«Քեսաբահայությունը երկմտում է` արժե՞ վերադառնալ ու ամեն ինչ սկսել նորից»

Նոր իրավիճակ է ստեղծվել Մերձավոր Արևելքում: Տեղի են ունենում բավականին լուրջ գործընթացներ, որոնք բոլորովին այլ միտում ունեն: Սպառնալիքները շատ ավելի մեծ են և համամարդկային: Այս մասին երեկ «Իրատես de facto» ակումբում ասաց արաբագետ ԱՐՄԵՆ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԸ, նշելով, որ սիրիական հակամարտության կարգավորման հեռանկարները բավական մշուշոտ են, իրավիճակը բարդանում է նաև Իրաքում և շատ ավելի սպառնալից է, քանի որ Իրաքը փաստացի կանգնած է տրոհման առաջ, էթնոդավանաբանական սկզբունքի հիման վրա հնարավոր է բաժանումը երեք մասի` շիական, սուննիական, քրդական: «Ծայրահեղ իսլամացման վտանգը սպառնում է ողջ տարածաշրջանին: Վերջին օրերին բավականին սուր իրավիճակ է ստեղծվել նաև պաղեստինա-իսրայելական ճակատում, հասունանում է նոր ռազմական առճակատում: Խնդիրներ կան նաև Լիբանանում, երկրում քաղաքական ճգնաժամ է ստեղծված` դարձյալ սիրիական հակամարտության ազդեցությամբ»: Անդրադառնալով Քեսաբի ներկայիս իրավիճակին` Արմեն Պետրոսյանն ընդգծեց, որ Քեսաբn ազատագրված է, սակայն խնդիրները չեն լուծվել: Քաղաքը զրկված էր էլեկտրականությունից, շարժական և բջջային հեռախոսակապից, համացանցից, ջրամատակարարումից: Երբեմն հարձակումներ են լինում թուրքմենական գյուղերից։ Տեղեկություն կա, որ Քեսաբն ազատագրած սիրիական բանակի էական մասը հետ է քաշվել տարածքից և ուղարկվել այլ ուղղություններով` ռազմական գործողություններ իրականացնելու: Ըստ թուրքական լրատվամիջոցների` 1500 զինյալներ, որոնք նահանջել են Քեսաբից, շարունակում են մնալ սիրիական սահմանի մերձակայքում գտնվող թուրքական Յայլադաղ բնակավայրում։ Բնական է, որ հարկ եղած դեպքում կարող են անցնել հարձակման:
«Շատ բան չի փոխվել, հույսն ու խանդավառությունն է նվազել, որ կվերադառնան և կվերաշինեն հայրենիքը: Բնական է, որ քեսաբահայությունը երկմտում է` արժե՞ վերադառնալ ու ամեն ինչ նորից սկսել»,- ընդգծեց Արմեն Պետրոսյանը։
Ինչ վերաբերում է թուրքերի որդեգրած քաղաքականությանը, բանախոսը Քեսաբի օրինակով նշեց, որ այնպիսի իրավիճակ են ստեղծում, որպեսզի հայերն արտագաղթեն, վերացնում են հայկականության հետքերը, ավերում են հայկական հոգևոր մշակութային արժեքները` եկեղեցիները, մշակութային օջախները, անգամ պղծվում են հոգևոր հայրերի շիրիմները: Մինչդեռ, ըստ բանախոսի, մենք կարող էինք գրագետ ձևով Քեսաբի դեպքերն օգտագործել, ցույց տալով, որ Ցեղասպանության 100 տարին դեռ չլրացած` թուրքերը նույն քաղաքականությունն են շարունակում:

Ակումբավար`
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ