«Հանուն ժողովրդավարության» պատերազմն օգնեց դատարկել զինապահեստները

Սոցցանցերում և մամուլում շատ ակտիվ քննարկվում է Ռուսաստանի կողմից ուկրաինական Դնեպր քաղաքին բալիստիկ հրթիռով հարվածելու փաստը: Որն է այս իրադարձության քաղաքական համատեքստը, որն անհրաժեշտ է իմանալ, հատկապես՝ քաղաքագիտական ոլորտի մասնագետներին: Առաջին և կարևոր հետևությունը, որ ես արել եմ, նախկինում ևս մի քանի գրառաումներում և հրապարակումներում բարձրաձայնած, այն է, որ պատերազմը ունի իր կոնկրետ շահառուները, հանձինս ռազմական առումով մեծ տերությունների, որոնք գլոբալ քաղաքական գործընթացներում հենվում են ռազմական բաղադրիչի և ջերմամիջուկային զենքի օգտագործման սպառնալիքի վրա: Այս պատերազմը հոյակապ փորձադաշտ է նորագույն զինատեսակների փորձարկման և կատարելագործման համար և՛ Արևմուտքի, և՛ Ռուսաստանի համար: Ռուսական հիպերձայնային հրթիռը, որը կարող է կրել նաև միջուկային մարտագլխիկ, հնարավոր չէ ոչնչացնել ներկա հակահրթիռային պաշտպանության միջոցներով, որը, իհարկե, սենսացիա է հատկապես ԱՄՆ-ի համար: Պատահական չէր, որ Վաշինգտոնին Մոսկվայից նախօրոք զգուշացրել էին հրթիռի կիրառման մասին, այսինքն, «ոչնչացրեք, եթե կարող եք»: Արևմտյան ռազմարդյունաբերական համալիրը ևս բազմաթիվ զինատեսակների փորձարկումներ է անում՝ տանկեր, հակատանկային ականանետներ, ԱԹՍ-ներ, հեռահար հրետանի և այլն: Մի խոսքով, երբ մենք ցավ ենք ապրում զոհերի համար, ռազմարդյունաբերական հատվածը իր գործն է անում: Երկրորդ իրողությունը դա արևմտյան պատժամիջոցների քաղաքականության հանդեպ աճող անվստահությունն է: Ինչ է ստացվում, 40-50 տարի պատժամիջոցների տակ գտնվող երկրներ՝ ՌԴ, Իրան, Հյուսիսային Կորեա, հետ չեն մնում նորագույն բարդ տեխնոլոգիաներով արդիական զինատեսակների ստեղծման և արտադրության ոլորտում: Երրորդ իրողությունը, որն, ի դեպ, ևս նորույթ էր շատերիս համար, ուկրաինական հացահատիկի, որպես պարենային անվտանգության համաշխարհային նշանակության գործոնի, ցցուն բացահայտումն էր. պարզվեց, որ այն մեծ մասնաբաժին ունի Եվրոպայի, Աֆրիկայի և եվրասիական գուտու բազմաթիվ երկրների պարենային մատակարարումներում, ոչ պակաս կարևոր՝ էներգակիրների հետ համեմատած: Եվ ևս մեկ բացահայտված իրողություն: Պարզվեց, որ «հանուն ժողովրդավարության» պատերազմն օգնեց դատարկել զինապահեստները հին և նոր պահանջներին չհամապատասխանող սպառազինություններից, որոնք իրենց դարն ապրած զինատեսակներ էին: Դրանց փոխարեն ռազմարդյունաբերական համալիրները նոր եկամտաբեր պատվերներ ստացան, ոմանք հարստացան, ոմանք էլ սերնդեսերունդ ընկան պարտքերի ու վարկերի տակ:

Գարիկ Քեռյան

Մեկնաբանություններ