Վրաստանի խորհրդարանի նախագահ Շալվա Պապուաշվիլին ստորագրել է ԼԳԲՏ իրավունքները սահմանափակող օրենքը։ «Ես լավ եմ հասկանում, որ այս օրենքի ստորագրումը քննադատություն կառաջացնի որոշ օտարերկրյա գործընկերների շրջանում, բայց մենք՝ վրացիներս, երբեք չենք վախեցել օտար գնահատականներից, երբ դա պահանջել են մեր հավատը, առողջ բանականությունը և երկրին հավատարմությունը»,- պարզաբանել է Պապուաշվիլին:               
 

Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար

Ազգային կապիտալը պետականության անկյունաքար
17.06.2024 | 15:07

«Միայն Զմյուռնիայի հայերի հարստությունը բավական էր,

որպեսզի մի քանի Արևմտյան Հայաստան գնվեր»:

Գարեգին ՆԺԴԵՀ

ՆԵՐԿԱՅԻՍ ՀՀ-Ն ԹԼՊԱՏՎԱԾ Է
Արևելյան կամ ներկայիս Հայաստանի գոյությունն էապես վտանգված է այսօր:

Նրա փրկության բանալին ձևավորվելիք պետականակերտ ազգային կապիտալն է` գլխավորապես ՌԴ երևելի հայ գործարարների ոգով ու ծանր քսակով:

Հակառակ պարագայում հայոց պատմության հերթական ապտակը, ավելի ստույգ` հերթական հերթապահ շառաչուն-շոյանքը չի դանդաղի և ժանգոտ յաթաղանով կամորձատվի մեր ազգային պետական ինքնությունը:

Պանթյուրքիզմի ներքին և արտաքին, հանրահայտ և դեռևս անհայտ հերոսակները ոտնիգլուխ զինավառ են, ոգեշնչված են և անթաքույց քայլարաշվում են դեպի հայկական պետականության թլպատում:

ԳՅՈՒԼԲԵՆԿՅԱՆԻ «ՍԽՐԱՆՔԸ»
1912 թվական: Նավթարդյունաբերության ծագող աստղ Գալուստ Գյուլբենկյանը ստեղծում է «TurKish Petrolium» նավթարդյունաբերական ընկերությունը, որի շնորհիվ տնտեսապես գրեթե փլուզված Թուրքիան մեկեն ոտքի է կանգնում և նախապատրաստում, իրականացնում է պանթյուրքիզմի առջև ծառացած գլխավոր խոչընդոտի վերացմանն ուղղված ձեռնարկը, այն է` հայ տարրի սպանդը:

«TurKish Petrolium»-ը Միջագետքի նավթարդյունաբերական հսկան էր, աշխարհակուլ բրիտանական կայսրության գլխավոր մրցակիցը:
Առհասարակ Գ. Գյուլբենկյանի աշխարհահռչակ լիսաբոնյան հիմնադրամը նույնչափ է ծառայում հայ ազգային և պետական շահին, որքան որ ծառայում է, դիցուք, նորվեգական, լեհական, եթովպական կամ թուրքական ազգային և պետական շահին:
1920 թվական:

Դարձյալ բախտորոշ պատմաքաղաքական իրավիճակ հայության կյանքում: Պարոն Հինգ տոկոսը Փարիզում էր և արվեստի գործերի իր հրաշալի հավաքածուի համար համապատասխան շինություն էր ընտրում:
Պատմությամբ փաստված է վաղուց, որ մեր ազգային և պետական ինքնության պահպանմանն ու արժևորմանը շատ ավելի նպաստակին է ծառայել երևելի Ալեքսանդր Մանթաշյանը:

Սակայն ինչու՞ նա մի առթով հայտարարեց, որ Թիֆլիսը ցանկանում է դարձնել Կովկասի Փարիզ...
Անվերապահ է, որ այսօր, երբ քաղաքակրթական ահարկու պատերազմներ են ընթանում աշխարհում և բազում քարտեզներ վերաձևվում են ըստ հաղթող կողմի կամք ու քմայքի, էապես վտանգված է Արևելյան Հայաստանի, այն է` ՀՀ-ի գոյությունը:
Այսօր հնարավո՞ր է Արևելքի ու Արևմուտքի, Հյուսիսի ու Հարավի հայկական անվերապահ ահռելի կապիտալը ծառայեցնել հայկական պետականությանը` ընդգրկվելով համաշխարհային որոշիչ գործընթացներում և սահմանելով սեփական խաղի կանոնները:

Կրկին լսենք Նժդեհին, լսենք և փաստենք, որ առայժմ հայական կապիտալն ընդամենը տեսական մշակումների շրջափուլում է:

Վրեժ ԱՌԱՔԵԼՅԱՆ

Դիտվել է՝ 17002

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ