ՈՒկրաինան պետք է ներգրավի երիտասարդներին, օրինակ՝ 18-25 տարեկան, որպեսզի մասնակցեն Ռուսաստանի դեմ պատերազմին՝ հայտարարել է ԱՄՆ-ի պետքարտուղար Էնթոնի Բլինքենը։ Ըստ նրա՝ հաջողության գրավականը մարտի դաշտում մարդկանց ներկայությունն է, ինչպես նաև ռազմամթերքի ու զենքի առկայությունը։ «Դա շատ բարդ որոշում է, բայց մենք վստահ ենք, որ երիտասարդների ներգրավումը պայքարին անհրաժեշտ է։ Հենց այս պահին 18-25 տարեկանները պայքարին չեն մասնակցում»,- Բրյուսելում ասել է Բլինքենը:               
 

Նի­կոլ, իսկ դու ար­դա­րաց­վե՞լ ես, մաքր­վե՞լ ես քո քրեա­կան ան­ց­յա­լից

Նի­կոլ, իսկ դու ար­դա­րաց­վե՞լ ես, մաքր­վե՞լ ես քո քրեա­կան ան­ց­յա­լից
25.09.2020 | 00:00

Ա­ռայժմ պարզ չէ, թե վերջ­նա­կա­նա­պես ինչ­պի­սին կլի­նի քա­ղա­քա­կան ա­շու­նը, ո­րով­հետև մինչ աշ­նան ա­վար­տը դեռ եր­կու ա­միս կա, բայց, վս­տա­հո­րեն կա­րե­լի է ա­սել՝ աշ­նան ա­ռա­ջին ա­մի­սը իսկ և իսկ պարգև է հայ գյու­ղա­ցու հա­մար: Սեպ­տեմ­բե­րյան արևը նույ­նիսկ ա­վե­լի տաք էր, քան ամ­ռա­նը: Դաշ­տե­րում ա­ռա­տո­րեն ա­ճած խա­ղո­ղի ող­կույզ­նե­րի հա­տիկ­նե­րը քաղց­րա­նում են և հույս են ներ­շն­չում գյու­ղա­ցուն, որ այս տար­վա միակ հա­ջող բեր­քը գո­նե փոքր -ինչ ե­կա­մուտ կա­պա­հո­վի նրան, թե չէ մթե­րող­նե­րը ա­մեն պա­տեհ ա­ռի­թով մատ­նան­շում են խա­ղո­ղի շա­քա­րայ­նու­թյան պա­կա­սը և …. գին գցում, ընդ­հուպ մեկ կի­լոգ­րա­մը 100 դրամ: Ա­սենք, սա նոր երևույթ չէ: Երբ տա­րի­ներ ա­ռաջ դար­ձյալ խա­ղո­ղի ա­ռատ բերք էր, մթե­րող­նե­րը, ան­շուշտ, կա­ռա­վա­րու­թյան ան­տար­բեր հա­յաց­քի ներ­քո հա­սան նրան, որ խա­ղո­ղը սկ­սե­ցին մթե­րել մեկ կի­լոգ­րա­մը 40 դրա­մով: Դե այ­սօր նոր Հա­յաս­տան է, հա­րյուր դրա­մը 40 դրա­մի նկատ­մամբ եր­կու­սու­կես ան­գամ շատ է: Պո­ղոս­նե­րը կա­րող են ու­րա­խա­նալ, որ այդ կուլ­տու­րա­յի մշակ­ման գծով ի­րենց ե­կա­մուտ­նե­րը 2.5 ան­գամ շա­տա­ցել են: Ան­շուշտ, կարևոր չէ, որ մնա­ցած բնա­գա­վառ­նե­րում կյան­քը ան­հա­մե­մատ թան­կա­ցել է: Իսկ կյան­քը թան­կա­ցել է նաև քա­ղա­քա­կան բնա­գա­վա­ռում: «Բարձ­րա­ցել» է նաև քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ­նե­րի փո­խա­դարձ ի­րար նշա­վա­կե­լու, օգ­տա­գործ­վող բա­ռամ­թեր­քի նի­շը: Ան­գամ կա­րե­լի է ա­սել, ի­րար նկատ­մամբ ա­վե­լի թունդ տեր­մին­ներ են օգ­տա­գոր­ծում, քան…. «էլ գող փի­սո», «էլ քա­չալ շունն» էր: Նման հար­ցե­րի լու­սա­բան­ման հա­մար անհ­րա­ժեշտ է ա­նա­չառ և բա­րե­խիղճ մո­տե­ցում:


Իմ­քայ­լա­կան­նե­րի պա­րագ­լուխ Նի­կո­լը վս­տահ էր, որ չկա իր թի­մին մր­ցա­կից որևէ քա­ղա­քա­կան ուժ, որ կա­րող է հա­վակ­նել կա­ռա­վա­րու­թյուն կազ­մե­լուն: ՀՅԴ-ն հայտ­նի ու­ժե­րի հետ նա­խա­պատ­րաստ­վում է հոկ­տեմ­բե­րյան հան­րա­հա­վա­քին, ՀՀԿ-ից Շար­մա­զա­նո­վը, Ա­շո­տյա­նը, Միհ­րան Հա­կո­բյանն են «կրա­կում» ֆեյս­բու­քում ու լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րում։ Ճիշտ է, կու­սակ­ցու­թյան լի­դե­րը մա­մու­լի ա­սու­լիս տվեց, ա­սաց, ինչ պետք էր, բայց նրա խոսքն ա­վե­լի շատ քա­ղա­քա­կան դաշ­տից վերջ­նա­կա­նա­պես հե­ռա­ցո­ղի տպա­վո­րու­թյուն թո­ղեց: Ազ­գա­յին ժո­ղո­վում ի­րեն որ­պես ընդ­դի­մու­թյուն է փոր­ձում մա­տու­ցել ԼՀԿ-ն, բայց ոչ նրա լի­դե­րը, ոչ էլ այդ կու­սակ­ցու­թյու­նը չու­նեն մեր օ­րե­րի քա­ղա­քա­կան գործ­չին բնո­րոշ եր­կու ո­րակ­նե­րը` շան­տաժ ճիշտ տե­ղին ու ժա­մա­նա­կին և խոր փի­լի­սո­փա­յա­կան գա­ղա­փար­ներ:


Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նը դեռևս ուժ չէ, նրա­նից թերևս շատ ժա­մա­նակ կպա­հանջ­վի մաքր­վե­լու բամ­բա­սան­քի ար­դյուն­քում իր վրա նետ­ված ա­հա­վոր կեղ­տից: Վա­նե­ցյա­նը քա­ղա­քա­կան լուրջ դեմք դառ­նա­լու ճա­նա­պար­հին է: Միակ ու­ժը, որն ու­նի անհ­րա­ժեշտ նյու­թա­կան և քա­ղա­քա­կան կա­պի­տալ, որ կա­րող է ձեռ­նոց նե­տել Նի­կո­լի «լու­սա­վոր» մտ­քե­րին, ԲՀԿ-ն է: Հա­նուն ճշ­մար­տու­թյան նշեմ, որ նրա լի­դե­րին` որ­պես ան­հա­տի, պա­կա­սում են քա­ղա­քա­կան գործ­չին հա­տուկ հռե­տո­րա­կան ար­վես­տը և խո­րը գա­ղա­փա­րա­կան պատ­րաստ­վա­ծու­թյու­նը: նա ժո­ղովր­դի ո­րո­շա­կի շեր­տե­րի մեջ հե­ղի­նա­կու­թյուն է վա­յե­լում շնոր­հիվ իր բա­րե­գոր­ծա­կան ծրագ­րե­րի: Բայց նա այ­սօր­վա իր հե­ղի­նա­կու­թյա­նը հա­սել է մա­քա­ռու­մով, տա­րի­ներ շա­րու­նակ փոր­ձե­լով իր վրա­յից մաք­րել ե­րի­տա­սարդ տա­րի­նե­րին ան­փու­թո­րեն մս­խած պա­տիվն ու ար­ժա­նա­պատ­վու­թյու­նը: Այն ժա­մա­նակ նրան հա­սու չի ե­ղել ժո­ղովր­դա­կան հայտ­նի խոս­քը՝ պա­տիվդ պա­հիր ե­րի­տա­սարդ տա­րի­նե­րից:


Այ­սօր, երկ­րի վար­չա­պե­տը զգա­լով, որ պաշ­տո­նից իր հնա­րա­վոր հե­ռա­ցու­մը կա­րող է բխել ԲՀԿ լի­դե­րից, սկ­սել է ան­բա­րո բո­լոր ձևե­րով պայ­քա­րել Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նի դեմ, մի բան, որ հա­ջող է ստաց­վել Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի` որ­պես մար­դու, ան­հա­տի, քա­ղա­քա­կան գործ­չի կյան­քում: Նա դեռ էն գլ­խից է նշա­վա­կել Ծա­ռու­կյա­նին: Այ­սօր չեմ կա­րող ա­սել Ծա­ռու­կյա­նը Նի­կո­լին, որ­պես ոչ լիար­ժեք սն­ված մար­դու, երբևէ մուծ­վե՞լ է, թե՞ ոչ, այ­սինքն` ժա­մա­նա­կին տե­ղիք տվե՞լ է նրա շան­տաժ­նե­րին, թե՞ ոչ: Ան­շուշտ, հար­ցը խր­թին է, և հար­ցիս պա­տաս­խա­նը գի­տեն միայն ի­րենք՝ եր­կու­սը:


Այ­սօր Նի­կո­լին պաշ­տո­նից հե­ռաց­նել ձգ­տող քա­ղա­քա­կան բո­լոր ու­ժե­րը հս­կա օվ­կիա­նո­սում մանր չերևա­ցող կղ­զյակ­ներ են, ո­րոնք մի օ­րով դուրս են գա­լիս ջրի ե­րես և հա­ջորդ օ­րը չեն երևում բարձ­րա­ցող ջրի քա­նա­կի տակ: Միակ, այս կամ այն ի­մաս­տով, կա­րող ու­ժը մնում է Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նը, ո­րը տի­րա­պե­տում է ահ­ռե­լի կա­պի­տա­լի, ինչն անհ­րա­ժեշտ է քա­ղա­քա­կան պայ­քա­րի հա­մար։ Բա­ցի այդ, խոր­հր­դա­նա­կան երկ­րորդ ուժն է և տա­րի­նե­րի ըն­թաց­քում կու­տակ­ված կա­պի­տա­լի հաշ­վին ու­նի նաև քա­ղա­քա­կան կա­պի­տալ: Նրա քա­ղա­քա­կան կա­պի­տա­լը կա­րող է պրոգ­րե­սիվ ձևով ա­ճել զգա­լի թիվ կազ­մող պո­ղոս­նե­րի հաշ­վին, ո­րոնք նի­կո­լյան եր­կու­սու­կես տա­րի­նե­րի կա­ռա­վա­րու­մից բա­ցար­ձակ որևէ ար­դյունք չեն տե­սել: Ճիշտ է, պո­ղոս­նե­րի մոտ գե­րակշ­ռում է ոչ թե գի­տակ­ցա­կան, այլ զգա­յա­կան ճա­նա­չո­ղու­թյու­նը. նա «տես­նում» է Նի­կո­լի կա­տա­րած «աշ­խա­տանք­նե­րը»։ Նկա­տի ու­նեմ ո՛չ ոչ թե աս­ֆալ­տին փռե­լը, այլ աս­ֆալտ ա­նե­լը: Բայց ձմ­ռա­նը սառն աս­ֆալ­տը ոչ պո­ղոս­նե­րի փո­րը կկշ­տաց­նի և ո՛չ էլ նրանց ըն­տա­նիք­նե­րին կկե­րակ­րի:


Մի խոս­քով Փա­շի­նյա­նի դեմ կանգ­նած է Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նը: Փա­շի­նյան-Ծա­ռու­կյան մե­նա­մար­տը, ի­հար­կե, չի հի­շեց­նում բիբ­լիա­կան հայտ­նի պատ­մու­թյու­նը՝ Դա­վիթն ընդ­դեմ Գո­ղիա­թի: Այ­նուա­մե­նայ­նիվ, սա սո­վո­րա­կան մե­նա­մարտ չէ. կող­մե­րից յու­րա­քան­չյու­րի թի­կուն­քին կանգ­նած են քա­ղա­քա­կան խմ­բեր ոչ միայն ներ­պե­տա­կան, այլև ար­տա­քին գոր­ծոն­նե­րով պայ­մա­նա­վոր­ված: Սա մե­նա­մարտ է, ո­րը ո­րո­շե­լու է Հա­յաս­տան երկ­րի ար­տա­քին կողմ­նո­րո­շու­մը: Ի­հար­կե, Նի­կո­լը գլո­բալ մասշ­տա­բի քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ չէ և ոչ էլ քա­ղա­քա­կան ֆե­նո­մեն: Նույ­նը կա­րե­լի է փոքր-ինչ ա­վե­լի կամ պա­կաս ի­մաս­տով ար­տա­հայտ­վել Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նի հաս­ցեին:
Ծա­ռու­կյա­նի պար­տու­թյան դեպ­քում Նի­կո­լը ոչ թե փայ­լուն հաղ­թա­նակ է տո­նե­լու, այլ փոք­րիկ մի ընդ­հար­ման ա­վարտն է փոր­ձե­լու ար­ձա­նագ­րել, ո­րը խաչ կքա­շի Ծա­ռու­կյա­նի ու­նեց­ված­քի վրա և սթա­փեց­նող ցն­ցուղ կլի­նի այլ ու­ժե­րի հա­մար և գո­նե ժա­մա­նա­կա­վո­րա­պես նրանց հե­ռու կպա­հի՝ «Նի­կոլ, հե­ռա­ցի՛ր» բարձ­րա­ձայ­նու­մից:


Իսկ Նի­կո­լի պար­տու­թյան դեպ­քում, ոչ միայն Նի­կո­լի, այլև նրա քա­ղա­քա­կան թի­մի տա­պա­նա­քա­րը կքա­շեն: Այս ա­մե­նը լավ է գի­տակ­ցում Նի­կո­լը և իր էու­թյա­նը հա­վա­տա­րիմ, ի­մա՝ «նպա­տակն ար­դա­րաց­նում է մի­ջոց­նե­րը» սկզ­բուն­քով, գոր­ծում է Ծա­ռու­կյա­նի դեմ՝ խտ­րա­կա­նու­թյուն չդ­նե­լով մի­ջոց­նե­րի միջև:
Ճիշտ է, որ­պես քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ, Ծա­ռու­կյա­նը խո­ցե­լի է, բայց ոչ ան­չափ խո­ցե­լի: Ե­րե­սուն տար­վա մեր քա­ղա­քա­կան կյան­քում չկան ոչ խո­ցե­լի քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ­ներ: Նրանք բո­լորն էլ այս կամ այն չա­փով խո­ցե­լի են և այդ է պատ­ճա­ռը, որ շա­տե­րը կքել են Նի­կո­լի ռեալ պատ­վեր­նե­րով հա­րուց­ված քրեա­կան բե­ռան տակ: Նի­կո­լը տես­նե­լով, որ ան­կախ Հա­յաս­տա­նի ծա­ռու­կյա­նա­կան գոր­ծու­նեու­թյան մեջ ակն­հայտ կրի­մի­նալ տե­ղեր չկան (ես կա­սեի՝ ոչ թե չկան, այլ­պար­զա­պես նի­կո­լա­կան շր­ջա­նի ի­րա­վա­պահ­նե­րը ան­չափ հե­ռու են պրո­ֆե­սիո­նալ ո­րակ­նե­րից) ձեռ­քը վերց­րեց իր շան­տա­ժի չուն­գու­րը և …. բա թե, ժո­ղո­վուրդ, գի­տեք` 1979 թվա­կա­նին Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նը ե­կե­ղե­ցու բա­կում ոչ միայն ան­բա­րո ա­րարք­ներ է կա­տա­րել ռուս տու­րիստ­նե­րի հետ, այլև` նրանց թա­լա­նել է: Եվ Նի­կո­լը մեջ է բե­րում Ծա­ռու­կյան ամ­բաս­տա­նյա­լի քրեա­կան գոր­ծով կա­յաց­րած դա­տա­րա­նի դա­տավ­ճի­ռը: Ա­շուշտ, Նի­լոը դա ա­նում է ի­րեն հա­տուկ ձևով և ո­ճով, մո­ռա­նա­լով, որ տո­ղե­րիս հե­ղի­նա­կը Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նի այդ ա­րար­քի մա­սին բազ­միցս է գրել: Բայց այն պա­հից, երբ Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նը ան­կախ Հա­յաս­տա­նի դա­տա­րա­նի դա­տավճ­ռով ար­դա­րաց­վել է, ես այլևս լռել եմ այդ մա­սին: Ես Նի­կոլ չեմ և հար­գում եմ օ­րեն­քը: Ես Նի­կոլ չեմ, այլ ի­րա­վա­բան և հար­գում եմ օ­րենք­նե­րը: Նի­կո­լի հա­մար օ­րենքն իր շահն է: Բայց այս­տեղ թույլ եմ տա­լիս Նի­կոլ շան­տա­ժիս­տին հարց­նել.
-Դու հար­գու՞մ ես դա­տա­րա­նի վճի­ռը, թե՞ ոչ:
Ե­թե ա­յո, ա­պա բա­րո­յա­կան ո՞ր ի­րա­վուն­քով ես շա­րու­նա­կում ստո­րա­բար մե­ղադ­րել մե­կին, ո­րը նախ­կի­նում ան­հիմն դա­տա­պարտ­վել է և հե­տա­գա­յում ար­դա­րաց­վել: Նի­կոլ, Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նը քեզ` որ­պես ստոր շան­տա­ժիս­տի, կա­րող է դա­տի տալ, որ ար­դա­րաց­վե­լուց հե­տո մե­ղադ­րում ես նրան: Տո­ղե­րի ա­րան­քում հարց­նեմ՝ Նի­կոլ, իսկ դու ար­դա­րաց­վե՞լ ես, մաքր­վե՞լ ես քո քրեա­կան ան­ցյա­լից: Թե՞ դու քեզ ար­դա­րաց­րել ես՝ ան­վա­նե­լով քաղ­բան­տար­կյալ: Նույ­նիսկ այս պա­րա­գա­յում անհ­րա­ժեշտ է ցույց տալ ար­դա­րաց­ման դա­տավ­ճի­ռը: Քո ար­դա­րաց­ման ար­գու­մեն­տը Ծա­ռու­կյա­նի դեպ­քում կա­րող է լի­նել այն, որ ան­կախ Հա­յաս­տա­նի դա­տա­րա­նի կա­յաց­րած դա­տավ­ճի­ռը ան­հիմն է: Հա­մա­ձայն եմ, Նի­կոլ, բայց այդ բո­լո­րը օ­րի­նա­կան ճա­նա­պար­հով:


Նի­կոլ, չգի­տե՞ս` ով է ար­դա­րաց­րել Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նին: Հետս­քր­քիր «բան» պատ­մեմ այդ կա­պակ­ցու­թյամբ և այդ հե­տաքր­քիր «բա­նը» ոչ թե որ­պես սուր սայր, օգ­տա­գոր­ծեմ քո դեմ, այլ պար­զա­պես նշե­լու հա­մար, որ քո շան­տա­ժիստ էու­թյան հա­մար որևէ ճշ­մար­տու­թյուն հա­սու չէ, դու մի­ջոց­նե­րի միջև խտ­րա­կա­նու­թյուն չես դնում նպա­տա­կիդ հաս­նե­լու հա­մար, եր­բեմն մո­ռա­նա­լով, որ քո իսկ օգ­տա­գոր­ծած ստոր ձևե­րը կա­րող են գոր­ծել քո իսկ դեմ:
Նի­կոլ, գի­տե՞ս ով է ար­դա­րաց­րել Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նին: Բայց ա­վե­լի լավ է մի փոքր պատ­մու­թյուն:


Երբ դա­տա­վոր Մհեր Խա­չատ­րյա­նը (իմ եր­բեմ­նի դա­սա­խո­սը, ո­րի ոչ գի­տե­լիք­նե­րի վրա եմ կաս­կա­ծել և ոչ էլ տե­րե­րին դուր գա­լու ան­հա­գուրդ բնազդ­նե­րի), հայտ­նի քրեա­կան գոր­ծով դա­տավ­ճիռ կա­յաց­րեց և ար­դա­րաց­վեց Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նը, իմ կո­լե­գա Վար­դան Մար­տի­րո­սյա­նը, ո­րը ժա­մա­նա­կին որ­պես ՀԿԳ (հատ­կա­պես կարևոր գոր­ծե­րով) քն­նիչ քն­նել էր գոր­ծը և ու­ղար­կել դա­տա­րան, զան­գա­հա­րեց Մհեր Խա­չատ­րյա­նին, թե.
-Ա՛յ…, էն չոր­սին (բռ­նա­բա­րու­թյու­նը կա­տա­րել էին հինգ հո­գով-Ս. Հ.) ին­չու՞ չար­դա­րաց­րիր: Ի՞նչ է, այդ օ­լի­գարխն ըն­դա­մե­նը… էր բռ­նե՞լ։
Մհեր Խա­չատ­րյա­նը ո­չինչ չպա­տաս­խա­նե­լով ան­ջա­տեց հե­ռա­խո­սը:
Նի­կոլ, գի­տե՞ս ով է Մհեր Խա­չատ­րյա­նը. գա­վառ­ցի Գվի­դո­նի տղան, ո­րը ժա­մա­նա­կին ՀՀ քա­ղա­քա­ցու ի­րա­վունք տվեց Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նին: Երբ ես հարց­րի .
-Ըն­կեր Խա­չատ­րյան, այդ ո՞նց հա­ջո­ղաց­րիր Քո­չա­րյա­նին դարձ­րիր ՀՀ քա­ղա­քա­ցի։
Նա ժպ­տա­լով, ան­գամ հպար­տո­րեն ա­սաց.
-Իմ ձե­ռը չի՞, ոնց նպա­տա­կա­հար­մար էր, այն­պես էլ ա­րե­ցի։
Նի­կոլ, հի­մա մի հե­տաքր­քիր հարց տամ քեզ, Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նին Մհեր Խա­չատ­րյա­նը ին­չու՞ ար­դա­րաց­րեց: Վա­խե­ցավ Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նի հուժ­կու բա­զուկ­նե­րի՞ց: Հա­զիվ թե: Բա ին­չու՞, ու՞մ հրա­մա­նը կա­տա­րեց: Եվ այս­տեղ տե­ղին է հարց­նել, ին­չու՞ Մհեր Խա­չատ­րյանն իր կա­տա­րած ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի հա­մար չգ­նա­հատ­վեց ըստ ար­ժան­վույն և մնաց ըն­դամ­նեը դա­տա­րա­նի ան­դա­մի կար­գա­վի­ճա­կում:


Նի­կոլ, գի­տե՞ս ով է Մհեր Գվի­դո­նի Խա­չատ­րյա­նը: Գի­տեմ, որ գի­տես, բայց ա­սեմ, որ մար­դիկ քեզ է՛լ ա­վե­լի լավ ճա­նա­չեն, որ դու սի­րում ես թեր­թել ճշ­մար­տու­թյան է­ջե­րը, իսկ մութ տո­ղերն օգ­տա­գոր­ծել ա­նազ­նիվ նպա­տակ­նե­րի հա­մար: Մհեր Խա­չատ­րյա­նը այ­սօր քեզ հլու հնա­զանդ ծա­ռա­յող Սա­սուն Խա­չատ­րյա­նի պա­պան է: Տես­նու՞մ ես, Նի­կո՛լ, ստո­րու­թյան գծե­րը ժա­ռան­գա­կան են անց­նում սերն­դից սե­րունդ: Մհեր պա­պան եր­բեք ազն­վո­րեն չի ծա­ռա­յել պե­տու­թյա­նը և ար­դյու­քում ու­նենք այն, որ դու կա­րո­ղա­ցար գալ իշ­խա­նու­թյան: Եվ այ­սօր քո իշ­խա­նու­թյան ար­դյուն­քում ու­նենք այն, որ հայ­րե­նի­քին, ար­դա­րու­թյա­նը դա­վա­ճա­նած մար­դու ժա­ռան­գը շա­րու­նա­կում է հոր գոր­ծը: Մհեր Խա­չատ­րյա­նը դա­վա­ճա­նել է հայ­րե­նի­քին՝ ոչ ՀՀ քա­ղա­քա­ցուն, քա­ղա­քա­կան նպա­տակ­նե­րից ել­նե­լով, շնոր­հե­լով ՀՀ քա­ղա­քա­ցու­թյուն։ Դա­վա­ճա­նել է և ար­դա­րա­դա­տու­թյա­նը…


Սոկ­րատ ՀՈՎ­ՍԵ­ՓՅԱՆ

Հ. Գ.1 Պա­րոն Փա­շի­նյան, հրա­հան­գիր Սա­սուն Խա­չատ­րյա­նին հոր` Մհեր Խա­չատ­րյա­նի նկատ­մամբ հա­րու­ցել եր­կու քրեա­կան գոր­ծեր: Ճիշտ է, գոր­ծե­րը դա­տա­րան չեն գնա, բայց դրա­նով շան­տա­ժի մեջ կպա­հես որ­դի Խա­չատ­րյա­նին քեզ հե­տայ­սու ևս ծա­ռա­յե­լու հա­մար:


Հ. Գ.2 Նի­կոլ, քա­նի դեռ չեն հա­րուց­վել քրեա­կան գոր­ծեր և Մհեր Խա­չատ­րյա­նը չի ամ­բաս­տան­վել ակն­հայտ կեղծ դա­տավ­ճիռ կա­յաց­նե­լու հա­մար, հայ­տա­րա­րում եմ, Գա­գիկ Կո­լյա­յի Ծա­ռու­կյա­նը չու­նի դատ­վա­ծու­թյուն: Խոր­հուրդ եմ տա­լիս քեզ` որ­պես վար­չա­պե­տի, այս կամ այն հար­ցը քն­նարկ­ման ա­ռար­կա դարձ­նե­լիս, յոթ չա­փիր, նոր մեկ կտ­րիր: Ախր դու վար­չա­պետ ես, ոչ թե փո­ղո­ցի ռազ­բորշ­չիկ:


Հ.Գ. 3 Հա­վա­տա­ցած եմ` Գա­գիկ Ծա­ռու­կյա­նին կվերց­նեն կա­լան­քի: Լավ եմ ճա­նա­չում Մնա­ցա­կան Մար­տի­րո­սյա­նին: Պրո­ֆե­սիո­նալ է: Ծա­ռա­յել է նախ­կին­նե­րին և …բարձ­րա­ցել է: Հի­մա էլ քեզ պի­տի ծա­ռա­յի, որ մնա: Տես­նու՞մ ես, Նի­կոլ, ոչ մե­կը չի ցան­կա­նում կտ­րել ա­նար­դար գոր­ծե­լաո­ճի շղ­թան: Կյան­քը շա­րու­նակ­վում է իր ստոր դրսևո­րում­նե­րով:


Հ.Գ.4 Պո­լի­դո­րին է ա­սել` նա ճա­նա­չեց դա­տը, դե­պար­տա­մեն­տը և նա հարս­տա­ցավ: Հե­տա­գա դա­րերն ա­պա­ցու­ցել են, որ հարս­տա­նա­լը էա­կան, բայց ոչ բա­վա­րար պայ­ման է: Ի­մաս­տու­նի խոս­քե­րը փո­խել եմ, դարձ­նե­լով ա­վե­լի ար­դիա­կան՝ նա ճա­նա­չեց իր դա­տը, իր դե­պար­տա­մեն­տը և եր­կար մնաց ա­թո­ռին ու շա­րու­նա­կում է հարս­տա­նալ:

Դիտվել է՝ 79214

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ