Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

ՈՒ՞ր է Փա­շի­ն­յա­նի հանձ­նա­րա­րու­թ­յունն ԱԱԾ-ին` Երևա­նում մա­սոն­նե­րի գո­նե հեր­թա­կան հա­վա­քից հե­տո

ՈՒ՞ր է Փա­շի­ն­յա­նի հանձ­նա­րա­րու­թ­յունն ԱԱԾ-ին` Երևա­նում մա­սոն­նե­րի գո­նե հեր­թա­կան հա­վա­քից հե­տո
29.11.2019 | 03:08
Հա­յաս­տա­նում վեր­ջերս տե­ղի է ու­նե­ցել մա­սոն­նե­րի հեր­թա­կան հա­վա­քը, որը կազ­մա­կերպ­վել է Երևա­նի «Ար­մե­նիա Մա­րիոթ» հյու­րա­նո­ցում: Այս կա­պակ­ցու­թյամբ «Ֆեյս­բուք»-ի օգ­տա­տե­րե­րից Ի­րի­նա Դա­նիե­լյա­նը (Irina Danielyan) իր ֆեյս­բու­քյան է­ջում գրել է.
«Վեր­ջերս «Ար­մե­նիա Մա­րիոթ» հյու­րա­նո­ցում մա­սո­նա­կան հա­վաք է տե­ղի ու­նե­ցել, Հա­յաս­տան է ժա­մա­նել Ֆրան­սիա­յի «Մեծ Արևելք» մա­սո­նա­կան օ­թյա­կի (Grand Orient de France) ղե­կա­վար, Մեծ Վար­պետ Քրիս­տոֆ Հաբ­բա­սը:
Հա­վաքն օ­րերս ա­վարտ­վել է, սա­կայն Հա­յաս­տան ժա­մա­նած­նե­րից ո­մանք դեռ չեն մեկ­նել, քա­նի որ ա­ռա­ջի­կա­յում մի նոր հա­վաք է սպաս­վում, ո­րին մաս­նակ­ցե­լու են ա­վե­լի բարձ­րաս­տի­ճան մա­սոն­ներ: Մաս­նա­վո­րա­պես սպաս­վում է, որ Հա­յաս­տան է ժա­մա­նե­լու Grand Orient De France մա­սո­նա­կան օ­թյա­կի Մեծ վար­պետ Գի Ար­սի­զե­նը։ Քն­նարկ­ման թե­ման դեռ ինձ հայտ­նի չէ, բայց գի­տեմ, որ խո­սա­ցել են քա­ղա­քա­կան և ռազ­մա­կան թե­մա­նե­րով։
Հե­տաքր­քիր է, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը իր Ի­տա­լիա­յի այ­ցով խու­սա­փել է մա­սոն­նե­րի հետ հան­դի­պու­մից»։
Նախ, մեկ-եր­կու ճշ­տում. ոչ թե Գի Ար­սի­զեն, այլ Գի Ար­սի­զե: Երկ­րորդ. նա մա­սո­նա­կան աս­տի­ճա­նա­կար­գու­թյու­նում իր գրա­ված դիր­քով գու­ցե ա­վե­լի բարձր աս­տի­ճա­նի մա­սոն է, քան «Ֆրան­սիա­յի Մեծ Արևելք» մա­սո­նա­կան օ­թյա­կի ներ­կա­յիս Մեծ վար­պետ կամ ղե­կա­վար Քրիս­տոֆ Հաբ­բա­սը, սա­կայն 2010 թ. օ­գոս­տո­սի 31-ին ըն­տր­վե­լով հի­շյալ օ­թյա­կի Մեծ վար­պետ ու ղե­կա­վա­րե­լով այն, 2012 թ. օ­գոս­տո­սի 30-ին թո­ղել է այդ պաշ­տո­նը:
Մա­սոն­նե­րի այ­ցից և զույգ հա­վաք­նե­րի մա­սին տե­ղե­կատ­վու­թյու­նից, թերևս, պա­կաս ու­շագ­րավ չէ այն ար­ձա­նագ­րու­մը, որ Փա­շի­նյանն իր Ի­տա­լիա­յի այ­ցով խու­սա­փել է մա­սոն­նե­րի հետ հան­դի­պու­մից։ Այ­սինքն` ե­թե այս­տեղ լի­ներ, պար­տա­վոր­ված էր նրանց հետ հան­դի­պե­լու, չէր կա­րող չհան­դի­պել կամ, թե­կուզ ա­ռանց որևէ պար­տա­վոր­վա­ծու­թյան, ին­քը գի­տե, թե ին­չու, հան­դի­պե­լու էր… Ե­թե դա, ի­րոք, այդ­պես է, ա­պա ար­դեն մի քիչ այլ կերպ ես վե­րա­բեր­վում վեր­ջերս «չար լե­զու­նե­րի» կող­մից շր­ջա­նառ­վող այն լու­րե­րին, թե Փա­շի­նյանն ար­դեն հասց­րել է հա­մա­պա­տաս­խան ծի­սա­կա­տա­րու­թյամբ ու դրա բաղ­կա­ցու­ցիչ երդ­մամբ ընդգրկվել օ­թյա­կում, կամ նրան ար­դեն ընդ­գր­կել են…
Ընդ­հան­րա­պես, ար­տա­սահ­մա­նյան մի «վո­յա­ժը» մյու­սի հետևից կա­տա­րող Փա­շի­նյա­նի հա­մար որևէ խն­դիր չէ, ցան­կու­թյան դեպ­քում, մա­սոն­նե­րի հետ հան­դի­պել ոչ թե Հա­յաս­տա­նում, այլ Ֆրան­սիա­յում, Ի­տա­լիա­յում, ԱՄՆ-ում կամ մեկ այլ երկ­րում: Կար­ծում եմ, այս ա­ռու­մով նա քրիս­տո­նեա­կան կամ ազ­գա­յին հեն­քով պայ­մա­նա­վոր­ված որևէ բար­դույթ չու­նի… Ի վեր­ջո, ՀՀ վար­չա­պե­տը, ցան­կու­թյան դեպ­քում, դեռ հնա­րա­վո­րու­թյուն ու­նի «Ֆրան­սիա­յի Մեծ Արևելք» մա­սո­նա­կան օ­թյա­կի բարձ­րաս­տի­ճան մա­սոն­նե­րի հետ հան­դի­պելու նաև Հա­յաս­տա­նում, կամ, ով ի­մա­նա, գու­ցե ար­դեն հան­դի­պել է: Չէ՞ որ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն Ի­տա­լիա­յից նո­յեմ­բե­րի 23-ի ե­րե­կո­յան ար­դեն վե­րա­դար­ձել է, իսկ Ի­րի­նա Դա­նիե­լյա­նը նո­յեմ­բե­րի 23-ին հենց ինքն է տե­ղե­կաց­րել. «Մաս­նա­վո­րա­պես սպաս­վում է, որ Հա­յաս­տան է ժա­մա­նե­լու Grand Orient De France մա­սո­նա­կան օ­թյա­կի Մեծ վար­պետ Գի Ար­սի­զե­նը»։
Հե­տաքր­քիր է` ՀՀ վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, ո­րը կա­ռա­վա­րու­թյան 2019 թ. նո­յեմ­բե­րի 14-ի նիս­տի ըն­թաց­քում հայտ­նեց ԱԱԾ տնօ­րե­նի ժա­մա­նա­կա­վոր պաշ­տո­նա­կա­տար Է­դուարդ Մար­տի­րո­սյա­նին իր տված հանձ­նա­րա­րա­կա­նի մա­սին` պար­զել ո­րոշ շր­ջա­նակ­նե­րի և Սա­տա­նա­յի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան ձևե­րը և ու­ղի­նե­րը, նույն պաշ­տո­նյա­յին, ի­հար­կե, հրա­շա­լի տե­ղյակ լի­նե­լով «Ար­մե­նիա Մա­րիոթ» հյու­րա­նո­ցում անց­կաց­ված վե­րոն­շյալ մա­սո­նա­կան հա­վա­քի մա­սին, հանձ­նա­րա­րել կամ հանձ­նա­րա­րե­լու՞ է պար­զել ո­րոշ շր­ջա­նակ­նե­րի և վե­րոն­շյալ օ­թյա­կի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան ձևե­րը և ու­ղի­նե­րը, կամ, ա­սենք, Սա­տա­նա­յի և «Ֆրան­սիա­յի Մեծ Արևելք» մա­սո­նա­կան օ­թյա­կի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան հար­ցը։ Խիստ կաս­կա­ծում ենք: Իսկ ի՞նչ է` մա­սո­նու­թյան, մա­սո­նա­կան օ­թյակ­նե­րի և Սա­տա­նա­յի ու սա­տա­նա­յա­պաշ­տա­կան խմ­բե­րի միջև ընդ­հա­նուր ո­չինչ չկա՞։
Ո­մանք գու­ցե հի­շեն, որ «Ֆրան­սիա­յի Մեծ Արևելք» մա­սո­նա­կան օ­թյա­կի Մեծ վար­պետ, ֆրան­սիա­ցի հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծիչ Գի Ար­սի­զեն նախ­կի­նում ար­դեն ե­ղել է Հա­յաս­տա­նում, և ոչ մեկ ան­գամ… Սա նշա­նա­կում է, որ նա և, ընդ­հան­րա­պես, մա­սոն­ներն աշ­խար­հում իր տա­րած­քի չա­փե­րով, տն­տե­սու­թյամբ, բնակ­չու­թյան թվա­քա­նա­կով չն­չին մեր եր­կի­րը շա՜տ են կարևո­րում։
2011 թ. ա­ռիթ ու­նե­ցա հան­դի­պե­լու Գի Ար­սի­զեի հետ` նույն թվա­կա­նի հու­լի­սի 6-ին Երևա­նում հրա­վիր­ված մա­մու­լի ա­սու­լի­սում: Հա­մոզ­վե­ցի, որ «Ֆրան­սիա­յի Մեծ Արևելք» ֆրանկ­մա­սո­նա­կան օ­թյա­կը և նրա Մեծ վար­պետ Գի Ար­սի­զեն ի­րենց առջև խն­դիր են դրել ու Հա­յաս­տա­նում փոր­ձում են մեր հա­սա­րա­կու­թյա­նը ներ­շն­չել, հա­վա­տաց­նել, որ ֆրանկ­մա­սո­նու­թյու­նը Սա­տա­նա­յի հետ որևէ առն­չու­թյուն չու­նի:
«Ես սա­տա­նա չեմ»,- մա­մու­լի ա­սու­լի­սում ա­սաց Գի Ար­սի­զեն, թե­պետ ոչ մե­կը նրան չէր մե­ղադ­րել Սա­տա­նա լի­նե­լու հա­մար կամ նույ­նիսկ կաս­կած չէր հայտ­նել, ա­պա ան­հաս­կա­նա­լի մեկ-եր­կու բառ հա­վե­լեց. «Ա­մեն օր չէ»:
«Հա­յաս­տա­նի մա­սոն­ներն ին­չու՞ չեն բա­ցա­հայ­տում ի­րենց ինք­նու­թյու­նը» հար­ցին Գի Ար­սի­զեի պա­տաս­խա­նը հետևյալն էր. «Կար­ծում եմ` նրանք զգու­շու­թյուն են ա­նում, քա­նի որ, նկա­տում եմ, Հա­յաս­տա­նում ֆրանկ­մա­սո­նու­թյու­նը դիտ­վում է իբրև վտան­գա­վոր մի ա­ղանդ, և այդ­պի­սի մտայ­նու­թյուն միշտ ե­ղել է»:
Ըստ Գի Ար­սի­զեի, դրա հա­մար էլ այս­տեղ ֆրանկ­մա­սոն­նե­րը զգու­շա­նում են, և նրանց լավ աշ­խա­տանք­նե­րի շնոր­հիվ հա­սա­րա­կու­թյու­նը կտես­նի, որ ֆրանկ­մա­սո­նու­թյունն այն չէ, ինչ են­թադ­րում են:
Դե, ի­հար­կե, մա­սո­նու­թյունն էլ, ֆրանկ­մա­սո­նու­թյունն էլ ա­ղանդ չեն, այլ հա­կակ­րոն, ինչ­պես սա­տա­նա­յա­պաշ­տու­թյու­նը, միայն թե, ի տար­բե­րու­թյուն վեր­ջի­նի, նրա­նից ան­հա­մե­մատ լուրջ են և ու­նեն թաքն­ված քա­ղա­քա­կան բա­ղադ­րիչ:
«Սկզբ­նա­կան խն­դիրն այն է, որ Հա­յաս­տա­նում հա­յե­րը ջն­ջեն ի­րենց մտ­քից այդ փշոտ պատ­կե­րը ֆրանկ­մա­սո­նու­թյան մա­սին, ո­րով­հետև ա­ռանց դրա հնա­րա­վոր չէ, որ ֆրանկ­մա­սո­նու­թյու­նը գո­յու­թյուն ու­նե­նա այս­տեղ,- ա­սաց Մեծ վար­պե­տը:- Դա, ու­րեմն, տե­ղի չի ու­նե­նա, ե­թե հա­յե­րը չջն­ջեն այդ վատ պատ­կե­րը, որն ի­րենց մեջ կա»:
Իսկ լե­թար­գիա­կան քնի մեջ չընկ­նե՞ն կամ մինչև կո­մա­յի հասց­նող չա­փա­քա­նա­կով թմ­րա­նյութ չըն­դու­նե՞ն Գի Ար­սի­զեի ա­սած հա­յե­րը…
Ըն­դգ­ծենք, որ Հա­յաս­տա­նում ֆրանկ­մա­սո­նու­թյունն ար­դեն կար մինչ հի­շյալ ա­սու­լի­սը, ընդ ո­րում, ֆրանկ­մա­սոն­նե­րի (ա­զատ որմ­նա­դիր­նե­րի) քա­նա­կը, կար­ծում ենք, ոչ թե 15-20 էր, ինչ­պես փոր­ձում է հա­վա­տաց­նել Գի Ար­սի­զեն, այլ շատ ա­վե­լին: Օ­թյա­կի ղե­կա­վա­րի խոս­տո­վա­նու­թյամբ` «Փոր­ձը` ստեղ­ծե­լու ֆրանկ­մա­սո­նու­թյուն այս­տեղ, տևել է մոտ 10 տա­րի»:
Տո­ղե­րիս հե­ղի­նա­կի հար­ցին` «Հա­վա­տու՞մ եք Աստ­ծուն, և ե­թե ա­յո, ա­պա մեր Տեր Հի­սուս Քրիս­տո­սի՞ն, թե՞ մեկ այլ», Գի Ար­սի­զեն պա­տաս­խա­նեց` «Ես Աստ­ծուն չեմ հա­վա­տում»: Կար­ծում եմ, այս պա­տաս­խանն ան­կեղծ չէր, քա­նի որ մա­սոն­նե­րը, ընդ­հան­րա­պես, Աստ­ծո գո­յու­թյանն էլ են հա­վա­տում, Սա­տա­նա­յի գո­յու­թյանն էլ, սա­կայն Աստ­ծուն չեն ըն­դու­նում ու նրան չեն ծա­ռա­յում:
Գի Ար­սի­զեն, ո­րը մաս­նա­գի­տու­թյամբ բժիշկ է, ա­սաց, թե մա­սոն է դար­ձել մարդ­կանց օգ­նե­լու հա­մար, պատ­ճա­ռա­բա­նեց, որ մար­դուն բժշ­կե­լը բա­վա­րար չէ, պետք է հա­սա­րա­կու­թյու­նը փոխ­վի: Ա­զատ որմ­նա­դիր­նե­րը այս­պի­սով մեկ ան­գամ ևս հաս­տա­տե­ցին, որ ի­րենց առջև հա­սա­րա­կու­թյա­նը վե­րա­փո­խե­լու խն­դիր են դրել: Գաղտ­նիք չէ, որ նրանք հան­դես են գա­լիս որ­պես աշ­խար­հի մեծ ճար­տա­րա­պետ­ներ, մինչ­դեռ աշ­խար­հի ճար­տա­րա­պե­տը մեկն է` Աստ­ված: Չի՞ ստաց­վում, ար­դյոք, որ Տի­րոջ տեղն են փոր­ձում զբա­ղեց­նել։
Իսկ ո՞ր ուղ­ղու­թյամբ կամ ինչ­պե՞ս են փո­խում հա­սա­րա­կու­թյա­նը: Պարզ­վում է`«մտա­ծո­ղու­թյան, մտ­քի բա­ցար­ձակ ա­զա­տու­թյան» մի­ջո­ցով, ինչն ա­ռաջ­նա­յին է «Ֆրան­սիա­յի Մեծ Արևել­քի» հա­մար: Մտ­քի բա­ցար­ձակ ա­զա­տու­թյու­նը չշ­փո­թենք ա­զա­տամ­տու­թյան հետ, քան­զի քրիս­տո­նեու­թյունն աշ­խար­հի ա­մե­նաա­զա­տա­միտ կրոնն է: Պար­զա­պես, երբ խոս­քը մտ­քի, մտա­ծո­ղու­թյան բա­ցար­ձակ ա­զա­տու­թյան մա­սին է, և այդ ա­զա­տու­թյու­նը վե­րած­վում է գոր­ծի, դրա­նում ար­դեն իսկ ծայ­րա­հե­ղու­թյուն կա, ինչն այս դեպ­քում ևս չա­րի­քի է հան­գեց­նում և, կաս­կած չու­նենք, մեծ բա­վա­կա­նու­թյուն պատ­ճա­ռում Սա­տա­նա­յին:
Մտ­քի, մտա­ծո­ղու­թյան բա­ցար­ձակ ա­զա­տու­թյան պատ­ճա­ռով է, որ այ­սօր աշ­խար­հում գնա­լով ծա­վալ­վում են պոռ­նոգ­րա­ֆիան, ման­կապղ­ծու­թյու­նը, քայ­քա­յիչ և ամ­բող­ջա­տի­րա­կան ա­ղանդ­նե­րը, սա­տա­նա­յա­պաշ­տու­թյու­նը, այ­լա­սեր­վա­ծու­թյու­նը, ԼԳԲՏ-ներն ի­րենց «ի­րա­վունք­նե­րով» և այլն:
Մտա­ծո­ղու­թյան, մտ­քի բա­ցար­ձակ ա­զա­տու­թյան ար­դյունքն է նաև, որ ՀՀ կր­թու­թյան, գի­տու­թյան, մշա­կույ­թի և սպոր­տի նա­խա­րա­րու­թյան 2,7 մլն դրամ ֆի­նան­սա­վոր­մամբ և քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի թույ­լտ­վու­թյամբ Երևա­նի մետ­րո­պո­լի­տե­նի «Հան­րա­պե­տու­թյան հրա­պա­րակ» կա­յա­րա­նի մոտ ս. թ. նո­յեմ­բե­րի 1-ին և 2-ին կազ­մա­կերպ­վեց ու տե­ղի ու­նե­ցավ «Հու­Զանք ու Զանգ» հա­կա­բա­րո­յա­կան, հա­կա­գե­ղա­գի­տա­կան ու հա­կամ­շա­կու­թա­յին խեղ­կա­տա­կու­թյու­նը, ո­րը, դրա կազ­մա­կեր­պիչ­նե­րից մե­կի խոս­քով, «հար­ցա­կա­նի տակ է դնում կնոջ պահ­ված­քի, խո­սե­լու և շարժ­վե­լու ձևի հան­րա­յին ըն­կա­լու­մը»:
Մտա­ծո­ղու­թյան, մտ­քի բա­ցար­ձակ ա­զա­տու­թյան ար­դյունքն է նաև, որ վե­րոն­շյալ խեղ­կա­տա­կու­թյու­նից ա­ռաջ կազ­մա­կերպ­վեց և Երևա­նում տե­ղի ու­նե­ցավ բա­ցա­հայտ սա­տա­նիս­տա­կան քա­րոզ­չա­կան ուղղ­վա­ծու­թյուն ու­նե­ցող լե­հա­կան «Vader» ռոք խմ­բի սա­տա­նիս­տա­կան հա­մեր­գը, իսկ ԿԳՄՍ նա­խա­րար Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյանն էլ ս. թ. հոկ­տեմ­բե­րի 31-ին Ազ­գա­յին ժո­ղո­վում լրագ­րող­նե­րի հետ զրույ­ցում շատ պար­զո­րոշ ա­սաց, որ «սա­տա­նիզ­մի հիմ­քով հա­մերգ­ներ չե­ղար­կե­լը այլևս չի լի­նե­լու Հա­յաս­տա­նում», «Ար­վես­տում ցեն­զու­րա սահ­մա­նե­լը ան­թույ­լատ­րե­լի է»:
Մտա­ծո­ղու­թյան, մտ­քի բա­ցար­ձակ ա­զա­տու­թյան ար­դյունքն է նաև, որ նույն Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի ղե­կա­վա­րած նա­խա­րա­րու­թյու­նը կամ վեր­ջի­նիս են­թա­կա­յու­թյան ներ­քո գտն­վող կի­նո­կենտ­րո­նը ՀՀ պետ­բյու­ջեից տր­ված մի­ջոց­նե­րից շուրջ 20 մլն դրամ է հատ­կաց­րել դո­պինգ-սկան­դա­լի ար­դյուն­քում Հա­յաս­տա­նը խայ­տա­ռա­կած, սե­ռա­փոխ­ված Մե­լի­նե Դա­լու­զյա­նի մա­սին «Մել» ֆիլ­մի նկա­րա­հան­ման հա­մար:
Մտա­ծո­ղու­թյան, մտ­քի բա­ցար­ձակ ա­զա­տու­թյան ար­դյունքն է նաև, որ նա­խա­րա­րին վե­րը նշ­ված­նե­րի հա­մար և այլ պատ­ճառ­նե­րով պաշ­տո­նանկ ա­նե­լու կամ գո­նե նա­խա­տե­լու, սաս­տե­լու փո­խա­րեն, մտա­ծո­ղու­թյան, մտ­քի բա­ցար­ձակ ա­զա­տու­թյան հար­ցում ճիշտ Գի Ար­սի­զեի և այլ մա­սոն­նե­րի պես մտա­ծող ՀՀ վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը «Հու­Զանք ու Զանգ» հա­կա­բա­րո­յա­կան խեղ­կա­տա­կու­թյան առն­չու­թյամբ դար­ձյալ հրա­պա­րա­կայ­նո­րեն ա­սաց, որ ար­վես­տում գրաքն­նու­թյունն ան­թույ­լատ­րե­լի է («Ներ­կա­յա­ցում­նե­րը գրաքն­նե­լով կա­մաց-կա­մաց կհաս­նենք ինկ­վի­զի­ցիա­յի»)` նախ և ա­ռաջ ան­տե­սե­լով այն պարզ ի­րո­ղու­թյու­նը, որ «Հու­Զանք ու Զան­գը» ոչ թե ար­վեստ, այլ հա­կաար­վեստ է, ինչ­պես ոչ թե են­թամ­շա­կույթ կամ ա­ղանդ, այլ հա­կակ­րոն է սա­տա­նա­յա­պաշ­տու­թյու­նը:
Մտա­ծո­ղու­թյան, մտ­քի բա­ցար­ձակ ա­զա­տու­թյան ար­դյունքն է նաև, որ նույն Փա­շի­նյա­նը ԱԺ-ում հրա­պա­րա­կայ­նո­րեն հայ­տա­րա­րեց` «էդ մար­դը (սե­ռա­փոխ Մե­լի­նե (Մել) Դա­լու­զյա­նը.- Ա. Հ.) իմ անձ­նա­կան պաշտ­պա­նու­թյան ներ­քոյ ա, իմ անձ­նա­կան պաշտ­պա­նու­թյան», իսկ ա­վե­լի վաղ էլ հան­դես է ե­կել ԼԳԲՏ ան­ձանց «ի­րա­վունք­նե­րի» պաշտ­պա­նու­թյամբ ու նրանց ի­րա­վունք­նե­րի պաշտ­պան­նե­րին ա­ջակ­ցե­լով:
Հար­ցիս`«Ֆրան­սիա­յի Մեծ Արևելք» օ­թյա­կի ան­դամ­նե­րի թվում հա­վա­տա­ցյալ­նե­րից, ան­հա­վատ­նե­րից բա­ցի, կա՞ն նաև սա­տա­նա­յա­պաշտ­ներ, Գի Ար­սի­զեն պա­տաս­խա­նեց. «Ես կար­ծում եմ` մեր մտա­ծո­ղու­թյունն այն­քան ռա­ցիո­նալ է, որ այն մար­դիկ, ով­քեր Սա­տա­նա­յին են հա­վա­տում, չեմ կար­ծում, որ գան մեզ մոտ»:
Հա­կա­սու­թյուն չի՞ ա­ռա­ջա­նում, ար­դյոք, աս­վա­ծի և, մյուս կող­մից, «Ֆրան­սիա­յի Մեծ Արևելքի» դա­վա­նած «մտ­քի, մտա­ծո­ղու­թյան բա­ցար­ձակ ա­զա­տու­թյան», նաև` պա­րոն Ար­սի­զեի այն հա­վաստ­ման միջև, թե «Ըն­դու­նում ենք ցան­կա­ցած կրոն», «Որևէ սահ­մա­նա­փա­կում չկա կրո­նա­կան պատ­կա­նե­լու­թյան, հա­վատ­քի կամ ան­հա­վատ լի­նե­լու»: Այս ա­ռու­մով, սա­կայն, ա­ռա­վել ու­շագ­րավն այն դեպքն է, ո­րի մա­սին հենց ին­քը` Մեծ վար­պե­տը, բե­րա­նից թռց­րեց. «Մեզ մոտ կան հա­վա­տա­ցյալ­ներ և ոչ հա­վա­տա­ցյալ­ներ, նույ­նիսկ կան հոգևո­րա­կան­ներ, ո­րոնք ֆրանկ­մա­սոն են, բայց, ցա­վոք սր­տի, երբ որ հոգևո­րա­կան­նե­րի բարձ­րա­գույն մար­մին­ներն ի­մա­նում են, նրանք խն­դիր­ներ են ու­նե­նում, նույ­նիսկ վտար­վում են: Ոչ հե­ռու ան­ցյա­լում մենք ու­նե­ցանք մի կա­թո­լիկ հոգևո­րա­կան, ո­րը հայտ­նա­բեր­վել էր, ո­րին տե­սել էին նկար­նե­րի մեջ, և բարձ­րա­գույն մար­մինն ի­րեն ուղ­ղա­կի վտա­րեց ե­կե­ղե­ցուց: Եվ հի­մա երևի դուք հաս­կա­նում եք, թե ինչ պատ­ճա­ռով է, որ ֆրանկ­մա­սոն­նե­րը չեն սի­րում բո­լո­րին ա­սել, որ ի­րենք ֆրանկ­մա­սոն են»:
Բնա­կա­նա­բար, հարց է ա­ռա­ջա­նում` ե­թե մա­սո­նու­թյունն ու ֆրանկ­մա­սոն­նե­րը Սա­տա­նա­յի հետ որևէ առն­չու­թյուն չու­նեն, ա­պա ին­չու՞ է նույ­նիսկ կա­թո­լիկ ե­կե­ղե­ցին այդ­պի­սի վե­րա­բեր­մունք դրսևո­րել նրանց նկատ­մամբ: Ի­հար­կե, հաս­կա­նա­լի է, թե ին­չու, չէ՞ որ հա­կա­ռակ պա­րա­գա­յում հաս­տա­տում կս­տա­նա­յին կա­թո­լիկ ե­կե­ղե­ցու և մա­սո­նու­թյան կա­պի մա­սին տե­ղե­կու­թյուն­նե­րը:
Գի Ար­սի­զեն այդ­պես էլ չպա­տաս­խա­նեց այն հար­ցին, թե «Ար­մե­նիա Մա­րիոթ» հյու­րա­նո­ցում 2011 թ. հու­լի­սի 4-ից սկս­ված ի­րենց հա­մա­ժո­ղո­վի ըն­թաց­քում ի՞նչ հար­ցեր են քն­նար­կել, միայն ա­սաց, թե ի­րենք ինչ հար­ցեր են քն­նար­կում ընդ­հան­րա­պես. «Բո­լոր թե­մա­նե­րը, որ մենք քն­նար­կում ենք, միշտ մար­դու ար­ժա­նա­պատ­վու­թյան հետ կապ ու­նեն, օ­րի­նակ` «Ֆրան­սիա­յի Մեծ Արևել­քը» եր­կար տա­րի­ներ պայ­քա­րել է հա­սա­րա­կու­թյան մեջ կնոջ ի­րա­վունք­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյան հա­մար, օ­րի­նակ` հա­կահ­ղիու­թյան մի­ջոց­ներ օգ­տա­գոր­ծե­լու, օ­րի­նակ` հղիու­թյան ընդ­հատ­ման ի­րա­վուն­քի... մենք նաև աշ­խա­տել ենք աշ­խա­տող­նե­րի ի­րա­վունք­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյան հար­ցե­րի շուրջ, բժշ­կա­կան ա­պա­հո­վագ­րու­թյան հար­ցի շուրջ և բո­լոր այն թե­մա­ներն ենք շո­շա­փել, ո­րոնք կապ­ված են ան­ձի, քա­ղա­քա­ցու ա­պա­հո­վու­թյան հետ, և Հա­յաս­տա­նում նույն կերպ պետք է լի­նի ֆրանկ­մա­սո­նու­թյու­նը: Մենք եր­բեք այն մա­սին չենք խո­սում, թե պետք է Հա­յաս­տա­նի կամ Ֆրան­սիա­յի նա­խա­գա­հին փո­խել»:
Մի՞ թե…
Մեծ վար­պե­տը, ո­րը փոր­ձում էր հա­վա­տաց­նել, թե ի­րենք քա­ղա­քա­կա­նու­թյամբ չեն զբաղ­վում, ա­սաց նաև. «Ֆրան­սիա­յում շատ լուրջ ընտ­րու­թյուն­նե­րի շր­ջան է, նա­խա­գա­հի ընտ­րու­թյուն­ներ: Ֆրան­սիա­յում նա­խա­գա­հի բո­լոր թեկ­նա­ծու­նե­րը գա­լիս են մեզ հետ խո­սե­լու, և մենք նրանց տա­լիս ենք մեր կար­ծի­քը մի շարք թե­մա­նե­րի շուրջ, ո­րը սկս­վում է նրա­նից, որ մարդ կա­րո­ղա­նա ար­ժա­նա­պա­տիվ ձևով մա­հա­նալ, շո­շա­փե­լով նաև մի շարք ա­վե­լի քա­ղա­քա­կան հար­ցեր, օ­րի­նակ` հան­րա­պե­տու­թյան իշ­խա­նու­թյան քա­ղա­քա­կան ուղղ­վա­ծու­թյու­նը»:
Գի Ար­սի­զեի ա­սած­նե­րի միջև հա­կա­սու­թյուն­ներն ակն­հայտ են, և դրանք նույն­պես հաս­կա­նա­լի են դարձ­նում, թե նրանք ի­րա­կա­նում ով­քեր են: Եվ, ա­հա, օ­րերս նրանք դար­ձյալ ե­կել և ի­րենց սի­րե­լի ժո­ղո­վա­վայր «Ար­մե­նիա Մա­րիոթ» հյու­րա­նո­ցում հեր­թա­կան հա­վաքն են անց­կաց­րել, ըստ վե­րոն­շյալ տե­ղե­կատ­վու­թյան, խո­սել նաև քա­ղա­քա­կան և ռազ­մա­կան թե­մա­նե­րով: Սա ի՞նչ է, ե­թե ոչ ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան հարց, սա­կայն, մի երկ­րում, որ­տեղ ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյու­նը վերևից ու­ղիղ հար­վա­ծի տակ է:
Ար­թուր ՀՈՎ­ՀԱՆ­ՆԻ­ՍՅԱՆ
Դիտվել է՝ 10667

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ