ՈՒկրաինան պետք է ներգրավի երիտասարդներին, օրինակ՝ 18-25 տարեկան, որպեսզի մասնակցեն Ռուսաստանի դեմ պատերազմին՝ հայտարարել է ԱՄՆ-ի պետքարտուղար Էնթոնի Բլինքենը։ Ըստ նրա՝ հաջողության գրավականը մարտի դաշտում մարդկանց ներկայությունն է, ինչպես նաև ռազմամթերքի ու զենքի առկայությունը։ «Դա շատ բարդ որոշում է, բայց մենք վստահ ենք, որ երիտասարդների ներգրավումը պայքարին անհրաժեշտ է։ Հենց այս պահին 18-25 տարեկանները պայքարին չեն մասնակցում»,- Բրյուսելում ասել է Բլինքենը:               
 

MADE IN TURKEY (մաս 19-րդ)

MADE IN TURKEY (մաս 19-րդ)
12.09.2024 | 17:36

Սկիզբը՝ այստեղ

(ուղեցույց նրանց համար, ովքեր ցանկանում են ուսումնասիրել Հայաստանի Հանրապետության վերջին վեց՝ 2018-2024 թթ., տարիների պատմությունը)

ԳԼՈՒԽ ՏԱՍՆՈՒԹԵՐՈՐԴ

ԻՆՏԵՐՄԵԴԻԱ

(կամ` Հայաստանը կրկես է բաց երկնքի տակ)

2018-ի ապրիլին անակնկալ «խաղարկված» «մահվան» դեբյուտը կամ «արմագեդոնը» («նոկաուտ» համակարգով անցկացվող վճռորոշ պարտիա` «կայծակնային շախմատի» կանոններով) շարունակվեց նաև հետհեղափոխական Հայաստանում:

Ամենակուլ քաոսում ոչի՛նչ չկա, բացի ճվճվոցից, թրթռացող բաց նյարդից ու հետընթացից:

Հայաստանը, որ «թանգարան էր բաց երկնքի տակ», կայծակնային արագությամբ վերածվել է «կրկեսի»` բաց երկնքի տակ:

«Հնարամտության» զուգորդմամբ, զրպարտիչ գնահատականների, դեզինֆորմացիայի և պառակտիչ հայտարարությունների շաղախով հունցված, խաղային-էքսցենտրիկ, «հրաշակերպ» ու պատրանքային ինչպիսի՜ համարներ են ներկայացվում` ի ցույց դնելով գործող միակ «գեղարվեստական» կերպարի «մոնումենտալ» գաճաճությունն ու նողկալիությունը` իր ողջ «հմայքով» ու «շքեղությամբ»:

Օդում առկախված`

«Ո՞րն է սրա լրբությամբ փաթեթավորված ասելիքի «հիմնական առանցքը»,- հռետորական հարցի պատասխանը գրեթե չարենցյան է` իր հերոսական վսեմ պայքարն է տարփողում, ընդդեմ կործանվող, «հին» Հայաստանի:

Ինչպիսի՜ «փառահեղ» կրկես:

Տվյալ պարագայում, թերևս, մեղք է կոկիկ ու տարողունակ «կրկես» բառն օգտագործելը:

Սրա` hասարակախավի աչքերի և ունկերի համար խաղացած աննորմալ համարները, որ խճճված են սրտխառնոց ու գլխապտույտ առաջացնող հիշոց-ոռնոցներով, ճիշտ է միայն փողոցային սլենգում օգտագործվող «ցիրկ» բանաձևումով որակել:

«Աչքերը հառած անցյալին` ապագայի նժույգը նստած» Չարենցը 1929-ին` «Աքիլլե՞ս, թե՞ Պյերո» ինտերմեդիան գրելիս, 89-ամյա հեռվից, թերևս, հենց ա՛յս ողբերգական, շփոթ ժամանակներն է տեսել ու պատկերել մե՛ր օրերի «Պյերո»-ին, իմա` ծաղրածուին, գլխավոր հարցը, սակայն, ուղղելով ինքնակամ խուժանի վերածված խառնամբոխին.

- Ի՞նչ տեսաք այսօր բեմի վրա դուք.-

Մարդկային մի հոծ, անդեմ բազմություն,

Որ չնչին, գաճաճ առաջնորդների

Ղեկավարությամբ, անիմաստ ու կույր,

Ինչպես մի նախիր - գնում է անմիտ

Ինքն էլ չգիտե, թե ինչու՞ և ու՞ր…

2018-ի հեղաԽեղության ու նաև դրա հետևանքների հանճարեղ բնութագիր:

ՕՐԱԽՆԴԻՐ ՀԱՐՑ- Որքա՞ն են տևում կավե ոտքերով կուռքի, Չարենցը կասեր` «թղթե հերոսի», պաթետիկ ղժղժոցները:

ԱՊՐՎԱԾ ՊԱՏԱՍԽԱՆ- Մինչև «կրկեսային» հաջորդ ներկայացում:

«Քայլող» միմոսը հիանալի գիտի` միայն ստամոքսով ու նյութականով գոյատևող լյումպենին շարժման մեջ դնող «որտեղ` հաց, էնտեղ` կաց» հմայախոսքերը երբ և ինչպես գործածել:

ՈՒ հաջորդ «ներկայացմանը» խոստանում է «քյաբաբ առ քյաբաբ» (հենց այդպես, չափազանցություն չկա` «քյաբաբ առ քյաբաբ») վերադարձնել Քոչարյանի, Սերժի, Սաշիկի, մյուսների` «ժողջանի» բերանից ապօրինաբար խլած «քյաբաբի» պատառը:

Հեշտ ձեռքբերվելիք, հյութեղ պատառի բուրմունքից արբածներն արդեն թուքն են կուլ տալիս:

Ի՜նչ վատ կրկես է, որ` հետհեղափոխական ամիսներին իբր վարչապետ ես աշխատում` շարունակում ես դատարկաբանել, խոստումներ շռայլել, հմայված հոգիներին «կերակրել» չեղած «քյաբաբով», իսկ ինքդ վայելել պահի ընձեռած թե՛ «քյաբաբ-խորովածն ու խաշլաման», թե՛ հեծանիվ «սանձել», հարկատուների հաշվին օգտվել հնարավոր բոլոր շքեղություններից, զուգահեռ էլ` իհարկե ո՛չ ճակատի քրտինքով «վաստակածդ» ոսկու տեսքով, պահ ես տալիս «Росбанк»-ին կամ աշխարհի մեկ այլ բանկի, որպես սև օրվա գոյատևման միջոց:

ՏԵՍԱՐԱՆՆԵՐ ԱՌԱՆՑ «ՀԱՑԻ»

Անցնում են օրերը, դառնում շաբաթներ, հետո ամիսներ, բա՞յց…

Ինքնակամ շուրջօրյա «կրկեսի» հանդիսատես դարձած լյումպենն ընդամենը թուքն է կուլ տալիս ու խանդավառված սպասում:

Չի՛ էլ մտահոգվում` հետհեղափոխական Հայաստանում էլ ինքն առանց «պատառի» մնաց, ո՛չ «քյաբաբ» կա, ո՛չ էլ «խոզի խորոված»:

- Ո՞նց չկա,- բղավում է անսպասելի հայտնված ատամնաթափ մի տիկին:- Էդ Սերժի ժամանակ էր, որ սոված քարշ էինք գալիս: Հիմա «խորովածի օր» էլ ունենք, «քյաբաի օր» էլ: Շրջիր փողոցներում դրված մանղալների միջով ու վայելիր հասանելիք պատառդ վարչապետի ընկերակցությամբ:

- Էնքա՜ն ախորժակով է ուտում մեր վարչապետը… Ո՛չ մի ձևականություն,- տիկնոջն ընդհատում է անլվա ցանցառ մորուքով այրն ու կուլ տալով բերանի վազող ջրերը, շարունակում,- վարչապետս մի ամբողջական լավաշի մեջ է քաշում շամփուրն ու…

- …չտեսավարի խոթում երախը,- զրույցին է խառնվում հեղափոխական օրերի «խումհարից» դուրս եկած ոմն:- Ի՜նչ էլ վարչապետ եք գտել:

- Неблагодарная тварь,- երգեցիկ ձայնով դժգոհողին անսպասելի ընդհատում է մարմնեղ, ցայտուն դիմահարդարանքով ռուսախոս տիկինը:-Это ты о ком? О варчапете?…

- Հա՛, Մարգո, հենց վարչապետիդ նկատի ունենք: Վաղը, մյուս օրը, երբ կհասկանաս, որ խոստացված հացից միայն տեսարաններն են մնացել, երբ կսկսես ատել «սրտիդ» վարչապետին, ա՛յ էդ ժամանակ կխոսեմ հետդ,- միջամտում է կիրթ արտաքինով մի տղամարդ:

- Размечтался,- բղավելով բռունցքներն է թափահարում Մարգոն թե Մարգարիտան, ակներևորեն փորձելով իր վրա հրավիրել շրջապատի ուշադրությունը,- я варчапета разлюблю только тогда, когда немой скажет глухому, что слепой видел как безногий ходил по воде!..

- Նախանձելի սիրո խոստովանություն, Մարգո՛… Երևում է ամուսնուդ ձեռնտու է, որ փնթիին «սիրես»:

- Да иди ты…,- և զրուցակցի յոթ պորտը խառնելով իրար «տղամարդավարի» հայհոյում է, լցրած «պռոշները» խորհրդային տարիների տոմսավաճառներին հատուկ շրթներկով գունավորած տիկինը:

- Եվ ի՞նչ արժի վարչապետիդ սիրելը,- լեզվակռիվը

թեժացնում է ակնհայտ «հաԳահեղափոխական» մի «դիշովկա»:

Սկսվում է քաշքշոց, ինչը փորձում են կանխել փողոցային մինի ներկայացման ակամա հանդիսատես դարձածները:

Դե ո՞նց չասես` ապրի՛ «քայլարած» վարչապետը:

Հետո՞ ինչ որ` ո՛չ «հաց» կա, ո՛չ էլ «քյաբաբ»:

Փոխարենը կա՛ վճարի դիմաց սեր խոստովանողների ու պարզապես «քյաբաբի» բուրմունքից ախորժակը գրգռված պահողների հսկայական մի բանակ` համալրված ճենճաբույր կանանցով, ատամնաթափ տղամարդկանցով, որ 100 դրամի դիմաց պատրաստ են սեր խոստովանելու անգամ սատանային:

Իսկ դուք, այսքանից հետո, դեռևս թերահավատ եք, թե` չի կարող պատահել:

Կպատահի, էն էլ ո՜նց:

Էլի՞ ապացույց:

Խնդրեմ:

Թող լյումպենը դատարկ խոստումներով կերակրվի, իսկ թագավորական պալատ տեղափոխված միմոսն առաջին տիկին դարձած կողակցի անմիջական կատարմամբ, օրինակ, ոչ թե «կոպեկ առ կոպեկ», այլ միանգամից…

Չէ՛, ստո՛պ, ամեն ինչ հերթով-կարգով:

«ՀԱՑԵԼԻՍ» ԻՆՉՊԵ՞Ս ՊԵՏՔ Է ՀԱՃԵԼԻՆ ԶՈՒԳԱԿՑԵԼ ԿԱՄԱՎՈՐ-ՊԱՐՏԱԴԻՐԻ ՀԵՏ

ՈՒրեմն, դեռևս 2008-ի մայիսից հիմնադրված «Իրատես» կոչվող հասարակական –քաղաքական մի թերթ կա, որ հակահեղափոխական գործունեություն է ծավալում հետհեղափոխական ողջ տարածքում:

Ազգայինն ու հոգևորը քիչ էր, նաև ընտանեկան արժեքներ է պրոպագանդում, վրադիր էլ` հայրենասիրություն ու հայրենատիրություն քարոզում:

Էս ամենը քիչ էր, սրանք երբեմն-երբեմն էլ լուրեր են հրապարակում, թե «թավիշի» հաղթանակից անմիջապես հետո առաջին տիկինը պերմանենտ կողոպուտով է զբաղվում:

Մի օր էլ սրանք գրեցին, թե «առաջին տիկին» կոչումն ապօրինաբար յուրացրած ու ՀՀ «First Lady» դարձած օբյեկտը «մեծ նախաձեռնությամբ» է հանդես եկել` որոշել է հետհեղափոխական մշակութային «անապատում» զարգացնել ո՛չ ավելի, ո՛չ պակաս` դասական երաժշտությունը:

Տիկինն իր «նորարարությունը» զուգորդել է «հնարամտությամբ»` ուսումնասիրել է Հայաստանի 1000 խոշոր հարկատուների ցուցակն ու որոշել այդ ցանկի առաջին 30 գործարարների համար առատ հյուրասիրություն կազմակերպել: Ինչպես կասեր նրա հանրաճանաչ ամուսինը` հրավիրել «հացելու»:

Հրավիրատոմսերի հետ 30 «ընտրյալներին» նաև հրահանգ է ուղարկվում «հացելու» ընթացքում հաճելին զուգակցել…

Այո՛, ճիշտ ընկալեցիք, կամավոր-պարտադիր սկզբունքով «մուծվել» մեր օրերի տիկին Սաշիկին:

Ինչքա՞ն:

Մեծ բան չէ` ընդամենը 70 հազար «տանձի կորիզ», իմա` դոլար:

Էս 30 «ըտրյալներից» մի քանի անշնորհք-ապերախտներ, զանգում են «Իրատեսի» խմբագրություն ու՞…

Ճիշտ եք, «գործ տալիս» խեղճ առաջին տիկնոջ վրա:

(շարունակելի)

ՍՏՈՒԳՈՂԱԿԱՆ ՀԱՐՑԵՐ ՏԱՍՆՈՒԹԵՐՈՐԴ ԳԼԽԻ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ

1. 2018-ի ապրիլին ՀՀ-ում անակնկալ «խաղարկված» «մահվան» դեբյուտն ինչպե՞ս է կոչվում շախմատում:

2. «Թավիշն» ինչի՞ վերածեց Հայաստանը, որը «թանգարան էր բաց երկնքի տակ»:

3. Ո՞րն էր օրվա միմոսի լրբությամբ փաթեթավորված ասելիքի հիմնական առանցքը:

4. 2018-ի հեղաԽեղության ու նաև դրա հետևանքների բնութագիրն ըստ Չարենցի:

5. Ինչպե՞ս էր կոչվում հետհեղափոխական ողջ տարածքում հակահեղափոխական գործունեություն ծավալած լրատվամիջոցը:

6. ՈՒ՞մ և որքա՞ն պետք է «մուծվեին» ՀՀ 1000 խոշոր հարկատուների ցուցակի առաջին 30 գործարարները:

7. «Առաջին տիկին» կոչումն ապօրինաբար յուրացրած ու ՀՀ «First Lady» դարձած օբյեկտը պերմանենտ ինչո՞վ էր զբաղվում:

Փիրուզա ՄԵԼԻՔՍԵԹՅԱՆ

Ծաղրանկարը` ՆԻԿՕ-ի (Նիկոլայ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ)

Դիտվել է՝ 19796

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ