Երեկ ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեան ընդունել է նացիզմի հերոսացումը դատապարտող բանաձև: Լավ է արել, ճիշտ է արել, որովհետև այդ կազմակերպությունը ստեղծվել է հենց նացիզմի դեմ պայքարելու համար, հաղթել է մարդկության այդ քաղցկեղին, և դա իր գոյության հիմնական պատճառներից ու հիմքերից մեկն է...
Երբ Նիկոլ Փաշինյանը, բան ու գործ թողած, անդրադառնում է սափրվելու կամ ատամները լվանալու ժամանակ ջրի ծորակ բաց թողնելու փաստին, դա խոսում է նրա իրական արժեհամակարգի ու քաղաքական նիհիլիզմի (ոչինչ գոյություն չունի, ամեն ինչ անիմաստ է) գերդոզավորվածության մասին...
Եվ, իհարկե, չի խոսվում այն մասին, որ Արցախը, ՀՀ-ի ամրագույն վահանը լինելուց բացի, նաև ՀՀ-ի տնտեսության, մասնավորապես, հացահատիկի, գյուղմթերքի մի մեծ մասի հովանավորն էր:
Ցանկացած չափի, հզորության ու մասշտաբի մարդկային համակարգի համար, լինի այն անձ, մարդկային խումբ, թե պետություն կամ պետականանման կառույց, ամենասարսափելին սկսվում է այն ժամանակ, երբ պարզվում է, որ նա ոչ մեկին պետք չի։
Անղեկ ու անառագաստ վիճակն ու մեր վայ-իմաստունների լավ չմտածված խորհուրդներն էլ մի կողմից, մեզ ստիպում են լող տալ ահռելի թյուրիմացությունների ծովում՝ առանց որևէ ուղղությամբ փրկարար ափ տեսնելու։
Մեր ամենամեծ քաղաքակրթական սխալը ռուսների ազդեցության ոլորտից դուրս գալն է։
Երկար դարեր քաղաքական ինքնուրույնություն չունենալով և, հետևաբար, բարձր քաղաքականության ոլորտում մեր գիտելիքներն ու հմտությունները կորցնելով, մենք, ռուսների կողմից մասամբ գրավվելուց հետո, ընկանք հակառակ ծայրահեղության մեջ։
Հասարակական քաղաքական լուրջ կյանքի բացակայության դեպքում և դրա արդյունք խեղկատակային մթնոլորտում լուրջ տվյալներով ու մեծ պոտենցիալով մարդիկ անգամ կարող են դառնալ խեղկատակ։
Ռեսուրսների, ինֆորմացիայի, գիտելիքի ու զանազան տեսակի հմտությունների անբավարարության ու, հաճախ էլ, դրանց բացակայության պատճառով թույլ պետականություններն ու ժողովուրդները այդ պակասը լրացնում են անհրաժեշտ գուծունեության իմիտացիայով։
Հայտնի դարձավ, որ Սիրիայի նախկին նախագահ Բաշար Ասադը Ռուսաստանում կվերադառնա իր սկզբնական մասնագիտությանը` կզբաղվի ակնաբուժությամբ և կբացի սեփական կլինիկա:
Ռուսաստանն ու Իրանը պայմանավորվել են Ադրբեջանի տարածքով գազատարի կառուցման երթուղու շուրջ։ Ռուսաստանի նախագահ Պուտինն իրանցի գործընկեր Փեզեշքիանի հետ բանակցություններից հետո հաստատեց, որ երկու երկրների միջև գազատարի կառուցման նախագիծն արդեն մշակման փուլում է։ Ակնկալվում է, որ նախագիծը կսկսվի տարեկան մինչև 2 մլրդ խմ մատակարարումներով՝ մինչև 55 մլրդ խմ աճի ներուժով...