Չկա՛ աշխարհում որևէ ազգ կամ ժողովուրդ, որ ինքն իր հասցեին վիրավորական բաներ ասի:
Չի՛ կարող նաև անհատ մարդն իր մասին, իր անձի՛ մասին, թեկուզ լինի խարդախ ու դաժան, գող ու թալանչի, դավաճան ու մատնիչ․օտարների մոտ ինքն իրեն փնովի, ստորացնի, նսեմացնի,դատապարտի և այլն: Անգամ դատարանում այդ հանցագործները ամեն կերպ փորձում են իրենց անմեղությունն ապացուցել:
Հետևաբար, այն, ինչ ասվում է հայ ժողովրդի հասցեին՝ որպես նսեմացնող հատկանիշ ու բնութագրում, դա մեր թշնամների կազմակերպածն է. նրանք են դա մեզ վերագրում ու տարածում, մենք էլ միամտորեն ընդունում ենք՝ իբր ինքնաքննադատություն՝ առանց վիրավորվելու: Եթե մեզնից յուրաքանչյուրին վերագրվեին նման արատներ, մենք բարձրաձայն կկրկնեի՞նք օտարների կամ այլոց ներկայությամբ:
Ո՛չ:
ՈՒրեմն ՝ այստեղից հետևություն` հարգենք ինքներս մեզ և գնահատենք մեր արժեքներն ու արժանիքները:
Հարգում են նրան, ով իր արժանապատվությունը երբեք չի խոնարհում ուրիշների առաջ:
Մարի ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ-ԽԱՆՋՅԱՆ