Հայաստանը վերջին տարիներին դարձել է դիլետանտների կողմից ՀՀ քաղաքացիների նկատմամբ իրականացվող փորձարկումների լաբորատորիա կամ փորձադաշտ:
Իշխանությունների, քաղաքական խմբերի, հայհոյիչ «գործիչների» բարոյա-հոգեբանական, սոցիալական, անվտանգային, իրավական խնդիրների կասկածելի փորձարկումների վայր:
Եվրոպական, ամերիկյան, թուրքական, ռուսական և տեղական «կուստարնի» արտադրության՝ որպես կանոն թաղային հեղինակություններով համեմված ուժերի կողմից;
Պրոֆեսիոնալներից սկսած, մինչև ցոգոլային, մուտացված և քաղաքական մոլախոտ դարձած գործիչներ և քաղաքական ուժեր...
Եվ որպես կանոն փորձաքննության էակ դարձած ՀՀ քաղաքացիները նախընտրական ժամանակաշջանում ձևախեղվում են և դառնում գերդյուրահավատ, նյութական փշրանքների, կտերի պատրաստակամ ու անինքնասեր, ողորմության սիրահար:
Եվ չգիտես ինչու, բոլոր քաղաքական ուժերն իրենց խոստումները մոռանում են և ընտրազանգվածին օգտագործելուց հետո դեն նետում:
Անպետք իրի նման նետում աղբանոց, կամ լավագույն դեպքում «չուլան», «պադվալ» կամ «գարաժ»՝ մինչև հաջորդ ընտրություններ...
Եվ ա լյա նիկոլավարի խնդմնդում. «խվա՜յ, խվա՜յ, հասնում ա ձեզ...»:
Ռոբերտ Մելքոնյան