Ավարտվել է Ռուսական կայսրության, իսկ հետո՝ Խորհրդային Միության, ապա նաև՝ Ռուսաստանի Դաշնության վերջին 300-350 տարիների պատմությունը Հյուսիսային Կովկասում, Անդրկովկասում և Կենտրոնական Ասիայում՝ ասել է Մերձավոր Արևելքի ռուսական ինստիտուտի նախագահ Եվգենի Սատանովսկին։ «Այսօր մենք Արևմուտքի հետ մեծ պատերազմի կիզակետում ենք, որտեղ հարցի գինը ոչ թե այս կամ այն ռազմաբազան է՝ այս կամ այն պատմական տարածաշրջանում, այլ Ռուսաստանի գոյությունն է, գուցե և՝ ողջ աշխարհի գոյությունը»,- նշել է նա։                
 

Փա­շի­ն­յա­նա­կան բա­ռա­րա­նը հա­մալր­վել է նոր ար­տա­հայ­տութ­յամբ՝ «կո­շիկ­ներ լի­զե­լով»

Փա­շի­ն­յա­նա­կան բա­ռա­րա­նը հա­մալր­վել է նոր ար­տա­հայ­տութ­յամբ՝ «կո­շիկ­ներ լի­զե­լով»
17.03.2020 | 00:13
«Աս­ֆալ­տին ծե­փե­լու», «թա­թիկ­նե­րը կտ­րե­լու» ու «վզ­նե­րից բռ­նե­լու» փա­շի­նյա­նա­կան բա­ռա­րա­նը հա­մալր­վել է նոր ար­տա­հայ­տու­թյամբ՝ «կո­շիկ­ներ լի­զե­լով»։ Նա հա­մա­ռո­րեն չի ու­զում հաս­կա­նալ՝ ին­քը «Հայ­կա­կան ժա­մա­նա­կի» խմ­բա­գի­րը չէ, հրա­պա­րա­կա­յին ե­լույթ­ներն էլ խմ­բագ­րա­կան­ներ չեն, որ ինչ ա­սես ու ինչ­պես ա­սես գրի ու ներ­կա­յաց­նի։ Հե­տաձգ­ված հան­րաք­վեի քա­րո­զար­շա­վի ժա­մա­նակ ար­դեն եր­կու տա­րի եր­կի­րը ղե­կա­վա­րող Փա­շի­նյա­նը խո­սում էր նախ­կին­նե­րից, պայ­քա­րում նրանց ստ­վե­րի դեմ։ Մատ թափ տա­լիս, թե «վզա­կո­թե­րիդ կտանք»։ Փա­շի­նյա­նի «ան­զու­գա­կան» բա­ռա­պա­շա­րը, ան­կեղծ ա­սած, զար­մա­նա­լի չէ, տա­րա­կու­սե­լի է սա­կայն, որ նմա­նա­տիպ ար­տա­հայ­տու­թյուն­նե­րին ծա­փա­հա­րող­ներ ու դրա­նով հիա­ցող­ներ կան։ Քրեա­կան են­թամ­շա­կույ­թի դեմ պայ­քա­րին զու­գա­հեռ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը լավ կա­նեն մի պայ­քար էլ գռեհ­կա­բա­նու­թյան նկատ­մամբ սկ­սեն։ Ի՞նչ պետք է սո­վո­րեն ե­րե­խա­ներն ու ե­րի­տա­սարդ­նե­րը Փա­շի­նյա­նի բա­ռա­պա­շա­րից, ի՞նչ հետևու­թյուն­ներ պետք է ա­նեն, որ երկ­րի թիվ մեկ դեմ­քը կա­րող է գոռ­գո­ռա­լով կո­շիկ­ներ լի­զե­լու մա­սի՞ն խո­սել ու ա­սել, թե «դրանց էլ ա դուր ե­կել օ­տա­րերկ­րյա կո­շիկ­նե­րի հա­մը, վար­չա­պե­տի թի­կուն­քում՝ ստեղ-ըն­դեղ կո­շիկ­ներ են լի­զել օ­տա­րերկ­րա­ցի­նե­րի ու էդ լի­զե­լու հա­մար ա, որ վզա­կո­թե­րին տա­լով, տվել եմ, հա­նել եմ գոր­ծից ու ճիշտ եմ ա­րել»:
Աշ­խար­հի գրե­թե բո­լոր եր­կր­նե­րի ղե­կա­վար­ներն էլ քա­րո­զար­շավ­նե­րի են մաս­նակ­ցում, հրա­պա­րա­կա­յին խոսք են ա­սում, ե­լույթ­ներ ու­նե­նում։ Ա­յո, նրանք նույն­պես եր­բեմն վր­դով­ված են խո­սում, մատ են թափ տա­լիս, բայց նման բա­ռա­պա­շա­րով չեն փոր­ձում մարդ­կանց սիր­տը մտ­նել։ Հա­սա­րա­կու­թյա­նը կե­րակ­րե­լու հա­մար պետք են հաց ու տե­սա­րան­ներ, իսկ երբ հաց չի լի­նում, տե­սա­րա­նով պետք է լրաց­նել բո­լոր բա­ցե­րը, ինչն էլ այս պա­հին ա­նում է իշ­խա­նու­թյունն ի դեմս Փա­շի­նյա­նի ու նրա՝ կի­սա­գո­ղա­կան, գռե­հիկ բառա­մթեր­քով։
Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ
Դիտվել է՝ 7185

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ