Հռոմի Ֆրանցիսկոս պապը կոչ է արել բոլոր հավատացյալներին աղոթել Մերձավոր Արևելքում և ՈՒկրաինայում պատերազմների դադարեցման համար:

Ես ծնվել եմ Սիրիայի Հալեպ քաղաքում: Ես ցանկանում եմ պատմել իմ տատիկի մոր` մեծ մայր Անահիտի և նրա զորավոր հավատի մասին:

Ամենակալ Տեր է նրա անունը. նա, որ կոտրում է ուժեղի զորությունը և թշվառություն է բերում ամրոցների վրա։ Դռների առաջ նրանք ատեցին հանդիմանողներին և սուրբ խոսքերը պիղծ դարձրին։

Խնդրեմք ի Քեն արտասվելով Եվ պաղատիմք զայս ասելով.

Վիրահայոց Թեմի ներկայացրած տեղեկատվության համաձայն, սույն թվականի հուլիսի 19-ին Թբիլիսիում ծայրահեղ ազգայնական տրամադրվածությամբ շուրջ 50 անձանց կողմից ոտնձգություն է կատարվել Հավլաբարի Սբ. Էջմիածին եկեղեցու նկատմամբ, որի ընթացքին անարգալից ու հայհոյական արտահայտությունների ուղեկցմամբ ծեծի են ենթարկվել եկեղեցու սպասավոր Տ. Մանուկ քահանա Զեյնալյանը, թեմի պաշտոնյաներ և այդ պահին եկեղեցում գտնվող հայ հավատացյալներ:

Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Տեղեկատվական համակարգը տեղեկացնում է, որ հուլիսի 18-ին Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի Հայրապետական տնօրինությամբ եկեղեցական ծառայությունից հրաժարվելու իր դիմումի համաձայն կարգալույծ է հռչակվել Տ. Հակոբ աբեղա Գրիգորյանը:

Սուրբ Հովհան Ոսկեբերանն իր քարոզներից մեկում խոսում է հաջողությունների ու անհաջողությունների մասին, փորձում բացատրել՝ արդյոք Աստված մարդուն միայնա՞կ է թողնում այդ պարագաներում, թե՞ մշտապես նրա կողքին է: Նաև լուսաբանում Է, թե երբ է Երկնավոր Հոր ներկայությունը տեսանելի մեր կյանքում: Նրա մտքերն ու խրատներն ուսանելի են բոլորի համար և մարդուն կոչում են հոգևոր արթնության և ինքնաճանաչման: Ահա թե ինչպես է նա ներկայացնում այդ ամենը:

Տեր, ողորմեա Արդ անկամինք առաջի Քո Գոչեմք մեղա Տեառն մերոյ Դարձո ի մենջ զցասում Քո, Վասն անսպառ գթության Քո Տեր, ողորմեա...

«Մտե՛ք Բեթել, ամբարշտացե՛ք, գնացե՛ք Գաղգաղա և շատացրե՛ք ամբարշտությունը, առավոտյան մատուցե՛ք ձեր զոհերը և երեք օրը մեկ՝ ձեր տասանորդները։- Ընթերցում էին արտաքին օրենքները և հրավիրում խոստովանության,- հայտնեցե՛ք, որ իսրայելացիները սիրեցին սա»,- ասում է Տերը։

Աստվածաշնչում այսպես է գրված. «Եվ յոթերորդ ամսվա տասնյոթերորդ օրը տապանը Արարատ լեռների վրա նստեց» (Գիրք ծննդոց 7.4): Այս այն տապանն է, որտեղ մնացել էր համայն մարդկության մի բուռ սերմացուն. ընդամենը ութ հոգի և բազում կենդանիներ: