Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը նախատեսում է մայիսի 9-ին առաջին անգամ այցելել Սպիտակ տուն նախագահ Ջո Բայդենի պաշտոնավարումից հետո: Սա նշանակում է, որ վերականգնվում են այս երկրների ռազմական կապերը: Թուրքիայի կողմից ՆԱՏՕ-ին Շվեդիայի անդամակցության հաստատումից հետո Վաշինգտոնը 23 միլիարդ դոլար արժողությամբ պայմանագիր է ստորագրել՝ ամերիկյան արտադրության F-16 մարտական ինքնաթիռներ, հրթիռներ և ռումբեր Անկարային վաճառելու համար:                
 

«Նի­կոլ Փա­շի­ն­յա­նը զար­մա­նա­լի տա­ղանդ ու­նի դաշ­նա­կից­նե­րին դարձ­նել ընդ­դի­մա­դիր, ընդ­դի­մա­դիր­նե­րին՝ թշ­նա­մի»

«Նի­կոլ Փա­շի­ն­յա­նը զար­մա­նա­լի տա­ղանդ ու­նի դաշ­նա­կից­նե­րին դարձ­նել ընդ­դի­մա­դիր, ընդ­դի­մա­դիր­նե­րին՝ թշ­նա­մի»
21.02.2020 | 00:35
«Ի­րա­տե­սի» հար­ցե­րին պա­տաս­խա­նում է քաղ­տեխ­նո­լոգ և վեր­լու­ծա­բան ՎԻ­ԳԵՆ ՀԱ­ԿՈ­ԲՅԱ­ՆԸ։
-Ձեր կար­ծի­քով՝ այս պա­հին ՀՀ քա­ղա­քա­կան, տն­տե­սա­կան օ­րա­կար­գի ա­մե­նա­կարևոր հար­ցը ո՞րն է:
-Հա­յաս­տա­նի ա­մե­նա­կարևոր հարցն է, որ օր­վա իշ­խա­նու­թյու­նը շա­րու­նա­կում է սևե­րի ու սպի­տակ­նե­րի հա­կադ­րու­մը: Ես կար­ծում էի՝ դա կա­վարտ­վի 2018-ի Աժ ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­նե­րից հե­տո, և Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը կփո­խի քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նը՝ սկ­սե­լով կա­ռու­ցո­ղա­կան բա­րե­փո­խում­ներ:
Փաստ է, որ մենք պա­տե­րազ­մող եր­կիր ենք, բայց հա­ճախ ենք մո­ռա­նում՝ պեր­մա­նենտ պա­տե­րազ­մի մեջ գտն­վող եր­կր­նե­րում միշտ պետք է կոն­սո­լի­դա­ցիա լի­նի: Սո­վո­րա­բար դրան հաս­նում են ար­տա­քին ու­ժերն օգ­տա­գոր­ծե­լով: Ո­րոշ եր­կր­նե­րի հա­մար ՆԱ­ՏՕ-ն է ա­մեն ին­չի պա­տաս­խա­նա­տուն, ո­րոշ եր­կր­նե­րի հա­մար՝ Ռու­սաս­տա­նը, Սի­րիան, ԱՄՆ-ը, մեր տի­պի եր­կր­նե­րի հա­մար նոր­մալ կլի­ներ, որ կոն­սո­լի­դա­ցիան ար­վեր ար­տա­քին թի­րախ­նե­րի օգ­տա­գոր­ծու­մով, բայց, ցա­վոք, մեզ մոտ ա­մեն ին­չի մե­ղա­վո­րը «ներ­քին թշ­նա­մին» է:
-Պատ­ճա­ռը ո՞րն է. Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը չգի­տի՞՝ ինչ ա­նել, թե՞ խա­ղում է այն խա­ղը, ո­րը հա­կա­ռա­կորդն է թույլ տա­լիս:
-Ե­թե հա­կա­ռա­կորդ մենք հա­մա­րում ենք պայ­մա­նա­կան սևե­րին՝ նախ­կին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին, նրան­ցից, իշ­խա­նա­փո­խու­թյու­նից հե­տո, որ մեզ մոտ հե­ղա­փո­խու­թյուն է կոչ­վում, ա­վե­լի լո­յալ ու տո­լե­րանտ պահ­վածք հնա­րա­վոր չէր ակն­կա­լել:
-Ինչ-որ ժա­մա­նակ՝ ա­յո:
-Ին­չու՞ ինչ-որ ժա­մա­նակ: ՈՒ­նե­նա­լով քա­ղա­քա­կան մե­ծա­մաս­նու­թյուն Աժ-ում, նրանք բո­լոր օ­րի­նագ­ծե­րին կողմ էին քվեար­կում: Պայ­մա­նա­կան սևե­րից ա­վե­լի լո­յալ ու տո­լե­րանտ ընդ­դի­մու­թյուն երևի թե չկա: Մա­յի­սյան իշ­խա­նա­փո­խու­թյու­նից հե­տո ես նախ­կին իշ­խա­նու­թյան վե­րա­դար­ձի վտանգ ա­ռանձ­նա­պես չեմ էլ տե­սել: Այ­սօր էլ, ե­թե իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին վտանգ լի­նի, ա­մենևին էլ նախ­կին­նե­րի կող­մից չի լի­նե­լու: Դա օ­բյեկ­տիվ ի­րա­կա­նու­թյուն է: Այն քա­ղա­քա­կան ու­ժը, որ հա­սա­րա­կու­թյան կող­մից օ­բյեկ­տի­վո­րեն մերժ­վել է, ո­րով­հետև ար­դյու­նա­վետ չէր կա­ռա­վա­րում, եր­կու տա­րի չան­ցած՝ չի կա­րող վե­րա­դարձ­վել այն մարդ­կանց ձեռ­քով, ով­քեր մեր­ժել են: Այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյան հա­մար վտանգ կլի­նի այն այ­լընտ­րան­քը, ո­րը կապ չու­նի ոչ նախ­կին­նե­րի, ոչ ներ­կա­նե­րի հետ, ե­թե ձևա­վոր­վի, ի­հար­կե:
-Նախ­կին­նե­րը հե­ռա­ցան՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին թող­նե­լով ինչ-որ խնդ­րի լու­ծում, որ ի­րենք չէին ու­զում, ու քա­նի այդ խն­դի­րը լուծ­ված չէ, նրանք վե­րա­դար­ձի ոչ թե հնա­րա­վո­րու­թյուն, այլ ցան­կու­թյուն չու­նեն: Դա աք­սիոմ է, որ փաս­տարկ­նե­րով-հա­կա­փաս­տարկ­նե­րով ճշ­տել-ա­պա­ցու­ցել պետք չէ:
-Դուք կար­ծում եք՝ աք­սիո՞մ է:
-Ա­յո, հիմք ըն­դու­նե­լով Սերժ Սարգ­սյա­նի Զագ­րե­բի ե­լույ­թը:
-Բայց մեր հե­ղա­փո­խա­կան հա­սա­րա­կու­թյու­նը Ձեզ հետ չի հա­մա­ձայ­նի, որ դա աք­սիոմ է, ո­րով­հետև չի ըն­դու­նի, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը իշ­խա­նու­թյու­նը ստա­ցավ սկու­տե­ղի վրա, ոչ թե ի­րենց պայ­քա­րի ար­դյուն­քում:
-Շա՞տ մարդ կգտ­նեք, որ իր սխալ­նե­րը հա­ճույ­քով ըն­դու­նում է:
-Ա­ռա­վել ևս՝ դա թեո­րեմ է, որ պետք է ա­պա­ցուց­վի: Ձեր ա­սա­ծը տե­սա­կետ է, որ գո­յու­թյան ի­րա­վունք ու­նի: Ես ինչ-որ չա­փով հա­մա­ձայն եմ՝ կան խն­դիր­ներ, որ նախ­կին­նե­րը կցան­կա­նա­յին այս իշ­խա­նու­թյու­նը լու­ծեր ի­րենց փո­խա­րեն՝ կրե­լով պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նը այդ ո­րո­շում­նե­րի հա­մար: Դա կա­րող է լի­նել և ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան, և աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան վեկ­տո­րի փո­փո­խու­թյան, և Ղա­րա­բա­ղի հար­ցի: Ես չեմ բա­ցա­ռում, որ գու­ցե նախ­կի­նում ե­ղած հա­մա­կար­գը, որ ար­դյու­նա­վետ չէր, խր­ված էր կո­ռուպ­ցիա­յի ու օ­լի­գար­խիա­յի մեջ, հույ­սեր ու­ներ, որ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը ինչ-որ պայ­քար կտա­նի՝ մաք­րե­լով դաշ­տը:
-Չկա՞ պայ­քար:
-Կա, բայց օ­լի­գար­խիա­յի դեմ պայ­քա­րե­լու փո­խա­րեն, օ­լի­գար­խիա­յին ի­րենց դաշտ տա­րան: Օ­լի­գար­խիան պար­զա­պես «տա­նի­քը» փո­խեց: Այդ տե­սա­կե­տից կա ո­րո­շա­կի հիաս­թա­փու­թյուն:
-Ապ­րի­լի 6-ին մի­ջին վի­ճա­կագ­րա­կան հա­յը ի՞նչ է զգա­լու՝ ան­կախ նրա­նից` «ա­յո»-ն, թե «ոչ»-ը կհաղ­թի: Չու­նե՞ք տպա­վո­րու­թյուն, որ «ա­յո»-ն էլ հաղ­թի, մենք մեզ ենք հաղ­թում, «ոչ»-ն էլ հաղ­թի, մենք մեզ ենք հաղ­թում:
-Ան­կախ ար­դյուն­քից՝ քա­ղա­քա­ցու կյան­քում ո­չինչ չի փոխ­վի:
-Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը Ձեզ հետ հա­մա­ձայն չէր լի­նի:
-Ի­հար­կե չէր լի­նի, ո­րով­հետև նա այլ խն­դիր է լու­ծում: Ես չեմ կար­ծում, որ հա­սա­րա­կու­թյան ստ­վար զանգ­վա­ծի հա­մար այն հար­ցը, որ լի­նե­լու է հար­ցա­թեր­թի­կում, կեն­սա­կան նշա­նա­կու­թյուն ու­նի: Դա բա­վա­կա­նին լո­կալ և ան­հաս­կա­նա­լի խն­դիր է՝ լի­նե­լով նաև բարդ ի­րա­վա­կան: Որևէ մե­կը մինչև հի­մա վս­տահ չի կա­րող ա­սել, որ գոր­ծըն­թա­ցը սահ­մա­նադ­րա­կան է, ի­րա­վա­բան­նե­րը քն­նար­կում են, մի­ջազ­գա­յին ա­տյան­նե­րում են խո­սում: Իմ կար­ծի­քով՝ խն­դի­րը նաև ար­դիա­կան չէ: Այդ պատ­ճա­ռով էլ «ա­յո» կլի­նի, թե «ոչ», Հրայր Թով­մա­սյա­նը կգ­նա, Վա­հե Գրի­գո­րյա­նը կամ իշ­խա­նա­մերձ մեկ այլ անձ կգա, ո­չինչ չի փոխ­վի: Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նը քա­ղա­քա­ցու կյան­քում ա­ռաջ­նա­յին նշա­նա­կու­թյան կարևո­րու­թյուն չու­նի, ՍԴ-ի հետ քա­ղա­քա­ցին առ­նչ­վել է հիմ­նա­կա­նում կեղծ­ված կամ չկեղծ­ված ընտ­րու­թյուն­նե­րից հե­տո: Բայց հան­րաք­վեն կա­րող է լավ թեստ լի­նել իշ­խա­նու­թյան հա­մար: Որ­պես­զի իշ­խա­նու­թյու­նը կա­րո­ղա­նա ա­պա­հո­վել 650000 կողմ ձայ­ներ, պի­տի գտ­նի մո­տի­վաց­նող մե­սիջ:
-ԱԺ ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­նե­րում ՔՊ-ն 800000 ձայն է ստա­ցել:
-Եր­կու տա­րի ա­ռաջ նույ­նիսկ քիչ է ստա­ցել՝ հաշ­վի առ­նե­լով էյ­ֆո­րիան և փաս­տը, որ պետք է գնան ընտ­րու­թյան ու լե­գի­տի­մաց­նեն հե­ղա­փո­խու­թյան հաղ­թա­նա­կը:
-Էյ­ֆո­րիա՞ էր, որ ընտ­րող­նե­րի 44 տո­կոսն է ընտ­րու­թյուն­նե­րի գնա­ցել:
-Դա նշա­նա­կում է, որ ար­դեն այդ ժա­մա­նակ էյ­ֆո­րիան զգա­լիո­րեն պա­կա­սել էր: Կամ գու­ցե ընտ­րող­նե­րը՝ լի­նե­լով իշ­խա­նու­թյան կողմ­նա­կից, հա­մա­րել են, որ ար­դյուն­քը հայտ­նի է՝ ի­րենք գնան, թե չգ­նան: Ինչ կա­րո­ղա­ցել են, ար­դեն ա­րել են: Հի­մա այլ ժա­մա­նակ­ներ են: 650000-ն ա­պա­հո­վե­լը դժ­վար է, ո­րով­հետև հա­սա­րա­կու­թյա­նը թե­ման կոնկ­րետ ո­չինչ չի տա­լիս: Եր­կու տա­րում հա­սա­րա­կու­թյան ակ­տիվ հատ­վա­ծը նաև սկ­սել է հաս­կա­նալ, որ ա­մեն ինչ այն­պես չէ, ինչ­պես ներ­կա­յաց­վում է: Իշ­խա­նու­թյու­նը ոչ պո­պու­լյար, ոչ ար­դիա­կան թե­մա­յով նախ պետք է կա­րո­ղա­նա հա­սա­րա­կու­թյա­նը շա­հագ­րգ­ռել ու տա­նել ընտ­րա­տե­ղա­մաս, հե­տո հիմ­նա­վո­րում գտ­նել նրա­նից «ա­յո» ստա­նա­լու:
-Ի՞ն­չը կա­րող է դառ­նալ «ա­յո»-ի ազ­դակ:
-Վտան­գի դաշ­տի ձևա­վո­րու­մը՝ հա­սա­րա­կու­թյան հա­մար շատ կարևոր ու կեն­սա­կան ինչ-որ ի­րո­ղու­թյուն վտանգ­ված է, պետք է փր­կել: Օ­րի­նակ՝ հե­ղա­փո­խու­թյու­նը: Սո­վո­րա­բար ա­մե­նաակ­տիվ լի­նում են ոչ թե հա­նուն, այլ ընդ­դեմ: Այդ պատ­ճա­ռով էլ ընդ­դեմ հա­կա­հե­ղա­փո­խու­թյան տար­բե­րակն ըն­տր­վեց: Ես չեմ բա­ցա­ռում, որ քա­րոզ­չու­թյան ըն­թաց­քում, ե­թե տես­նեն, որ, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, ընդ­դեմ ռևան­շիստ­նե­րի, ընդ­դեմ հա­կա­հե­ղա­փո­խու­թյան քա­րոզ­չու­թյու­նը ազ­դե­ցու­թյուն չի թող­նում, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը դնի ան­ձամբ ի­րեն վս­տա­հու­թյան քվեի հար­ցը: Սո­վո­րա­բար ընդ­դի­մա­դիր շր­ջա­նակ­նե­րից են նման հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ հն­չում՝ հան­րաք­վեն վե­րա­ծել Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին ան­վս­տա­հու­թյուն հայտ­նե­լու գոր­ծըն­թա­ցի:
-Ճի՞շտ եք հա­մա­րում կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րի ինք­նա­մե­կու­սա­ցու­մը: Այս կամ այն կերպ՝ բո­լորն էլ տե­սա­կետ հայտ­նել են, թե ԼՀԿ-ն, թե ԲՀԿ-ն կողմ են ՍԴ կազ­մի փո­փո­խու­թյա­նը, բայց դեմ են ձևին, ՀՅԴ-ի ու ՀՀԿ-ի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը փաս­տա­ցի բոյ­կո­տի կոչ էին: Ստաց­վում է՝ «ոչ» ա­սո­ղը կա, «ոչ»-ը չկա: Քա­ղա­քա­կան կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րին դա չի՞ դի­մազր­կում:
-Ես ա­սում էի՝ ան­կախ հան­րաք­վեն սահ­մա­նադ­րա­կա՞ն է, սահ­մա­նադ­րա­կան չէ՞, ընդ­դի­մու­թյան հա­մար շանս է ու­նե­նալ ընդ­հա­նուր քա­ղա­քա­կան հար­թակ և փոր­ձել ինք­նա­կազ­մա­կերպ­վել ու կա­յա­նալ: Երբ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ա­մեն ինչ նո­րից տե­ղա­վո­րեց սև-սպի­տա­կի տի­րույ­թում, մեծ շռայ­լու­թյուն կլի­ներ, որ ա­սենք ՀՀԿ-ն նո­րից օգ­ներ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին իր գործն ա­ռաջ տա­նել: Նրանք չեն ու­զում թի­րախ դառ­նալ, ո­րին ընդ­դեմ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը կա­րո­ղա­նա նո­րից կոն­սո­լի­դաց­նել հա­սա­րա­կու­թյա­նը: Փաս­տա­ցի՝ հնե­րը ընդ­դի­մա­դիր հատ­վա­ծում դաշ­տը թող­նում են նո­րե­րին, որ ուղ­ղա­կիո­րեն կապ­ված չեն նախ­կին­նե­րի հետ: Ո­մանք բոյ­կո­տում են, ո­մանք հայ­տա­րա­րում են, որ սե­փա­կան օ­րա­կարգն ու­նեն, նրանք կոն­սո­լի­դաց­ված չեն: Դեռ լավ է, որ «ոչ»-ի ինչ-որ ձևա­չափ գտն­վեց: Թերևս ի­րա­վա­պաշտ­պան­նե­րը շեշ­տը դնե­լու են ի­րա­վա­կան կող­մի վրա:
-Չե՞ք կար­ծում, որ գնաց­քը գնա­ցել է, ի­րա­վա­կան կող­մը ար­դեն էա­կան չէ՝ հան­րաք­վեն կա­յա­նա­լու է: ՄԻԵԴ, Վե­նե­տիկ և այլն՝ փակ շր­ջա­նակ է:
-Շատ կարևոր է, թե ով­քեր են լի­նե­լու այն հար­թակ­նե­րում, որ օ­րեն­քով նրանց տր­ված է՝ ի­րա­վա­կան հար­ցեր քն­նար­կող ի­րա­վա­պաշտ­պան­ներ, չի բա­ցառ­վում, որ ի­րա­վա­պաշտ­պան­նե­րի հետ լի­նեն և քա­ղա­քա­կան դեմ­քեր ի­րենց կար­գա­խոս­նե­րով՝ ա­սենք, մենք չենք կա­րող մաս­նակ­ցել մի իշ­խա­նու­թյան կազ­մա­կեր­պած գոր­ծըն­թա­ցի, որ հո­ղեր է հանձ­նում, ԼԳԲՏ-ին է հո­վա­նա­վո­րում… Այ­սինքն՝ հա­կա­քա­րոզ­չու­թյուն լի­նե­լու է, բայց ոչ թե­մա­տիկ: Կա­րող է ստեղծ­վել ի­րա­վի­ճակ, երբ 2 կող­մերն էլ խո­սեն ա­մեն ին­չից, բա­ցի բուն հան­րաք­վեի թե­մա­յից, ո­րով­հետև ընտ­րո­ղին պետք է մո­տի­վաց­նել վե­րա­հաս վտան­գով:
-Այ­սինքն՝ հա­սա­րա­կու­թյան բևե­ռա­ցու­մը միան­շա­նակ է և կոն­սո­լի­դա­ցիան բա­ցառ­վա՞ծ՝ նույ­նիսկ սևե­րին սևե­րի, սպի­տակ­նե­րին՝ սպի­տակ­նե­րի ճամ­բա­րում:
-Ցան­կա­ցած ընտ­րու­թյուն կամ հան­րաք­վե ընտ­րա­խա­վին կի­սում է:
-Մենք գնում ենք ևս մեկ սահ­մա­նադ­րա­կան հան­րաք­վեի՝ ել­նե­լով սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե­րի հանձ­նա­ժո­ղո­վի ստեղ­ծու­մից, մա­մու­լում շր­ջա­նառ­վող քն­նար­կում­նե­րից՝ նա­խա­գա­հա­կան, կի­սա­նա­խա­գա­հա­կան, խոր­հր­դա­րա­նա­կան կա­ռա­վար­ման մո­դել­նե­րի մա­սին: Ձեր կար­ծի­քով՝ ան­կախ գու­նա­բա­ժա­նում­նե­րից, պրագ­մա­տիկ ու ռա­ցիո­նալ գնա­հա­տա­կա­նով՝ այս­տեղ ու հի­մա մեզ ո՞ր մո­դելն է պետք:
-Կար­ծում եմ՝ կի­սա­նա­խա­գա­հա­կանն ա­մե­նաար­դյու­նա­վետ աշ­խա­տող մո­դելն է: Ես շատ քիչ հար­ցե­րում եմ հա­մա­ձայն ՀԱԿ-ի հետ, բայց այս պա­րա­գա­յում՝ կի­սա­նա­խա­գա­հա­կա­նը ա­մե­նա­մեծ մանևրի հնա­րա­վո­րու­թյուն տվող մո­դելն է, որ ճգ­նա­ժա­մա­յին շր­ջան­նե­րում աշ­խա­տեց: Դա նաև իշ­խա­նու­թյա­նը կադ­րա­յին մանևրի հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներ է տա­լիս: Կյան­քը վկա­յում է, որ դու կա­րող ես լի­նել տն­տե­սու­թյան մարդ, բայց թույլ քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ, և հա­կա­ռա­կը: Իշ­խա­նու­թյու­նը այդ մա­սին դեռ քիչ է խո­սում՝ հիմ­նա­կան տե­սա­կե­տը սպա­սենք-տես­նենքն է: Գու­ցե Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը ոչ թե կի­սա­նա­խա­գա­հա­կա­նի, այլ նա­խա­գա­հա­կա­նի կողմ­նա­կից է: Ինչ­պես Ղա­րա­բա­ղում է: Ես միշտ դեմ եմ ե­ղել խոր­հր­դա­րա­նա­կան կա­ռա­վար­մա­նը՝ հա­մա­րե­լով, որ մեր մեն­թա­լի­տե­տը, աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան վի­ճա­կը, հա­սա­րա­կու­թյան ըն­կա­լում­նե­րը չեն հա­մա­պա­տաս­խա­նում այդ մո­դե­լին:
-Ձեր փաս­տարկ­նե­րին ես կհա­վե­լեի քա­ղա­քա­կան դաշ­տի չկա­յա­ցա­ծու­թյու­նը:
-Ձեզ կպա­տաս­խա­նեն, որ հենց դրա հա­մար էլ խոր­հր­դա­րա­նա­կան մո­դելն ըն­տր­վել է, որ կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րը կա­յա­նան, խթան­վի քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րի կա­յա­ցու­մը: Ես չեմ կար­ծում, որ մեր այ­սօր­վա խն­դիր­նե­րը Սահ­մա­նադ­րու­թյան ո­րա­կից են բխում ու Լևոն Տեր-Պետ­րո­սյա­նից Նի­կոլ Փա­շի­նյան Սահ­մանադ­րու­թյունն է մե­ղա­վոր ե­ղել մեր պրոբ­լեմ­նե­րի մեջ: Կամ՝ այս հան­րաք­վեի պատ­ճա­ռը Սահ­մա­նադ­րու­թյունն է:
-Ձեր կար­ծի­քով՝ ճի՞շտ էր Հրայր Թով­մա­սյա­նին խրել խրա­մա­տի մեջ, ինք­նա­հե­րո­սաց­նել ու հե­րո­սաց­նել ու նույն Հրայր Թով­մա­սյա­նը կա­րող էր հաս­կա­նալ քա­ղա­քա­կան ի­րա­վի­ճա­կը ու հե­ռա­նալ: Ի՞ն­չը նրան ստի­պեց՝ ՍԴ նա­խա­գահ լի­նե­լով՝ քա­ղա­քա­կա­նու­թյամբ զբաղ­վել:
-Ես կար­ծում եմ, որ ի սկզ­բա­նե մար­տա­վա­րու­թյու­նը սխալ է ե­ղել, այ­սօր­վա իշ­խա­նու­թյու­նը և ան­ձամբ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը զար­մա­նա­լի տա­ղանդ ու­նեն՝ կա­րո­ղա­նում են դաշ­նա­կից­նե­րին դարձ­նել ընդ­դի­մա­դիր, ընդ­դի­մա­դիր­նե­րին՝ թշ­նա­մի: Որ­տեղ կա­րե­լի է փոխ­զի­ջում­նե­րի գնալ, ի­րենք վե­րա­ծում են գո­տե­մար­տի ու գե­նե­րաց­նում են նոր պրոբ­լեմ: Իշ­խա­նու­թյու­նը շատ դեպ­քե­րում իր թվա­ցյալ լու­ծում­նե­րով նոր պրոբ­լեմ­ներ է ստեղ­ծում: Հրայր Թով­մա­սյա­նի պա­րա­գա­յում ի սկզ­բա­նե սխալ մար­տա­վա­րու­թյուն էր ըն­տր­ված, որ բարձ­րա­ձայ­նեց Վա­հե Գրի­գո­րյա­նը ԱԺ-ում իր ընտ­րու­թյու­նից հե­տո, երբ ի­րեն հռ­չա­կեց ՍԴ նա­խա­գահ: Դա միան­գա­մից ՍԴ-ն մտց­րեց խրա­մատ ու ինք­նա­պաշտ­պա­նու­թյան մղեց, ոչ թե հա­նուն Հրայր Թով­մա­սյա­նի, այլ ի­րենք ի­րենց: Հի­մա հն­չում են գնա­հա­տա­կան­ներ, որ դա չպի­տի ար­վեր, նաև ՔՊ-ի ճամ­բա­րից, բայց ե­ղա­ծը ե­ղած է: Ես հե­ռու եմ այն մտ­քից, որ Հրայր Թով­մա­սյա­նը նա­խորդ իշ­խա­նու­թյան բաս­տիոնն է, հա­տուկ նշա­նակ­ված, որ ի­րենց շա­հե­րը պաշտ­պա­նի: Դա քա­րոզ­չա­կան հնարք է՝ հա­կա­հե­ղա­փո­խա­կան­նե­րի մա­սին սե­րիա­լից: ՍԴ կազ­մը ապ­րիո­րի հռ­չակ­վեց թշ­նա­մի ու քա­նի որ այլևս կորց­նե­լիք չու­նեին, օ­րենքն էլ ի­րենց կող­մից է, մնում էր միայն կամք ու ճն­շում­նե­րի պա­րա­գա­յում աշ­խա­տե­լու ու­նա­կու­թյուն: Կյան­քը ցույց տվեց, որ ՍԴ ան­դամ­նե­րը դա ու­նեն:
-Չե՞ք կար­ծում, որ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի գոր­ծո­նը դեր խա­ղաց:
-Իսկ ի՞նչ ո­րո­շում ըն­դու­նեց ՍԴ-ն՝ հօ­գուտ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի: Տի­պիկ գա­գիկ­հա­րու­թյու­նյա­նա­կան ո­րո­շում, որ յու­րա­քան­չյուր կող­մին իր փաս­տարկ­ներն ու­նե­նա­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն էր տա­լիս և որևէ ձևով չազ­դեց Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի կա­լան­ված լի­նե­լու կամ չլի­նե­լու վրա: Ե­թե ՍԴ-ն ի­րոք նախ­կին­նե­րի վեր­ջին բաս­տիոնն է, կըն­դու­ներ այն­պի­սի ո­րո­շում, որ որևէ շանս չէր տա­լիս ի­րա­վա­պահ հա­մա­կար­գին այլ լու­ծում տա­լու:
-Կա­րո՞ղ է ՍԴ-ն մինչև ապ­րի­լի 5-ը այդ­պի­սի ո­րո­շում կա­յաց­նել:
-Ի­րա­վա­կան տե­սա­կե­տից չեմ կա­րող ա­սել, դա ի­րա­վա­բան­նե­րի խն­դիրն է: Դի­մադ­րու­թյան հան­դի­պե­լով՝ իշ­խա­նու­թյու­նը նաև ռևերս­ներ ա­րեց՝ ԱԺ-ում օ­րի­նա­կան կա­շառ­քի օ­րեն­քով, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը հայ­տա­րա­րեց, որ պատ­րաստ է ան­ձամբ ՍԴ ան­դամ­նե­րին հան­դի­պել, հար­ցը քն­նար­կել, բայց քաղց­րաբ­լի­թի մար­տա­վա­րու­թյու­նը չաշ­խա­տեց, ո­րով­հետև որևէ մե­կը չի կա­րող վս­տահ լի­նել, որ իշ­խա­նու­թյու­նը փոխ­վե­լուց հե­տո, վե­րա­նա­յում­նե­րի ա­վան­դույ­թով, չեն ա­սի՝ դուք հա­կա­սահ­մա­նադ­րա­կան դաշ­տում եք: ՈՒ կմ­նա սա­սան­ված հե­ղի­նա­կու­թյու­նը: Ես չեմ կար­ծում, որ Հրայր Թով­մա­սյա­նը այն քա­ղա­քա­կան ծան­րա­բեռն­վա­ծու­թյունն ու­նի, որ ի­րեն վե­րագր­վում է:
-Հրայր Թով­մա­սյա­նը կրում է ՍԴ-ի քա­ղա­քա­կան եզ­րա­կա­ցու­թյուն­նե­րի պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նը, երբ ընտ­րու­թյուն­նե­րի ար­դյունք­նե­րը չէին հա­մա­պա­տաս­խա­նում ԿԸՀ-ի հայ­տա­րա­րած տվյալ­նե­րին, իսկ ՍԴ-ն, չհաշ­ված 2003-ին Գա­գիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի Սո­ղո­մո­նի ո­րո­շու­մը, հաս­տա­տում էր իշ­խա­նու­թյան կամ­քը:
-Հրայր Թով­մա­սյա­նին կա­րե­լի է կա­պել ա­մեն ին­չի հետ՝ և Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի, և Ղա­րա­բա­ղի հար­ցի, և Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յի, փաս­տա­ցի հի­մա կա պրոբ­լեմ, որ զուտ ի­րա­վա­կա­նից վե­րած­վել է քա­ղա­քա­կան ճգ­նա­ժա­մի: Սա սահ­մա­նադ­րա­կան ճգ­նա­ժամ չէ, սահ­մա­նադ­րա­կան ճգ­նա­ժամ կլի­նի, ե­թե ՍԴ-ն չկա­րո­ղա­նա ո­րո­շում ըն­դու­նել: ՍԴ-ն մինչև հի­մա էլ ո­րո­շում­ներ է ըն­դու­նում և ՍԴ-ն ոչ լե­գի­տիմ հա­մա­րող իշ­խա­նու­թյու­նը ՍԴ է ու­ղար­կում փաս­տաթղ­թեր՝ Սահ­մա­նադ­րու­թյա­նը հա­մա­պա­տաս­խա­նու­թյու­նը պար­զե­լու հա­մար: Քա­ղա­քա­կան ճգ­նա­ժա­մի լու­ծումն իշ­խա­նու­թյու­նը բա­զում փոր­ձե­րից հե­տո՝ թե քա­ղա­քա­կան ճն­շում­նե­րի, թե քրեա­կան գոր­ծե­րի, թե կար­գա­պա­հա­կան վա­րույթ­նե­րի, կոմպ­րո­մատ­նե­րի ար­տա­հոս­քի, կա­շառք-թո­շա­կի օ­րի­նագ­ծի, տե­սավ, որ այլ տար­բե­րակ չու­նի բա­ցի հան­րաք­վեն: Ե­ղավ նաև ԱԺ-ում հար­ցը լու­ծե­լու ցան­կու­թյուն, բայց պետք էր ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան փա­թե­թա­վո­րում՝ մի­ջազ­գա­յին ա­տյան­նե­րի ճնշ­ման տակ: Եվ ու­նենք՝ ինչ ու­նենք:
Զրուցեց Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆԸ
Դիտվել է՝ 9393

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ