Ցանկացած զարգացած երկիր քաղաքացուց հարկվող միջոցները համապատասխանեցնում է նրա եկամուտներին, ոչ թե ծախսերին: Հակառակը, ամրագրված ծախսերը ևս հաշվի են առնվում՝ քաղաքացուն հարկելիս, այն է՝ խոցելի խմբերը ստանում են արտոնություններ, ֆինանսական օգնություն, պարտադիր ծախսերի զեղչեր:
Ի՞նչ է անում ՀՀ իշխանությունը: Նայում է ու տեսնում, որ իր տված աշխատավարձի և թոշակի համեմատ քաղաքացին գրեթե ՀՐԱՇԱԳՈՐԾ է, որ կարողանում է ապրել, դեռ մի բան էլ նորմալ ապրել, մտածում է. սպասեք՝ տեսնեմ, թե որտեղից սրան այս գումարները, որը ես չեմ վճարում իրեն, ընդունում է այնպիսի օրենքներ, որոնց համաձայն՝ քաղաքացին ստիպված է իր կողմնակի եկամուտն ու ֆինանսական օգնությունը ևս հայտարարագրել և տրամադրել պետությանը:
Սրա ֆոնին ծաղկում են գռզոների և քաղաքական օլիգարխների մենաշնորհները:
Հ.Գ. 1. Աննան մտածեց, որ միայն իր ռեկետը բավական չէ, պետական ռեկետն ավելի շահութաբեր է բոլոր առումներով. հայերը համ կընկղմվեն ֆինանսական և տնտեսական խնդիրների մեջ և հնարավորություն չեն ունենա ընդդիմանալ իրենց, համ էլ կարտագաղթեն՝ տեղ բացելով ադրբեջանա-թուրքական, պակտիստանա-հնդկական, քրդական և այլևայլ մահմեդականների դեմոգրաֆիկ ներխուժումների համար:
Հ.Գ. 2. Այս ամենի ֆոնին արգելափակվում է փաստաբանական անվճար ծառայությունը, և մի քանի անգամ բարձրանում է ծառայության հարկը: Անվճարունակ քաղաքացին նաև հնարավորություն չպիտի ունենա պաշտպանելու իր իրավունքները:
Սա է:
Օսմանյան կայսրությունը ՀՀ ղեկին է:
Էլիզա Առաքելյան