«Տիկտոկ»-ի իր էջում հրապարակված տեսանյութում Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել է․ «Ես ինքս ինձ համար ռազմավարական որոշում եմ կայացրել, որ ես չեմ հանձնվելու, և այդ առումով դա ամենակարևոր բանն է ինձ համար»...

1911 թ. Ա. Մյասնիկյանը գերազանցությամբ ավարտում է Մոսկվայի պետական համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետի տնտեսագիտության բաժինը և անմիջապես կանչվում է պարտադիր զինվորական ծառայության: Նա իր զինվորական ծառայությունն անցկացնում է Մոսկվայի կայազորի զորքերի կազմում: Այստեղ նա ձեռք է բերում ռազմական հմտություններ և զորացրվում պահեստի ենթասպայի կոչումով:

Ադրբեջանի ՊՆ-ն հերթական ապատեղեկատվությունն ու սադրիչ հայտարարությունն է տարածում։ «Պայմանական սահմանի երկայնքով հայկական զորքերի կենտրոնացումը և հարձակողական հենակետերի ստեղծումը, տարբեր ուղղություններով երկարաժամկետ կրակակետերի ստեղծումը, ամրությունների կառուցումն արձանագրվել է մեր ստորաբաժանումների տրամադրության տակ գտնվող հատուկ տեխնիկական միջոցներով և տեսողական դիտարկմամբ...

Foreign Affairs-ում մի շատ լավ հոդված էր հրապարակվել՝ «Սպասումների Տիրանիա» վերնագրով։ Այս հոդվածում, սկսած 1805-ին տեղի ունեցած Աուստերլիցի ճակատամարտից մինչև Ուկրաինական պատերազմի թատերաբեմ, վերլուծվում են պատերազմների ինֆորմացիոն բաղադրիչները և նշվում է, թե հաղթանակի համար ինչքան կարևոր է սեփական հասարակության ու միջազգային խաղացողների մոտ սպասումների ճիշտ կառավարումը...

Գիտությունը վաղուց արդեն սահմանել է այն հոգեկան վիճակը, երբ մարդն ինքն իրեն դնում է պատմության մեջ հայտնի ու հզոր որևէ կերպարի տեղը...

Ապրիլի 1-ին Նիկոլը խոսում է պետւթյան տարածքի կարևորության մասին. շատ խորհրդանշական է, չէ՞, հենց ապրլիլի 1-ին է որոշել, որ «պետության համար առանցքային նշանակություն ունի տարածքը, առանց տարածք՝ չկա պետություն»։

Հարգելի ընկերներ, այս օրերին հանրության տարբեր շրջանակներում բուռն քննարկում է գնում Տավուշի մարզի 4 գյուղերի ճակատագրի շուրջ։ Հաշվի առնելով այդ հանգամանքը` ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում իմ` մի հատված 2013 թվականին հրատարակված «Վլադիմիր Մովսիսյան. կյանքը և գործը» մենագրությունից:

Մարշալ Բաղրամյանի անվան Վետերանների միությունում տեղի ունեցավ պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր ՎԼԱԴԻՄԻՐ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ «Հայաստան. Ռուսաստա՞ն, թե՞ Արևմուտք» գրքի շնորհանդեսը: Գիրքը նախատեսված է բոլոր այն ընթերցողների համար, ովքեր հետաքրքրվում են հայ ժողովրդի ճակատագրում Ռուսաստանի և արևմտյան տերությունների խաղացած դերով։ Ստորև ներկայացվում է մի հատված գրքից։

Եթե իրերն իրենց անուններով կոչենք, ապա գործ ունենք հոգեկան խեղման հերթական դրսևորման հետ...

Վլադիմիր Սոլովյովն այն բացառիկ լրագրողներից է, ով իր ողջ մասնագիտական գործունեության ընթացքում հանդես է եկել պրոհայկական դիրքորոշումներով: Իր հրապարակային խոսքում նա միշտ կանգնած է եղել Հայաստանի և Արցախի կողքին, ուզում եմ հատուկ շեշտել Արցախի կողքին, նա այն քիչ լրագրողներից է, ով բացեիբաց հանդես է գալիս պրոարցախյան դիրքորոշմամբ, պրոհայկական դիրքորոշմամբ՝ պնդելով, որ Արցախը պատմական հայկական հող է, որ այն ժամանակ, երբ Արցախում հայեր էին ապրում դեռ Ադրբեջանը, որպես պետություն գոյություն չուներ: