Խնդիրը այն չէ, որ մարդը, ապրելով այս կեղտի ու քաոսի մեջ, կարող է նաև խնջույքի մասնակցել․ դա մարդկային է։
Աննորմալն ու դիտավորյալը այն է, երբ դա անում են այս աղետի պատասխանատուները՝ ցուցադրաբար։
Պետական պաշտոնյայի թռչկոտելը ճաշկերույթի ժամանակ պարզապես զվարճանք չէ․ երբ այն հանրայնացվում է, դա ուղերձ է։
Եվ երբ այդ ամենը կատարվում է ռաբիս երգի ներքո, դա արդեն ոչ միայն քաղաքական ցինիզմ է, այլև՝ բացահայտ բարոյական անկում։
Պետությունը չի կարող արժանապատվություն պահել, երբ այն ներկայացնողները հրապարակավ ոտնահարում են այն։
Գևորգ Կարապետյան