքների գլխի տակ...

Այսօր կը յիշատակենք հայոց ցեղասպանութեան 109 րդ ամեակը։ Մեր մէկ ու կէս միլիոն նահատակները ու տակաւին մեր պապենական հողերը ու տուները զորս կորսնցուցինք ու մշակութային հսկայ ժառանգը։ Եւ իմ պարագային՝կայ իմ ընտանիքի պատմութիւնը, որուն արմատները կուգան Այնթապէն եւ Հասան Պէյլիէն՝ Ճէպէճեան եւ Գունտաքճեան գերդաստաններ։ Եւ իմ երկու ընտանիքի գերդաստանններէն՝մեր նահատակները՝թիւով քսան եւ հինգ։ Եթէ իւրաքանչիւրին նկարները ունիմ իմ ընտանեկան հաւաքածոյիս մէջ՝բայց անոնք կը խօսին ինծի ամէն անգամ որ կը նայիմ իրենց։

2015-ին, Հայոց Մեծ Եղեռնի 100-րդ տարելիցի առիթով, ԵՊՀ գրադարանի մասնաշենքի հետնամասում բացվեց Երախտիքի ծառուղին՝ ի գնահատումն Հայոց ցեղասպանությունը դատապարտած, հարյուր հազարավոր կյանքեր փրկած օտարազգի գործիչների

Շատ կարճ՝ հատկապես լրագրողներին:
Տավուշի 4 գյուղերի գյուղապետերից փորձեք իմանալ, թե նախ՝ Մհեր Գրիգորյանի, ապա Փաշինյանի հետ հանդիպմանը ինչ են խոսել, ինչ տոնայնությամբ, ինչ վերաբերմունքով, ինչ է պահանջել համայնքային ղեկավարներից նիկոլոսը, ինչով է սպառնացել, ինչ է ասել հետագա հանձնումների մասով...

1965 թվական։

Ապրիլի 24:
Պայծառ, գարնանային դուրս կանչող օր էր։

Թուրքերն արդեն Բաղանիսի վերևում են։

Ականատեսը դարձանք, թե ինչպես հայկական դիրքը հանձնվեց թշնամուն ու թե ինչպես հիմա այնտեղ ծածանվում է ադրբեջանական դրոշը: