Վերնագրում նշվածի առումով իրադարձությունները ծավալվում են սրընթաց կերպով, նույնիսկ քնի, հանգստի, սնվելու համար անհրաժեշտ ժամանակի զոհաբերումը հազիվ է բավարարում դրանց հետևելու համար:

Աշխարհում երբևէ ապրած հանճարեղ կոմպոզիտորներից մեկի այս խոսքերը պատմականորեն հաստատված ճշմարտություն են: Որքան էլ ծանր շրջափուլերում է հայտնվել մեր ազգը, այնուամենայնիվ, իր գոյաբանական մարտահրավերներին պատասխանել է մշակույթ ստեղծելով: Այսօր մեր կողքին ապրում են արվեստագետներ, ովքեր Հայոց հողում իրենց ազգային արմատներն ունենալով՝ շարունակում են արարել ու երաժշտության լեզվով պատմել համամարդկային արժեքների մասին: Եվ մեր մշակույթի պատմության էջերում, անկասկած, իր տեղն է ունենալու անվանի ջութակահար, մենակատար, մանկավարժ ՌՈՒԲԵՆ ԿՈՍԵՄՅԱՆԻ ստեղծագործական ժառանգությունը:

Տեսնես ո՞վ է այս ծաղրը տարածում: Աշխարհն ամբողջ տարին տապակվում է ցավերի ու դաժանությունների, պատերազմների և ավերածությունների մեջ, իսկ միջազգային սուտ հեղինակավոր մի խումբ մարդկությանը երջանկության մեկ օր է մեծահոգաբար նվիրում: Այդպես մեկ օր են նվիրում ծնողներին, երեխաներին, բարությանը, խաղաղությանը, կանանց և էլի ինչ-որ կարևոր ու անկարևոր բաների:

Ըստ մեզ ահազանգած դասախոսների, համալսարանում փորձում են վերջնական ավերել կրթագիտական մակարդակը։

2023-ին, երբ ՀՀ ԱԺ-ն վավերացրեց Հռոմի հակասահմանադրական ստատուտը (առկա է անբողոքարկելի ՍԴ որոշում), պատճառաբանվում էր, թե բացառապես Ադրբեջանի ղեկավարի ու բացառապես Ադրբեջանի մյուս ռազմական հանցագործների դեմ միջազգային իրավական պայքարի համար է ՀՀ-ն միանում Հռոմի միջազգային քրեական դատարանին (ՄՔԴ), մինչդեռ Հռոմի ստատուտի վավերացումը հերթական սեպը խրեց ՀՀ-ՌԴ` առանց այն էլ խարխլված հարաբերություններում:

Հուսահատությունը նիկոլական լինելուն հավասար մեղք է՝ հօգուտ թշնամու։

Կարևոր եմ համարում շատ հստակ բացատրել, թե ինչու, ըստ իս, Նիկոլ Փաշինյանի վերջին հայտարարությունը առ այն, որ ինքը պատրաստ է փաստացի միակողմանի ստորագրել «խաղաղության պայմանագիրը», էլ ավելի ագրեսիվ է դարձնելու Ադրբեջանին։

Մինչև այդ հարցին գալը, հասկանանք, թե ինչ է կատարվում: - Ադրբեջանի նախագահն ասում է, որ Հայաստանի ղեկավարությանը 0-ական վստահություն ունի, այսինքն, բոլոր խոստումները խախտում է...

12-րդ դարի վերջին Իվանե և Զաքարե Զաքարյանների քույր Վանենի թագուհին կառուցեց կամուրջն այն ի հիշատակ իր վաղամեռիկ` Աբաս Բագրատունի թագավորի, ով 20 տարին չբոլորած «կիսավրե խավարեալ» մեծ սգի ու ողբի մեջ թողնելով Կյուրիկյան իշխանուհուն։

Պատերազմը ի սկզբանե հնարավոր չէ լեգիտիմ դարձնել, դրա համար որևէ մեկին մեղադրելը ոչ թե պարզապես անհեթեթ է, այլ խիստ վտանգավոր: Մասնավորապես, երբ Սահմանադրություն ընդունելը դիտարկվում է իբրև, այսպես կոչված, խաղաղության նախապայման կամ երաշխիք, ապա ողջամտորեն ճանապարհ ենք հարթում այն կեղծ եզրահանգման համար, թե իբր հայ ժողովուրդը դեմ է խաղաղությանը...