Ես Նիկոլից ուժեղ եմ

Մենք ապրում ենք մի երկրում, որի ոչբարով 50 տարեկան վարչապետը մինչև հիմա չի հասկացել, որ իջևանցին իջևանցին է, սասունիցին սասունցին է, իսկ թուրքիացին թուրք չի:

Թուրքը հայրենիք չունի, որովհետև նրա հայրենիքը իր ոչխարների այդ օրվա արոտավայրն է, թուրքի համար որտեղ արոտավայր՝ այնտեղ կաց:

Սասունցին չի ուզում դառնալ թալինցի, կոմիտասցի կամ ամերիկացի, որովհետև սասունցու հայրենիքը ոչ թե արոտավայրն է, այլ իր պապերի սասուն քարերը:

Նիկոլի տրամաբանությամբ՝ եթե վաղը Ենոքավանը կրկին կոչվի Քրդևան, ինքը հաճույքով կինքնանշվի որպես քրդևանցի, իսկ եթե Իջևանը մի օր կոչվի Քյարվանսարայ, ուրեմն իջևանցիները պետք է, ավելին՝ պարտավոր են լինել քյարվանսարայցիներ:

Նիկոլը մեզ պատրաստվում է շատ շուտով հայտարարել իր վերջին «գյուտը»՝ մենք ադրբեջանցի ենք, որովհետև ինքն ամեն ինչ անում է, որպեսզի մեր երկիրը՝ իր պատկերացրած պետությունը ինքնասպանվի ու հանձնվի Ադրբեջանին:

Մենք դրանից ոչինչ չենք շահելու, ինչպես Ադրբեջանի տարածքում ապրող լեզգիները, ավարները կամ թալիշները, բայց ինքը միլիարդներ է ստանալու իր դավաճանության դիմաց ու հաճույքով իրեն կհամարի կանադացի՝ օրինակի համար:

Բայց ես Նիկոլից ուժեղ եմ, ես սուրմալեցիների ու վանեցիների ժառանգ եմ: Ես դա չեմ մոռանալու, իմ զավակները դա չեն ուրանալու:

Նույնիսկ, եթե նիկոլի կինը ինձ 40 օր ու գիշեր փորձի համոզել, որ ես ընդամենը հայաստանցի եմ, չի ստացվելու:

Իսկ դու, հարգելի´ ընթերցող, շարունակիր մնալ Իջևանում ապրող սասունցի կամ Մասիսում ապրող արցախցի: Այլապես, Նիկոլը քեզ դարձնելու է Դարաչիչակում լիժա քշող թուրքի առաջ կզած մեկը, ով, միևնույն է, չի մոռանալու, որ ինքը մշեցի է, բայց իրեն, իր Մուշեղ պապու հիշատակի առաջ, ավելի նվաստացած է զգալու:

Էդուարդ Սարիբեկյան

Մեկնաբանություններ