-
14.03.2024|
20:04
Թշնամու լեզուն դավի լեզու է`
նախճիրի կոչող, կամքեր բռնացող,
երկիր թալանող, սրբարան պղծող,
տներ ավերող, տաճար խորտակող...
-
12.03.2024|
22:13
Աշխարհը փոքրիկ էր ու կոկիկ,
ամեն բան՝ իր տեղում, բնական,
մի հայր էր, մի մայր էր, մի երկինք,
մի Երկիր՝ ամպախոհ, իսկական...
-
10.03.2024|
21:19
Հենվում եմ անցյալի վրա՝ հերոսներ խոնարհ,
մի փշուր հաց ու մի ափ ջուր:
Ոտքերս խրվում են կեղտի մեջ, երբ ուզում եմ
ներկա ժամանակ կերտել...
-
08.03.2024|
22:00
Ես համրաքայլ, տխուր հեռանում եմ
հաղթանակից նախկին, որ սակարկվեց․
գլխիկոր եմ․ կամա՜ց մոռանում եմ,
թե անցյալը ինչպես տեղում դոփեց...
-
06.03.2024|
14:10
Ի սկզբանե թուղթն էր՝
սպիտակ,
և թանաքը՝
սև:
Բայց դա չէր խանգարում,
որ բառերը լինեն
գույնզգույն...
-
03.03.2024|
16:07
Արյունոտված հողս հիմա՝
նողկանքի մեջ գիշեր ու զօր,
խուլ տնքում է ենիչերու
ոտքերի տակ ահասարսուռ...
-
01.03.2024|
23:01
Ախ՛, այստեղ ինչքան կակաչ կա կարմիր,
դյութեղ ու թովի՜չ, պայծա՜ռ, հուրհրա՜ն,
շոյում է նրանց մեղմորեն քամին՝
չքնաղ ու լուսեղ բարձունքի վրա...
-
26.02.2024|
16:06
Ժամանակավոր կրկես, կարուսել,
ծաղրածուներդ արցունքներ ունեն,
քո բաց հարթակում.
նույն խաղի մեջ են
հեծյալ ու քայլող, մուրացիկ ու տեր...
-
25.02.2024|
14:42
Բառերս վաղու՜ց անզոր են, անուժ՝
քեզ այս մահաբեր նինջից հանելու,
ինքդ քո կամքով դարձար խաժամուժ՝
մի անլուծելի խրթին հանելուկ...
-
23.02.2024|
15:48
Բնապահպանների երամները օղակել են երկրագունդը,
որ հանկարծ այն փուլ չգա,
որ հանկարծ մարդկության ճակատագիրը չընդհատվի
զառամախտով հիվանդ միակ այս կեցավայրում...