«Ի­րա­տե­սի» հյու­րը Ա­լեք­սանդր Սպեն­դիա­րյա­նի ան­վան օ­պե­րա­յի և բա­լե­տի ազ­գա­յին ա­կա­դե­միա­կան թատ­րո­նի բա­լե­տի մե­նա­պա­րու­հի ԱՆՆԱ ՎԵ­ՔԻ­ԼՅԱՆՆ է։

Հայաստանյան երկու կամերային երաժշտախմբերի բացօթյա կատարումներով տրվեց Կամերային երաժշտության ազգային կենտրոնի 2020-2021 թթ․ համերգաշրջանի մեկնարկը:

Կր­թու­թյան ո­լոր­տում ի­րա­կա­նաց­վող փո­փո­խու­թյուն­նե­րը շա­րու­նա­կում են մնալ թիվ մեկ քն­նարկ­ման թե­ման։ Զանգ­վա­ծա­յին լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րում, սոց­ցան­ցե­րում չեն դա­դա­րում հան­րա­յին քն­նար­կում­նե­րը։ Ո­լոր­տի մաս­նա­գետ­նե­րը, մտա­վո­րա­կան­նե­րը կողմ-դեմ գնա­հա­տա­կան­ներ են հն­չեց­նում։ Բո­ղո­քի ակ­ցիա­ներն ու­ղեկց­վում են կր­թա­կան չա­փո­րո­շիչ­նե­րի վե­րա­նայ­ման, ընդ­հուպ ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րի հե­ռաց­ման պա­հան­ջով։

Օ­գոս­տո­սի 21-ին մեկ­նար­կեց «Սյու­նյաց զար­դը. Տաթև» ան­վա­նու­մով պլե­նե­րը (բա­ռը ֆրան­սե­րեն է` pleinair, նշա­նա­կում է բաց օդ, բա­ցօ­թյա) ԳՐԻ­ԳՈՐ ՄՈՎ­ՍԻ­ՍՅԱՆ և ՆԱԻ­ՐԱ ԿԱՐԱՊԵ­ՏՅԱՆ ա­մու­սին­նե­րի մե­կե­նա­սու­թյամբ։

Երկ­րի (այն է` 3-րդ հան­րա­պե­տու­թյան) քա­ղա­քա­կան տա­ղա­վար տո­նը ան­վե­րա­պա­հո­րեն «Ան­կա­խու­թյան հռ­չա­կա­գիրն» է, ո­րի փա­ռա­պանծ տա­րե­դար­ձը ան­ցած շո­գա­պաղ օ­գոս­տո­սի 23-ին էր։ Այն, ինչ­պես և սպա­սե­լի էր, մատն­վեց ան­տար­բե­րու­թյան և մղ­վեց հա­յոց նո­րա­գույն շր­ջա­նի պատ­մու­թյան ո­րոմ­նա­պատ լու­սանց­քը։

Առաջին անգամ, գրեթե հինգ ամիս դադարից հետո, Երևանում տեղի կունենա մեծամասշտաբ մշակութային իրադարձություն:

Հայաստանում հուլիսի 10-28-ն անցկացված «Music 20» առցանց միջազգային փառատոնին աշխարհի տարբեր ծայրերից հետևել է 44.760 մարդ՝ երաժշտասերներ Հայաստանից, Ռուսաստանից, Գերմանիայից, Մալթայից, Անգլիայից և բազմաթիվ այլ երկրներից։ Նշենք, որ փառատոնի ներկայացման համար ստեղծվել է music20.am կայքը, որի միջոցով էլ հեռարձակվել են համերգները։

«Է­դիթ Պրինտ» հրա­տա­րակ­չու­թյու­նը բնագ­րից՝ գեր­մա­նե­րե­նից, հե­ղի­նա­կա­յին ի­րա­վուն­քով հա­յե­րեն է թարգ­մա­նում 20-րդ դա­րի ա­մե­նա­հայտ­նի հե­ղի­նակ­նե­րից մե­կի՝ Է­րիխ Մա­րիա Ռե­մար­կի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թյուն­նե­րը։ Բո­լո­րո­վին վեր­ջերս լույս տե­սան Ռե­մար­կի եր­կու՝ «Սև կո­թո­ղը» և «Եր­կինքն ընտ­րյալ­ներ չու­նի» վե­պե­րը։

Ստորև կներ­կա­յաց­նեմ տիար Շա­հե­նի փա­ռա­պանծ, եր­բեմն, ի­հար­կե, ար­կա­ծախ­նդ­րա­կան, սա­կայն վերջ­նար­դյուն­քում նվի­րա­կան նկա­րա­հա­վաք­չու­թյան դր­վագ­նե­րը։

Մշա­կու­թա­յին դա­դար, առ­ցանց ակ­տի­վու­թյուն. սրանք հա­մա­վա­րա­կի թե­լադ­րած կա­նոն­ներն են։ Փորձ է ար­վում մշա­կու­թա­յին զար­կե­րա­կը պահ­պա­նե­լու. եր­բեմն թույլ փոր­ձեր են լի­նում, եր­բեմն էլ ի հայտ են գա­լիս ու­շագ­րավ նա­խա­ձեռ­նու­թյուն­ներ։