Հայերն ու վրացիները 7:10 հարաբերակցությամբ տանուլ են տալիս նախկին քոչվոր ցեղին

Ռուսաստանյան լրատվամիջոցներում չասենք լայնորեն, սակայն պարբերաբար նյութեր են հրապարակվում որևէ ձևով Խորհրդային Միության վերականգնման կամ դրա անկարելիության-աննպատակահարմարության մասին: Թեման, անշուշտ, կարևորում են կայսրապետական գաղափարախոսությամբ համակված քաղաքագետները, վերլուծաբանները, պատմաբանները և այլք: Բնականաբար, առաջին հերթին քննության են առնվում խնդրի քաղաքական, տնտեսական, ռազմական կողմերը: Վերջին ժամանակներս երբեմնի հզոր կարմիր կայսրության վերաբերյալ մտայնություները էապես սնունդ են առնում այն պարագայից, որ բառացիորեն վերջին մի քանի տարում Ռուսաստանը մոլորակի ռազմական գերտերությունների շարքում հաստատվել է 2-րդ տեղում ԱՄՆ-ից հետո: Հիրավի տպավորիչ են ռուսական նորագույն զինատեսակների ռազմատեխնիկական բնութագրերը, հատկապես գերձայնային հրթիռների ստեղծման ասպարեզում:

Սակայն վերջերս քննարկման առարկա է դառնում «սովետամերժ» թեքումով մի նոր վարկած թե տեսություն, որտեղ զենքը դեր չի խաղում: «Պե՞տք է ռուսներին Խորհրդային Միության վերականգնումը» հարցի վերաբերյալ բացասական կարծիք է հայտնում... ժողովրդագրական (բնակչության աճի) գործոնը, երբ, ավելի պարզ ասած, ռուսների (սլավոնների) քանակակազմը հազիվ թե կարողանա դիմակայել մյուս ազգերի ու հատկապես միջինասիացիների՝ մուսուլմանների հարաճուն քանակական ագրեսիային:
Եվ այսպես՝ շահագրգռվա՞ծ են ռուսները վերականգնելու ԽՍՀՄ-ը նախկին սահմաններով: Նախապես զգուշացնենք ընթերցողներին, որ պատրաստ լինեն հանդուրժելու թվերի, վիճակագրական տվյալների առատությունը, դրանց որոշակի հակասականության առկայությունը: Տվյալ դեպքում խորհրդային պետության վերականգնման հակառակորդների գլխավոր կռվանն այն է, որ վերջին մոտ երեք տասնամյակների ընթացքում Ռուսաստանի բնակչությունը շոշափելիորեն կրճատվել է և շարունակում է նվազել այն դեպքում, երբ Միջին Ասիայում և Ազերստանում նկատվում է հակառակ գործընթացը: Որոշ տվյալներով, գերտերության քայքայումից սկսած ռուսները կորցրել են մոտ 20 միլիոն մարդ: Չնայած ձեռնարկված ընտանենպաստ միջոցառումներին, միայն 2018 թվականին Ռուսաստանում մահացությունը 108,5 հազարով գերազանցել է ծնելությանը: Ավելին, մինչև 60 տարեկան տղամարդկանց մահացության մակարդակով երկիրը Եվրոպայում գրավում է առաջին տեղը (տղամարդազրկվում է):

ԽՍՀՄ-ի բնակչությունը 1991 թվականին կազմում էր 294 միլիոն մարդ, որից ռուսները՝ 146 միլիոն (49 %), մյուս սլավոնների հետ՝ 202 միլիոն (69 %): Իսկ ահա «անկախ» Ռուսաստանի բնակչությունը 2018 թվականին կազմել է 146 միլիոն մարդ, որից ռուսները՝ 111 միլիոն: 2020 թվականին նրանց թիվը 98 միլիոնից պակաս կլինի: Դրսում մնացել է ընդամենը 13 միլիոն ռուս: Ռուսները կոմպակտ բնակվում են միայն Ղազախստանում:

Իսկ հիմա տեսնենք, թե ինչ է տեղի ունեցել Միջին Ասիայում: Այսօր ՈՒզբեկստանում բնակվում է 33 միլիոն մարդ, Ղազախստանում՝ 18 միլիոն, Տաջիկստանում՝ 9 միլիոն, Թուրքմենստանում և Ղրղզստանում՝ 6-ական միլիոն մարդ: Ընդհանուր քանակը՝ 72 միլիոն:
Դառնանք Անդրկովկասին: Ադրբեջանը բազմացել է մինչև 10 միլիոնի, Վրաստանում ապրում է 4 միլիոն մարդ, Հայաստանում՝ 3 միլիոն: Ընդամենը՝ 17 միլիոն:
Գուցե ինչ-որ տեղ վերացական են խոսակցությունները մերձբալթյան հանրապետությունների մասին՝ որպես արդեն եվրամիութենական սուբյեկտների: Այդուհանդերձ, Մերձբալթիկայում բնիկների քանակը չի գերազանցում 5 միլիոնը:
Մոլդովացիների թիվը 4 միլիոն է:

Օտարացել է ՈՒկրաինան, հայտնի չէ ուր կգնա անկրկնելի Լուկաշենկոյի Բելառուսը: Եվ ինչ է ստացվում արդյունքում. եթե «վերականգնվի» Խորհրդային Միությունը, ապա ռուսները կկազմեն ընդհանուր բնակչության կեսից էլ շատ ավելի պակաս հատվածը: Հետևաբար՝ ո՞րն է դրա վերստեղծման իմաստը ռուսների համար: Նոր պետությունը չի լինի սլավոնական-քրիստոնեական, և նկատի ունենալով մուսուլմանների աճը, ժամանակի ընթացքում այն կդառնա թյուրքական: Չմոռանանք, որ բուն Ռուսաստանում մուսուլմանների քանակն արդեն անցնում է 30 միլիոնից:

Կարելի է առարկել, թե, օրինակ, Բրիտանական կամ Օսմանյան կայսրություններում էլ իշխող ազգերը մեծամասնություն չեն կազմել: Սակայն փոխվել են ժամանակները:
Ի դեպ, բերված վեճակագրության հետ կապված՝ հայերիս, թերևս, ավելի շատ պիտի մտահոգի մեր տարածաշրջանի՝ Անդրկովկասի ժողովրդագրական իրավիճակը: Երկու քրիստոնյա ազգերը՝ հայերն ու վրացիները, 7:10 հարաբերակցությամբ տանուլ են տալիս նախկին քոչվոր ցեղին: Գումարած առաջին երկու երկրներում նկատվող արտագաղթի գործընթացները: Ավելացնենք, որ որոշ ռուս փորձագետների կարծիքով, մեձավորարևելյան ու հատկապես Իրանին առնչվող իրադարձությունների զարգացման արևմտա-իսրայելական պլաններում կարևորվում է նաև անդրկովկասյան տարածաշրջանի դերը: Դժվար կանխատեսելի է դառնում, թե ինչ կլինի Հայաստանի ու Վրաստանի հետ, եթե Արևմուտքին և Իսրայելին հաջողվի իրագործել Իրանը մի քանի պետության մասնատելու չարագուշակ ծրագիրը: Կդիմանա՞ քրիստոնեական 7 միլիոնը բազմամիլիոնանոց մուսուլմանական ագրեսիվ արտահոսքին:

Ռուբեն ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
Մոսկվա

Հ.Գ. Կարծում ենք` «Իրատեսի» ընթերցողների համար հետաքրքիր կլինի ծանոթանալ Մոսկվայի բնակչության ազգային կազմի տվյալներին: Թվերը հետևյալն են. ռուսները կազմում են 31 %, ադրբեջանցիները՝ 14 %, թաթարները, բաշկիրները և չուվաշները՝ 10 %, ուկրաինացիները՝ 8 %, հայերը՝ 5 %, միջինասիացիները՝ 5 %, կորեացիները, վիետնամցիները, չինացիները՝ 5 %, չեչենները, դաղստանցիները, ինգուշները՝ 4 %, հրեաները՝ 2 %:

Հեղինակի նյութեր

• «Ճղճղոցը» լռեցրին
• Քա­ղա­քա­կա­նու­թ­յու­նը երկ­րորդ հնա­գույն մաս­նա­գի­տու­թ­յունն է
• Հեշտ է ա­սել` ա­նուղ­ղե­լի ռու­սա­սեր­ներ են
• Խո­պան­չիու­թ­յու­նը դար­ձել է ապ­րե­լա­կերպ, սո­վո­րու­թ­յուն, կեն­ցաղ
• Երբ խոս­քը մի­լիար­դա­վոր դո­լար­նե­րի մա­սին է, մեծ տե­րու­թ­յուն­նե­րը գոր­ծում են ա­նո­ղոք
• Ոչ էն է մի բան, ո՛չ էլ` էս
• Եթե գլուխ չես հա­նում սե­փա­կան ղե­կա­վար­նե­րից
• Կո­րո­նա­վի­րու­սա­յին աշ­խար­հա­փո­փո­խու­թ­յուն
• Ամեն ժո­ղո­վուրդ ար­ժա­նի է իր ղե­կա­վա­րին
• Ա՜խ այդ անշ­նոր­հա­կալ ռուս­նե­րը
• Հույս-հարց-պա­հան­ջը ար­դեն դառ­նում է ինք­նան­վաս­տա­ցու­ցիչ
• Ներ­վեց... թմ­րա­մաք­սա­նեն­գը, բայց նա հրեա էր
• Գլխա­վոր կռ­վախն­ձո­րը կդառ­նա Ղա­րա­բա­ղը
• «Ի՜նչ հայ, հրեա է» («Հրեա­նե­րից պր­ծանք, ան­ցանք հա­յե­րին»)
• Քսան տա­րի նույն դեմ­քին են նա­յում
• Պու­տի­նի, լե­հե­րի և հրեա­նե­րի մա­սին
• Հա­յաս­տա­նը կա­րիք ու­նի փոր­ձա­ռու­թ­յան
• Չտես­նե­լու չտանք, թե վեր­ջերս Շոյ­գու­յին ինչ շու­քով ըն­դու­նե­ցին Բաք­վում
• Երբ ան­գամ մեկ ըն­տա­նիքն է դառ­նում հո­գա­ծու­թ­յան ա­ռար­կա
• Ինչով են զբաղ­ված եվ­րո­պա­ցի­նե­րը

Մեկնաբանություններ