Գերմանիան, Բելգիան, Դանիան և Նորվեգիան մինչև 2024 թվականի վերջ ՈՒկրաինային 1,4 միլիարդ եվրոյի ռազմական օգնության փաթեթ կտրամադրեն՝ Վլադիմիր Զելենսկու հետ համատեղ մամուլի ասուլիսում հայտարարել է Գերմանիայի կանցլեր Օլաֆ Շոլցը։ Հոկտեմբերի 11-ին Գերմանիա ժամանած ՈՒկրաինայի նախագահը ճեպազրույցում հայտարարել է, որ ցանկանում է Ռուսաստանի հետ հակամարտության ավարտը տեսնել ոչ ուշ, քան 2025 թվականը։               
 

ՈՒրիշի վերարկուն

ՈՒրիշի վերարկուն
17.07.2017 | 15:38

Քաղաքի կողքով անցնում է հրաժեշտի տխրությունը: Բազում հերթեր տեսած քաղաքում բարի մեկը անվճար հաց է բաժանում:

Քաղաքը փորձում է հավաքել հավերժություն բառը: Թափորն անցնում է քաղաքի սրտի միջով:
Հիմա կնստենք իրար դիմաց ու կնայենք միմյանց հակառակ ուղղությամբ: Եթե խորտկարանում մեզնից բացի ոչ ոք չլինի, կնայենք պատուհանից դուրս: Կարող ենք նայել մեր պատվիրած խորտիկներին, խորտիկները համտեսելուց հետո` դատարկ ափսեին, աթոռին փռված ինչ-որ մեկի վերարկուին: Երբ չլինես, կնայեմ դիմացիս դատարակ աթոռին:
Ես կարող եմ թեկուզ քո միջով նայել:
Հիմա խորտկարանում ինձնից բացի ոչ ոք չկա: Մեկ էլ ուրիշի թողած վերարկուն է: Կարող եմ սրտիս ուզածի չափ նայել ուր ասես:

Ֆրանսիական սենդվիչ, հայկական աղցան, համեղ խորոված, շնորհակալություն: Երբ քաղցած ես, դիետան միշտ էլ թողնում ես հաջորդ օրվան:

Սեղանին հաց չկա
Ուրիշի վերարկուն շեղում է ուշադրությունս ափսեում շարված խորտիկներից:
Ես կարող եմ վերցնել վերարկուն ու հեռանալ: Բայց ինչի՞ս է պետք ուրիշի վերարկուն: Եթե թողել-գնացել է, ուրեմն գրպանում ոչ փող կա, ոչ հիշողություն:
Կարող է վերարկուի տիրոջը սպանել են զուգարանում, կարող է դռան փականը փչանալ:
Նախ պետք է պարզել` վերարկուն կանացի՞ է, թե տղամարդու: Տղամարդկանց զուգարանի փականը ստուգելու միտքն այնքան էլ չի գրավում: Գուցե վերարկուն դիտմամբ է թողել, ինչ-որ մեկին ասել է «հիմա կգամ» ու ընդմիշտ հեռացել: Բայց ո՞ւր է այդ ինչ-որ մեկը: Եթե ինչ-որ մեկը նրան սպասեր, վերարկուն այսպես չէր գցի ու գնա:

Սեղանին ոչ հաց կա, ոչ աղ:
Եթե դու այստեղ լինեիր, կարող էի խնդրել, որ փոխանցես աղամանը դիմացի սեղանից: Կամ կհարցնեի անտեր մնացած վերարկուի տիրոջ մասին:
Վաղուց է, ինչ չենք խոսում, քայլում ենք իրար հակառակ ուղղությամբ, ապրում` հակառակ, նայում`հակառակ:


Հիշո՞ւմ ես, երբ փոքր էի, ավազ էի ցանում գետնին` տունդարձի ճանապարհը չկորցնելու համար: Մինչ օրս ոչ ավազն եմ գտնում, ոչ` ճանապարհս:
Երբ մութն ընկնում է, շրջում եմ փողոցներումդ: Ոչ մի տեղ չեմ գնում ու ոչ մի տեղից չեմ գալիս:
Եթե հազարավոր պատուհաններիցդ գոնե մեկում լույս չվառվի, ես ու դու մենակ կմնանք:
Եթե փողոցներիցդ մեկը փակվում է մարդկանց մարմիններով, աղբամաններով, կարգախոսներով, մյուսները դատարկ են թվում: Փողոցներից ոչ մեկում քաղաքը չեմ գտնում:
Քեզ մեկ քանդում են, մեկ բարեկարգում կամ էլ փակում են փողոցներդ:

Չէի զարմանա, եթե փակեին խորտկարանը` հաճախորդ չլինելու պատճառով: Ինձ դեռ կարող էին հաշվի առնել, իսկ այ քեզ… Գոնե օրագիրդ թողնեիր` վերջին էջում նշելով հեռախոսահամարդ: Այդպես և' քեզ կգտնեին, և' օրագիրդ:

«Հիմա կգամ».- ասում եմ ուրիշի վերարկուին ու հեռանում` սեղանին թողնելով խորտիկներն ու շագանակագույն ձեռնոցներս:


Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Լուսանկարը`Թագուհի ԱՍԼԱՆՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 156815

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ