Էդուարդ ՄԱՆՎԵԼՅԱՆ. Ազգի Միտքը մեռել է, թաղող չկա

youtube- ում հայտնվել է տեսանյութ, որտեղ հայ հետախույզները հեգնում են ՊՆ պաշտոնական հաղորդագրությունը, դրան գումարած՝ զավեշտալի (մեղմ ասած) մեկնաբանություններ տեսանյութի տակ:

Ինքս էլ հեռու չեմ հետախույզի հոգեբանությունից, պատրաստվածության աստիճանից ու դատողությունից, բայց այդ մասին կլռեմ:
Զգացմունքայնությունը էս ազգին հասցնում է անզգայացման գագաթնակետին.
Եթե խաղաղ պայմաններում զինվոր է զոհվում, իրավունք ունենք պահանջել նախարարից՝ անձամբ պատասխան տալ, այլ բան է՝ կանի՞, թե՞ ոչ:
Եթե ոմանք, «Շարժման» ժամանակներից ի վեր, «լավագույն» ավանդույթ են դարձրել ձեռնաշարժությունը, որն էլ հետևանք է ուղեղի իմպոտենցիայի, բոլորիդ հետ հեգնում եմ ՆԳ հայտարարություններն ու Շամշյանի շեղված ու էժան հումորը, թեկուզ՝ չեմ արձագանքում, բայց առավել պետք է ուշադիր լինել՝ որտեղ, ում,կամ ինչ ես հեգնում:
Չզարմանալու աստիճան թույլ եք, պարոնայք հետախույզներ, ձեր դատողության ու մանավանդ հեգնանքի մեջ:
Բաներ կան՝ շատերն են նկատում, հասկանում, բայց արդյո՞ք արժե հեգնել մի երևույթ, որ թշնամին արդեն վերածել է ծաղրուծանակի. տպավորություն է, թե թշնամին հավատաց իր արածին, մենք իրենց արդարացնում ենք՝ ինքներս մեզ հեգնելով:
Անձնական վիրավորանքներից զերծ մնանք, բայց այնքան էժանացել է ամեն ինչ, որ հետախույզ լինելն էլ բնավորության գիծ է դարձել:
Էլի քննարկեք, էլի հեգնեք, էլի բացատրեք (ում հարկն է), բայց ոչ՝ աշխարհի առաջ: Ճիշտ հասկացեք, կարևորն արդեն երևույթը չէ, կարևորը դրա քննարկումը ճիշտ օգտագործելն է:
Մի պահ կողքից նայեք՝ աննպատակ մեղադրանքներ, անհասցե հայհոյանք, անիմաստ բողոքներ:
Ազգի Միտքը մեռել է, թաղող չկա:
Պետականության, անվտանգության տեսանկյունից խոցելի օրական վիրտուալ քաջեր են ծնվում:
Հետախույզը հետախույզ է նրանով, որ աշխարհի առաջ կանգնեցնես, ասեն. «էս բոմժից ի՞նչ հետախույզ»:
Գրագիտություն ունեցեք:
Աշխարհի լավագույն զրուցակիցը անգրագետ մարդն է, նա երբեք չի հակաճառում:
Երանի գոնե՜ անգրագետ լինեիք:

Մեկնաբանություններ